Χτισμένο στην παλαιότερη πλατεία της Αθήνας το ξενοδοχείο «La Mirage», η κατασκευή του οποίου κόστισε ποσό-ρεκόρ για την εποχή, αποτέλεσε σημείο αναφοράς και κλασικό στέκι συναντήσεων για περισσότερες από δύο δεκαετίες.
Σήμερα, παρά τις εξαγγελίες για άμεση μεταροπή του κτηρίου σε φοιτιτική εστία, οι εργασίες εξακολουθούν να βρίσκονται σε εξέλιξη και όπως όλα δείχνουν οι φοιτητές θα μπουν στο ξενοδοχείο μετά το καλοκαίρι αφού η ανακαίνιση θα συνεχιστεί για τουλάχιστον πέντε μήνες ακόμα.
Στα συνολικά είκοσι τρία χρόνια λειτουργίας του το επιβλητικό κτίριο, επί του πεζόδρομου Μαρίκας Κοτοπούλη 3, φιλοξένησε χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον
Το ξενοδοχείο είναι χτισμένο σε μια άκρως προνομιακή αλλά και ιστορική θέση, αφού πριν από την ανέγερσή του στο ίδιο ακριβώς σημείο δέσποζε το περίφημο κινηματοθέατρο «Κοτοπούλη». Το θέατρο, που είχε κατασκευαστεί το 1912, είχε άκρως εντυπωσιακή πρόσοψη, δείγμα του κεντροευρωπαϊκού εκλεκτικισμού με έντονες αρ ντεκό επιρροές. Ωστόσο, το 1936 το κτίριο ανακαινίστηκε ριζικά και έπαψε να λειτουργεί ως θέατρο, αφού οι παραστάσεις έδωσαν τη θέση τους σε κινηματογραφικές ταινίες. Παράλληλα, η πρόσοψή του απέκτησε μια πιο μοντέρνα και σύγχρονη αισθητική, ενώ το όνομά του μετατράπηκε σε 
«Κρόνος».
Το 1969 το Μετοχικό Ταμείο Αεροπορίας κατέβαλε το ποσό των 50 εκατομμυρίων δραχμών και αγόρασε το οικόπεδο σε μια εποχή που το κινηματοθέατρο είχε διακόψει τη λειτουργία του και είχε κλείσει. Ωστόσο, ο τίτλος χρήσης της εποχής ανέφερε πως μέσα στο οικόπεδο υπήρχε το κινηματοθέατρο «Κοτοπούλη» αλλά και το στιλβωτήριο Σγούρδου.
Το μυθικό ποσό για την ανέγερσή του
Το 1978, λίγα μόλις χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και ενώ η Ομόνοια έχει πλέον καθιερωθεί ως η σπουδαιότερη και πιο δημοφιλής εμπορική περιοχή της Αθήνας, το Μετοχικό Ταμείο Αεροπορίας αποφασίζει να αξιοποιήσει το προνομιακό οικόπεδο της πλατείας και ανακοινώνει την ανέγερση ενός τεράστιου για τα δεδομένα της εποχής ξενοδοχείου.
Ωστόσο η έναρξη των εργασιών απαιτεί την απομάκρυνση του ιστορικού κινηματοθεάτρου «Κοτοπούλη», που εκείνη την περίοδο παρέμενε κλειστό, καθώς είχε διακόψει τη λειτουργία του αρκετά χρόνια νωρίτερα. Την ίδια χρονιά και προκειμένου να μη χαθεί χρόνος, ξεκινούν τα έργα κατεδάφισης και καθαρισμού του οικοπέδου, που ανέρχονται σε 80 εκατομμύρια δραχμές, ενώ αμέσως μετά ξεκινάει η κατασκευή του ξενοδοχείου, το κόστος του οποίου αγγίζει τα 450 εκατομμύρια δραχμές, ποσό που θεωρείται ιλιγγιώδες για τα δεδομένα της εποχής. Το 1985, μετά από επτά ολόκληρα χρόνια, οι εργασίες ανέγερσης του επιβλητικού ξενοδοχείου ολοκληρώνονται με επιτυχία.
Το πανύψηλο κτίριο συνολικής επιφάνειας 9.500 τ.μ. μαγνητίζει τα βλέμματα των Αθηναίων και σύντομα γίνεται ένα από τα σήματα κατατεθέν και κλασικά σημεία συνάντησης της Ομόνοιας. Σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πόλης και δίπλα στην καρδιά του συγκοινωνιακού δικτύου, το ξενοδοχείο είναι πλέον έτοιμο να φιλοξενήσει εκατοντάδες επισκέπτες, καθώς διαθέτει συνολικά 416 κλίν
ες και 208 δωμάτια. Παράλληλα, αποτελείται από δυο υπόγεια αλλά και έναν όροφο, στον οποίο βρίσκονται η ρεσεψιόν, τα συνολικά τρία εστιατόρια, το μπαρ-καφέ, μία αίθουσα συνεδρίων, αλλά και ένα μικρό λόμπι.
Τα νέα εγκαίνια και το λουκέτο
Στις 29 Αυγούστου 1985 το ξενοδοχείο, που εξακολουθεί να είναι ιδιοκτησίας του Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας, χαρακτηρίζεται ως τρίτης κατηγορίας και «βαφτίζεται» από τον ΕΟΤ με το όνομα «La Mirage» – αντί για το «Αετός» που είχε προταθεί από το ΜΤΑ. Εναν χρόνο αργότερα υπενοικιάζεται στην εταιρεία Ράντοβας Μαζής Ξενοδοχειακές και Τουριστικές Επιχειρήσεις Α.Ε. του Κερκυραίου επιχειρηματία Χριστόδουλου Μαζή και λίγους μήνες μετά ανοίγει τις πύλες του για τους επισκέπτες. Στην πρώτη άδεια λειτουργίας, με ημερομηνία 20 Μαρτίου 1987, αναφέρεται πως από τα 208 δωμάτια του ξενοδοχείου, τα 16 είναι μονόκλινα και τα υπόλοιπα 192 δίκλινα.
Την πρώτη χρονιά λειτουργίας τα μονόκλινα κόστιζαν μέχρι και 2.684 δραχμές την ημέρα για την υψηλή περίοδο (από 16/03 μέχρι 31/10), ενώ η τιμή ενός δίκλινου έφτανε τις 3.414 δραχμές την ημέρα για την ίδια περίοδο. Είναι χαρακτηριστικό πως εκείνη την εποχή το πρωινό στο κεντρικότερο ξενοδοχείο της Αθήνας κόστιζε 208 δραχμές, ενώ όποιος επιθυμούσε να δειπνήσει σε κάποιο από τα εστιατόριά του θα έπρεπε να καταβάλει το ποσό των 950 δραχμών.
Στα χρόνια που ακολουθούν το «La Mirage» φιλοξενεί χιλιάδες επισκέπτες, τόσο από την επαρχία όσο και από το εξωτερικό. Τουρίστες από κάθε γωνιά του πλανήτη καταλύουν στα δωμάτιά του και βλέπουν τη θρυλική στρογγυλή πλατεία με το σιντριβάνι να δίνει τη θέση της στο τσιμέντο. Το ξενοδοχείο εκσυγχρονίζεται συνεχώς και αποτελεί μια από τις δημοφιλέστερες επιλογές για όλους όσοι θέλουν να καταλύσουν σε ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο
που βρίσκεται λίγα μόλις λεπτά από το ιστορικό κέντρο και τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πρωτεύουσας.
Στις 15 Μαρτίου 2001 η εταιρεία Ράντοβας Μαζής Α.Ε. με διευθύνοντα σύμβουλο τον Ιωάννη Ράντοβα Μαζή, αδυνατεί να καλύψει τα μεγάλα ποσά που απαιτούνται για τις επισκευές και τον εκσυγχρονισμό της ξενοδοχειακής μονάδας και την υπομισθώνει μέχρι το 2009 στην εταιρεία Golden Years A.E. του Νικολάου Μαζή του Ιωάννη, η οποία δεσμεύεται να προχωρήσει σε έργα ανακαίνισης συνολικού ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ.
Η μεγάλη αυτή επένδυση έχει αποτέλεσμα την ολική ανακαίνιση του «La Mirage», που γίνεται πιο σύγχρονο και ευρωπαϊκό προκειμένου να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις των επισκεπτών που κατακλύζουν την Αθήνα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Ωστόσο, οι ονειρεμένες πληρότητες εκείνου του καλοκαιριού δεν έχουν ανάλογη συνέχεια, καθώς η συνεχής υποβάθμιση του κέντρου και η άνθηση παράνομων δραστηριοτήτων, όπως το εμπόριο ναρκωτικών, απομακρύνει τους τουρίστες, που αποφεύγουν την Ομόνοια και προτιμούν πιο ασφαλείς περιοχές για τη διαμονή τους.
Το 2007 η εταιρεία Golden Years Α.Ε. κάνει την ύστατη προσπάθεια να κρατήσει ζωντανό το ξενοδοχείο. Με ελκυστικές τιμές, που ξεκινούν από τα 80 ευρώ για το μονόκλινο μέχρι και τα 100 για το δίκλινο, επιχειρεί να προσελκύσει τους Ευρωπαίους επισκέπτες και να τους πείσει πως το «La Mirage» διατηρεί ακόμα τη χαμένη αίγλη του, που αχνοφέγγει στη μεταλλαγμένη Ομόνοια, η οποία δεν θυμίζει σε τίποτα την παλιά, αρχοντική πλατεία περασμένων δεκαετιών. Ωστόσο την 1η Ιουλίου 2008 η αυλαία πέφτει και το ξενοδοχείο κλείνει οριστικά τις πόρτες του.
Θα γεμίσει φοιτητές
Σύμφωνα με τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας, το ξενοδοχείο πρόκειται να μετατραπεί σε μια σύγχρονη φοιτητική εστία που θα μπορέσει να καλύψει ένα σημαντικό μέρος των αναγκών της φοιτητικής κοινότητας, να δώσει ζωή στο υποβαθμισμένο κέντρο της πρωτεύουσας, αλλά και να αποτελέσει σημαντική πηγή εσόδων για τις Ενοπλες Δυνάμεις, μέσω της εκμίσθωσής του.
Η εστία θα είναι δυναμικότητας 400 κλινών και εντάσσεται στο πλαίσιο της πολιτικής για την ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας (σίτιση και στέγαση), ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, το κόστος διαμονής θα είναι προσιτό και εναρμονισμένο με τη δύσκολη εποχή την οποία βιώνουμε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΞΙΩΤΗΣ
ΦΩΤ.: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΣΙΑΣ
για την espresso
Πηγή: Καλά Νέα
