Τα μυστηριώδη ”Ιερά Τρίγωνα” του ελλαδικού χώρου

Λαμβάνοντας υπ’ όψη την σταδιακή ολίσθηση του ζωδιακού κύκλου προσπαθούσαν μάλιστα να ανακατασκευάζουν τις πόλεις τους και τα ιερά τους στις νέες καταλληλότερες θέσεις. Έτσι βλέπουμε τις προηγούμενες δύο θεμελιώσεις του Παρθενώνα (όπως και άλλων ναών) να διαφέρουν τοπικά απ’ την τελευταία.

Επίσης βλέπουμε την χρήση του π=3.14 του χρυσού αριθμού φ=1.618 όπως και σαν μονάδα μέτρησης το στάδιο = 184,454 μέτρα. Κάτι άλλο που παρατηρείται στις αποστάσεις πόλεων είναι αναλογίες αποστάσεων τύπου 1:1, 3:2, 4:3, 9:8, 256:243, 8:3, 4:1, 9:2

Ο ναός της Αφαίας απέχει 369 στάδια και από την Θήβα και από το Αμφιάρειο και από το Ηραίο.

Αρκετά γνωστό είναι το ισοσκελές τρίγωνο της Ακρόπολης της Αθήνας, με τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και τον ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα με απόσταση 242 στάδια. Πώς σας φαίνεται όμως ότι 23 ακόμα ζευγάρια αρχαίων πόλεων στην ευρύτερη περιοχή Αττικής Βοιωτίας απέχουν την ίδια απόσταση, 242 στάδια;

Αν ήταν μόνο αυτό θα μπορούσε ίσως και να χαρακτηριστεί σύμπτωση (;) αλλά έχουμε πάρα πολλά παρόμοια τρίγωνα για να χαρακτηριστούν απλά συμπτώσεις. Εντύπωση προκαλεί και ότι οι λέξεις Δήλος, Δελφοί, Δωδώνη αρχίζουν με Δ που γράφεται σαν ισοσκελές τρίγωνο.

Οι Δελφοί είναι ο ομφαλός του κόσμου. Ο συμβολισμός παραπέμπει στην ανθρώπινη γέννηση και φυσιολογία που η ζωή της μητέρας περνάει στο έμβρυο μέσω του ομφαλού αλλά και στο κέντρο βάρους του ανθρώπου που βρίσκεται συνήθως κοντά στον ομφαλό!

Ίση απόσταση απ’ το μαντείο των Δελφών έχουν:

· Αθήνα – Ολυμπία (660 στάδια)

· Ελευσίνα – Ιωλκός (550 στάδια)

· Μεγαλόπολη – Φιγάλεια (660 στάδια)

· Ιδαίον άνδρο στην Κρήτη – Σμύρνη (2198 στάδια)

· Πέλλα – Κέρκυρα, (1350 στάδια)

· Κινύρα Θάσου – Καρδαμύλη Χίου (1700 στάδια)

· Δωδώνη – Διόν (1010 στάδια, 187 χιλιόμετρα)

Η ιερότητα της Δήλου αρχίζει σχεδόν μαζί με την Ελληνική ιστορία. Τόπος γέννησης του Απόλλωνα και σημαντικότατο γεωδαιτικό σημείο για όλη την Ελλάδα. Η ιερότητά της ήταν σεβαστή ακόμα και από ξένους λαούς όπως οι Πέρσες που ενώ δεν δίσταζαν να καταστρέψουν ιερά άλλων πόλεων, πρόσφεραν θυσίες στην Δήλο! Η παρακμή της αρχίζει με την πολιτική ακμή της Αθήνας μετά τους Περσικούς πολέμους που σφετερίστηκε την θρησκευτική εξουσία της και με διάφορους κατασκευασμένους χρησμούς κατάφερε να εκδιώξει τους κατοίκους της από το ίδιο τους το νησί αποδυναμόνωντάς το από τους παραδοσιακούς θεματοφύλακές του. Από εκεί ξεκίνησε και η διάσημη απαγόρευση γέννησης ή θανάτου στο νησί της Δήλου. Ο νόμος της ανταπόδοσης όμως δεν άφησε την Αθήνα να χαρεί την κλεμμένη εξουσία μιας και από τότε και μετά αρχίζει ουσιαστικά η παρακμή της σε όλα τα επίπεδα.

Ίση απόσταση από το ιερό νησί της Δήλου έχουν:

· Κόρινθος – Μυτιλήνη

· Ασκληπιείο Κω – Ασκληπιείο Επιδαύρου

· Αθήνα – Καρδαμύλη (Χίος)

· Σμύρνη – Θήβα

· Θέρμη Θεσσαλονίκης – Φίλιπποι

· Δίκτυννα – Κνωσός

· Ιδαίον άντρο – μαντείο Τροφωνίου

· Σπάρτη – Πέργαμος

· Ίλιον (Τροία) – Ιωλκός

· Δελφοί – Αλεξάνδρεια

· ‘Αργος – Μυκήνες (1200 στάδια)

Το μαντείο της Δωδώνης αφιερωμένο στον Δία θεωρείται από τα παλιότερα και σημαντικότερα στον Ελλαδικό χώρο. Συγκέντρωνε πλήθος πιστών κυρίως από την Ήπειρο, την Μακεδονία και τα νησιά του Ιωνίου πελάγους. Η χρησμοί βασιζόταν στο θρόισμα της ιερής βελανιδιάς που εξηγούσαν οι ειδικευμένοι ιερείς. Ίσως μας ακούγεται κομπογιαννίτικο σήμερα αλλά οι απαντήσεις στα τότε ερωτήματα πρέπει να ήταν τουλάχιστον ικανοποιητικές για να συνεχίζει να προσελκύει διαρκώς πιστούς.

Ίση απόσταση από το ιερό της Δωδώνης έχουν:

· Δελφοί – Ιωλκός (1050 στάδια)

· Ολυμπία – Τροφώνιο μαντείο (1240 στάδια)

· Ελευσίνα – ανάκτορο Νέστορα στην Πύλο (1600 στάδια)

· Αθήνα – Σπάρτη (1700 στάδια)

· Δήλος – Αλεξάνδρεια Τρωάδος (2482 στάδια)

· Κνωσός – Μίλητος (3300 στάδια)

· Ρώμη – Βυζάντιο

Αντίστοιχες ιδιότητες παρουσιάζουν επίσης η Αθήνα, η Σπάρτη, το ‘Αργος, η Δωδώνη, η Κνωσός, και η Πέλλα.

Η Σμύρνη ισαπέχει απ’ την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη (1620 στάδια). (φ x 1000)

Ο Μαραθώνας ισαπέχει απ’ την Αθήνα και από την Κάρυστο.

Αλλά και οι Δελφοί και οι Σάρδεις ισαπέχουν από το ιερό του ‘Αμμωνα Δία στην Αίγυπτο.

Δεν υπάρχουν μόνο ισοσκελή τρίγωνα στον χάρτη, αλλά και πολλά τρίγωνα που ακολουθούν τον κανόνα της χρυσής τομής του αριθμού φ. Ενδεικτικά, η απόσταση Αθήνας – Ελευσίνας είναι 100 στάδια, και Αθήνας – Ναού Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα 162 στάδια.

Η απόσταση Ιωλκού – Ελευσίνας είναι 850 στάδια, το άθροισμα των γραμμάτων – αριθμών της λέξεως «Ελευσίς» είναι επίσης 850. Ε=5 + Λ=30 + Ε=5 + Υ=400 + Σ=200 + Ι=10 + Σ=200 = 850

Η Χαλκίδα απέχει εξ’ ίσου απ’ την Θήβα και το Αμφιάρειο, 162 στάδια. Η απόσταση Θήβας Αμφιαρείου είναι 262 στάδια (162 x 1.62 = 2.62 αλλά και 100 x φ2= 262) το τρίγωνο υπακούει στην αρμονία του χρυσού αριθμού φ=1.62. Η Χαλκίδα ισαπέχει επίσης απ’ την Αθήνα και τα Μέγαρα 314 στάδια. Δηλαδή παρουσιάζονται ο χρυσός αριθμός φ και το π εκατονταπλασιασμένα.

Η απόσταση Αθήνας – Σπάρτης είναι 800 στάδια ίση με την απόσταση Αθήνας – Δήλου. Απόσταση ίση με το ύψος της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου x 1001.

Η απόσταση Δελφών – Δήλου είναι 1460 στάδια, όσα έτη ήταν το μέγα έτος ή Σωθική περίοδος των Αιγυπτίων 1460 έτη. Κάθε 1460 έτη συμπληρώνει την εμφάνισή του ο Σείριος. Αν η απόσταση διαιρεθεί δια 4 δίνει 365.

Ο Παρθενώνας κατασκευάστηκε μεταξύ 447 και 438 π.Χ. και χρειάστηκαν άλλα 5 χρόνια για τα γλυπτά του. Από τότε προκαλεί τον θαυμασμό με τις διάφορες ιδιότητές του. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε λευκό μάρμαρο από την Πεντέλη, (από εκεί που σήμερα βρίσκεται η σπηλιά του Νταβέλη με τις φημολογούμενες παράξενες ενεργειακές ιδιότητες) και κάθε τμήμα κίονα έχει βάρος από 80 μέχρι 100 τόνους. Η 19 χιλιομέτρων μεταφορά τους και το σκάλισμά τους δεν θεωρήθηκε τίποτε αξιομνημόνευτο για την εποχή (αν και κάθε κομμάτι του είναι μοναδικό έχοντας την δική του θέση στο κτίσμα) αλλά το αποτέλεσμα εντυπωσιάζει μέχρι σήμερα.

Στο σχέδιο του Παρθενώνα δεν υπάρχει ούτε μία ευθεία γραμμή αλλά παντού συναντάμε απαλές καμπύλες. Στις αναλογίες του συναντάμε τον χρυσό αριθμό Φ και την σχέση α/2α+1. Το οπτικό αποτέλεσμα είναι εκτός από αρμονικό πολλές φορές και απροσδόκητο, μιας και ο Παρθενώνας καταφέρνει να δείχνει εντυπωσιακά μεγαλύτερος από το πραγματικό του μέγεθος χωρίς όμως να βαραίνει τον χώρο! Αν συγκρίνετε το μέγεθός του (69,54μ. μήκος, 30,78μ. πλάτος, 20μ. ύψος) με διάφορα σύγχρονα κτήρια θα δείτε την τεράστια διαφορά που προκαλεί η οπτική εντύπωση. Λέγεται από κάποιους ότι εν μέρει οφείλεται στην ενέργεια που εκπέμπει και μοιάζει με την αντίστοιχη της σελήνης που επίσης την κάνει να μας μοιάζει κάποιες στιγμές τεράστια.

Αλλά και η ίδια η κατασκευή του δεν είναι ακόμα πλήρως γνωστή μιας και υπάρχει πλήθος ενδείξεων μη συμπαγούς θεμελίωσής του σε ασυνήθιστο βάθος 11 μέτρων με ίσως σημαντικό υπόγειο τμήμα ή και θάλαμο. Κάποια σκαλιά που οδηγούν σήμερα στο πουθενά και μια παραλληλόγραμμη καθίζηση του πατώματος του ναού, επιμένουν να θυμίζουν ότι υπήρχαν και άλλοι χώροι και χρήσεις άγνωστες πια σήμερα.

Οι κίονες του Παρθενώνα δεν είναι κάθετοι αλλά αν προεκταθούν νοητά προς τα επάνω συναντώνται στα 1852 μέτρα. Ο όγκος της νοητής πυραμίδας που σχηματίζεται είναι ο μισός της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου, 45.000.000 ελληνικά κυβικά πόδια.

Το πλάτος της βάσης του Παρθενώνα (100 ελληνικά πόδια) αντιστοιχεί σε γωνία ενός δευτερολέπτου της μοίρας στην Ισημερινό.

Το κέντρο του Παρθενώνα ισαπέχει από το Θησείο, την Πνύκα, το Μνημείο του Φιλοπάππου, και το κέντρο του ναού του Ολυμπίου Διός τα οποία βρίσκονται σε κορυφές κανονικού οκταγώνου.

Λέγεται ότι είναι κτισμένος σε κομβικό σημείο μεγάλων γήινων ενεργειακών ρευμάτων με αποτέλεσμα να λειτουργεί σαν σημείο εκπομπής των ενεργειών αυτών στο χώρο. Λόγω πυραμιδοειδούς όμως σχήματος οι ενέργειες αυτές εκπέμπονται αρκετά ψηλότερα από το έδαφος. Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν ότι η κατασκευή έχει και ενδιαφέρουσες ηλεκτρικές ιδιότητες σαν τεράστιος πυκνωτής αλλά και σαν κεραία. Αυτό θα εξηγούσε και παράξενες αποκλίσεις στα όργανα μετρήσεων γύρω από τον Παρθενώνα. (τα ίδια αναφέρονται και για την μεγάλη πυραμίδα στην Αίγυπτο!).

Φήμες θέλουν οι ενεργειακές γραμμές (lay) που περνούν από τον Παρθενώνα να ενώνονται όχι μόνο με όλα τα άλλα σημαντικά αρχαιοελληνικά μνημεία αλλά και με το Stonehedge, την μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας αλλά και με τον ναό του Σολομώντα (τέμενος του Ομάρ σήμερα). Λέγεται ότι ο Παρθενώνας και σαν ενεργειακό κομβικό σημείο θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικός σε παγκόσμια κλίμακα.

Ο μύθος του Ηρακλή με τους 12 άθλους του, παίρνει διαφορετικές διαστάσεις από τους διάφορους ερμηνευτές του. ‘Αλλοι πιστεύουν ότι απλώς είναι μια σειρά μύθων, κάποιοι άλλοι ότι υπάρχει ιστορική αλήθεια. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον σημείο αποτελεί κάτι σχετικά με τον πρώτο άθλο του Ηρακλή, που κατεδίωξε και σκότωσε το λιοντάρι της Νεμέας.

Οι περιοχές και πόλεις που αναφέρει ο μύθος στην καταδίωξη σχηματίζουν στον χάρτη της περιοχής την ακριβέστατη εικόνα του αστερισμού του Λέοντα όπως φαινότανε απ’ την γη περίπου το έτος 10.500 π.Χ.! Σκεφτείτε τι σημαίνει κάτι τέτοιο, όποια ερμηνεία κι αν προτιμάτε.

Ανατρέπονται πολλές απ’ τις συνήθως ατεκμηρίωτες πεποιθήσεις μας για τον «πρωτόγονο» πολιτισμό εκείνης της εποχής. Πότε συνέβη ο άθλος του Ηρακλή, ή έστω από πότε ήταν σε θέση οι άνθρωποι να χαρτογραφούν γη και ουρανό, να τα συνδέουν με μύθους, και κυρίως να μπαίνουν στον κόπο να πολεοδομούν ολόκληρες περιοχές ανάλογα; Και τι σκοπό εξυπηρετούσε ή ίσως εξυπηρετεί και σήμερα κάτι τέτοιο;

Κάποιοι λένε ότι η σύμπτωση μερικών πόλεων σε μια ευθεία είναι θέμα τύχης. Μια απ’ τις ευθείες που προκαλούν αρκετό προβληματισμό είναι αυτή που ενώνει την Ρώμη, το Μεταπόντιο, το νεκρομαντείο, τους Δελφούς, την Ελευσίνα, την Αθήνα, την Δήλο, την Κω, την Ρόδο και την Ναζαρέτ. Έξω από την Ρώμη και ανάμεσα στην Ελευσίνα και την Αθήνα η ευθεία αυτή ακόμα ονομάζεται Ιερά Οδός.

Ένα από τα αρχαιότερα μαντεία και ιερά ήταν την Δωδώνης, Βρίσκεται στην ίδια ευθεία γραμμή με το μαντείο των Δελφών την Ακρόπολη της Αθήνας και την Δήλο. Το μαντείο των Δελφών θεωρείται το σημαντικότερο κομβικό σημείο για τις περισσότερες μετρήσεις αποστάσεων ανάμεσα στις αρχαίες πόλεις και ιερά. Εκτός από μαντείο λειτουργούσε και σαν θεραπευτήριο προσφέροντας θεραπείες σε πλήθος ασθενών μέσα από μυητική σχεδόν τελετουργία για την οποία οι θεραπευόμενοι δεν είχαν δικαίωμα να μιλήσουν. Έτσι η μέθοδος παρέμεινε άγνωστη αλλά το πλήθος των επιτυχιών τόσο σε χρησμούς όσο και θεραπείες έκανε τα περισσότερα μαντεία, και ιδιαίτερα αυτό των Δελφών πάμπλουτα, μιας και οι ευχαριστημένοι πιστοί δώριζαν διαρκώς σε αυτά!

Η επικοινωνία μεταξύ των μαντείων θεωρείται πολύ πιθανή αν και ο τρόπος παραμένει άγνωστος ίσως κινούμενος ακόμα και στον χώρο της μεταφυσικής.

Μία άλλη μακριά ευθεία γραμμή λέγεται ότι ενώνει το Stonehedge, την Ακρόπολη της Αθήνας και την μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου.

Στην ίδια ευθεία βρίσκονται η Αθήνα, η Νεμέα, η Ολυμπία και η Mnajdra στην Μάλτα.

Ενδιαφέρουσα ευθεία είναι και αυτή που ενώνει Θήβα – Τανάγρα – Αμφιάρειο, γιατί είναι ακριβώς παράλληλη με τον ισημερινό. Μέρη που προσλάμβαναν ιδιαίτερη σημασία για τους αρχαίους Έλληνες, όπως οι ναοί, τα μαντεία, οι πόλεις και τα μνημεία, συνδέονται μεταξύ τους με γεωμετρικές σχέσεις. Σχηματίζουν δηλαδή διάφορα νοερά γεωμετρικά σχήματα, όπως τρίγωνα, πολύγωνα και ομόκεντρους κύκλους, ενώ και οι αποστάσεις που έχουν μεταξύ τους είναι προϋπολογισμένες και συγκεκριμένες.

Όμως δεν μπορεί να μη μείνει έκπληκτος κάποιος συνειδητοποιώντας πόσο μεγάλη έκταση είχε πάρει το φαινόμενο αυτό, το οποίο ονομάζεται γεωμετρικός γεωδαιτικός τριγωνισμός. Στην πραγματικότητα μιλάμε για την ύπαρξη ενός γεωμετρικού γεωδαιτικού δικτύου!

Ίσως κάποιος υποθέσει ότι πρόκειται για απλές συμπτώσεις και ότι είναι φυσικό να υπάρχουν τέτοιοι συσχετισμοί, εφόσον στην αρχαιότητα υπήρχαν πάρα πολλοί ιεροί τόποι και άλλα μέρη ιδιαίτερης σημασίας στον ελληνικό Χώρο. Πιθανόν μάλιστα να θεωρηθεί υπερβολικό το ότι οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει την αναλογική συσχέτιση τόσο πολλών κωδικών σημείων μεταξύ τους! Όμως αυτόματα έρχεται η απάντηση από τον Ήρωνα τον Αλεξανδρέα: “Η γεωδαισία ποιείται τας διαιρέσεις ου μόνον εις ισότητας αλλά και κατά λόγους και αναλογίας.”

Αλλωστε αποτελεί ένα φαινόμενο απίστευτα συχνό για να δεχτούμε ότι πρόκειται για απλές συμπτώσεις, ενώ η συγκεκριμένη εκδοχή αποκλείεται παντε λώς, καθώς πολλοί αρχαίοι συγγραφείς είχαν αναφερθεί σε αυτό με σαφήνεια.

Όπως γνωρίζουμε από τη μυθολογία, συχνά κάποιοι θεοί ή θεϊκοί οιωνοί υποδείκνυαν στους Έλληνες τους γεωγραφικούς τόπους όπου έπρεπε να χτιστούν οι πόλεις και τα διάφορα οικοδομήματα. Ωστόσο ο Αριστοτέλης στα “Πολιτικά” του έγραφε: “Οι καθιερωμένοι οίκοι για τη λατρεία των θεών πρέπει να βρίσκονται όχι μόνο στην κατάλληλη θέση αλλά και στην ίδια, εκτός από εκείνους τη θέση των οποίων ορίζει ξεχωριστά ο Νόμος ή κάποιο μαντείο υπό την αιγίδα του μαντείου των Δελφών”. Ακόμα: “Τα ιερά των αγροτικών περιοχών πρέπει να βρίσκονται συμμετρικά κατανεμημένα, άλλα αφιερωμένα σε θεούς και άλλα σε ήρωες.” (”Πολιτικά”, VII 1331α).

Ο Στράβων, πάλι, έγραψε ότι: “Όσοι ασχολούνται με τις θέσεις των διάφορων τόπων λαμβάνουν υπόψη τα δεδομένα των αστρονόμων και των γεωμετρών σχετικά με τα σχήματα, τα μεγέθη και τις αποστάσεις”, ενώ ο Παυσανίας παρέδωσε ότι: “Ο δήμος του Μαραθώνα απέχει ίση απόσταση από την Αθήνα με την απόσταση της Καρύστου, που βρίσκεται στην Εύβοια, από την Αθήνα”(”Αττικά” 32, 3), αναφορά που δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για το ότι όλοι αυτοί οι γεωμετρικοί συσχετισμοί ήταν επιμελώς προσχεδιασμένοι.

Στις αποστάσεις ανάμεσα στα ιερά μέρη χρησιμοποιούνται το στάδιο ως μονάδα μέτρησης, ο κωδικός αριθμός π, ο αριθμός φ της χρυσής τομής και διάφοροι λόγοι (στάδιο = 184,454 μέτρα, π = 3,14, φ = 1,618).

Το ίδιο φαινόμενο συναντάμε και σε άλλες χώρες του κόσμου. Στην Αγγλία υπάρχουν οι γραμμές ley, πάνω στις οποίες βρίσκονται κτισμένα πάρα πολλά μνημεία διάφορων εποχών. Κάποιοι τις θεωρούν γεωμαγνητικές γραμμές. Στη Γερμανία, από την άλλη μεριά, αρκετές πόλεις βρέθηκαν να ισαπέχουν ή να είναι παράδοξα ευθυγραμμισμένες μεταξύ τους, όπως συμβαίνει με τις πόλεις Νυρεμβέργη, Βισμπάντεν, Μάιντς, Βορμς, Σπάγιερ.

Διευκρινίζω ότι στη συνέχεια πρόκειται να αναφερθούν μόνο ορισμένα παραδείγματα. Οι συσχετισμοί που έχουν διαπιστωθεί είναι σχεδόν αναρίθμητοι!

Αρχίζουμε με μια αρκετά γνωστή περίπτωση. Πρόκειται για το ισοσκελές τρίγωνο που σχηματίζει η Ακρόπολη της Αθήνας με το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και το ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα, με απόσταση 242 στάδια. Η περιοχή της Αττικοβοιωτίας θεωρείται ιδιαίτερα συμμετρική. Μεταξύ άλλων, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί και ένα μεγάλο “διαμάντι” που σχηματί ζεται ανάμεσα στη Χαλκίδα, τη Θήβα, τον Κρομμύωνα, την Αφαία Αθηνά, τη Στειρίδα και το Αμφιάρειον.

Η Αθήνα ισαπέχει από τη Σπάρτη και τη Δήλο (800 στάδια) καθώς και από την Κνωσό και την Πέλλα (1.765 στά δια). Αναλύοντας μάλιστα τους αριθμούς σε γράμματα, έχουμε ΑΘΗΝΑΙ + ΚΝΩΣΟΣ + ΠΕΛΛΑ = 1.765!

Η απόσταση Αθήνας-Σμύρνης είναι ίση με την απόσταση Θεσσαλονίκης-Σμύρνης (1.620 στάδια = 1.000 φ), ενώ η απόσταση Αθήνας-Σπάρτης είναι 800 στάδια, ίση με την απόσταση Αθήνας-Δήλου.

Από το ιερό νησί της Δήλου ισαπέχουν: Αθήνα-Καρδάμυλα Χίου (800 στάδια), Κόρινθος-Μυτιλήνη (1.188 στάδια), Σμύρνη-Θήβα (1.080 στάδια), Σπάρτη-Πέργαμος (1.360 στάδια), Αργος-Μυκήνες (1.210 στάδια), Ιδαίον Αντρον-Τροφώνιο Μαντείο (1.296 στάδια), Ρέθυμνο-Δύκτινα-Κνωσός (1.256 στάδια), Ασκληπιείο Κω-Ασκληπιείο Επιδαύρου (1.020 στάδια) και ακόμη αρκετές περιοχές!

Η Ελευσίνα ισαπέχει από Αθήνα-Μέγαρα (100 στάδια), Αμφιάρειο-Μαραθώνα (220 στάδια), Κόρινθο Σούνιο (330 στάδια), Πέλλα-Σμύρνη (1.700 στάδια), Ιδαίον Αντρον- Έφεσο (1.782 στάδια), Πέργαμο Μίλητο-Κνωσό (1.815 στάδια). Η απόσταση Ιωλκού-Ελευσίνας είναι 850 στάδια, όσο δηλαδή είναι και το άθροισμα των γραμμάτων της λέξης “Ε λ ε υ σ ί ς”: Ε+Λ+Ε+Υ+Σ+Ι+Σ = 850!

Η Σπάρτη απέχει εξίσου από την Κνωσό και τη Δωδώνη (1.700 στάδια), από την Ιωλκό και τη Δήλο (1.375 στάδια) και από το Σούνιο και τους Δελφούς (850 στάδια).

Η Χαλκίδα υπήρξε σημαντικότατο σημείο αναφοράς κατά την αρχαιότητα. Όπως διαπιστώνουμε, ισαπέχει από τη Θήβα και το Αμφιάρειο 162 στάδια (100 φ), ενώ από την Αθήνα και τα Μέγαρα 314 στάδια (100 π).

Πολλές χαρακτηριστικές νοητές ευθείες προεκτεινόμενες συναντούν σπουδαία ιερά ή λατρευτικά κέντρα της Ελλάδας. Έτσι, μια ευθεία ενώνει τη Χαλκίδα με τη Θήβα και την Ολυμπία, μια άλλη με το Αμφιάρειο και τη Δήλο, ενώ η ευθεία Χαλκίδας-Σουνίου προεκτεινόμενη συναντά την Κνωσό.

Από την Τροία, ισαπέχουν η Δήλος και η Ιωλκός, η Ολυμπία και η Δωδώνη, η Ιθάκη και τα ανάκτορα του Νέστορα.

Αθήνα-Ολυμπία (660 στάδια), Πέλλα-Κέρκυρα (1.350 στάδια), Κνωσός-Έφεσος (2.288 στάδια), Ελευσίνα-Ιωλκός (550 στάδια), Ιδαίον Αντρον Κρήτης-Σμύρνη (2.198 στάδια) κ.ά. Αξιοσημείωτο είναι ότι το τρίγωνο Δελφοί-Ελευσίνα-Ιωλκός είναι ισοσκελές και το τρίγωνο Δελφοί-Ιδαίον Αντρον Σμύρνη είναι ισόπλευρο. Ακόμη, η απόσταση Δελφών-Δήλου είναι 1.460 στάδια, δηλαδή όσα ήταν σε αριθμό τα έτη που διήρκεσε το Μέγα Έτος ή Σωθική Περίοδος των Αιγυπτίων. Τέλος, η ευθεία που ορίζουν οι περιοχές Δελφοί-Χαλκίδα-Σμύρνη είναι παράλληλη προς τον ισημερινό!

Το αρχαιότερο μαντείο της Ελλάδας είναι το μαντείο της Δωδώνης. Όπως φαίνεται, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και από γεωδαιτικής άποψης. Βρίσκεται ευθυγραμμισμένο με το μαντείο των Δελφών, την Ακρόπολη των Αθηνών και τη Δήλο, ενώ παράλληλα ισαπέχει από Αθήνα-Σπάρτη (1.700 στάδια), Δελφούς-Ιωλκό (1.050 στάδια), Ολυμπία-Τροφώνιο Μαντείο (1.240 στάδια), Ανάκτορα Νέστορα-Ελευσίνα (1600 στάδια), Κνωσό- Μίλητο (3.300 στάδια).

Το ισοσκελές τρίγωνο που ορίζουν οι περιοχές Δωδώνη-Ανάκτορα Νέστορα-Ελευσίνα, με γωνία κορυφής 40°, ανήκει σε κανονικό εννιάγωνο. Το ισοσκελές τρίγωνο Δωδώνης-Ολυμπίας-Τροφωνίου Μαντείου ανήκει σε κανονικό δεκάγωνο, τα γεωμετρικά στοιχεία του οποίου προεκτεινόμενα συναντούν πόλεις όπως το Ίλιον (Τροία), η Σμύρνη, η Κνωσός, η Φαιστός, η Σπάρτη κ.ά. Το τρίγωνο Δωδώνης-Κνωσού-Μιλήτου ανήκει σε κανονικό δωδεκάγωνο με γωνία κορυφής 30°. Το τρίγωνο Δωδώνης-Δελφών-Ιωλκού είναι ισοσκελές και ανήκει σε κανονικό δωδεκάγωνο. Το τρίγωνο Δωδώνης-Αθήνας-Σπάρτης ανήκει σε κανονικό πολύγωνο με δεκατρείς πλευρές.

Όμως και η Ακρόπολη της Αθήνας έχει κατασκευαστεί με τρόπο ώστε όλα τα μνημεία μεταξύ τους να σχετίζονται με ομόκεντρους ή ίσους κύκλους, ισοσκελή τρίγωνα και ίσες αποστάσεις.

Ο Παρθενώνας, σύμβόλο της αρχαιοελληνικής ομορφιάς και της δημοκρατίας, περιέχει από κατασκευής έναν μαθηματικό κώδικα, η αποκρυπτογρά φηση του οποίου φανερώνει τις αξίες του αρχαιοελληνικού πνεύματος.

Οι πυραμίδες της Αιγύπτου έχουν σχέση με ορισμένα κωδικά σημεία της αρχαίας Ελλάδας. Εκτός αυτού, οι αναλογίες των πυραμίδων της Αιγύπτου είναι ίδιες με τις αναλογίες που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες για το γεωμετρικό γεωδαιτικό τριγωνισμό του ελλαδικού χώρου, όπως επισημαίνει ο Δρ Θεοφάνης Μανιάς. Το γεγονός αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ένας από τους δύο λαούς επηρεάστηκε από τον άλλο: Είτε οι Αιγύπτιοι κατασκεύασαν τις πυραμίδες σύμφωνα με στοιχεία που δανείστηκαν από τον ελληνικό πολιτισμό είτε οι Έλληνες δημιούργησαν τη γλώσσα και την επιστήμη τους με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν από τις πυραμίδες! Ασφαλώς η πρώτη εκδοχή είναι πολύ πιο λογική και επιβεβαιώνει την άποψη ότι σε πολύ παλαιές εποχές υπήρξε ένας λαμπρός ελληνικός πολιτισμός με αναπτυγμένη επιστήμη…

Όμως και ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος φαίνεται ότι υπήρξε συνεχιστής της εφαρμογής του αρχαίου γεωδαιτικού νόμου. Οι πόλεις που ίδρυσε και στις οποίες έδωσε το όνομά του κτίστηκαν σε συγκεκριμένες γεωγραφικές θέσεις. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και η Αλεξανδρέττα της Ισσού, πόλεις που ισαπέχουν από την Πέλλα 6.600 στάδια!

Ακόμη πιο εντυπωσιακό φαίνεται το ενδεχόμενο ο Αλέξανδρος να επέλεγε τα σημεία των μαχών βάσει γεωδαιτικών μεθόδων. Είναι πιθανό, για παράδειγμα, να προκλήθηκε σκόπιμα η μάχη στην Ισσό, καθώς ο μεγάλος στρατηλάτης εγκαταστάθηκε με το στρατό του στο συγκεκριμένο σημείο αναμένοντας την επίθεση του Δαρείου!

Επομένως οι ιεροί τόποι στην αρχαία Ελλάδα κατασκευάζονταν σε επιλεγμένες θέσεις βάσει σχεδίου! Ασφαλώς είναι άξιο απορίας το με ποιο τρόπο μπόρεσαν να κάνουν τόσο ακριβείς μετρήσεις και ποιος θέσπισε το “Νόμο” που όριζε την εφαρμογή συγκεκριμένων μεθόδων για την κατασκευή κωδικών σημείων.

Παρ’ όλα αυτά, το μεγάλο ερώτημα που μας βασανίζει είναι το “γιατί”. Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες εφάρμοζαν αυτό το σύστημα; Έχει επιπρόσθετη σημασία η σχέση που επιλεγόταν να υλοποιηθεί κάθε φορά ανάμεσα σε δύο κωδικά σημεία; Ασφαλώς και εδώ υπάρχει πρόσφορο έδαφος για υποθέσεις…

Μήπως κάποιο είδος γήινης ενέργειας φόρτιζε τα σημεία αυτά; Επρόκειτο ίσως για μια καθαρά συμβολική πράξη, που ενοποιούσε τα διάφορα ιερά μέρη και εξασφάλιζε την αρμονία του σύμπαντος, ή συνέβαινε κάτι άλλο; Το πιθανότερο είναι τελικά η απάντηση να χάθηκε μαζί με το “Νόμο” που ρύθμιζε τις λεπτομέρειες της γεωμετρικής γεωδαισίας στον ελλαδικό χώρο κατά την αρχαιότητα…

Βιβλιογραφία

«Η Ιερή Γεωγραφία του Ελληνικού Κόσμου» Jean Richer, εκδ. Κυβέλη.

«Η Ιερή Γεωγραφία της Ελλάδος» Νίκος Β. Λίτσας, εκδ. Έσοπτρον.

Ορφικά κείμενα