Μικρά παιδιά, μωρά, ηλικιωμένοι και νεότεροι, ανήμποροι άνθρωποι σε νοσοκομεία, με κοινό τους χαρακτηριστικό τη μοναξιά.
Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές στο βίντεο που προβάλλεται σε σταθμούς του ηλεκτρικού και του μετρό και με το οποίο η Εθελοντική Διακονία Ασθενών καλεί τους πολίτες που επιθυμούν να προσφέρουν τη στοιχειώδη φροντίδα σε μοναχικούς ασθενείς, παιδιά και ενήλικες.
«Πρόκειται για μια συνεχή προσπάθεια να στηρίξουμε τους υπάρχοντες εθελοντές και να προτρέψουμε περισσότερους να συμμετέχουν, να κάνουν αυτό που θα έκανε μία μάνα, ένας πατέρας, ένας αδελφός. Να δώσουν ένα ποτήρι νερό, ένα χαμόγελο, να πουν μια κουβέντα μ’
Η Εθελοντική Διακονία Ασθενών Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων, λειτουργεί υπό τη διεύθυνση του Ιδρύματος της Ποιμαντικής Επιμορφώσεως της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και στηρίζεται οικονομικά από δωρεές και προσφορές εθελοντών. Αυτή τη στιγμή έχει περίπου 360 εθελοντές, από όλες τις ηλικίες, που επισκέπτονται τα νοσηλευτικά ιδρύματα της Αττικής και με την τρίωρη παρουσία τους προσπαθούν να σταθούν σαν συγγενείς και φίλοι στο πλευρό ασθενών που δεν έχουν δικούς τους ανθρώπους.
«Είναι παιδιά που είτε επειδή είναι άρρωστα οι γονείς τους τα έχουν εγκαταλείψει, είτε με εισαγγελική εντολή έχουν απομακρυνθεί από τους δικούς τους, μέχρι να πάνε σε κάποιο ίδρυμα», όπως επισημαίνει η κοινωνική λειτουργός που εργάζεται πέντε χρόνια στην Εθελοντική Διακονία Ασθενών, Ευαγγελία Δαγκλή, ενώ συνήθως οι ενήλικες είναι μόνοι, γιατί δεν έχουν καλές οικογενειακές σχέσεις και δεν έχουν επικοινωνία με δικούς τους ανθρώπους εδώ και χρόνια.
Για το ποιοι είναι οι μοναχικοί ασθενείς, που έχουν ανάγκη συντροφιάς, ενημερώνουν τα ίδια νοσοκομεία την Εθελοντική Διακονία, η οποία με τη σειρά της ενημερώνει το νοσοκομείο για τα ονόματα των εθελοντών που θα επισκέπτονται τους ασθενείς. Κατά τη διάρκεια της ημέρας στον ασθενή εναλλάσσονται τρεις εθελοντές με τρεις διαφορετικές βάρδιες, από τις 11:00 το πρωί ως τις 20:00.
Οι ενδιαφερόμενοι για να γίνουν εθελοντές περνούν από συνέντευξη από τους τρεις κοινωνικούς λειτουργούς που εργάζονται για τη Διακονία και ενημερώνονται για τη λειτουργία της, για τους κανόνες που υπάρχουν και τις υποχρεώσεις. Στη συνέχεια, όσοι προχωρήσουν, θα πρέπει να παρακολουθήσουν θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση.
Στόχος είναι να γνωρίσουν οι εθελοντές τα νοσοκομεία και τις ιδιαιτερότητές τους, να κατανοήσουν την υπευθυνότητα και την προσοχή που απαιτούν οι χώροι αυτοί, να ευαισθητοποιηθούν γύρω από τις συναισθηματικές, αλλά και ιατρικές ιδιαιτερότητες των ασθενών, να μάθουν στοιχειωδώς πώς μπορούν να προσεγγίζουν έναν ασθενή και να επικοινωνούν μαζί του. Στην πρακτική εκπαίδευση ο νέος εθελοντής πραγματοποιεί κάποιες επισκέψεις σε ασθενή μαζί με έναν παλαιότερο εθελοντή.
«Οι εθελοντές πρέπει να είναι προετοιμασμένοι και ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στον κίνδυνο της συναισθηματικής εμπλοκής», επισημαίνει ο πατέρας Βασίλης Κοντογιάννης, προσθέτοντας ότι για το λόγο αυτό υπάρχουν «οι κοινωνικοί λειτουργοί που υποστηρίζουν και εποπτεύουν τους εθελοντές, για την καλύτερη αξιολόγηση και αξιοποίησή τους. Κοιτάζουν πώς αισθάνονται, αν κουράζονται, αν δίνουν πολλά στην αρχή και υπάρχει ο κίνδυνος να εξαντληθούν γρήγορα, ενώ μια φορά το μήνα συναντώνται οι ομάδες στήριξης των εθελοντών για την αποφόρτιση και εμψύχωσή τους».
Όπως σημειώνει η κ. Δαγκλή στόχος είναι το εθελοντικό έργο να βοηθάει τους ασθενείς, να διευκολύνει το έργο των νοσοκομείων, αλλά να κάνει καλό και στους εθελοντές. Αναφερόμενος στην οικονομική κρίση και το αν έχει επηρεάσει τον αριθμό των μοναχικών ανθρώπων στα νοσοκομεία, ο ιερέας εκτιμά ότι αν κάποιος είναι κοντά στον συγγενή του πριν την κρίση θα είναι και μετά, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά.
Ανάλογη άποψη εκφράζει και η κ. Δαγκλή σημειώνοντας ότι συνήθως δεν είναι το οικονομικό πρόβλημα η βασική αιτία που υπάρχουν μοναχικοί ασθενείς στα νοσηλευτικά ιδρύματα, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι ο θεσμός της οικογένειας είναι ακόμη ισχυρός στην Ελλάδα.
Πηγή: Καλά Νέα
