Σύνδεση ψυχής και οργανισμού.

(από το βιβλίο μου ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ, Β’ έκδοση)

Η ψυχή πριν ενσαρκωθεί στον ανθρώπινο οργανισμό τελεί σε πλήρη παθητικότητα αλλά βρίσκεται σε συνέχεια (συνδέεται) με την συνεχή ουσία του περιβάλλοντός της (γιατί η ψυχή όπως είναι γνωστό εμπεριέχει συνεχή ουσία). Παρά το γεγονός ότι η ψυχή έχει συνεχή ουσία εντός της και έτσι συνδέεται με την συνεχή ουσία που την περιβάλλει δεν μπορεί εξ αυτής της συνεχούς ουσίας να σχηματίσει όργανα αισθήσεως, γιατί τα όργανα αυτά της ψυχής μέχρι το ανθρώπινο επίπεδο γίνονται εξ αμφοτέρων των ουσιών (συνεχούς και μεριστής).

Όταν η ανθρώπινη ψυχή βρίσκεται στην προ της ενσαρκώσεώς της κατάσταση, προκειμένου να ενσαρκωθεί, χρησιμοποιεί ως μέσο συνδέσεώς της προς τον οργανισμό συνεχή ουσία, η οποία αποτελεί τον Συνδετικό Λόγο ψυχής και οργανισμού.

Η συνεχής ουσία, η οποία χρησιμοποιείται ως ο Συνδετικός Λόγος, έχει ορισμένες δυναμικότητες που εξαρτώνται α) από τις επιδράσει που υπέστη από την κίνηση των Ουρανίων σωμάτων κατά την στιγμή της συνδέσεως της ψυχής με τον οργανισμό. και β) από την περιοχή από την οποία λαμβάνεται

Τα ουράνια σώματα ως εκ της συστάσεως, του όγκου τους και των σε ενέργεια δυνάμεών τους προκαλούν διαφορετικής εντάσεως κύματα επί της συνεχούς ουσίας του περιβάλλοντος της γης και επηρεάζουν την συνεχή ουσία η οποία θα αποτελέσει τον Συνδετικό Λόγο της ψυχής – οργανισμού κατά την στιγμή που η ψυχή συνδέεται με τον οργανισμό. Επομένως, το συνδετικό μέσο της ψυχής και του οργανισμού διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και ως εκ τούτου η δεκτικότητα της κάθε ψυχής για πρόοδο και εξέλιξη σε σχέση με άλλες είναι διαφορετική. Όταν ο Συνδετικός Λόγος κατά την ώρα της ενσαρκώσεως της ψυχής βρίσκεται υπό την επίδραση τελειότερων, ταχύτερων κατά την κίνηση και μεγαλυτέρων κατά τον όγκο ουρανίων σωμάτων, τότε παρέχει στην ψυχή ευχερέστερη εκδήλωση των δυνάμεών της και ομαλότερη μεταμόρφωση αυτών σε συναισθήματα και ιδέες. Αντίθετα όταν ο συνδετικός λόγος, κατά την ώρα της ενσαρκώσεώς της, βρισκόταν υπό την επίδραση ασθενέστερων ουρανίων σωμάτων, τότε γίνεται δυσχερέστερη η εκδήλωση και μεταμόρφωση των συναισθημάτων και ιδεών. Επίσης η δυναμικότητα της συνεχούς ουσίας εξαρτάται και εκ της περιοχής από την οποία λαμβάνεται γιατί αυτή η δυναμικότητα διαφέρει από περιοχή σε περιοχή.

Από τη στιγμή που ο Συνδετικός Λόγος συνδέσει την ψυχή με τον οργανισμό γίνεται ένα θαυμάσιο όργανο λειτουργίας των ψυχικών δυνάμεων, γιατί μέσω του συνδετικού λόγου η ψυχή θα αποκτήσει πλήρη έλεγχο του οργανισμού, με αποτέλεσμα να λειτουργήσουν τα όργανα των αισθήσεων. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει ο οργανισμός να είναι πλήρως διαπλασμένος και να διαθέτει νευρικό σύστημα σε καλή κατάσταση ώστε να μπορεί να μεταφέρει την αισθησιακή δύναμη της ψυχής (δηλαδή την Ψυχική Αίσθηση) στα όργανα των πέντε αισθήσεων. Αν τα όργανα των πέντε αισθήσεων δεν λειτουργούν φυσιολογικά, τότε και η αίσθηση λειτουργεί πλημμελώς. Αυτό το διάμεσο που συνδέει την ψυχή με τον οργανισμό χαρακτηρίζεται από τους θεοσοφιστές Αστρικό Σώμα.

Η επιλογή του τόπου και της ώρας της ενσαρκώσεως της ψυχής ως και η περιοχή από την οποία θα ληφθεί η ουσία που θα αποτελέσει τον συνδετικό λόγο γίνεται από τα σοφά πνεύματα (τις μοίρες) και εξαρτάται από το εξελικτικό επίπεδο της ψυχής, γιατί πρέπει να υπάρχει αναλογία των δυνάμεών της ψυχής με την ενεργητική ικανότητα της Συνεχούς Ουσίας του Συνδετικού Λόγου. Εάν δεν υπάρξει αναλογία σχέσεων μεταξύ των ψυχικών δυνάμεων και της ενεργητικής ικανότητας του Συνδετικού Λόγου, τότε δεν θα δύναται να γίνεται ουδεμία αρμονία λειτουργιών των ψυχών με τα ενεργητικά τους μέσα. Αντίθετα, όταν θα υφίσταται αναλογία των ψυχικών δυνάμεων και ενεργητικής ικανότητας του Συνδετικού Λόγου, τότε θα επιτυγχάνεται αρμονία και ως άμεσο αποτέλεσμα θα έχει την μεγαλύτερη εκδήλωση ψυχικών δυνάμεων. Τότε οι μεγαλύτερης δυναμικότητας ψυχικές δυνάμεις αναγκαστικά επιδρούν στον Συνδετικό Λόγο με αποτέλεσμα την αύξηση των ενεργειών του.

Ο Συνδετικός Λόγος κατά την διάρκεια της ζωής του ανθρώπου μένει πάντοτε ο αυτός και ουδέποτε μπορεί να αντικατασταθεί με άλλη συνεχή ουσία. Το θέμα αυτό είναι το σπουδαιότερο που οφείλει να εξετάσει κάθε Μύστης. Από την στιγμή της ενσαρκώσεως της ψυχής το διάμεσο αυτό, υφίσταται παντός είδους επιδράσεις τόσο από τις δυνάμεις της ψυχής όσο και από τις εν γένει λειτουργίες του οργανισμού και από τις επιδράσεις αυτές ρυθμίζεται η ενέργειά του.

Η ενεργητική κατάσταση του Συνδετικού Λόγου παρακολουθεί την εξέλιξη των ψυχικών δυνάμεων μέχρι του σημείου εκείνου που γίνεται αυτός φωτεινός και τείνει να γίνει αχώριστο ενεργητικό μέσο της ψυχής. Αυτό θα συμβεί όταν η ψυχή του μύστου εξαγνίζεται και πλησιάζει στην πλήρη κάθαρση. Στην περίπτωση αυτήν αφενός μεν δεν διαλύεται με τον θάνατο του οργανισμού και αφετέρου αποτελεί την βάση του πνευματικού οργανισμού και όταν αποκτήσει το κατάλληλο ενεργητικό επίπεδο τότε συνδέει την ψυχή με άφθαρτο ενεργητικό μέσο (πνευματικό οργανισμό).

Στυλ. Τάκας