Η πλέον τρομακτική ασθένεια που απειλεί τον πλανήτη δεν είναι ο καρκίνος ούτε το έιτζ, αλλά η αντιμαχόμενη σκέψη του ανθρώπου. Αυτός είναι ο πραγματικός killer, ο πλανητικός φονιάς: η πλατφόρμα στην οποία στηρίζεται η συνηθισμένη οπτική του κόσμου.
Όπως ο Προμηθέας, απέσπασα μια σπίθα απ’ τον κόσμο του Dreamer, του ονειρευτή, και την κράτησα σφιχτά για να δείχνει μια “έξοδο διαφυγής” σε όποιον είναι έτοιμος, σε όποιον έχει ήδη αρχίσει να θέτει σε αμφισβήτηση την ξεπερασμένη περιγραφή του κόσμου και τις άχρηστες θανάσιμες αρχές του.
Εύχομαι σε κάθε άνθρωπο να συναντήσει τον Dreamer. Για να εγκαταλείψουμε τις παλιές νοοτροπίες και άχρηστες ιδέες, για ν’ απελευθερωθούμε από προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες, και από πεποιθήσεις ανούσιες που κυβερνούν τυραννικά την ύπαρξη μας, χρειάζεται μία μέθοδος, ένα σύστημα, ένα σχέδιο διαφυγής. Απαιτείται μία “Σχολή”. Κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει από μόνος του. Απαιτείται να συναντήσει κανείς κάποιον που τα κατάφερε πριν από μας, κάποιον που κατάφερε να αποδράσει από την υπνωτική αφήγηση του κόσμου, από ψυχολογικές φυλακές και πνιγηρούς κανόνες.
Για να αλλάξουμε τη μοίρα του ανθρώπου, πρέπει να αλλάξουμε την ψυχολογία του, το σύστημα πεποιθήσεων και τα πιστεύω του. Χρειάζεται να ξεριζώσουμε απ’ τα βάθη του Είναι μας την τυραννία μιας νοοτροπίας αντιμαχόμενης, εύθραυστης που μας οδηγεί στο θάνατο.
Γράφω για να σας πω ότι ο Dreamer υπάρχει, και είναι το πιο πραγματικό ον που είχα ποτέ συναντήσει. Ο κόσμος Του της αγνότητας, δεν γνωρίζει περιορισμούς χρόνου, είναι πιο ζωντανός και πιο συγκεκριμένος από το δικό μας, και είναι προσιτός. Είναι μια πορεία ανηφορική και δύσβατη, μα πραγματοποιήσιμη, ένα πέρασμα προς την αλήθεια, την ομορφιά, την ευτυχία. Μια νέα οδός προς τις Ινδίες, γρήγορη και ακόμη πιο πλούσια.
Να Θυμάσαι!
Δεν υπάρχει Πόλεμος ούτε Ειρήνη στον κόσμο. Ο Πόλεμος κι η Ειρήνη υπάρχουν μόνο στη φαντασία σου. Ο Πόλεμος κι η Ειρήνη είναι η προσωπική σου εικασία και το προσωπικό σου ψέμα. Για τον καθημερινό άνθρωπο δεν υπάρχει πόνος πιο οδυνηρός από την απουσία του πόνου. Ο πόνος είναι το καθημερινό του ψωμοτύρι, και ο πόλεμος η μόνιμη εσωτερική του κατάσταση. Τη στιγμή που παρατηρείς τη διαμάχη των αντιθέτων μέσα σου, οι φόβοι σου πεθαίνουν όπως πεθαίνει κι ο σπόρος για να δώσει μια νέα ζωή. Όταν παρακωλυθείς τον εσωτερικό σου πόλεμο χωρίς να ταυτίζεσαι μαζί του, τότε αναβαθμίζεσαι σε μια ανώτερη διάσταση, εξαλείφοντας κάθε μορφή διαμάχης και αδικίας στον κόσμο των γεγονότων. Όταν δεν υπάρχει πόλεμος μέσα, δεν υπάρχει ούτε έξω. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
