Μια μεγάλη αποκάλυψη σε διεθνές, και κυρίως σε πανελλαδικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο κάνει η εφημερίδα «ΑΞΙΑ» στο φύλλο που κυκλοφορεί και το Greek American News Agency. Τα όσα σήμερα έρχονται στο φως της (ευρύτερης) δημοσιότητας στην Ελλάδα σε παγκόσμια αποκλειστικότητα δείχνουν πολλά και δεν είναι άσχετα με το διεθνές πολιτικό σκηνικό -το οποίο αφορά και την ελλάδα σρο μεγάλο παζάρι για την ονομασία των Σκοπίων εν όψει της διάσκεψης κορυφής στο Βουκουρέστη τον Απρίλιο- στο οποίο κυρίαρχες κινήσεις -προς το παρόν- κάνει step by step η Ουάσιγκτον… Η Ρωσία, ο άλλος μεγάλος κυρίαρχος πολιτικός πόλος εξελίξεων, παρακολουθεί και κινείται με άκρα μυστικότητα. Μυστικότητα που θυμίζει και αναβιώνει πάλι μέρες και κλίμα ψυχρού πολέμου… Αυτές τις μέρες υπάρχει στο διαδίκτυο, αλλά και σε πολλά δημοσιογραφικά γραφεία διπλωματικών και πολιτικών συντακτών σε ολόκληρο το κόσμο ένας καταιγισμός πληροφοριών τέτοιος που παραπέμπει σε πόλεμο μυστικών υπηρεσιών για τα όσα δαδραματίζονται στο σκοτεινό παρασκήνιο εν όψει της διάσκεψης του ΝΑΤΟ… Τα όσα θα διαβάσετε δεν αποτελούν ούτε συνωμοσιολογία ούτε σενάρια αλλά πραγματικότητα! Δεν είναι άσχετα ούτε με όσα έγιναν στις 17 Φεβρουαρίου και πολύ περισσότερο ούτε με όσα έρχονται…
Η αποκάλυψη αυτή που θα δείτε να ξετυλίγεται στις σελίδες του υπολογιστή σας, και εφεξής θα κάνει το γύρο του Ελληνικού και διεθνούς Τύπου δείχνει ξεκάθαρα ότι κάποιοι άλλοι -οι ισχυροί του πλανήτη- αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς… ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται στα ίδια εκείνα γνωστά κλειστά κέντρα αποφάσεων (think tank) κάπου στην Ουάσιγκτον εδώ και δεκαετίες…
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007. Κάπου στην Ουάσιγκτον, εν όψει εξελίξεων στα Βαλκάνια και σε άλλα σημεία του πλανήτη ζωτικών συμφερόντων των ΗΠΑ, λαμβάνει χώρα μια άκρως ενδιαφέρουσα όπως θα αποδειχθεί-για τις επερχόμενες εξελίξεις- μυστική σύσκεψη η οποία μέχρι σήμερα καλύπτεται κάτω από απόλυτο πέπλο σιωπής και μυστικότητας προσδίδοντας στο γεγονός και άλλες διαστάσεις από αυτές που πιθανά να έχει… Σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση συμμετέχουν ανώτεροι αξιωματούχοι του State Department, της NSA, και… ο γενικός διευθυντής του υπουργείου εξωτερικών της Σλοβακίας Mitja Drobnic ο οποίος έχει φτάσει εσπευσμένα στην κυβερνητική πρωτεύουσα μια μέρα νωρίτερα. Μετά την πολύωρη συνάντηση συντάσσεται άκρως απόρρητο έγγραφο με τον κωδικό VWA070767. Το έγγραφο έχει μεταξύ των άλλων ανώτατων και ανωτέρων αμερικανών κυβερνητικών αξιωματούχων έχει ως αποδέκτη και τον υπουργό εξωτερικών της Σλοβενίας Dimitrij Rupel…
Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2008.Η Σλοβενία-εκ των νεοεισερχομένων χωρών- αναλαμβάνει την προεδρεία της Ε.Ε.
Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008.Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ε.Ε. ομόφωνα αποφασίζεται να δοθεί πράσινο φως στα κράτη που είναι έτοιμα να αναγνωρίσουν το Κόσσοβο. 18 κράτη μέλη ανακοινώνουν την απόφαση τους να αναγνωρίσουν το Κόσσοβο.
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008. το Κόσσοβο, ύστερα από μια μακρά περίοδο αναταραχών στην αυτόνομη περιοχή της Σερβίας -η οποία χαρακτηρίστηκε ως αυτόνομη με βάση το ψήφισμα 1244/1999 του ΟΗΕ- το τοπικό κοινοβούλιο, και παρά τις προειδοποιήσεις για τους κινδύνους για την περιοχή, κηρύσσει μονομερώς την ανεξαρτησία του. Ακολουθεί η αναγνώριση του κρατιδίου από τις ΗΠΑ, την Τουρκία και την Αυστρία. Ακολουθούν επεισόδια. Τα γεγονότα που επακολουθούν δείχνουν νέα αναζωπύρωση της έντασης στην περιοχή με απρόβλεπτες εξελίξεις για τα Βαλκάνια και την Ε.Ε. αφού προοιωνίζουν αλλαγές συνόρων…
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου Νέα Υόρκη 2008. Έδρα ηνωμένων Εθνών. Το συμβούλιο ασφαλείας συνέρχεται εκτάκτως σε μια θυελλώδη συνεδρίαση με την Ρωσία και την Κίνα να προβάλουν ενστάσεις και τελικά μετά από ώρες εκδίδεται μια γενικόλογη ανακοίνωση άνευ ουσίας.
Στις 25 Ιανουαρίου, σχεδόν ένα μήνα μετά την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε από την Σλοβενία ξεσπά στο εσωτερικό της χώρας μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο το οποίο ακόμα συγκλονίζει κυβέρνηση και πολιτικά κόμματα θέτοντας μια σειρά ζητημάτων για νεότευκτη δημοκρατία.
Πάμε να δούμε τώρα πως συνδέονται μεταξύ τους αυτές οι φαινομενικά άσχετες ημερομηνίες, και όσα διαδραματίστηκαν σε Ουάσιγκτον, Νέα Υόρκη, Σλοβενία, Ε.Ε. , ΝΑΤΟ, και φυσικά το Κόσσοβο το οποίο τους προσεχείς μήνες θα αποτελεί το κέντρο της παγκόσμιας επικαιρότητας με όσα φαίνεται αν έχουν προ-αποφασιστεί σε εκείνη την μυστική σύσκεψη της Ουάσιγκτον της 24ης Δεκεμβρίου του 2007 για τον 6μηνο ρόλο της Σλοβενίας ως προεδρεύουσας χώρας της Ε.Ε σε μείζονα θέματα εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης…
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου η εφημερίδα «Dnevnik» της Λιουμπλιάνα αλλά και αργότερα η σερβική καθημερινή «Politika» δημοσίευσαν απόρρητο, διαβαθμισμένο έγγραφο το οποίο παρουσίαζε τα πρακτικά της μυστικής συνάντησης που είχαν στις 24 Δεκεμβρίου στην Ουάσινγκτον ο αμερικανός βοηθός υπουργού εξωτερικών Daniel Fried(πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στα Σκόπια), η Rosemary DiCarlo, αναπληρωτής βοηθός υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, ανώτεροι και ανώτατοι κυβερνητικοί αρμόδιοι σε θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, αξιωματούχοι της NSA, ειδικοί στα θέματα Ευρώπης, με εκπροσώπους του υπουργείου εξωτερικών της Σλοβενίας, με πρώτο τον διευθυντή του Υπουργείου Mitja Drobnic. Η αποκάλυψη συγκλονίζει την Σλοβενία αλλά σε ολόκληρο το κόσμο η είδηση δεν υπάρχει πουθενά στα διεθνή ΜΜΕ αντιθέτως κάνει το γύρο του κόσμου μέσω των Blogs και των εναλλακτικών site…Για πρώτη φορά το άκρως απόρρητο έγραφο, και πριν το θέμα προσλάβει διαστάσεις με τη ευρύτερη δημοσιοποίηση του από την μεγάλης κυκλοφορίας Σλοβένικη εφημερίδα, στο εσωτερικό της χώρας, κυκολοφορεί στο διαδίκτυο και συγκεριμένα βλέπει το φως της δημοσιότητας στο εναλλακτικό site Delo.si . Ώρες αργότερα αρχίζει να εμφανίζεται και σε άλλα site του διαδικτύου σε ολόκληρο τον κόσμο όπως το resne.com , byzantinesacredart , Americans For Serbia News , εν τω μεταξύ στη Σλοβενία επικρατεί ακόμα και σήμερα αναταραχή με συνεχείς παρεμβάσεις, δηλώσεις και αντιδηλώσεις ανώτερων αξιωματούχων ακόμα και αυτού του Σλοβένου Υπ. Εξ. Dimitrij Rupel.
Τρία άρθρα των I. Megina, M. Roglic και A. Gaube με τίτλους «Η Σλοβενία λαμβάνει μυστική λίστα αιτηματάτων για την Ευρωπαϊκή προεδρία από τις Ηνωμένες Πολιτείες», «Fried: Η Σλοβενία να αναγνωρίσει πρώτη το Κόσοβο» και «Υποστήριξη στον Αμπάς, πίεση στην Συρία και αποφασιστική δράση στον Καύκασο» στην σλοβένικη Dnevnik έφεραν -τουλάχιστον- τα πάνω-κάτω στο διπλωματικό σώμα της χώρας, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του υπουργείου των εξωτερικών. Την ίδια έντονη αντίδραση προκάλεσε και ένα ακόμα άρθρο της ίδιας εφημερίδας την επομένη της δημοσιοποίησης του εγγράφου (26/1/08) υπό τον τίτλο «Ο κύριος Ναι», γεγονός που οδήγησε το σλοβένικο υπεξ να εκδόσει δεύτερη ανακοίνωση, απαντώντας στα βασικά σημεία των δημοσιευμάτων.
Το έγγραφο με επίσημο κωδικό VWA070767 αποκαλύπτει ότι το βασικό θέμα συνάντησης μεταξύ των ανώτερων αξιωματούχων από το σλοβένικο υπουργείο εξωτερικών, το State Department κα την NSA, είναι ο ρόλος της Σλοβενίας στην προεδρεία της ΕΕ αρχικώς στο θέμα της οργάνωσης της υποστήριξης της διεθνούς αναγνώρισης της μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου και εν συνεχεία σε μια σειρά άλλα ζητήματα όπως αποκαλύπτεται από τα πρακτικά του απόρρητου εγγράφου. Το εν λόγω έγγραφο, αποκαλύπτει μια σειρά σημαντικά στοιχεία για την εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτείων αλλά και τις -όπως αποδείχτηκε από τα γεγονότα- σχεδιασμένες κινήσεις τους που αφορούν στο μελλοντικό status του Κοσόβου. Παράλληλα το έγγραφο δίνει τις προτεραιότητες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και «ενημερώνει» τους ομολόγους των αμερικανών αξιωματούχων «για το ποιες κινήσεις θα έπρεπε να γίνουν» στα θέματα που αποτελούν την πρώτη γραμμή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής (Μέση Ανατολή- Κεντρική Ασία).
Σύμφωνα με τα όσα αποκαλύπτει η εφημερίδα, ο Daniel Fried εισηγήθηκε στον Σλοβένο αξιωματούχο ποιες θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες της προεδρίας της Σλοβενίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς επίσης και σε θέματα για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ευρασίας.
Στο θέμα του Κοσόβου, ο Daniel Fried ενθάρρυνε τον Mitja Drobnic την Σλοβενία, προεδρεύουσα χώρα την περίοδο αυτή στην ΕΕ ότι θα έπρεπε να βρίσκεται «ανάμεσα στις πρώτες χώρες της ΕΕ που θα αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου», χωρίς να «υπάρχει ανάγκη ανησυχίας» για τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η εφημερίδα, ο αμερικανός αξιωματούχος εξέφρασε την άποψη ότι έξι χώρες της ΕΕ δεν θα αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου, αλλά στην περίπτωση που 15 από τα 27 μέλη της ΕΕ προχωρίσουν στην αναγνώριση, «θα είναι κάτι περισσότερο από αρκετό», προτείνοντας ταυτόχρονα η ΕΕ να αγνοήσει κάθε έκφραση δυσαρέσκειας από την Σερβία και την Ρωσία.
Ο Daniel Fried εξήγησε στην Σλοβένικη αντιπροσωπεία ότι η ρόλος της Σλοβενίας ως προεδρεύουσα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει μέγιστη σημασία, προσθέτοντας ότι στα σχέδια των Ηνωμένων Πολιτειών να αποφύγουν δημόσιες δηλώσεις για το Status του Κοσόβου στις προσεχείς μέρες, ωστόσο θα είναι ανάμεσα στις πρώτες χώρες που θα αναγνωρίσουν επίσημα την ανεξαρτησία του Κοσόβου. Τέλος ο αμερικανός αξιωματούχος ανέφερε στην συνάντηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτιμούν ότι είναι μέγιστης σημασίας να πείσουν όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες να αναγνωρίσουν επίσημα την ανεξαρτησία του Κοσόβου τις πρώτες μέρες μετά την ανακήρυξη (της ανεξαρτησίας), και για αυτό τον λόγο οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούν έντονα πολιτική πίεση στην Ιαπωνία, Τουρκία, και στα Αραβικά κράτη που έχουν ήδη επιδείξει πρόθεση να υποστηρίξουν το Κόσοβο χωρίς δισταγμό. Από την πλευρά της η Rosemary DiCarlo, αναπληρωτής βοηθός υπουργού εξωτερικών εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο παρείχε βοήθεια στους Αλβανούς, προτείνοντας η συνεδρίαση του κοινοβουλίου του Κοσόβου, κατά την διάρκεια της οποία θα κηρύξουν την ανεξαρτησίας του, ότι πρέπει να λάβει χώρα την μέρα Κυριακή, ώστε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο έγγραφο «η Ρωσία να μην μπορεί να καλέσει έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών».
Επίσης, όπως αναφέρεται στο απόρρητο έγγραφο με την κωδική ονομασία VWA070767 , οι Ηνωμένες Πολιτείες βοηθούν τους Αλβανούς του Κοσόβου να σχεδιάσουν το καινούργιο σύνταγμα τους.
Η διαρροή του εσωτερικού εγγράφου προκάλεσε αρκετούς τριγμούς, αλλά και αμηχανία τόσο στο εσωτερικό του υπουργείου εξωτερικών της Σλοβενίας, όσο και σε κάποια ηγετικά κλιμάκια σε ευρωπαϊκούς κύκλους . Αξιωματούχοι της Ε.Ε. αφενός σπεύδουν να υποβαθμίσουν και να αποκρύψουν το γεγονός για ευνόητους λόγους και αφετέρου προσπαθούν να αποκρύψουν το γεγονός ακριβώς διότι πλήττει την αξιοπιστία της Ένωσης ειδικά σε μια τόσο ευαίσθητη περίοδο όπως είναι αυτή που διανύει η Ε.Ε. από το 2003 όπου σταδιακά υποβαθμίζεται ο διεθνής ρόλος της έναντι της δυναμικής των ΗΠΑ. Μοναδικό όπλο της το ευρώ το οποίο καλπάζει στις διεθνείς χρηματοικονομικές αγορές.
Από τις δύο εμπλεκόμενες πλευρές, η αμερικανική πρεσβεία στην Λιουμπλιάνα αρνήθηκε να σχολιάσει την αυθεντικότητα του εγγράφου ενώ σιγή ιχθύς τηρεί και η Ουάσιγκτον.
Το ίδιο δεν συνέβη ωστόσο και με το υπουργείο εξωτερικών της Σλοβενίας. Διετάχθη έρευνα για να βρεθεί ο υπεύθυνος για την διαρροή του εγγράφου στην σλοβένικη εφημερίδα, και η πρώτη «απώλεια» ο Mitja Drobnic, διευθυντής του υπουργείου και κύριος πρωταγωνιστής στην συνάντηση της Ουάσιγκτον αλλά και συντάκτης του απόρρητου εγγράφου, ο οποίος υπέβαλε την παράιτησή του. Ο ίδιος ο υπουργός των εξωτερικών D. Rupel, ήταν αυτός που διέταξε άμεσα την έρευνα για την διαρροή του εγγράφου, χωρίς ωστόσο να αρνηθεί τόσο την ύπαρξή του, όσο και το περιεχόμενό του.
Στις δυο ανακοινώσεις που εξεδόθησαν από το Υπουργείο Εξωτερικών, η μεν πρώτη αφοσούσε αποκλειστικά στην απάντηση στα άρθρα της «Dnevnik» της 25ης , κυρίως όμως της 26ης Ιανουαρίου, ενώ η δεύτερη αποτελούσε δήλωση -αρκετά μακροσκελή- των σλοβένων διπλωματών. Στα έξι σημεία της απάντησης προς τα δημοσιεύματα, πέρα ότι επικρίνεται έντονα το γεγονός αποκλειστικά της διαρροής -ως πράξη παράνομη και αντιεπαγγελματική- από διπλωμάτες (χαρακτηριστικά αναφέρεται: «ούτε νομιμόφρονες πολίτες της Σλοβενίας, ούτε άνθρωποι που αξίζει να αποκαλούνται διπλωμάτες»), υπογραμμίζεται η ανεξαρτησία της πολιτικής της χώρας. Στην ανακοίνωση, κατηγορείται η εφημερίδα ότι προσπαθεί να αποδώσει μια εικόνα υποτέλειας ή έστω απλής δέσμευσης της εξωτερικής πολιτικής της Σλοβενίας στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, με γλώσσα ακαταλαβίστικη και σλόγκαν του τύπου "Mister Yes", παραπέμπουν σε ένα ψυχροπολεμικό κλίμα, που δεν ανταποκρίνεται στην σημερινή πραγματικότητα.
Τέλος, όπως συνεχίζει η ανακοίνωση, η εξωτερική πολιτική της χώρας βασίζεται στις αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί κια μέρος της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής αλλά και της πολιτικής ασφαλείας (CFSP).
Για το υπουργείο εξωτερικών της Σλοβενίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναμφισβήτητα αποτελούν μια φιλική χώρα, αλλά ταυτόχρονα είναι ο πιο στενός σύμμαχος της ΕΕ, ενώ επισημαίνεται ότι σε καθημερινή βάση (!) υπάρχει η ανταλλαγή θέσεων και ο συντονισμός για τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τον πλανήτη.
Στο ίδιο πάνω-κάτω πλαίσιο κινήθηκε και η ανακοίνωση των σλοβένων διπλωματών. Τετρακόσιοι ένας μέχρι στιγμής διπλωματικοί υπάλληλοι υπέγραψαν κείμενο, το οποίο πέρα από τις θέσεις τους για την όλη υπόθεση (διαρροή στα ΜΜΕ– χαρακτηρισμοί προς τους υπευθύνους κλπ), αναγνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη διαρροη προκάλεσε βλάβη στην Σλοβενία ως χώρα, στην διπλωματία της και στην προεδρία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ύστερα από τον σάλο που δημιουργήθηκε, το Υπουργείο Εξωτερικών στην επίσημη ιστοσελίδα του ανακοίνωσε ότι ο πολιτικός διευθυντής του υπουργείου Mitja Drobnic υπέβαλε την παραίτησή του,-την οποία και έκανε αποδεκτή ο υπεξ Dimitrij Rupel-, και θα αντικατασταθεί από τον γενικό γραμματέα Matjaz Sinkovec, κατά την διάρκεια της 6μηνης προεδρίας στην ΕΕ. Οι αντιδράσεις ωστόσο του υπεξ Dimitrij Rupel από την διαρροή του εγγράφου δεν περιορίστηκαν μόνο σε δηλώσεις του υπουργείου.
Ο ίδιος εμφανίστηκε στην σλοβένικη τηλέοραση, και ως απάντηση στις επικρίσεις που δέχτηκε ότι η χώρα του εν ολίγοις ότι λειτουργεί υπό τις διαταγές των Ηνωμένων Πολιτειών, υποστήριξε ότι «η χώρα του δεν συμπεριφέρεται με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, ακολουθώντας τις "συμβουλές" των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Σλοβενία δρά σύμφωνα με τις αρχές και τις διαδικασίες…», αρνούμενος ότι η εξωτερική πολιτική της Σλοβενίας βρίσκεται υπό την επιρροή των ΗΠΑ. Αναφορικά για τις σχέσεις της χώρας του με την υπρδύναμη, ύστερα από το συμβάν, ο Dimitrij Rupel ανέφερε ότι αν και η όλη υπόθεση προκάλεσε ένταση και ανησυχία, εντούτοις τελικά η διαρροή του εγγράφου δεν φαίνεται προς το παρόν να έχει επηρεάσει τελικά τις σχέσεις Σλοβενίας-Ηνωμένων Πολιτειών.
Στο μεταξύ, σε πολύ πιο περιορισμένης έκτασης δηλώσεις κινήθηκε ο ο πρωθυπουργός της χώρας Janez Jansa, ο οποίος -όπως είναι το φυσιολογικό και το αναμενόμενο- αρνήθηκε ότι κάποιος προσπαθεί να πει στην Σλοβενία πώς να ασκεί την προεδρία στην ΕΕ. Η ανακοίνωση της παραίτησης του πολιτικού διευθυντή του σλοβένικου υπουργείου των εξωτερικών Mitja Drobnic, έγινε και θέμα ερώτησης στην ενημέρωση των δημοσιογράφων στο State Department στις 29 Ιανουαρίου. Ζητήθηκε από τον αναπληρωτή εκπρόσωπο τύπου Tom Casey να σχολιάσει την ανακοίνωση του Dimitrij Rupel (σλοβένος ΥΠΕΞ) αναφορικά με την παραίτηση του πολιτικού διευθυντή του, ύστερα από, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, από την συνάντηση που είχε με τον Daniel Fried, ο οποίος υποτίθεται του είπε ποιες θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες της Σλοβενίας στην προεδρία της ΕΕ. Ο Tom Casey περιορίστηκε σε μια μικρή γενική απάντηση, δηλώνοντας ότι η παραίτηση ενός αξιωματούχου αποτελεί εσωτερικό ζήτημα της όποιας κυβέρνησης, οπότε και παρέπεμψε στους σλοβένους. Για την ουσία ωστόσο της συνάντησης, ο αναπληρωτής εκπρόσωπος είπε ότι δεν αποτελεί θέμα.
Οι επιπτώσεις…
Αν δεν είχαν επακολουθήσει όλα όσα αναφέρονται στον άκρως απόρρητο έγγραφο πιθανά να μην είχε καμία αξία και θα είχε παραμείνει άνευ αξίας και σημασίας για το σήμερα η αποκάλυψη του εγγράφου, μέχρι που κάποιος ιστορικός (του μέλλοντος μας) να το ανακάλυπτε για να το αξιολογήσει και να το καταχωρίσει στις σελίδες της ιστορίας. Όμως τα όσα ακολούθησαν (και τα όσα θα επακολουθήσουν) την μυστική σύσκεψη και εν συνεχεία την σύνταξη του απόρρητου εγγράφου στα Βαλκάνια, την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ουάσιγκτον και στην παγκόσμια πολιτική με κεντρικό πρωταγωνιστή και διαχειριστή των κατά τόπους κρίσεων{Βλακάνια-Μ. Ανατολή, Παλαιστινιακό, Κούρδοι και Τουρκία, Ιράκ, Συρία, Ιράν, Ρωσία} επιβεβαιώνουν εκείνους που σχεδιάζουν και χαράσσουν σύνορα και νέους χάρτες… Η αποκάλυψη αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα ειδικά για την Ελλάδα ακριβώς γιατί είτε το θέλει είτε όχι ιστορικά βρίσκεται το επίκεντρο των (επερχόμενων) εξελίξεων όσο και αν κάποιοι σπεύσουν να διαψεύσουν, ή έστω να καθησυχάσουν… Τα όσα αποκαλύπτονται σήμερα δεν είναι άσχετα με όσα αφορούν στο ζήτημα των Σκοπίων- και των πιέσεων που ασκούνται και θα ασκηθούν εν όψει της Συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ τον προσεχή Απρίλιο – ακριβώς διότι πιθανά μια αποσταθεροποίηση των γειτόνων εγκυμονεί κινδύνους όχι μόνο για τα κύματα μεταναστών αλλά κυρίως για τη φωτιά που κινδυνεύει να ανάψει στην πόρτα μας… Η αγωνία και ο προβληματισμός που εξέφρασε ο Μ. Νίμιτς στις δηλώσεις του δεν είναι τυχαίος… Και ξέρει και γνωρίζει… Τι έρχεται… Οι πιέσεις προς την Ελλάδα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ φαίνονται και προδιαγράφονται όχι μόνο από όσα δήλωσαν οι κ. Bush και της κ. Rice μετά τη συνάντηση τους με τον γ.γ. του ΝΑΤΟ κ. Jaap de Hoop Scheffer αλλά και και από τα όσα αναμένεται να πει τετ α τετ στους κ. Καραμανλή, Μπακογιαννη και Μεϊμράκη την προσεχή Τρίτη κ. Scheffer.
Αναμφίβολα οι εξελίξεις στο εσωτερικό των Σκοπίων αλλά του Κοσσόβου είναι ο παράγοντας που θα καθορίσει τις επόμενες κινήσεις στη διεθνή σκακίερα.
Σε ανάλυση τους με τίτλο «Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και το Κόσοβο. Το άλογο του Καλιγούλα» οι A. Grubacic και Ζ. Vodovnik, αναλυτές στο Balkan Z Magazine με αφορμή το διπλωματικό σκάνδαλο, όπως το χαρακτηρίζουν και την διαρροή του σλοβένικου εγγράφου, κάνουν λόγο για τον ρόλο της «Νέας Ευρώπης στο αμερικανικό αυτοκρατορικό σχέδιο», την εμφανή επέμβαση των αμερικανών στα θέματα της ΕΕ, αλλά και την πολιτική του ανθρωπιστικού ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Πέρα από τα σχόλια τους για την εικόνα που σκιαγραφείται για την Σλοβενία ύστερα από την δημοσιοποίηση του περιεχομένου της συνάντησης των σλοβένων και αμερικανών αξιωματούχων, οι δυο κάνουν λόγο για μια περίεργη συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών που υποστηρίζουν την Νέα Ευρώπη, και την παλιά Ευρώπη, με αφορμή την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, την νομιμοποίση της αλβανικής ηγεσίας της περιοχής και τέλος την νομιμοποίηση του νέου «σχήματος» δίκην αποικιακού νόμου, που οι δυο αναλυτές αποκαλούν «Θατσισμό» {από το όνομα του πρώην στρατιωτικού ηγέτη του UCK και νυν πρωθυπουργού του Κοσσόβου} (σ.σ. Ο όρος περί Νέας Ευρώπης περιλαμβάνει τα κράτη της ΕΕ που ανήκαν στο παλιό ανατολικό μπλοκ σύμφωνα με τον όρο που έδωσε ο αμερικανός υπουργός άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ το 2003).
Για την έννοια του «Θατσισμού», οι A. Grubacic και Ζ. Vodovnik, αφήνουν να εννοηθεί ότι αποτελεί ουσιαστικά ένα θεωρητικό μοντέλο, ή μια μεταφορά στην πράξη, σύμφωνα με την οποία ο τοπικός ηγέτης αποτελεί τον κυματοθραύστη κάθε προσπάθειας εναντίωσης στο αποικιακό πρότυπο που τείνει να επιβληθεί στην περιοχή ειδικά για τα κράτη που ανήκαν στο σύμφωνο Βαρσοβίας της πρώην Ανατολικής Ευρώπης. Κράτη που σήμερα όπως περίτρανα αποδεικνύεται και από την αποκάλυψη του εγγράφου λειτουργούν ξεκάθαρα με εντολές της Ουάσιγκτον! Και κάτι που μας αφορά και αξίζει ιδιαίτερης επισήμανσης είναι ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, και συνδέεται με τον νέο αποικιακό χαρακτήρα που έχουν τα νέα κράτη που σχηματίζονται στην περιοχή πως σχεδόν το σύνολο των υπουργών των Σκοπίων έχουν σπουδάσει και γαλουχηθεί στα Αμερικάνικα πανεπιστήμια.
Για το Κόσοβο, ο Χασίμ Θάτσι, ένας άνθρωπος με πολύ πλούσιο παρελθόν, ενσαρκώνει το μέχρι πρότινος θεωρητικό πρότυπο των αναλυτών. Άλλωστε η ιστορία της σχέσεις του με τους Αμερικανούς πηγαίνει αρκετά χρόνια πίσω. Όπως αναφέρουν οι A. Grubacic και Ζ. Vodovnik, ο πρώην ειδικός απεσταλμένος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ στο Κόσοβο Sergio Vieira de Mell συχνά έλεγε: «Η Madeleine Albright είναι ερωτευμένη με τον Θάτσι. Ο Jamie Rubin (σ.σ. πρώην βοηθός του προέδρου Κλιντον) είναι ο καλύτερός του φίλος. Ο Θάτσι έφτασε ως εδώ με την εντύπωση ότι έχει όλο το βάρος της αμερικανικής κυβέρνησης πίσω του. Θεωρεί ότι έχει κερδίσει το δικαίωμα να κυβερνά». Συνεχίζοντας, οι δυο αναλυτές επισημαίνουν ότι «τα προηγούμενα χρόνια, ο "θατσισμός" ήταν κάπως τροποποιημένος, ώστε να απαντά σε μια διαφορετική πραγματικότητα, αλλά μόνο στο επιφανειακό επίπεδο της ρητορικής -με λίγο ή πολύ έχοντας απόσταση από τις ιδέες του μεγάλου Κοσόβου ή/και Αλβανίας-, όταν σε πρακτικό επίπεδο έμενε λίγο πολύ ο ίδιος με την συνήθη ανάμιξη δολοφονιών, απαγωγών και βίαιων προσπαθειών να καταρρίψουν τους πολιτικούς αντιπάλους».
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι πρώτες χώρες που αναγνώρισαν είναι οι ΗΠΑ, η Αυστρία και η Τουρκία…
Έχει σημασία το γεγονός ότι η αποκάλυψη της διαρροής του σημαντικού εγγράφου παρουσιάστηκε στην Τουρκία και αναλύθηκε μόνο από την φιλοκυβερνητική ZAMAN η οποία πρόσκεινται απευθείας στιν ίδιο του Ρ.Ταγίπ Ερντογάν ακριβώς διότι δείχνει την διαδρομή της πληροφόρησης αλλά και όσα υπαγορεύει αυτή η διαδρομή η οποία δείχνει σαφώς τις μυστικές επαφές Άγκυρας – Ουάσιγκτον.
Στην τουρκική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Zaman, ο πρώην πρέσβης της Τουρκίας στην Βοζνία Ερζεγοβίνη H. Somun, την 1η Φεβρουαρίου κάνοντας μια γενική θεώρηση της κατάστασης στα Βαλκάνια πριν από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, αναφέρθηκε και στο θέμα της διαρροής του σλοβένικου εγγράφου, επισημαίνοντας μάλιστα ότι στην συνεδρίαση των υπουργών εξωτερικών της ΕΕ στις 28 Ιανουαρίου, οι Σλοβένοι εμφανώς σε δύσκολη θέση ζήτησαν από τους ομολόγους του να μην συζητηθεί το θέμα του Κοσόβου. Ο τούρκος διπλωμάτης κρίνει από την ήδη δημιουργηθείσα κατάσταση, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πίεζαν για την ανεξαρτησία του Κοσόβου -όπως άλλωστε και το έκαναν-, παρά τις όποιες προειδοποιήσεις από αμερικανούς και νατοϊκούς πρώην αξιωματούχους, καθώς και από τα Ηνωμένα Έθνη. Ο τούρκος διπλωμάτης μιλά για μια συγκεκριμένη αμερικανική λογική, η οποία εφαρμόζεται, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τις όποιες πιθανές συνέπειες.
Επικουρικά αξίζουν μεγάλης προσοχής και άλλες αναλύσεις που έχουν το φως της δημοσιότητας είτε σε εναλλακτικά site και blog είτε σε περιορισμένης μορφής άρθρα στο διεθνή τύπου. Σταχυολογήσαμε μερικά που δείχνουν το βάθος των σχεδιασμών της Ουάσιγκτον αλλά και το πως αντιλαμβάνονται ανεξάρτητοι αναλυτές το παιχνίδια στη διεθνή σκακιέρα.
Ο Zoran Stijovic, πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Σερβίας, στο πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο "Kosovo-Metohija-My testimony" δίνει τη σύνδεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών με όλες τις δραστηριότητες των αλβανών εξτρεμιστών του KLA του Κοσόβου εναντίον της Σερβίας, πριν και κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία το 1999, ενώ ο Ibrahim Rugova αποτέλεσε πολιτική απόφαση της CIA. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το State Department γνώριζε πλήρως τι ακριβώς έκανε η CIA και ο KLA στην περιοχή του Κοσόβου, δίνοντας αποσπάσματα από αναφορές της αμερικανικής αντιπροσωπείας στην περιοχή, οι οποίες μιλούσαν για έναν κλίμα τρομοκρατίας εκ μέρους του KLA, προκειμένου να επιστρατεύσει κόσμο. Τέλος για τον πρωθυπουργό Χ. Θάτσι, ο Zoran Stijovic αναφέρει ότι χρησιμοποιήθηκε για να εντείνει την κατάσταση, προσελκύοντας την «προσοχή»του ΝΑΤΟ, γεγονός που θα έδινε στις Ηνωμένες Πολιτείες έναν πιο αποφασιστικό ρόλο.
Ένα άλλο άρθρο της ρωσικής καθημερινής εφημερίδας Rosiyskaka Gazeta αποκαλύπτει ότι η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση εκτός συνόρων μετά το Βιετνάμ, είναι το Camp Bondsteel (όπως αναφέρει η Sara Flounders το συμβόλαιο για την κατασκευή του πήρε η Halliburton) στα ανατολικά του Κοσόβου, όπου διενεργούνται μυστικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με το δημοσίευμα η αμερικανική βάση, είναι ανοιχτή στην πρόσληψη κατοίκων της περιοχής, πολλές φορές παρέχοντας την «πολυπόθητη» πράσινη κάρτα ως αντάλλαγμα για την σιωπή τους αναφορικά με τα όσα γίνονται στην περιοχή. Ως φήμες αναφέρονται στο εν λόγω δημοσίευμα ισχυρισμοί που θέλουν η βάση αυτή να λειτουργεί ως χώρος παραγωγής πυρομαχικών, καταλήγοντας ωστόσο με σιγουριά ότι οι Αμερικανοί δεν θα αφήσουν το Κόσοβο.
Ή Sara Flounders μια εκ των ιδρυτών του International Action Center και συγγραφέας των βιβλιων «Η κρυφή ατζέντα του ΝΑΤΟ» και «Το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια» σε άρθρο της με τίτλο «"ανεξαρτησία" του Κοσόβου. Η νέα αποικία της Ουάσιγκτον στα Βαλκάνια» επισημαίνει τρια βασικά στοιχεία, απαραίτητα για την κατανόηση του θέματος. Η συγγραφέας του άρθρου μιλάει για την διακυβέρνηση της περιοχής, διορισμένης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση (βασικά από τους τρεις ισχυρούς παίκτες, την Γαλλία, Αγγλία και Γερμανία) και το ΝΑΤΟ (η οποία και θα έχει έλεγχο τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική), δίνοντας ωστόσο ιδιαίτερη έμφαση «στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό που έχει εγκαταστήσει μια εξαρτώμενη αποικία στο εσωτερικό των Βαλκανίων». Το δεύτερο σημείο της ανάλυσή της εξηγεί ότι η κίνηση της αμερικανικής πρωτεύουσας να είναι από τις πρώτες χ'ωρες που αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσόβου επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός καταστρατηγεί κάθε συνθήκη ή διεθνή συμφωνία, ακόμα και αν αυτή είχε επιβληθεί με τη βία. Εξηγώντας ότι το ψήφισμα 1244 του 1999 των Ηνωμένων Εθνών παραβιάστηκε με την αναγνώριση του Κοσόβου, μια διεθνής συμφωνία, η οποία προέκυψε ύστερα από μια μακρά περίοδο διαβουλεύσεων και μετά από τους βομβαρδισμούς και τον εξαναγκασμό των ηγετών της πρώην Γιουγκοσλαβίας να συμφωνήσουν στην υπογραφή του. Τέλος, το τρίτο σημείο που αναφέρει η Sara Flounders εστιάζει στο αποτέλεσμα της αμερικανικής αυτής επεκτατικής διάθεσης, αλλά και την πολύχρονης νατοϊκής παρουσίας στους κατοίκους της περιοχής του Κοσόβου. Μια περιοχή, όπου το ποσοστό της ανεργίας αγγίζει το 60%, ενώ αποτελεί ταυτόχρονα έχει μετατραπεί σε κέντρο διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών και διακίνησης λευκής σαρκός. Αναφορικά με την επιβολή της αποικιακής διοίκησης, η Sara Flounders πηγαίνει πίσω στο 2005, όταν ο τότε γεγικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Αννάν διόρισε τον Marti Ahtisaari, ως τον ειδικό διαμεσολαβητή για την διευθέτηση του θέματος. Μια ακόμα σοβαρή επισήμανση που αξίζει της προσοχής του κάθε αναλυτή. Ο Φιλανδός απεσταλμένος του ΟΗΕ είναι και επίτιμος πρόεδρος στο International Crisis Croup (ICG), έναν οργανισμό, χρηματοδοτούμενο από τον γνωστό Τζόρτζ Σόρο που προωθεί την διεύρυνση του ΝΑΤΟ, παράλληλα με το άνοιγμα των αγορών για τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο συμβούλιο επίσης του ICG υπάρχουν άλλα δυο πρόσωπα που συνδέονται με τους βομβαρδισμούς στην Σερβία. Ο στρατηγός Wesley Clark και ο Zbigniew Brzezinski.
Τον Απρίλιο του 2007 ο ειδικός διαμεσολαβητής κατέθεσε την πρόστασή του για την επίλυση του status του Κοσόβου στον νέο Γενικό Γραμματέα Μπαν Κι Μουν (http://www.unosek.org/unosek/en/statusproposal.html), το οποίο προβλέπει έναν εκπρόσωπο, διορισμένο από τους ευρωπαίους και αμερικανούς αξιωματούχους, ο οποίος θα έχει τον πλήρη και τελικό έλεγχο αναφορικά με την φορολογία, τα οικονομικά, τον τραπεζικό τομέα και τα τελωνεία. Την ΕΕ από την πλευρά της να έχει την ευθύνη για την αντιπροσωπεία ευρωπαϊκής ασφαλείας και αμυντικής πολιτικής (ESDP) και το ΝΑΤΟ αντίστοιχα υπεύθυνο για την διεθνή στρατιωτική παρουσία. Τα δυο σώματα, αυτό της ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα έχουν τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής, της ασφάλειας, της δικαιοσύνης των δικαστηρίων και των φυλακών. Αποτελούν τους εγγυητές, έχοντας άμεση πρόσβαση και έλεγχο σε κάθε δραστηριότητα, διαδικασία ή έγγραφο στο Κόσοβο. Για την συγγραφέα, η αναγνώριση του Κοσόβου αποτελεί το τελευταίο βήμα του αμερικανικού πολέμου για την επανάκτηση της περιοχής.
ΑΝΑΛΥΣΗ Από τα γεγονότα και τις αποκαλύψεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας σήμερα η Αμερική φαίνεται να έχει ενεργό ρόλο στα διαδραματιζόμενα στους κόλπους της Ε.Ε. μέσω απόλυτα ελεγχόμενων δράσεων και κινήσεων που υπαγορεύουν δίκην εντολών προς «κράτη-αποικίες» ειδικά στα αδύναμα οικονομικό-πολιτικά παλαιά μέλη του συμφώνου της Βαρσοβίας και νυν νέα κράτη της Ε.Ε. Η αποκάλυψη αυτή, για τη διαρροή του εγγράφου που φέρνει στο φως της δημοσιότητας η «Α» και το Greek American News Agency, για αυτό καθαυτό το γεγονός της υπαγόρευσης εντολών σε ένα ευρωπαϊκό κράτος εκ μέρους των ΗΠΑ, αν μη τι άλλο αμφισβητεί το κύρος αλλά ακόμα και αυτήν ακόμα την υπόσταση και ανεξαρτησία της Ε.Ε στην εξωτερική της πολιτική δημιουργώντας μείζον ζήτημα. Θέτει ευθέως θέμα για την ίδια την Ε.Ε. και δημιουργεί στην πράξη μια Ευρώπη δυο ζωνών. Την μικρή Ευρώπη των ισχυρών (Γαλλία- Γερμανία- Ιταλία) και την μεγάλη «Ευρώπη» των μικρών και ανίσχυρων κρατών που είτε με τον ένα είτε τον άλλο τρόπο, ελέγχεται απόλυτα από τις ΗΠΑ. Μια διαπίστωση μέσα από αλυσιδωτά γεγονότα και εξελίξεις που θα έπρεπε να μας κάνει όλους να ντρεπόμαστε!
Από τα πράγματα εκείνο που προκύπτει σαφώς είναι πως ο νέος στόχος των ΗΠΑ είναι η step by step αποδυνάμωση της Ε.Ε. , η δημιουργία δυο ζωνών εντός της Ε.Ε. με την παράλληλη δημιουργία μια βαλκανικής ζώνης απόλυτα ελεγχόμενης από τις ΗΠΑ γι αυτό και σπεύδει να ενισχύσει κάθε ενέργεια που αλλάζει το status quo της περιοχής με ζώνες που θα ελέγχονται απόλυτα από τις ΗΠΑ διασπώντας έτσι την καρδιά της Ε.Ε. -που ιστορικά είναι τα Βαλκάνια και η μοιραία ιστορία που κουβαλά κάθε έθνος στη χερσόνησο του Αίμου- και φυσικά η αλλαγή συνόρων…
Το γεγονός ότι τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ -στο σύνολο τους πλήρως ελεγχόμενα από κρατικές κυβερνήσεις και οικονομικό- πολιτικά συμφέροντα εξηγεί γιατί μια τόσο σοβαρή αποκάλυψη δεν πήρε έκταση σε διεθνές επίπεδο. δεν χρειάζεται ούτε πολύ μυαλό ούτε βαθυστόχαστες αναλύσεις. Ζούμε στον κόσμο της πληροφορίας είναι αδιανόητο να έχουμε εμείς ένα μικρό-σε παγκόσμια κλίμακα- ηλεκτρονικό ΜΜΕ, το έγγραφο φωτιά λίγες μέρες αφού διέρρευσε και να μην έχει γίνει λόγος σε κανένα μεγάλο διεθνές ΜΜΕ! Και φυσικά οι λόγοι μη δημοσιοποίησης του άμεσα είναι ευνόητοι αφού χρειάζεται μια ολόκληρη διαδικασία(διασταύρωση) και κυρίως αναμονή και παρακολούθηση εκ του σύνεγγυς των γεγονότων που επακολούθησαν την επιβεβαίωση του εγγράφου και των αποφάσεων σε διεθνές επίπεδο. Αντιθέτως έγιναν και γίνονται προσπάθειες να αποσιωπηθεί ή να υποβαθμισθεί το γεγονός και η αποκάλυψη, παρόλο που μια ολόκληρη χώρα σείεται ακόμα με εσωτερικούς κραδασμούς… Η πληροφορία όμως και το γεγονός έκανε το γύρω των λεγόμενων εναλλακτικών site και των blog μιας και τελευταία γίνεται λόγος στην Ελλάδα για το ρόλο των Blogs. Ναι η είδηση μας «ήρθε» από συνεργαζόμενα με το Greek American News Agency εναλλακτικά Blog και site με τα οποία διατηρούμε επαφή και επικοινωνία. Δική μας δουλειά -για την ακρίβεια της συναδέλφου Δέσποινας Συριοπούλου- ήταν ο έλεγχος. Η διασταύρωση κάθε στοιχείου και κυρίως ο έλεγχος της γνησιότητας του εγγράφου την οποία δεν αρνήθηκε καμία από τις δυο εμπλεκόμενες πλευρές… Αμέσως άρχισε ένας μαραθώνιος ανταλλαγής πληροφοριών και email για την διασταύρωση της είδησης και της γνησιότητας του απόρρητου εγγράφου.
Φέροντας στο φως της δημοσιότητας ένα τόσο σημαντικό έγγραφο δίνεται μια άλλη διάσταση στο ρόλο των ΗΠΑ στα διαδραματιζόμενα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά και τα όσα επακολούθησαν και η (επίσημη) σιωπή των εντεταλμένων οργάνων της Ε.Ε. δείχνουν αν μη τι άλλο αρχικά την αμηχανία αλλά και τον πανικό για το ρόλο των ΗΠΑ στους κόλπους της Ε.Ε. η οποία φαίνεται εδώ και μια 5ετια να αντιμετωπίζει πρόβλημα. Η Αμερική δεν ξεχνά το ρόλο και τις αντιδράσεις της Ε.Ε. (Γαλλίας-Γερμανία) στο πόλεμο του Ιράκ. Ξεκίνησε ένα πόλεμο εγκαθιστώντας το δίκιο του Ισχυρού. Της Αυτοκρατορίας. Καταργήθηκαν έτσι στην πράξη τα Ηνωμένα Έθνη, και άλλοι διεθνείς οργανισμοί που άβουλοι και αδύναμοι να παρέμβουν ακολουθούσαν τον μεγάλο αυτοκράτορα στον καλπασμό της τρελής κούρσας πάνω σε ένα αφηνιασμένο άλογο… «Το άλογο του Καλιγούλα» όπως ορθώς παρομοιάζουν οι δυο αναλυτές που παρουσιάσαμε.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το σκηνικό της αναγγελίας του πολέμου στο Ιράκ του πλανητάρχη να περπατά αργά και σταθερά το βαθύ κόκκινο διάδρομο του Λευκού Οίκου για να αναγγείλει στην ανθρωπότητα την απόφαση του να επιβάλει το δίκιο του ισχυρού και την μεγάλη σφαγή με την μητέρα όλων των μαχών όπως υπερφίαλα αποκαλούσαν οι στρατηγοί της Ουάσιγκτον τον πόλεμο στο Ιράκ, με την γνωστή πρόφαση της καταστροφής των όπλων που τελικά χρόνια τώρα τα ψάχνουν και ακόμα να τα βρουν αλλά στο μεταξύ έχουν χάσει τη ζωή του χιλιάδες αθώοι και ταυτόχρονα στο νέο διαμελισμένο Ιράκ οι εταιρίες του αντιπροέδρου Ν. Τσένεϊ και του Αμερικανού Προέδρου να κάνουν χρυσές δουλειές… Ο χάρτης της Νέας Μέσης Ανατολής ήδη σχηματίζεται μέρα τη μέρα…
Όλα αυτά δεν είναι άσχετα μεταξύ τους. Είναι κομμάτια ενός πάζλ που σχηματίζεται κομμάτι -κομμάτι σε ολόκληρο τον πλανήτη. Σαν ένα αόρατο χέρι να τοποθετεί αργά και σταθερά ώσπου σε μια δεκαετία από σήμερα θα έχουμε την πρώτη μορφή του νέου κόσμου που έρχεται. Ενός αβέβαιου κόσμου στον οποίο θα πρέπει να ζήσουν τα παιδιά μας.
Ένα άκρως απόρρητο (top-secret) έγγραφο το οποίο συντάχθηκε στην Ουάσιγκτον με αποστολέα το υπουργείο εξωτερικών της Σλοβενίας… Χώρας προεδρεύουσας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα όσα σήμερα αποκαλύπτονται δείχνουν με σαφήνεια τα όσα έρχονται και κυρίως όσα έχουν προαποφασιστεί για το μαλακό υπογάστριο της Χερσονήσου του Αίμου, των Βαλκανίων. Την καρδιά της Ευρωπαϊκής ένωσης. Οι ραγδαίες εξελίξεις από το 1988 στην πρώην ανατολική Ευρώπη, η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, και των τειχών του ψυχρού πολέμου, που χώρισε την ανθρωπότητα για περισσότερα από 50 χρόνια μετά την συμφωνία της Γιάλτας, άλλαξαν άρδην τα σχέδια της μόνης υπερδύναμης. Από τη δεκαετία του 1970 όταν ο ψυχρός πόλεμος ήταν ακόμα σε πλήρη εξέλιξη και τα μέτωπα στον πλανήτη διάσπαρτα με πιο γνωστά το πόλεμο του Βιετνάμ και τον υπερδεκαετή πόλεμο στον Αφγανιστάν, τα αμερικανικά think tank σχεδιάζαν την επόμενη μέρα της πτώσης του υπαρκτού Σοσιαλισμού.
Σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά στα εν εξελίξει διλήμματα που έθετε ο Σ. Χάντικτον περί σύγκρουσης πολιτισμών και θρησκειών ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 για τον επιβεβαιώσει λίγα χρόνια αργότερα ο πλανητάρχης G. Bush μιλώντας για τον «άξονα του καλού και του κακού». Οι ρόλοι άλλαξαν. Τώρα οι κακοί είναι το Ισλάμ το οποίο οι Αμερικανοί ενίσχυαν με κάθε τρόπο σε όλα τα σημεία του κόσμου με αποκορύφωμα τον πόλεμο στο Αφγανιστάν στέλνοντας όπλα, βαρύ οπλισμό, και το Κοράνιο αυτά τη δεκαετία του ‘70 και του ‘80. Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν. Το Ισλάμ είναι ο άξονας του κακού. Όχι όμως σε όλες τις περιπτώσεις. Ειδικά όταν μιλάμε για την Χριστιανική Ευρώπη και τα Ορθόδοξα Βαλκάνια. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι και πάλι η Ορθόδοξη Ρωσία. Η Ρωσία του Μεγάλου Πούτιν. Για τα Βαλκάνια το Ισλάμ χρησιμοποιείται ως διασπαστικός και αποσταθεροποιητικός παράγων {Βλ. Κόσσοβο-Σκόπια-Αλβανία} με το αφελές πολυχρησιμοποιήμενο πρόσχημα της υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Αλβανοφώνων και κάθε άλλης μουσουλμανικής μειονότητας.
Έτσι προέκυψε και το Κόσσονο μετά την απόπειρα διάλυσης της Ορθόδοξης Σερβίας και τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1992. Έτσι με κάθε τρόπο ενισχύονται οι μεγαλοιδεατισμοί περί μεγάλης Αλβανίας με αλυτρωτικές διαθέσεις προς διάφορες κατευθύνσεις που αποβλέπουν σε σταδιακό διαμελισμό της περιοχής. Σήμερα το Κόσσοβο. Αύριο τα Σκόπια. Μετά, η Μακεδονία του Πυρίν, ήδη στους κόλπους της Βουλγαρίας εδώ και δεκαετίες υπάρχει αυτή η αλυτρωτική ιδέα και χωρίς το επίσημο κράτος να λαμβάνει θέση και αυτό κάτι λέει… Χρόνια τώρα κυκλοφορεί η ιδέα του έθνους των Μακεδόνων που φτάνει στην δημιουργία του κράτους των Μακεδόνων με έξοδο προς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης! Δηλαδή διάσπαση του Ορθόδοξου πυρήνα των Βαλκανίων. Ελλάδα. Σερβίας. Βουλγαρίας. Κοντολογίς. Την εγκαθίδρυση δηλαδή στην καρδιά των Βαλκανίων και της Ευρώπης μιας νέας Μέσης Ανατολής με ότι αυτή συνεπάγεται. Τι συνεπάγεται; Διάσπαση. Αλλαγή συνόρων. Νέα κράτη. Νέοι χάρτες. Αίμα. Πόνο. Ανταλλαγή πληθυσμών. Νέες συνθήκες μετά από αιμοσταγείς διαδικασίες. Παρόμοιο σκηνικό με εκείνο των απαρχών του 20ου αιώνα όταν κάθε χρόνια από το 1012 μέχρι το 1944 άλλαζαν όλα για να φτάσουμε στο μοίρασμα της πίτας. Τότε ήταν η πολιτική εξουσία και η δύναμη της επιρροής. Σήμερα είναι τα οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα. Το πετρέλαιο. Οι φυσικές πηγές ενέργειας. Το αέριο. Ήδη το παιχνίδι σε αυτό το τομέα είναι σκληρό και οι επόμενοι πόλεμοι που έρχονται τα επόμενα χρόνια θα είναι για το νερό. Για τον έλεγχο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Για τον έλεγχο της ανταρκτικής και την εκμετάλλευση των πάγων και ό,τι αυτοί κρύβουν στο βυθό τους. Και όλα αυτά σε ένα γεωπολιτικό πεδίο γεμάτο αστάθεια και αβεβαιότητα.
Η Ελλάδα, η Ε.Ε. και η Μεσόγειος
Η Ελλάδα σε αυτό το νέο πεδίο που διαμορφώνεται ισορροπεί επικίνδυνα με τον Πρωθυπουργό να κοιτά προς την Ρωσία του Μεγάλου Πούτιν και την Υπουργό εξ. Ν. Μπακογιάννη να κοιτά πάντα προς τις ΗΠΑ{κυρίως αποζητώντας την υποστήριξη της Ουάσιγκτον στο προσεχές μέλλον και όταν τεθεί θέμα ηγεσίας στη ΝΔ και λιγότερο ως συντεταγμένη σχεδιασμένη πολιτική} και έτσι (η Ελλάδα) εξασφαλίζει προς το παρόν ισορροπίες στο διεθνές σκηνικό χωρίς όμως αποτελέσματα στα επί της ουσίας θέματα που την απασχολούν… έχοντας ανοιχτά μέτωπα στη διπλωματία και μαραθώνιους στην επίλυση των όποιων ΕλληνοΤουρκικών διαφορών είτε αφορούν στο status του αιγαίου, τις γκρίζες ή όχι ζώνες των Ιμίων, και στο βάθος την ανεξαρτησία -κατά το προηγούμενο του Κοσσόβου- της Θράκης. Όσο και αν μας φοβίζει σε λίγα χρόνια δεν θα μιλάμε πια για το Σκοπιανό και την Μακεδονία αλλά για τα -ανθρώπινα- δικαιώματα των Μουσουλμάνων της περιοχής… Δεν είναι τυχαίες οι αναφορές κάθε χρονιά στην περιβόητη έκθεση του State Department, ούτε του διεθνούς παρατηρητηρίου του Ελνσίκι{λέγε με Π. Δημητρά}. Στο θέμα των Σκοπίων και οι αλυτρωτικές διαθέσεις των Σκοπίων που εκ των πραγμάτων θα φύγουν από τα site και τα Blog και θα έρθουν ως επίσημα αιτήματα και διεκδικήσεις. Αλλά και όλα εκείνα που φαίνεται να έρχονται και να αναφύονται ολοταχώς όσο και αν αρνούμαστε να τα δούμε. Ποια είναι αυτά; Ο μεγαλοιδεατισμός των Αλβανών και η μεγάλη Αλβανία. Η Βουλγαρία και όσα συντελούνται προς το παρόν μόνο στα site των εθνικιστών. Και μέσα σε όλα αυτά η καθημερινή διπλωματική μάχη για επιρροή και παρουσία στα διεθνή φόρα, τους οργανισμούς. Τον ΟΗΕ, τη ΔΑΣΕ, το ΝΑΤΟ και προ πάντων την Ε.Ε. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε την πρόνοια να βάλει στρέφοντας τη χώρα και «δένοντας» για τα καλά στο άρμα της σίγουρης Δύσης. Τραγική ειρωνεία; Ο Εθνάρχης Κ. Καραμανλής «έδεσε» την μεταπολεμική Ελλάδα του 1950 του εμφυλίου και της μεταπολίτευσης του 1974 στην Δύση και την Αμερική. Ο νεότερος Κ. Καραμανλής (φλέβα και αίμα του Εθνάρχη) τρέχει να δέσει την Νέα Ελλάδα στο άρμα της Πάλαι ποτέ (κόκκινης) Ρωσίας και του Νέου Τσάρου της ανερχόμενης Ρωσίας…
Οι καιροί και οι ρόλοι αλλάζουν αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται εδώ και αιώνες…. τα πρόσωπα αλλάζουν και έτσι αναδεικνύονται οι ηγέτες του κόσμου για να περάσουν στην μεγάλη ή την μικρή αθανασία…
Το ρολόι της ιστορίας των πρώτων χρόνων του 21ου αιώνα είναι ακόμα στην αρχή. Οι εξελίξεις και οι μεγάλες αλλαγές είναι ακόμα στην αρχή… Μοιάζει με προφητεία αλλά κάποτε η σημερινή υπερδύναμη θα αναζητά την παλιά χαμένη αίγλη της πάλαι ποτέ ισχυρής αυτοκρατορίας της PAX Americana. Στη θέση της θα υπάρχει μια άλλη νέα αυτοκρατορία. Το ερώτημα είναι αν θα είναι το ίδιο επικίνδυνη ή ακόμα πιο εφιαλτική στις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς της. Μακρινό όνειρο ή εφιάλτης; Θα δείξει…
Το αδιαμφισβήτητο γεγονός ύστερα και από αυτή την αποκάλυψη είναι ένα: Στις μέρες μας βλέπουμε να αναβιώνει ένας άλλος ψυχρός πόλεμος μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας. Είτε αφορά στον έλεγχο των φυσικών πηγών ενέργειας, είτε αφορά στο πρόγραμμα για τον εξοπλισμό και τον έλεγχο του (άπειρου) διαστήματος… τι αστείο και πόσο μεγάλη ειρωνεία να θέλει ο άνθρωπος να ελέγξει το άπειρο διάστημα όταν δεν έχει κατορθώσει να ελέγξει τα πάθη και τις αδυναμίες του… Δείχνει όμως και το μέγεθος της ανθρώπινης τραγωδίας.
Πηγή: Greek American-News-Agency – Εφημ.ΑΞΙΑ.
