Στην λαμπρότατη εορτή των Παναθηναίων προς τιμή της Παλλάδος Αθηνάς με αγώνες ρώμης, κάλλους, μουσικής και πνεύματος, όλες οι πόλεις έστελναν “Θεωρίες” (ιερές αντιπροσωπείες). Σε κάποια Παναθήναια, πριν απ’ τον Πελοποννησιακό πόλεμο (431 – 404 π.κ.χ.) όταν οι Καρυές είχαν γίνει και πάλι Αρκαδικές, περιέλαβαν στην “Θεωρία” τους για τα Παναθήναια και έξι παρθένους τους. Έλαβαν μέρος στην πομπή των Παναθηναίων, όπου η σεμνοπρεπής, αγλαόκορμη και εντυπωσιακότατη παρουσία τους προκάλεσε εκρήξεις και επιφωνήματα θαυμασμού, από τους πολυπληθείς πανέλληνες θεωρούς και την αμετάθετη απόφαση των γοητευθέντων Αθηναίων καλλιτεχνών, ώστε θέλησαν να τις “κρατήσουν για πάντα” στην πόλη τους, να τις ανεβάσουν στην Ακρόπολη σαν συντρόφισσες της πολιούχου Αθηνάς και να τις παραδώσουν σαν κίονες στον αιώνιο θαυμασμό στο Ερεχθείο, ως “θαύμα ιδέσθαι”.
Πριν όμως από την τιμητική ανάβασή τους στην Ακρόπολη των Αθηνών, οι επιβλητικής σεμνοπρέπειας και ήρεμης ωραιότητας Αρκαδοπούλες παρθένες Καρυάτιδες, προσήλθαν σαν ιεροπρόποι στο πάνσεπτο πανελλήνιο ιερό των Δελφών με την συνοδεία των δύο λαμπρών συμπατριωτών τους αρχιτεκτόνων Στύμφαλου και Τροφώνιου, εγγονών του Αρκάδος, οι οποίοι και φιλοτέχνησαν τα αγάλματα τους ως ακροθίνια του Ναού του Απόλλωνος, τον οποίον αυτοί οικοδόμησαν. Έτσι έμειναν κι εκεί αιώνια θαυμαζόμενες από τους πανέλληνες θρησκευτές και επισκέπτες του Δελφικού ιερού.
 |
| Οι Καρυάτιδες των Δελφών |
