Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός αναπτύχθηκε στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1.600 – 1.100 π.Χ. Η ονομασία «Μυκηναϊκός» προέρχεται από το σπουδαιότερο κέντρο του, τις Μυκήνες. Στην Ελλάδα κατά τη Μυκηναϊκή Εποχή υπάρχουν μικρά αυτόνομα κράτη. Τα κυριότερα κέντρα του Μυκηναϊκού Πολιτισμού εκτός από τις Μυκήνες είναι η Τίρυνθα, η Πύλος, το Άργος, η Θήβα, η Σπάρτη και η Αθήνα. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός αναπτύχθηκε και σε νησιά όπως η Ιθάκη αλλά και σε παραθαλάσσιες θέσεις της Ασίας όπως η Τροία. Οι ηγεμόνες των μυκηναϊκών κέντρων απέκτησαν τη δύναμή τους μέσω των επεκτατικών πολέμων και του εμπορίου. Με τις άμαξές και τα πλοία τους ταξίδευαν στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός στην πρώτη φάση του επηρεάστηκε από τη Μινωική Κρήτη, σταδιακά όμως απέκτησε τη δική του φυσιογνωμία.
Στις Μυκήνες και στα άλλα κέντρα του Μυκηναϊκού Πολιτισμού έχουν βρεθεί ανάκτορα με υπέροχες τοιχογραφίες. Κτισμένα σε υψώματα με απόκρημνα βράχια, τα ανάκτορα δεν ήταν ευάλωτα σε εχθρικές επιθέσεις. Τα ανάκτορα περιβάλλονταν από τείχη, οικοδομημένα από τεράστιους ογκόλιθους. Πολλά χρόνια μετά την οικοδόμηση των τειχών οι άνθρωποι θεώρησαν ότι τα τείχη αυτά δε θα μπορούσε να είναι ανθρώπινο έργο, επειδή κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να έχει σηκώσει αυτούς τους τεράστιους ογκόλιθους. Έτσι, απέδωσαν την κατασκευή τους σε όντα με υπερφυσικές δυνάμεις, του Κύκλωπες. Για το λόγο αυτό, τα τείχη ονομάζονται «Κυκλώπεια». Οι Κύκλωπες, σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν ένας άγριος λαός μεγαλόσωμων τερατόμορφων ανθρώπων με ένα μόνο μάτι στο μέτωπό τους.
Στις ανασκαφές των μυκηναϊκών κέντρων έχουν βρεθεί πήλινες πινακίδες, οι οποίες φέρουν τα σύμβολα μίας πολύπλοκης γραφής. Τη γραφή αυτή ονόμασαν οι αρχαιολόγοι Γραμμική Β, επειδή τα σύμβολα της προέρχονται από τα σύμβολα της Γραμμικής Α, της γραφής της Μινωικής Κρήτης. Το 1952 οι M.Ventris και J.Chadwick κατάφεραν να διαβάσουν τις πινακίδες της Γραμμικής Β και να αποδείξουν ότι η γλώσσα που αποδίδουν είναι η ελληνική.
Για το Μυκηναϊκό Πολιτισμό μαθαίνουμε από τον Όμηρο. Ο Όμηρος έζησε τέσσερις αιώνες μετά την πτώση των μυκηναϊκών βασιλείων. Ο Όμηρος κατέγραψε τα δημοτικά τραγούδια της εποχής του, τα τραγούδια που συνόδευαν τους ανθρώπους στις χαρές και τις λύπες τους. Ο Όμηρος έβαλε τα τραγούδια σε σωστή χρονολογική σειρά, διάλεξε τις παραλλαγές που του άρεσαν και προσέθεσε δικούς του στοίχους. Έτσι προέκυψε η Ιλιάδα και η Οδύσσεια.
Στην Ιλιάδα ο Όμηρος αφηγείται την εκστρατεία εναντίον της Τροίας: Η Τροία ονομάζεται και Ίλιον, εξ ου και η ονομασία Ιλιάδα. Αίτιο της τρωικής εκστρατείας υπήρξε ο έρωτας της Ωραίας Ελένης με τον Πάρι. Η Ωραία Ελένη ήταν η γυναίκα του βασιλιά της Σπάρτης Μενελάου. Η Ωραία Ελένη εγκατέλειψε το σύζυγό της, επειδή ερωτεύτηκε τον πρίγκιπα της Τροίας Πάρι – όταν αυτός ήρθε με διπλωματική αποστολή στην Σπάρτη- και τον ακολούθησε στην πατρίδα του. Ο απατημένος σύζυγος Μενέλαος εξοργισμένος έπεισε τους βασιλείς των ισχυρότερων μυκηναϊκών βασιλείων να εκστρατεύσουν εναντίον της Τροίας προκειμένου να φέρουν πίσω τη γυναίκα του. Επικεφαλής της εκστρατείας ετέθη ο αδελφός του ο Αγαμέμνονας, ο βασιλιάς των Μυκηνών. Οι σύμμαχοι κατάφεραν να αλώσουν την Τροία και να φέρουν την Ωραία Ελένη πίσω στη Σπάρτη. Ο Μενέλαος, μάλιστα, έσυρε την Ωραία Ελένη από τα μαλλιά μέχρι τα πλοία. Ο Πάρις είχε σκοτωθεί στη μάχη από βέλος, λίγο πριν την άλωση της Τροίας. Στην Οδύσσεια ο Όμηρος αφηγείται την επιστροφή του βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα στην πατρίδα του μετά την άλωση της Τροίας.
Μέχρι το δέκατο ένατο αιώνα, οι άνθρωποι πίστευαν ότι όλα όσα διηγείται ο Όμηρος είναι προϊόν της φαντασίας του. Ο Σλήμαν όμως πίστευε ότι ο Όμηρος αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα. Με τις ανασκαφές του στην Τροία το 1871 και στις Μυκήνες το 1876, απέδειξε ότι είχε δίκιο. Οι πόλεις που αναφέρει ο Όμηρος πράγματι υπήρξαν και η Τροία πράγματι είχε καταστραφεί από εχθρική επιδρομή.
Το τέλος για το Μυκηναϊκό Πολιτισμό ήρθε με την «Κάθοδο των Δωριέων». Οι Δωριείς είναι ένα ελληνικό φύλλο που μετακινήθηκε προς τις νότιες περιοχές της Ελλάδος. Αλλεπάλληλα κύματα εισβολέων εγκαταστάθηκαν στην Πελοπόννησο και στην Κρήτη. Οι ορμητικοί εισβολείς κατέλυσαν τα μυκηναϊκά ανάκτορα, που μετά από πέντε αιώνες ένδοξης ιστορίας, παραδόθηκαν στις φλόγες.
