Ο μήνας Μαιμακτηριών (μέσα Νοεμβρίου με μέσα Δεκεμβρίου) είναι για την αρχαία Αττική η αφετηρία του χειμώνα.
Μήνας προετοιμασίας της Μάνας Γης για να δεχθεί στους κόλπους της τα σπέρματα των καρπών.
Οι γιορτές που τελούνται αυτή την περίοδο έχουν χαρακτήρα εξιλαστήριο, καθαρτικό, ώστε ο Δίας Γεωργός, θεός των καιρικών φαινομένων, να σταθεί ευμενής και να δώσει έναν μειλίχιο για τα σπαρτά, χειμώνα.
Όμως οι εορτές που τελούνται τον μήνα αυτό, έχουν και μια εσωτερική σημασία και σύνδεση με το δρώμενο της ιερής Ελευσίνας, όπως άλλωστε όλες οι εορτές του αρχαίου Αττικού ημερολογίου.
Είναι ένα δώρο των Ωρών για τις ψυχές που εργάζονται με την εσωτερική τους αυτοβελτίωση. Μια χρονική περίοδος κατάλληλη να καθαρθούμε απ’ τα πάθη μας, να εξιλεωθούμε γαι τις ηθικές μας παραβάσεις, ώστε έτοιμες και έτοιμοι να δεχθούμε σπόρο θεϊκής διδασκαλίας.