Η θάλασσα απειλεί να καταστρέψει την αρχαία ελληνική πόλη με τα θαυμαστά μωσαϊκά.
Το μεγαλύτερο ελληνικό αρθρωτό ψηφιδωτό της Μεγάλης Ελλάδας (Magna Grecia) στην Ιταλία κινδυνεύει να καταρρεύσει από την κακοκαιρία που χτυπάει την γείτονα χώρα την τελευταία εβδομάδα…
Οι θυελλώδεις άνεμοι έχουν σηκώσει τεράστια κύματα που προκάλεσαν ζημιές στα αρχαία τείχη του Δωρικού ναού της αρχαίας Καυλωνίας στην περιοχή Μοναστηράκι στην Καλαβρία.
Ο αρχαιολογικός χώρος καταρρέει κάτω από την ορμή των κυμάτων της θάλασσας που έχει φτάσει σε μικρότερη των είκοσι μέτρων απόσταση από το ναό και τα ψηφιδωτά.
Η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε τα απείρου κάλλους ψηφιδωτά το 1998 και το 2012 ήρθαν στην επιφάνεια οι απεικονίσεις ενός δράκου, ένα ανάγλυφο έμβλημα με σχήμα ρόδου και ακόμα έξι μωσαϊκά με απεικονίσεις λουλουδιών.
Το περασμένο έτος με το πέρας των εργασιών που διευθύνει ο αρχαιολόγος Φραντσέσκο Κουτέρι, ανακαλύφθηκαν κι άλλα εντυπωσιακά ψηφιδωτά δάπεδα, με κυριότερο αυτό στην αίθουσα των θερμών λουτρών της αρχαίας πόλης, που απεικονίζουν ένα μικρό δελφίνι ακόμα ένα δράκο και ένα μεγαλύτερο δελφίνι που μάχεται τον δράκο που είχε ανακαλυφθεί το 2012, με τον χώρο να αναβαπτίζεται σε «αίθουσα των δράκων και των δελφινιών».
Παρά τις επίμονες κλήσεις του Κουτέρι και των τοπικών Αρχών στο υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας αλλά και τον ίδιο τον Πρόεδρο της χώρας για να δοθούν κονδύλια ώστε να σωθεί ο μοναδικός αρχαιολογικός χώρος, δεν υπήρξε ανταπόκριση.
Τώρα η νομαρχία της Καλαβρίας ξεκίνησε κατεπείγουσες εργασίες τοποθετώντας προστατευτικά βράχια στη θάλασσα ώστε να μην φτάνουν τα κύματα στον αρχαιολογικό χώρο που σήμερα κατέστρεψε τα θεμέλεια του ναού της αρχαίας ελληνικής πόλης Καυλωνία.
Η πόλη βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Καλαβρίας στην περιοχή Μοναστηράκι και ιδρύθηκε από Αχαιούς που ήρθαν από την Ελλάδα πριν το 700 π.Χ. με αρχηγό τον Τύφων από το Αίγιο και κατοίκησαν στο μέρος αυτό μια ευρεία περιοχή, ενώ το όνομά της ίσως να προέρχεται από έναν πολίτη της Αυλώνας, τον Καυλώνα.
Η παράλια περιοχή περιστοιχίζονταν από ισχυρά αμυντικά τείχη με πύργους στην ξηρά, ανώ η αρχαία πόλη ήταν κτισμένη γύρω από μια ακρόπολη στις βουνοπλαγιές του βράχου Κολλίνα ντελ Φάρο.
Στην κορυφή του λόφου πρέπει να υπήρχε τουλάχιστον ένας μικρός βωμός, ενώ ένας μεγάλος ναός του πρώτου ήμισυ του 5ου αιώνα π.Χ. που δεν είναι γνωστό σε ποια θεότητα ήταν αφιερωμένος, ήταν κτισμένος κοντά στην ακτή.
Τα πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στη περιοχή εκτίθενται σήμερα στο Εθνικό Μουσείο της Μεγάλης Ελλάδας (Museo Nazionale della Magna Grecia) στο Ρέτζιο της Καλαβρίας.
Η Καυλωνία αναγκάστηκε να παραδοθεί και η πόλη καταστράφηκε το 384 π.Χ., ενώ οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν στις Συρακούσες και από τότε δεν ευδοκίμησε, ενώ κατά την Σικελική εκστρατεία του Πύρρου αλώθηκε από μισθοφόρους στρατιώτες και έσβησε.
