Η Ελλάδα, ως άλλος Κρόνος, τρώει τα παιδιά της; Ναι, ισχύει. Μπορεί, όμως, να έχει και ευτυχή κατάληξη η ιστορία. Τα παιδιά να καταφέρουν να υπερνικήσουν το… τέρας της ημεδαπής.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια, από τότε που ενέσκηψε η κρίση στην Ελλάδα, αρκετοί νέοι επιστήμονες και επιχειρηματίες αναγκάστηκαν να ανακρούσαν πρύμναν και να φύγουν από την Ελλάδα σε αναζήτηση της τύχης και των προοπτικών τους στο εξωτερικό. Υπάρχουν, όμως, κι άλλοι που σε πείσμα των συνθηκών αποφάσισαν να μείνουν και να το παλέψουν.
Αυτές ακριβώς οι καινοτόμες ιδέες που έγιναν πράξη και στέφθηκαν με επιτυχία κέντρισαν το ενδιαφέρον του Reuters, το οποίο σε ένα εκτενές ρεπορτάζ τις παρουσίασε ως ξεχωριστές περιπτώσεις που αναδύθηκαν μέσα από τις δύσκολες συνθήκες που βιώνει η χώρα.
Τα παραδείγματα που παρουσιάζει είναι συγκεκριμένα: τα ξύλινα χειροποίητα γυαλιά από τη Σύρο που έχουν γίνει το μεγαλύτερο χιτ για τους νέους, χίπστερ κυρίως, της Ευρώπης, το οργανικό μέλι με χρυσό από την Εύβοια που έχει κατακτήσει την Αμερική, το Λονδίνο, το Χονγκ Κονγκ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αλλά και τα χειροποίητα ψαροντούφεκα που κατασκευάζει ένας μαραγκός σε ένα προάστιο της Αθήνας από τότε που η επιχείρησή του άρχισε να παραπαίει. Αυτοί είναι οι… ήρωες του άρθρου, αλλά και της άλλης Ελλάδας που δεν παρατάει.
΄Οταν σκέφτεσαι διαφορετικά
«΄Οταν τα πράγματα δυσκολεύουν προβληματίζεσαι, ξεκινάς να σκέφτεσαι διαφορετικά. Οταν τα πράγματα είναι εύκολα κανείς δεν κάνει δύσκολες επιλογές», λέει ο Δημήτρης Χατζηρόδος του οποίου τα ψαροντούφεκα κοστίζουν από 450 έως 1.500 ευρώ. Το πρώτο του το πούλησε σε ένα πελάτη από τη Ρωσία.
Ο Περικλής Θερριός και η Ελένη Βακονδίου απέκτησαν την ιδέα να φτιάξουν χειροποίητα γυαλιά κατά τη διάρκεια ενός καφέ. Μία προηγούμενη προσπάθεια τους γύρω από τα έπιπλα είχε αποτύχει παταγωδώς. Το παράδοξο είναι ότι και το εγχείρημά τους με τα γυαλιά δεν ξεκίνησε καλά. «Ηταν πολύ δύσκολο, και υπήρχαν πολλές φορές που σκεφτήκαμε να τα παρατήσουμε, αλλά πιστεύαμε στις προσπάθειές μας και πιστεύαμε ότι θα δημιουργούσαμε ένα προϊόν που θα μπορούσε να σταθεί από μόνο του στην αγορά», λέει η Ελένη Βακονδίου και συνεχίζει, «υπήρχαν φορές που τα ντουλάπια στο σπίτι ήταν άδεια από τρόφιμα γιατί όποιο εισόδημα και αν είχαμε πήγαινε στην έρευνα και την ανάπτυξη». Το ζευγάρι, που ξεκίνησε τις προσπάθειές του από ένα εργαστήριο στη Σύρο, πρόκειται να παράγει 2.000 ζευγάρια τον χρόνο, τα οποία έχουν τιμή πώλησης από 250 έως 300 ευρώ το καθένα.
Τα μελίσσια
Στην Εύβοια, ο Γιάννης Καρυπίδης και η Στέβη Θεοδώρου έχουν δημιουργήσει μία από τις πιο αξιόλογες επιχειρήσεις αξιοποιώντας τα μελίσσια που κληρονόμησε η δεύτερη από τον παππού της.
Αρχικά οι δύο τους είχαν αποφασίσει να μετακομίσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένα ταξίδι, όμως, στην Εύβοια ήταν αρκετό για να τους αλλάξει τη γνώμη τους. «Είπαμε στους εαυτούς μας “αν δουλέψει, δούλεψε, αν δεν δουλέψει, δεν δούλεψε”», λένε με ένα στόμα.
Σήμερα, η επιχείρησή τους παράγει 16 διαφορετικά είδη μελιού ενώ εκείνα με τα βρώσιμα φύλλα χρυσού ξεχωρίζουν.
Η πορεία της επιχείρησής τους είναι θεαματική καθώς πέρυσι πούλησαν 60.000 βάζα οργανικού μελιού, ενώ η παραγωγή για το πρώτο εξάμηνο του 2016 έχει ήδη υπερβεί τα 70.000 βάζα. Στο εξωτερικό το προϊόν τους κοστίζει από 35 έως 50 ευρώ.
Οπως σημειώνει το δημοσίευμα, ο Γιάννης Καρυπίδης, όπως και άλλες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, κατάφεραν να πετύχουν μόνες τους, και όταν αναφέρονται στην ανάμειξη του κράτους κάνουν λόγο περισσότερο για εμπόδιο παρά για βοήθεια.
«Η δυσκολία στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι να διατηρήσεις (μία επιχείρηση)», λέει Γιάννης Καρυπίδης που δημιούργησε την εταιρεία χωρίς κάποια χρηματοδότηση και με μόνο εφόδιο τις γνώσεις τις δικές του και της οικογένειας της συζύγου του. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα έξοδα και οι φόροι δυσκολεύουν την κάθε επιχείρηση να προχωρήσει.
Από την πλευρά του, ο Δημήτρης Χατζηρόδος δηλώνει περήφανος που φέρνει «έστω και ένα ευρώ» στη χώρα του, αλλά διαφωνεί με την υψηλή φορολογία. «Αυτή η χώρα είναι η πιο ευλογημένη που υπάρχει, αλλά οι άνθρωποι που τη διοικούν δεν της αξίζουν σημειώνει». Τέλος, ο Θερριός και η Βακονδίου από την Σύρο κατάφεραν να στήσουν την επιχείρησή τους μέσω crowdfunding.
