Η ΑΓΙΑ ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ

1,5 ναΐδριο ανά χιλιόμετρο!
Φωτογραφική αποτύπωση μιάς τριτοκοσμικής κατάστασης.

Ώρα 2 το μεσημέρι. Αναχώρηση από Αθήνα προς Επίδαυρο. Επηρεασμένοι από τα επιτεύγματα των αρχαίων κατοίκων τής περιοχής ξεκινήσαμε για μια ωραία (όπως νομίζαμε) ημερήσια εκδρομή. Θέλαμε να θαυμάσουμε το μικρό αρχαίο θέατρο τής Επιδαύρου, να περπατήσουμε στο μεγάλο θέατρο, να δούμε την πυραμίδα τού Λυγουριού, να κολυμπήσουμε στα όμορφα νερά τής Αργολίδας και να θαυμάσουμε την ομορφιά τού τοπίου της…

Περάσαμε τον Ισθμό, αλλά καθώς το αυτοκίνητο άφηνε την εθνική και μείωνε την απόσταση μεταξύ ημών και τής όμορφης και πλούσιας σε αρχαίο κάλλος, Επιδαύρου, τα σχέδιά μας άλλαξαν. Η εικόνα, που βλέπαμε συνεχώς στο δρόμο μας δεν ήταν πολιτισμένης ευρωπαϊκής χώρας, αλλά μιά τρισάθλια εικόνα τριτοκοσμικής χώρας, πνιγμένης στη θεοκρατία.

Σε όλη την Ελλάδα διάφοροι ευσεβείς πιστοί συνηθίζουν να κατασκευάζουν και να τοποθετούν στις άκρες τού δρόμου αυτοσχέδια ναϊδρια (είτε γιατί σε ατύχημα σκοτώθηκε προσφιλές τους πρόσωπο, είτε γιατί σε ατύχημα γλύτωσαν, οπότε το απέδωσαν σε θαύμα, είτε γιατί είναι απλά πιστοί). Στο δρόμο Κορίνθου – Επιδαύρου όμως, η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς. Κάθε λίγα μέτρα αριστερά και δεξιά τού δρόμου υπάρχουν πλείστες κακόγουστες εκκλησιοκατασκευές όλων των τύπων και των σχεδίων, από τις πολύ φθηνές (σιδερένιες) μέχρι μεγάλες και κτιστές. Εξ άλλου, ενώ για τεράστιας αρχαιολογικής αξίας χώρους (π.χ. πυραμίδα Λυγουριού), δεν υπάρχει καμμία ενημερωτική πινακίδα στο δρόμο, αντιθέτως υπάρχουν πλείστες πινακίδες, που ενημερώνουν τον ταξιδιώτη για την κάθε εκκλησία και μοναστήρι τής περιοχής.

Τελικά σταματήσαμε κι αποφασίσαμε να γυρίσουμε από την αρχή τού δρόμου και να αποτυπώσουμε φωτογραφικά την κατάσταση. Ιδού λοιπόν τα αποτελέσματα τής τεσσάρων ωρών και τριάντα λεπτών (πάει το κολύμπι …) καταμέτρησης:

Από τη διασταύρωση τής εθνικής οδού με την οδό Κορίνθου – Επιδαύρου μέχρι τα Λουτρά τής Ωραίας Ελένης.

Το ναΐδριο των σκουπιδάνθρωπων.

Φωτογραφίες από μήκος οδού λιγότερο από 1 χιλιόμετρο (12ο χιλιόμετρο).

Το πάχος των πορτόφυλλων μπορεί να αλλάζει, η ιδέα όμως, παραμένει η ίδια… (13ο – 18ο χιλιόμετρο).

Με την ευλογία τού Οσίου Ιωάννου τού Ρώσσου και άλλων αγίων. Παρατηρείστε το επάνω δεξιά ναΐδριο, που βρίσκεται σε δικό του οικόπεδο (άρτιο κι οικοδομήσιμο…).

Πανέμορφη η φύση στην περιοχή.

Εάν υπήρχε τέτοιος χώρος με τόση ομορφιά και τόση ιστορία σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα θα ήταν ανεπτυγμένος, πεντακάθαρος, οργανωμένος και θα είχε αναδείξει τον αρχαίο πολιτισμό. Στη σύγχρονη Ελλάδα όμως, οι υπανάπτυκτοι κάτοικοί της (βλ. Τελευταίοι σε όλα! Νεορωμιοί – Νεοέλληνες: Περίγελως τού πολιτισμένου κόσμου) ζουν μέσα στη μιζέρια, την αναξιοκρατία και τη διαφθορά, είναι πνιγμένοι στη θεοκρατία και -άν και είναι 30 χρόνια στην Ε.Ε.- αντί να έχουν γίνει πρώτη δύναμη -τουλάχιστον- στα Βαλκάνια, κατάφεραν και χρεωκόπησαν.

Νηστίσιμη πίστη… (19ο – 21ο χιλιόμετρο).

Ευσέβεια ευθέως ανάλογη τής κακογουστιάς (25ο χιλιόμετρο).

Μοναστήρια, εκκλησίες, ναΐδρια κ.λπ. κ.λπ. (24ο – 26ο χιλιόμετρο).

Να και ο κυνοκέφαλος προστάτης των οδηγών! (Βλ. Κυνοκέφαλη οδική προστασία).

Οι περισσότερο κοσμικές χώρες -με τα μεγαλύτερα ποσοστά άθεων και αγνωστικιστών- είναι μεταξύ των σταθερότερων, ειρηνικών, ελεύθερων, πλούσιων και υγιών κοινωνιών, ενώ οι θεοκρατούμενες βρίσκονται μεταξύ των ασταθέστερων, βίαιων, καταπιεστικών και φτωχών κοινωνιών (βλ. Χωρίς θεό).

36ο – 37ο χιλιόμετρο.

Όχι μόνο ναΐδρια. Να κι ένας μεγάλος ναός επάνω στο δρόμο μας. (Εδώ θα ταίριαζε μιά παραλλαγή τού παλιού ανέκδοτου: Αμα το χαΐδέψεις μεγαλώνει…)

Η Ελλάδα πρωτοπορεί στην Ευρώπη στη θεοκρατία και συνακόλουθα στη διαφθορά και την υπανάπτυξη. Όλα αυτά πηγαίνουν μαζί. (Φωτογραφίες από το 37ο – 42ο χιλιόμετρο).

Φωτογραφίες από το 44ο – 46ο χιλιόμετρο. Μετρήσαμε συνολικά σε όλη τη διαδρομή 84 ναΐδρια σε μήκος οδού περί τα 56 χιλιόμετρα (αφαιρώντας τις κατοικημένες περιοχές). Αναλογία: περίπου 1,5 ναΐδριο ανά χιλιόμετρο! Δηλαδή κάνοντας τη διαίρεση: 1 ναΐδριο ανά 666 μέτρα! (Τυχαίο; Δε νομίζω…)

Τα τελευταία ναΐδρια (από το 51^ο χιλιόμετρο έως την Επίδαυρο).
Αγιάστηκε η ειδωλολατρική Επίδαυρος!
Κοντέψαμε ν΄ αγιάσουμε κι εμείς μέχρι να φτάσουμε…

Πέρα από το πόσο κακόγουστο είναι να βλέπουμε την απόδειξη τής θρησκευτικής πίστης τού καθενός σε δημόσιο δρόμο αναρωτιόμαστε πόσο πολύ θα ξαφνιάζονται και θα γελούν μαζί μας οι ξένοι επισκέπτες, που το όνειρό τους είναι να δουν την ιστορία και τον αρχαίο πολιτισμό τής Επιδαύρου μέσω των κτισμάτων της, την επισκέπτονται, αλλά θλιβερός προπομπός τού αρχαίου κάλλους είναι οι εκκλησιοκατασκευές στις άκρες τού δρόμου. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί τα κακόγουστα ναΐδρια είναι ο «πολιτισμός» των  κατοίκων τής σύγχρονης Ελλάδας.

Σκουπίδια, ζώα, κακομεταχειρισμένα αρχαία μέλη, εγκατάλειψη και αδιαφορία.
Η εικόνα τής σύγχρονης Ελλάδας ακριβώς έξω από το μικρό αρχαίο θέατρο τής Επιδαύρου.

Τι είδους σχέση μπορεί να έχουν οι Ρωμιοί με τους κατασκευαστές των αρχαίων θεάτρων; Καμμία! Γνωρίζετε γιατί; Διότι οι σύγχρονοι κάτοικοι αυτού τού τόπου τον «πολιτισμό» τους τον καταθέτουν στο κάθε χιλιόμετρο με θρησκευτική μανία.

Η εικονιζόμενη επάνω αριστερά εκκλησιοκατασκευή έχει καεί, χωρίς ευτυχώς να μεταδοθεί η φωτιά στο δάσος. Η τριτοκοσμική εικόνα στη μεγάλη φωτογραφία προέρχεται από τη διασταύρωση προς Ξυλοκέριζα.

Τα περισσότερα ναΐδρια είναι σε δασώση περιοχή.
Οι ευχεβείς χριστιανοί ανάβουν τα καντήλια,
ορισμένα από τα οποία καίνε πρωί – βράδυ.

Όσο για την επιστροφή μας… εν μέσω θέρους, με 40 βαθμούς υπό σκιά, είχαμε την χαρά να “θαυμάσουμε” πολλά από αυτά τα κακόγουστα αυτοσχέδια ναΐδρια φωτισμένα από την φλόγα καντηλιών και γύρω – γύρω ξερά χόρτα και πευκοδάσος…

Ευγενία Φυλακτού
16.8.2010