Η αφετηρία των διεκδικήσεων της Τουρκίας και τα θέματα που αποτελούν το πακέτο της εξωτερικής της πολιτικής, σε σχέση με την Ελλάδα είναι η εξής:
Κύπρος, Αιγαίο, Δυτική Θράκη, Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, Εναέριος και Θαλάσσιος χώρος. Αλλά ας εξετάσουμε κάπως πιό αναλυτικώς την περιβόητη Συμφωνία του Νταβός:
Τον Ιανουάριο του 1988, έγινε η συνάντηση Α. Παπανδρέου και Τ. Οζάλ, στην πολίχνη Νταβός της Ελβετίας. Κατά τη συνάντηση αυτή, συζητήθησαν τα εξής θέματα:
1. Περιουσίες της ελληνικής ομογένειας της Τουρκίας.
2. Αιγιαλίτις Ζώνη.
3. Υφαλοκρηπίδα.
4. Εναέριος χώρος.
5. Θέματα ΝΑΤΟ.
6. Κυπριακό.
Ολα αυτά τα ζωτικής σημασίας γιά την ύπαρξη της Ελλάδας θέματα, τα ξεπούλησε στους Τούρκους η υπό τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Α. Παπανδρέου ελληνική αντιπροσωπεία. Για να δικαιολογήσει κατόπιν στη Βουλή των Ελλήνων αυτό το ξεπούλημα δήλωσε “Mea Culpa”, αλλά και ότι η συμφωνία ήταν καλή γιατί πέτυχε το: “μη πόλεμος”. Αυτό βέβαια δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, διότι κι’ αν ακόμα απειλήθηκε με πόλεμο, η ευθύνη του τότε πρωθυπουργού ήταν ακόμα μεγαλύτερη, διότι δεν κατήγγειλλε την Τουρκία γι’ αυτό τον εκβιασμό.
Τους λόγους που αποφάσισεν ο Ανδρέας Παπανδρέου για να μεταβεί στο Νταβός με όλη τη χαρούμενη συντροφιά του, καθώς και πως παραγράφτηκε η τεράστια οφειλή της Χριστίνας Ωνάση προς το Ελληνικό Δημόσιο, καθώς και για το πως κατάφερε ο Γιώργος Λούβαρης να μπεί το όνομά του στο περιβόητο ΤΕLΕX του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας προς τη γαλλική εταιρία “ΜΑΤRΑ” και να εισπράξει την προμήθεια για τους πυραύλους ΜAGIC 2, καθώς και τι συνέβη στο Νταβός, το αναφέρει χωρίς ποτέ να διαψευσθεί ο αρχηγός της προσωπικής ασφάλειας του Ανδρέα Παπανδρέου, αστυνόμος κ. Βασίλεος Κεραμάς στο βιβλίο του με τον τίτλο: “ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΙ” {Σελίδες 161 – 162}.
Χαρακτηριστικώς αναφέρω ότι ο κ. Γ. Λούβαρης παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη για αυτή την απάτη, καθώς και ότι πριν από την εκδίκαση της σχετικής υπόθεσης, για να προκαταλάβει τη Δικαιοσύνη ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, έφτασε στο σημείο να δηλώσει δια των Μ.Μ.Ε. ότι: “Ο Γιώργος Λούβαρης είναι φίλος μου !…” Τελικώς παρά την πρωθυπουργική παρέμβαση καταδικάσθηκε σε τέσσερα έτη φυλάκιση, την οποίαν δεν εξέτισε εξαπατήσας τη Δικαιοσύνη δηλώνοντας ότι πάσχει από την ανίατη ασθένεια “σκλήρυνση κατά πλάκας”, οπότε του επέτρεψεν η… αδέκαστη Ελληνική Δικαιοσύνη να εκτίσει την ποινή του στο… σπίτι του! Οταν δε αυτή έληξε, θεραπεύτηκε αυτομάτως από αυτή την ανίατη ασθένεια και ο δημιουργηθείς από το ΠΑΣΟΚ μεγαλοεπιχειρηματίας και υλοποιήσας το όνειρο του Ανδρέα Παπανδρέου για την απόκτηση του Ολυμπιακού, κ. Σωκράτης Κόκκαλης, τον διόρισε Γενικό Αρχηγό της λαοφιλούς αυτής ποδοσφαιρικής ομάδας. Επίσης ο κ. Γ. Λούβαρης εμφανίσθηκε και ως ο αντιπρόσωπος της εταιρίας ΝΤΑΣΟ και εισέπραξε και την προμήθεια για την αγορά από την Ελλάδα, των γαλλικών αεροσκαφών ΜΙΡΑΖ, που χρεώθηκαν στο διπλάσιο της αξίας τους, που ήσαν και τυφλά, διότι δεν ήσαν εφοδιασμένα με το σύστημα της πρόσθιας σάρωσης των ραντάρ τους. Δηλαδή σε κάποια αερομαχία ήσαν εντελώς άχρηστα, οπότε πληρώσαμε και καπέλο για την τοποθέτηση αυτού του συστήματος εν συνεχεία !…
Αλλά ας έρθουμε στα αποτελέσματα της Συμφωνίας του Νταβός:
α} Σχετικώς με τις περιουσίες των Ελλήνων: Υποσχέθηκε ο Οζάλ ότι θα γίνει άρση του μυστικού διατάγματος του 1964, με το οποίο είχαν μπλοκαριστεί οι περιουσίες όλων των Ελλήνων προσφύγων που αναγκάσθησαν να καταφύγουν στην Ελλάδα κατόπιν των διωγμών των ετών: {1955, 1964, 1974}. Αυτή τη δήθεν χειρομία καλής θέλησης, θα την έκανε έτσι κι’ αλλιώς η Τουρκία για να αρθούν τα εμπόδια για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Τελικώς οι περιουσίες των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης είναι ακόμα μπλοκαρισμένες.
β} Σχετικώς με την Αιγιαλίτιδα Ζώνη: Η Αγκυρα κατά παράβαση των κανόνων της διεθνούς νομιμότητας, που απαγορεύουν τη χρήση βίας αλλά και την απειλή χρήσης βίας, έχει διακηρύξει δημοσίως από το 1976, επικυρωθέν και από τη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνεύλευση του 1995, ότι η άσκηση εκ μέρους της Ελλάδας του αναφαίρετου κυριαρχικού της δικαιώματος, με βάση τη σύμβαση του 1982, για το “Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας” να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν. μ., θα θεωρηθεί από την πλευρά της ως αιτία πολέμου. {Casus belli}.
γ} Σχετικώς με την υφαλοκρηπίδα: Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο, που δεν αναγνωρίζει το κατοχυρωμένο δικαίωμα στα νησιά να έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα. Προβάλλει δε γι’αυτό μια θεωρία που δεν έγινε αποδεκτή από τη σύμβαση του 1982, ότι δηλαδή η υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, αποτελεί προέκταση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας των Μικρασιατικών ακτών της, που εκτείνεται μέχρι το μέσον του Αιγαίου. Με βάση αυτό τον παραλογισμό, οι ελληνικές κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, ανέστειλαν τις υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο, μέχρι να ρυθμιστεί τελικώς το ζήτημα. Η ρύθμιση που προτείνει η Τουρκία είναι να γίνει διμερής συμφωνία αυτού του ζητήματος, με βάση την αξίωση της ευθυδικίας {Equity}, που προϋποθέτει την επιβολή του “δικαίου του ισχυροτέρου”.
δ} Σχετικώς με τον εναέριο χώρο: Η Τουρκία μετά από την κρίση του 1974, έπαψε να αναγνωρίζει τον εληνικό εναέριο χώρο των {10} ν.μ. στο Αιγαίο, αμφισβητεί το F.I.R. Αθηνών και δεν υποβάλλει τα απαιτούμενα σχέδια πτήσεων των Α/Φ της στο Αιγαίο.
ε} Σχετικώς με τα θέματα ΝΑΤΟ: Επιτεύχθηκε η συνεργασία Ελλάδας – Τουρκίας σε θέματα τρομοκρατίας, που σημαίνει κυρίως τη συνεργασία των δύο χωρών κατά των Κούρδων και της Ε.Ο. 17 Νοέμβρη ! Επίσης η Αγκυρα εγείρει αξίωση μη εξοπλισμού της Λήμνου και της Σαμοθράκης, καθώς και όλων των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου και την αποστρατιωτικοποίηση της Δωδεκανήσου. Και ενώ με τον πρόσφατο διχοτομικό χάρτη πρόσθεσε ένα ακόμα ζήτημα για διαπραγμάτευση, δεν παραλείπει σε κάθε ευκαιρία να προβάλλει και το “μειονοτικό” των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης, αποκαλώντας τους Τούρκους.
στ} Σχετικώς με το Κυπριακό: Δεν παρουσιάστηκε καμιά εξέλιξη. Για τους αγνουμένους τίποτα και η στάση του Ντενκτάς κατόπιν των εντολών της Τουρκίας σκληραίνει περισσότερ.
Επίσης με το “Μνημόνιο Παπούλια – Γιλμάζ” της Βουλιαγμένης, η Τουρκία αφού κατόρθωσε να απαλειφθεί η έννοια του σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, που αφορά όλο το πλέγμα: “Εναέριος χώρος, Αγιαλίτις Ζώνη” {δηλαδή τα σύνορα της χώρας } καθώς και “Υφαλοκρηπίδα”, πέτυχε την κατοχύρωση του δικαιώματος διεξαγωγής εθνικών στρατιωτικών ασκήσεων και επιχειρήσεων “έρευνας και διάσωσης” στον διεθνή εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου χωρίς, να προσδιορίζονται τα όρια αυτού του χώρου, αφού απουσιάζει οποιαδήποτε σαφής δέσμευση από την πλευρά της, για την αναγνώριση των δεδομένων ελληνικών συνόρων στο Αιγαίο !… Η επιτυχία αυτή της τουρκικής διπλωματίας ήταν τόσο μεγάλη, που κατά την επιστροφή του στην Αγκυρα ο Γιλμάζ, αναφώνησε θριαμβευτικώς ότι: “Βάλαμε νομικώς πόδι στο Αιγαίο”. Αν τώρα αναλογισθούμε εναντίον “τίνος εχθρού” μπορεί να διεξάγονται αυτές οι ασκήσεις, τότε θα αντιληφθούμε και το μέγεθος του κινδύνου, αλλά και των παραχωρήσεων που έγιναν. Δεδομένου ότι, τα εν ασκήσει τουρκικά μαχητικά Α/Φ, έχουν τη δυνατότητα να πλήξουν οποιονδήποτε στόχο μέσα σε λίγα λεπτά, ακόμα και την Αθήνα. Το ίδιο ισχύει και για το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό !…
Για την επιβεβαίωση της σοβαρότητας αυτού του θέματος, καθώς και για τις τουρκικές προθέσεις, αναφέρουμε κατωτέρω δύο πολύ σημαντικά έγγραφα:
Α} Την καταγγελία του αντιστρατήγου ε.α. “Ανδρέα Σιαπκαρά”, στις 17 Ιανουαρίου 1989. Με αυτήν καταγγέλλει ο στρατηγός, ότι το διάταγμα της Τουρκίας, δεν είναι νόμος αλλά “Αnchluss” {προσάρτηση} σε βάρος του Ανατολικού Αιγαίου και των νήσων του και ότι αποτελεί νέο “Μόναχο”, που απειλεί το Αιγαίο, όσον απείλησε την Οικουμένη η στρατηγική υποχώρηση των Τσάμπερλαιν και Νταλαντιέ του 1938.
Στην αναφορά του προς τη Βουλή, δηλώνει ξεκάθαρα ο στρατηγός Σιαπκαράς βετεράνος “Ιερολοχίτης” και με ισχυρή προσωπικότητα σο ΝΑΤΟ, τα εξής:
“Αν η Ελλάς δεν αντιδράσει σθεναρώς υπεραμυνομένη της ακεραιότητάς της, τότε σημαίνει ότι Κυβέρνηση και Βουλή παραδίδουν την Ελλάδα στην Τουρκία”.
Εν συνεχεία αναλύει γιατί χρησιμοποίησε τον όρο προσάρτηση:
α} Εξαρθρώνει το αμυντικό σύστημα της Ελλάδας.
β} Καταλύει την ελληνική κυριαρχία πάνω από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
γ} Καταργεί τα χωρικά ύδατα των ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου.
δ} Εξαφανίζει τον ελληνικό εναέριο χώρο πάνω και γύρω από τα ελληνικά νησιά.
ε} Αφαιρεί ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα από τα ελληνικά νησιά.
στ} Καταργεί το F.I.R. {Flight Information Region – Περιοχή Πληροφόρησης Πτήσεων Αθηνών.
ζ} Αίρει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα από το Ανατολικό Αιγαίο.
η} Μεταβάλλει τους νησιώτες μας του Ανατολικού Αιγαίου σε μειονότητα εντός της τουρκικής επικρατείας.
θ} Μετατρέπει σε τουρκικές επαρχίες τις περιοχές του Ανατολικού Αιγαίου και της Βορείου Κύπρου.
Σε σχετική δε ερώτηση δημοσιογράφων στις 5 Φεβρουαρίου 1989, της εφημερίδας “ΕΘΝΟΣ” ότι: Αφού οι συνέπειες του τουρκικού νόμου είναι τόσον σοβαρές, ποία είναι η ερμηνεία που μπορείτε να δώσετε για τις χλιαρές ελληνικές αντιδράσεις, απάντησε ως εξής:
“Δύσκολο το ερώτημα. αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω με σαφήνεια και παρρησία. Δύο πράγματα πρέπει να συμβαίνουν. Η είναι ανίκανη η πολιτική διοίκηση να εκτιμήσει τη σοβαρότητα της τουρκικής ενέργειας, ή το πνεύμα του Νταβός απαιτεί και συνειδητές υποχωρήσεις στο Αιγαίο ! Η ελληνική κυβέρνηση σε ανακοίνωσή της στις 10 Ιανουαρίου 1989, χαρακτηρίζει την τουρκική πράξη ως απαράδεκτη ενέργεια αντιτιθεμένη προς τον διεθνή νόμο. Δεν μπορεί δε να αντιληφθεί τη σκοπιμότητά της, ιδίως σε μιά εποχή που έχουν δρομολογηθεί διαδικασίες για τη βελτίωση της ατμόσφαιρας και τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών…
Η ελληνική κυβέρνηση όπως αποδεικνύεται από το επίσημο ανακοινωθέν και τις αντιδράσεις της, δεν σταθμίζει ορθώς την όλη κατάσταση. Αν λοιπόν δεν πρόκειται για εγκληματικά λαθεμένη εκτίμηση, είμαστε υποχρεωμένοι να διερευνήσουμε την άλλη εκδοχή, την εκδοχή δηλονότι, κατά την οποίαν το πνεύμα του Νταβός, αξιώνει συνειδητή ελληνική αναδίπλωση στο Αιγαίο”.
Β} Την οδηγία του Τούρκου πρωθυπουργού στις 14 Ιουνίου 1985:
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΓΚΥΡΑ. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.
ΘΕΜΑ: ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΧΑΡΤΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ.
ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ: 14 – 6 – 1985.
1. Στο Αιγαίο Πέλαγος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας δεν υπάρχει οριοθετημένο επίσημο
σύνορο και σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, το Αιγαίο διέπεται από το καθεστώς μισοανοιχτής θάλασσας.
2. Παρά τα ανωτέρω η Ελλάδα προσπαθεί να εμφανίσει σαν σύνορο τη γραμή των νησιών της Ανατολίας, για να προβάλλει την κρατική της εξουσία στο Αιγαίο. Επειδή διαπιστώθηκε ότι: “Χάρτες και έντυπα”, που τυπώθησαν στην Τουρκία, προφανώς εκ παραδρομής, οριοθετούν το Αιγαίο, ζητείται να ανασταλεί ή και να διορθωθεί η εκτύπωση ανατύπωση παρομοίου υλικού που μακροπρόθεσμα τείνει να δικαιολογήσει ότι το Αιγαίο ανήκει στην Ελλάδα.
3. Για τη σχετική διόρθωση και προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοια λάθη ζητείται:
α} Να διορθωθούν όλοι οι χάρτες και οι άτλαντες δημοσίας και ιδιωτικής χρήσεως σε όλη την επικράτεια.
β} Να γίνουν οι δέουσες συστάσεις σε συναφείς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και οργανισμούς.
γ} Να κοινοποιηθούν οι σχετικές “διορθωτικές” οδηγίες σε όλες τις τουρκικές δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες – αντιπροσωπείες
εξωτερικού.
δ} Να γίνουν οι απαραίτητες συστάσεις στο προσωπικό των “αρμοδίων καθ’ ύλην υπηρεσιών”.
4. Οσον αφορά τη “νέα σήμανση” των χαρτών που τυπώνονται στο εσωτερικό της χώρας:
α} Δεν θα υπάρχει οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στη θάλασσα.
β} Η λέξη Ελλάς θα αναγράφεται μόνο επί της Ηπειρωτικής Ελλάδος.
γ} Η λέξη Θράκη θα αναγράφεται ώστε να καλύπτει τις Τουρκία – Ελλάδα – Βουλγαρία.
δ} Δεν θα αναγράφονται ονόματα “θαλασσών – πελάγων” όπως “Θρακικό Πέλαγος” κ.ο.κ..
ε} Τα τοπονύμια θα αναγράφονται στην τουρκική, όπως αντί Ιμβρος “Gokceada” {Γιοκτσεάντα } αντί Εβρος “Meric”. {Μέριτς}.
στ} Η λέξη Δωδεκάνησα θα αναγράφεται μόνο επί των Δωδεκανήσων, χωρίς να επεκτείνεται στα διεθνή ύδατα.
Ο Πρωθυπουργός
Δηλαδή η Τουρκία θέτει υπό αμφισβήτηση όχι μόνο τον εναέριο και τον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου, αλλά και τον χερσαίο χώρο της Ελλάδας και δηλώνει κατάφωρα ότι έχει επεκτατικές βλέψεις και στην περιοχή της Δυτικής Θράκης. Η δε ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου πρωθυπουργό και τον Κάρολο Παπούλια υπουργό Εξωτερικών, τα επικύρωσε όλα αυτά στο Νταβός και στη Βουλιαγμένη, αφού γνώριζε τη σχετική οδηγία του Τούρκου πρωθυπουργού. Αρα ο στρατηγός Α. Σιαπκαράς είχε δίκαιο αναφέροντας τον όρο: “Anchluss” δεδομένου ότι κατά τον ορισμό S.A.R. του ΝΑΤΟ για: “Ερευνα και Διάσωση”, {Search And Rescue} σημαίνουν τα εξής:
” Χρήση αεροσκαφών, πλοίων επιφανείας, υποβρυχίων και άλλου ειδικού εξοπλισμού, για τη διάσωση ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο στη θάλασσα και στην ξηρά”.
Αυτό σημαίνει ότι οι κινήσεις και οι βουλές των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας, μέσα στο χώρο που καθορίζει ο τουρκικός νόμος της 7ης Ιανουαρίου 1989, θα είναι ανεξέλεγκτος από ελληνικής πλευράς, ενώ κατά το μεγαλύτερο μέρος του είναι ελληνικός. Ετσι το συμπέρασμα τελικώς είναι ότι η πολιτική του κατευνασμού έναντι επιθετικών δυνάμεων, ουδέποτε στην ιστορία στάθηκε ικανή να ανακόψει τις ορέξεις τους και ότι όπως έλεγαν οι αρχαίοι Ελληνες: “Δικαία γλώττα έχει κράτος μέγα”. Μιά μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, δεν πρέπει να επαναπαύεται μόνον από τη διεθνή κατοχύρωση των δικαιωμάτων της, γιατί θα τα δεί να ανατρέπονται αν δεν είναι έτοιμη να τα υπερασπίσει με όλα τα μέσα.
Αναλογιζόμενοι όλα αυτά μας έρχεται στο νού η προτροπή του “John Adams”:
“Δίδαξε τους πολιτική και πόλεμο, έτσι ώστε οι γιοί τους να έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν ιατρική και μαθηματικά, για να δώσουν στα παιδιά τους την ευκαιρία να μελετήσουν ζωγραφική, ποίηση, μουσική και αρχιτεκτονική….”
Αυτό πρέπει να ισχύσει για την Ελλάδα η οποία έχει την ατυχία να βρίσκεται απέναντι σε γείτονες, οι οποίοι έχουν σαφείς και δηλωμένες προθέσεις και σχέδια για την ανατροπή των κατοχυρωμένων διεθνώς δικαιωμάτων της.
Του Ανδρέα Γούλα
