(Απόσπασμα από την ομιλία μου στις 10.2.2011 στη Λέσχη Πολιτισμού Ακαδημίας 88, όροφος 5 )
ΑΡΜΟΝΙΑ, η οποία προέρχεται από το ρήμα αρμόζω, είναι η κανονική σχέση των μερών προς το σύνολο. Αρμονία λέγουμε ότι επικρατεί όταν υπάρχει τέτοια σχέση μεταξύ των μερών που αποτελούν ένα σύνολο, ώστε να εμφανίζεται ένα σύνολο ισόρροπο. Η αρμονία, όταν αναφέρεται στην Φύση, είναι Φυσικός νόμος τόσο της μη νοητικής Φύσεως όσον και της νοητικής πνευματικής Φύσεως.
Στο φυσικό επίπεδο η ΑΡΜΟΝΙΑ αποτελεί εσωτερική εκδήλωση της ουσίας της Φύσεως εκ της οποίας γίνονται οι κόσμοι και εμφανίζονται τα ουσιαστικά Είναι κάθε μορφικής ύπαρξης, καθώς και τα Είναι όλων των νοητικών υπάρξεων χωρίς την επέμβαση κανενός εξωτερικού αιτίου. Ο νόμος της αρμονίας είναι αυτός που εξασφαλίζει την ισορροπία μεταξύ των κόσμων, των μορφικών και νοητικών υπάρξεων και θέτει όρια στην εκδήλωση της ελευθέρας δράσεως αυτών, ώστε με την εκδήλωση του νόμου της ελευθερίας τους να μην προκαλείται περιορισμός της ελευθερίας των άλλων.
Αποτέλεσμα της λειτουργίας του Φυσικού Νόμου της Αρμονίας στο φυσικό επίπεδο είναι να εκδηλώνει κάθε μορφή του Απείρου τον Νόμο της Ελευθερίας, χωρίς όμως η εκδήλωση αυτή να δεσμεύει την ελευθερία των άλλων μορφών ώστε να υπάρχει απόλυτη τάξη και ισόρροπη συνεργασία μεταξύ των κόσμων, των μορφών και των νοητικών υπάρξεων. Έτσι εξασφαλίζεται η ισόρροπη δράση τους, η οποία είναι βασική προϋπόθεση για την αύξηση των δυναμικοτήτων τους. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο νόμος της αρμονίας περιορίζει την ασύδοτη χρήση της ελευθερίας.
Στο πνευματικό επίπεδο η έννοια του νόμου της αρμονίας στηρίζεται στην λειτουργία του φυσικού νόμου της αρμονίας και γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να ενεργεί στις ανθρώπινες φύσεις όπως ενεργεί ο φυσικός νόμος της αρμονίας σ’ όλες τις μορφές της Φύσεως, με αποτέλεσμα να τηρεί αυτές σε ισόρροπη τάξη και συνεργασία μεταξύ τους, ώστε κάθε μία μορφή να εκπληρώνει ακώλυτα το σκοπό της με την εκδήλωση και εξέλιξη των δυνάμεων της. Με τον νόμο της αρμονίας διακανονίζονται οι μεταξύ των νοητικών όντων σχέσεις και διασφαλίζονται οι ενέργειες τους κατά τρόπο ώστε όλες να πληρούν τους εξελικτικούς σκοπούς των όντων.
Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ είναι ο άξων διακανονισμού των ενεργειών κάθε συνειδητής υπάρξεως, η οποία βρίσκεται πέραν της ανθρώπινης φύσεως. Είναι επίσης θεμελιώδης νόμος διακανονισμού των σχέσεων μεταξύ των κοινωνικών ατόμων. Από την άσκηση αυτού του νόμου προκύπτουν όλα τα ηθικά στολίσματα το οποία κοσμούν τις συνειδητές υπάρξεις που τον ασκούν και από τα στολίσματα αυτά απορρέει η χαρά, η ευτυχία και η ευδαιμονία τους. Ο νόμος της αρμονίας δημιουργεί τον σεβασμό της αυτοδιάθεσης και αυτενέργειας των άλλων συνειδητών υπάρξεων και προσδιορίζει τις τροχιές τους κατά ισόρροπη τάξη ώστε να μην διαταράσσεται η αρμονική σχέση κάθε ύπαρξης προς τις άλλες υπάρξεις.
Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ είναι προορισμένος να λειτουργήσει γιατί αποτελεί εκδήλωση του ουσιαστικού Είναι των ανθρωπίνων ψυχών και αποσκοπεί στον διακανονισμό των σχέσεων των κοινωνικών ατόμων, στην μεταξύ τους ισόρροπη δράση δια της οποίας εξασφαλίζεται, όχι μόνο η πρόοδος και εξέλιξη των ψυχικών δυνάμεων των κοινωνικών ατόμων, αλλά και η ευτυχία και η ευδαιμονία τους.
Η ανθρώπινη ψυχή έχει δύο κέντρα, την ΛΟΓΙΚΗ και το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ. Ο άνθρωπος ο οποίος επιδιώκει αρμονία πνευματικών δυνάμεων πρέπει να αναπτύξει και τα δυο του κέντρα ισόρροπα, γιατί η υπερβολική ανάπτυξη της λογικής έναντι του συναισθήματος οδηγεί τον άνθρωπο σε σκληρότητα, ενώ η υπερβολική ανάπτυξη του συναισθήματος έναντι της λογικής εμποδίζει τον άνθρωπο να εξάγει ορθά συμπεράσματα και να παίρνει ορθές αποφάσεις για την πορεία της ζωής του, αλλά και να κατανοεί τι συμβαίνει στο περιβάλλον που βρίσκεται. Το λογικό κέντρο αναπτύσσεται όταν η ψυχή ενσαρκώνεται σε ανδρικούς οργανισμούς, ενώ το συναισθηματικό κέντρο όταν ενσαρκώνεται σε γυναικείους οργανισμούς.
Αρμονία των πνευματικών δυνάμεων επιτυγχάνεται όταν υπάρχει ισόρροπη ανάπτυξη του ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥ και του ΛΟΓΙΚΟΥ παράγοντα που είναι απαραίτητοι για την ψυχική εξέλιξη του ανθρώπου. Για την ανάπτυξη αυτών των δύο παραγόντων είναι απαραίτητη προηγουμένως η ανάπτυξη του νόμου της θελήσεως. Η αρμονική ανάπτυξη του Συναισθηματικού και Λογικού παράγοντα θα δημιουργήσει ψυχική αρμονία και αρμονία συνεργασίας μετά των άλλων κοινωνικών ατόμων, αλλά και με κάθε ύπαρξη γενικότερα. Ας σημειωθεί ότι η αρμονική συνεργασία των όντων μεταξύ τους συνάδει και προς την εν γένει αρμονία του Σύμπαντος όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους μουσικούς τόνους οι οποίοι παράγουν αρμονικό αποτέλεσμα.
ΣΤΥΛ. ΤΑΚΑΣ
Πηγή: ΛΥΚΟΜΙΔΗΣ
