Αν ανάψεις ένα σπίρτο στην Επίδαυρο
Η ανάφλεξη ακούγεται στις πρώτες κερκίδες,
Και στις άλλες, πιο πάνω
Και στις τελευταίες, εκεί που απ’ την απόσταση
Οι άνθρωποι μοιάζουν ασαφείς πιθανότητες.
Αν χτυπήσεις στην Επίδαυρο
Ο χτύπος ακούγεται πιο ψηλά, μέσα στα δέντρα
Στον αέρα.
Αν τραγουδήσεις στην Επίδαυρο
Το γνωρίζουν τα βουνά, τα σύννεφα, ο κόλπος
Τα νησιά στήνουν αφτί.
Οι άλλες χώρες γέρνουν λίγο
Ν’ ακούσουν που τραγουδάνε στην Επίδαυρο.
(Τότε, κατεβαίνοντας τα σκαλιά που ανέβαιναν τρέχοντας
σαν σκυλιά τα εξάμετρα,
Σκέφτεσαι: ποιος ακούει
Όταν κάποιος ανάβει μια φωτιά ή λέει ένα τραγούδι;)
ROBERTO FERNANDEZ RETAMAR, ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 1892-1975, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΚΑΤΗ
