Αρ. επιστ. 100/2/20 -7-2009
Επιστολή με Θέμα: Έγγραφο της Γ΄ Εφορείας Προϊστ/κών και Κλασσικών Αρχ/τήτων Δελφών.
α) Γραφείο Υπουργού Πολιτισμού, Μπουμπουλίνας 20-22,1068,Αθήνα.
β) Υπουργείο Πολιτισμού Γεν. Δ/νση Αρχ. Και Πολ. Κληρον. Δ/νση Προ-
ιστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων. Τμήμα Αρχαιολογικών Χώ-
ρων Μνημείων και Αρχαιογνωστικής Έρευνας. Μπουμπουλίνας 20,
10682 Αθήνα.
γ) Εφορεία Προϊστ/κών και Κλασσικών Αρχ/τήτων Δελφών Τ.Κ. 33054.
Κυρίες και Κύριοι των φορέων και υπηρεσιών των οποίων εκπροσωπείτε και στους οποίους απευθυνόμαστε δια της παρούσης επιστολής μας, πρόσφατα αναγνώσαμε το από 10-6-2009 έγγραφο της Γ΄ Εφορείας Δελφών με αρ. πρωτ. Φ. 2-4-2514, το οποίο εστάλη ως απάντηση στο αίτημα που υπέβαλε η Νεολαία του ΥΣΕΕ, σχετικά με την τέλεση εκδήλωσης έξω από το ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς και μας εντυπωσίασε το ύφος του περιεχομένου, σε αντίθεση με το από 23-11-2005 ανάλογο έγγραφο που είχαμε λάβει από την ίδια Εφορεία.
«...σας γνωρίζουμε (γράφει η Γ΄ Εφορεία Δελφών), ότι η Εφορεία μας είναι καταρχήν αντίθετη με την τέλεση θρησκευτικών εκδηλώσεων εθνικού χαρακτήρα σε έναν αρχαιολογικό χώρο οργανωμένο και με υψηλότατη επισκεψιμότητα όπως είναι των Δελφών. Ιδίως μάλιστα, όταν πρόκειται για εποχές αιχμής όσον αφορά την κυκλοφορία τουριστών».
Προφανώς τα στελέχη-εργαζόμενοι της Γ΄ Εφορείας Δελφών, δεν γνωρίζουν ότι το ιερό του Απόλλωνα όπως και άλλα ελληνικά ιερά ανά την ενδοχώρα και το εξωτερικό, διατηρούν πρωτίστως την ιδιότητα του Ιερού! Και δευτερευόντως την ιδιότητα του αρχαιολογικού χώρου. Διότι οι πρόγονοί μας (και πρόγονοί σας ως προς την καταγωγή), δεν μας άφησαν το ιερό του Απόλλωνα σαν κοσμικό μουσειακό έργο, αλλά μας το άφησαν κυρίως ως τέμενος, οικουμενικής διάστασης, της ελληνικής λατρείας (θρησκείας με τον τρέχοντα όρο), σύμφωνα με τα πάτρια ειωθότα και νομιζόμενα. Εκτός εάν οι πρόγονοί μας έσφαλαν τόσο πολύ στα της λατρείας των πατρώων θεών ενώ έπραξαν τα μέγιστα στα των γραμμάτων, των τεχνών και όλων των άλλων πνευματικών επιτευγμάτων, των παγκοσμίως αναγνωρισμένων και συνάμα αρκούντως προσοδοφόρων οικονομικά στο νεοελληνικό κράτος, λόγω ακριβώς της υψηλότατης επισκεψιμότητας και κυκλοφορίας των τουριστών.
Αλλά πως είναι δυνατό να έσφαλαν λατρευτικά, μωραίνοντας και ντανταϊζοντας σε πολυθεϊστικά ανυπόστατα ιερά και ταυτόχρονα να δημιούργησαν πολιτισμό στον οποίο οι άλλοι λαοί οφείλουν την ύπαρξή τους; Ερώτημα για τις ελληνικές καλένδες.
«Ωστόσο, στο πλαίσιο ελεύθερης έκφρασης απόψεων και ανεξιθρησκίας (συνεχίζει γράφοντας η Γ΄ Εφορεία Δελφών) και επειδή μας διαβεβαιώνετε ότι πρόκειται για σεμνή και διακριτική συνάθροιση με σκοπό την προσευχή/ψαλμό χωρίς καύση θυμιάματος, χωρίς ενδυματολογικές υπερβολές ή τάσεις δραματοποίησης και αναπαράστασης, σας γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε αντίρρηση από την πλευρά των αρμοδιοτήτων μας για την πραγματοποίηση της αιτούμενης εκδήλωσης στην πλατεία που διαμορφώνεται έξω από την βορινή είσοδο του αρχαίου ΣΤΑΔΙΟΥ».
Η φράση «…στο πλαίσιο ελεύθερης έκφρασης απόψεων…» μας παρέπεμψε συνειρμικά στον (λόγου χάρη), νόμο 1268/16-7-82, άρθρο 2, περί Ακαδημαϊκών ελευθεριών και Πανεπιστημιακού Ασύλου, όπου σύμφωνα με την παράγραφο 4, «Για τη κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθερίας, της ελεύθερης επιστημονικής αναζήτησης και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, αναγνωρίζεται το Πανεπιστημιακό Άσυλο».
Το νεοελληνικό κράτος εδώ και 27 χρόνια, έχει επιτρέψει σε διάφορα άτομα παρεκκλινουσών κοινωνικών συμπεριφορών, να προβαίνουν πυκνά συχνά σε εγκληματικές ενέργειες του κοινού ποινικού δικαίου, καλυπτόμενα πίσω από την κακοποιημένη και παρερμηνευμένη έννοια της λέξης «Άσυλο», για το οποίο άλλα λέει ο νόμος και αλλιώς τον ερμηνεύουν τόσο οι διαχρονικά εγκληματούντες όσο και οι αρμοδίως κρατούντες οι οποίοι ανέχονται την παρερμηνεία και τα συνεπακόλουθά της, λόγω… πολιτικού κόστους.
Συνεπώς κυρίες και κύριοι, μήπως και εμείς, στο πλαίσιο της ελεύθερης έκφρασης απόψεων και ιδεών (συμπεριλαμβανομένων και των θεολογικών) θα μπορούσαμε να καταφεύγουμε σε πανεπιστημιακούς χώρους, π.χ. των λεγόμενων φιλοσοφικών σχολών, όπου αντί να σπάμε και να καίμε τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό που πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης, να καίμε θυμίαμα και να ψάλλουμε ύμνους στις παρανοημένες, παρεξηγημένες και ντροπιασμένες ελληνικές θεότητες των προγόνων μας (και προγόνων σας ως προς την καταγωγή);
Μήπως εκεί, θα μπορούμε να χρησιμοποιούμε και τις ενδυματολογικές μας υπερβολές, με όποια τάση δραματοποίησης και αναπαράστασης νομίζουμε, σε αντίθεση με την επίσημη ενδυματολογική τάση που έχει η φρουρά στον άγνωστο στρατιώτη, φέρουσα αλβανικό φέσι;
Όσο αφορά τον όρο «ανεξιθρησκία», ας τον αποφεύγουμε, όσο το νεοελληνικό κράτος δεν τηρεί ίσες αποστάσεις από όλες τις θρησκείες αλλά τουναντίον, γαλουχεί «ενέσιμα» και προσηλυτίζει παιδευτικά τον λαό με μία από αυτές, αφήνοντάς την να ρέει στις φλέβες των ελληνοπαίδων από την πλέον τρυφερή τους ηλικία.
Ευχόμενοι στο μέλλον τα έγγραφά σας και οι επιστολές μας να διακρίνονται από γεφυροποιό επικοινωνιακό ύφος.
Μετά τιμής και πικρίας
Για τον ΘΙΑΣΟ «ΔΕΛΦΥΣ»
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
