Όλο αυτό γίνεται γιατί είστε στρωμένοι στα εξωτερικά. Στην ύλη. Η ύλη είναι το αληθινό ψεύδος. Η ύλη είναι αδυναμία. Όσο την κυνηγάτε και ακολουθείτε αυτούς που την τάζουν ακολουθείτε τους απατεώνες ενός ψεύδους. Εσείς τους δώσατε δύναμη. Εσείς τους κάνατε άρχοντες του κόσμου. Άρχοντες της ύλης, με θέαμα γεμάτο λύπη και ταραχή, θέαμα αισχρό, σκοτεινό, άθεο, αδύναμο, σαν την ύλη, γεμάτο πάθη και απόλυτη πενία αρετής.
Αν όμως στρεφόσασταν μέσα σας, ίσως να βλέπατε, αν δεν είσαστε αισχροί, αρχικά την άγνοια σας, μετά να αναζητούσατε και να βρίσκατε ότι όλα υπάρχουν μέσα σας.
Γιατί και ο κόσμος είναι στον εαυτό του φίλος και γνωστός λόγω της αρετής και προσφέρει την φθορά του εαυτού του σαν τροφή στον εαυτό του, κάνοντας τα πάντα στον εαυτό του και παθαίνοντας τα πάντα από τον εαυτό του.
Ποιος είναι ο σκοπός της συγκατοίκησης με τους άλλους ανθρώπους; Της κοινής ζωής; Η αρετή. Και προφανώς η θεία αρετή, γιατί αυτή ανήκει στους θεούς και από αυτούς κατεβαίνει ένα μερίδιο στους ανθρώπους.
Ζώντας σύμφωνα με αυτήν οι φύλακες του κόσμου και αμελώντας όλες τις άλλες ασχολίες – γιατί δεν έχουν τον νου τους σε ανάγκες ούτε έχουν στραμμένη την προσοχή τους προς τα έξω, γιατί τα πάντα υπάρχουν μέσα τους – διασώζουν τα πάντα και τα συμπληρώνουν με τα όμορφα και τα αγαθά, υπηρετώντας και βοηθώντας τον ένα πατέρα και δημιουργό των πάντων.
Τι δύναμη θα είχαν οι άρχοντες της ύλης αν ήσασταν στραμμένοι στην αρετή αντί σε αυτούς και στην ύλη;
Καμία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
