Και τι μούμια! Αγίας και Ισαποστόλου, της «Ελένης», που το πλήρες όνομα της ήταν: Φλαβία Ιουλία Ελένα Αυγούστα, αλλά έμελλε να μείνει στην ιστορία με το τρίτο της όνομα και να υποκαταστήσει την Ωραία Ελένη. Είναι ο συμβολισμός της κολοσσαίας αλλαγής που επέφερε στην ανθρωπότητα ο γιος της, ο Κωνσταντίνος ο επίσης ισαπόστολος και άγιος, οι καθολικοί δεν έχουν ανακηρύξει σε άγιο, επειδή με την ίδρυση της νέας Ρώμης, νέας Σιών, νέας Ιερουσαλήμ, της Κωνσταντινούπολης, έσπασε το μονοπώλιο του Πάπα. Αλλά την μαμά του την τιμάνε, την έχουνε σε χρυσή λάρνακα, την προσκυνάνε κλπ.
΄Ηρθε η ώρα να την προσκυνήσουν κι οι αιρετικοί «ορθόδοξοι» που έχουνε μόνο κάτι κομματάκια απ’ το πέλμα της (βλ. ρομφαία.gr), λίγη μύτη, κάτι νύχια κι άλλα μικροπράματα της αγίας που βρήκε και τον τίμιο σταυρό-ξύλο που τόσες αιώνες δεν λέει να τελειώσει γιατί το αυγαταίνει ο Κυριος με κρυφά θαύματα που δεν υποπίπτουν στην αντίληψη του ποιμνίου και των ποιμένων του, γιατί ο Κύριος δεν είναι επιδειξίας εγωϊστής να ξέρει η δεξιά του, τι ποιεί η αριστερά του.
Αυτή την άθλια συχαμερή αηδιαστική μούμια, λοιπόν, που συντηρεί με διάφορα κόλπα επί αιώνες η πάμπλουτη ηγεσία της χριστιανοσύνης, ανατολικής καθολικής λουθηρανικής, του πρώτου καπιταλισμού (συγκέντρωση κεφαλαίων) της ιστορίας, ‘φέραν με τιμές αρχηγού κράτους στην δυστυχή Ελλάδα, στην Αθήνα, στην Ιερά Οδό της Δήμητρας και των Ελευσινίων.
Την φέρνει το ελληνικό κράτος που υποδέχθηκε την μούμια με τιμές κράτους, όπως είχε φέρει με αντιτορπιλλικό το 2010 και τα συχαμερά λείψανα κάπιων τριών αγίων Φανέντων, πάλι απ’ την Βενετία.
Αυτά τά κάνουν οι απόγονοι του Ηράκλειτου, του Μιλτιάδη, του Ιουλιανού, της Υπατίας. Του Πλήθωνα, του Μάρουλλου, των Διαφωτιστών, του Παμπλέκη. Του Κάλβου, του Καφάβη, του Καστοριάδη, του Αξελού. Δεν χρειάζεται άλλη απόδειξη για το τι έιμαστε, και ποιοι έιμαστε. Ούτε για την κατάντια μας.
Είχε δίκηο η ημιαγία Ελένη Αρβελέρ, ότι πρέπει να λεγόμαστε Ρωμηοί κι όχι Έλληνες, αφού είμαστε χριστιανοί. Οι Έλληνες ήταν ειδωλολάτρες γι’ αυτό και ήταν Έλληνες, εξ άλλου, και ανέπτυξαν αυτόν τον πολιτισμό, φόβητρο κάθε απολυταρχίας.
Θα ήταν μια γραφική επίδειξη σκοταδισμού της ρωμιοσύνης το προσκύνημα του λειψάνου (του φορέσανε και χρυσοποίκιλτο φόρεμα, οι καθολικοί το ‘χανε με φορεματάκι απ’ τα κινέζικα), αν αυτή η πρωτοφανής γελοιοποίηση και ο εξευτελισμός της Ελλάδας, δεν συνέβαινε, από την κυβέρνηση Σύριζα που ευτυχώς μας έμαθε το πολύκλαυστο ήθος της Αριστεράς, κάποιοι το ξέραμε ήδη, δυστυχώς:
Α) Τον όγδοο χρόνο της οικονομικής υποδούλωσης στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, με πρωτοβουλία όλου του πολιτικού κόσμου, τα απολιθώματα δεν πιάνονται. Κι ενώ δεν υπάρχει καμμία πρόταση αποδέσμευσης, καμμία απόφαση για το τι κάνουμε, τι θα παράγουμε, πως θα πορευθούμε.
Κι όταν η πλειοψηφία του λαού έχει αποδεχθεί την υποδούλωση και, επιπλέον, απεδείχθη ότι ήταν ψυχικά έτοιμη για την όποια υποδούλωση: Αυτό είναι το πιο ανατριχιαστικό.
Β) Όταν η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την νικηφόρα γι’ αυτήν συνθήκη της Λωζάννης, την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα του συμπλέγματος του Καστελλόριζου (τρία νησιά). Στο Πεκίνο ο Ερντογάν επισημοποίησε, λόγω της άφελούς επιθυμίας συνάντησης του κ. Τσίπρα, ότι έχει στο στόχαστρο τα ελληνικά νησιά, μιλκώντας για πλήρη εφαρμογή της συνθήκης. Ωραία. Να εφαρμοσθελι για Ιμβρο. Τένεδο, Κωνσταντινούπολη και μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα. Και να ζητήσουμε για ισορροπία, την πλήρη εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ κατά της Τουρκίας για την Κύπρο. Το ζητήσαμε;
Γ) Όταν η Ελλάδα φοβάται να ανακηρύξει την ΑΟΖ της, όπως δικαιούται και όπως την παρακάλαγε ο Τάσος Παπαδόπουλος που με μια κίνηση προίκισε με ασύλληπτα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα την Κύπρο, θωρακίζοντας την ταυτόχρονα. Αν και οι διαδοχοι του, όπως κι οι ελλαδίτες πολιτικοί όλοι, στερούνται υποστάσεως. Σημειώνω, ότι η Ντόρα Μητσοτάκη (ο πατέρας της, μαζί με Καραμανλή, Αβέρωφ, χούντα, Γλύξμπουργκ κατέστρεψαν την Κύπρο) δεν μίλαγε στον Τάσο Παπαδόπολυο, ούσα ΄Υπεξ! ! Τόσο μίσος απ’ την υποτελή ελλαδίτικη ανίκανη ελίτ που φοβάται να κλείσει το προξενείο στην Κομοτηνή και την Θράκη διοικεί άτυπα ο υιός Σαδίκ.
Δ) Όταν η Τουρκία, πάντα στο απυρόβλητο της παγκόσμιας Αριστεράς, απειλεί ευθέως την Κυπριακή Δημοκρατία αν αρχίσει γεωτρήσεις στο οικόπεδο 6, κι η Ελλάδα σιωπά, πλην του Κοτζιά, του καλύτερου Υπέξ της μεταπολίτευσης και μοναδικού σοβαρού υπουργού της κυβέρνησης. Που όμως δυστυχώς δεν κάλεσε την Κύπρο στο φόρουμ των αρχάιων πολιτισμών. Ευχόμαστε να το κάνει.
Ε) Όταν η Κύπρος και ο Οβίδιος Αναστασιάδης, όλη την ημέρα είναι η Κυπριακή Δημοκρατία και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όποτε συναντάνε τον εντεταλμένο ΄Έντε και τον Ακιντζί, μεταταμορφώνονται σε ελληνοκύπριο ηγέτη και ελληνοκυπριακή κοινότητα. Δεν υπάρχουν ελληνοκρύπριοι, υπάρχουν κύπριοι, που είναι έλληνες, και τουρκοκύπριοι, τούρκοι που μένουν στην Κύπρο κι έχουν τα δικαιώματα της μειοψηφίας. Ο Ακιντζί, το καμάρι των υποστηρικτών της ΔΔΟ, μετέτρεψε τις αρχές πλειοψηφίας-μειοψηφίας σε «πολιτική ισότητα» πλειοψηφίας-μειοψηφίας. Πολιτική ισότητα με κατακτητές δεν υπάρχει, γκιαούρηδες. Ευτυχώς υπάρχει ένας Ηρακλείδης, που μετά τα Σκόπια, ανέλαβε και το Κυπριακό και απειλεί, όπως ο ΄Ειντε. «Κίνδυνος οριστικής διχοτόμησης».
ΣΤ) Τυχόν «λύση» του Κυπριακού σημαίνει νομιμοποίηση της κατοχής, εκτός αν αρθουν εμπράκτως όλες της οι συνέπειες. Αν δεν νομομοποιήσουμε εμείς την κατοχή, δεν θα νομιμοποιηθεί ποτέ. Η Κύπρος, που βγήκε από το μνημόνιο που την οδήγησε η Ελλάδα με το κούρεμα των κρατικών ομολόγων επί Σαμαρά-Βενιζέλου, είναι σε πλεονεκτική θέση, λόγω των υδατανθράκων, λόγω Τάσου Παπαδόπουλου, δηλαδή. Γιατί να πετάξει το πλεονέκτημά της;
Όμως, οι Αντιφα, σε αφίσες που πλημμύρισαν την Αθήνα, μας έβαλαν τα γυαλιά: Για την ένταση στο Αιγαίο ευθύνεται η Ελλάδα που θέλει ΑΟΖ «χωρίς να ερωτηθεί η Τουρκία»!! Συγχωροχάρτι για το Μπαρμπαρός και τις παράνομες έρευνες του, και για τον Ερντογάν, που προασπίζει μια χαρά τα συμφέροντά τους συμμετέχοντας ισότιμα με τους μεγάλους στην παγκόσμια σκακιέρα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξεσπάσει πάνω μας, πάντα οι ισχυροί στους αδύναμους ξεσπάνε. Κι ότι δεν θα αναμιχθεί περισσότερο η Βρετανία.
Ζ) Στα πεμπτοκοσμικά Βαλκάνια, που μαύρη μοίρα μας έβαλε να γεννηθούμε, η Αλβανία έχει παρακρούσεις μεγαλείου, εκτός αν πρόκειται για την αξιομνημόνευτη επίδοση πολλών υπηκόων της σε ποινικές πράξεις, και συγκρούεται με την Φύρομ, ονειρευόμενη την Μεγάλη Αλβανία, έχουνε και χάρτες, όπως για την Μακεδονία του Αιγαίου οι Φυρομίτες. (Η «ρατσιστική, φασιστική» Ελλάδα δεν έχει). Μα σοσιαλιαστές είναι και οι δύο, πώς πέφτουν στην παγίδα του καπιταλισμού και «τσακώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το ψωμί», που τον ξεμπρόστιασε ο Βάρναλης; Δεν ακούνε και Ωχρά Σπειροχαίτη, οι σύντροφοι της Φύρομ, να ομονοήσουν με τα ταξικά αδέλφια τους, τους Αλβανούς, που είχαν την ταξιαρχία Σκερντέμπεης στην διεθνή τωνSS κι ο στρατός τους πολέμησε με τον Μουσσολίνι. Δεν διαβάζουν και τον ιό ελευθεροτυπίας/συντακτών να καταλάβουν την ένδοξη μακεδονική (σοσιαλιστική) καταγωγή τους. Αυτούς, τους Σκοπιανούς, λέει Μακεδόνες στους Πέρσες, ο Αισχύλος.
Η) Ασχολούμαστε με όσα γελοία τερτίπια της πολιτικής ελίτ, εφημερίδες, ειδικά το Βήμα κι η Συντακτών, παραβλέπουν την τουρκική προκλητικότητα, αλλά αγωνιούμε για τις γαλλικές εκλογές. Παραβλέποντας ότι, παρά το φασιστικό παρελθόν της, η Γαλλία, λόγω εκλογικού συστήματος, δεν θα πέσει ποτέ στους Λεπέν.
Κι έχουμε πάντα την άρνηση της ΕΕ για αναλογική κατανομή μετανστών/προσφύγων. Η περίφημη Χριστίνα Κίρχνερ (μακάρι να είχαμε πολιτικούς σαν αυτή ή τον μακαρίτη άντρα της) που μας επισκέφθηκε, δήλωσε ότι «τρομάζει στην ιδέα πως σε μια τέτοια οικονομική κρίση η Αργεντινή θα έπρεπε να αντιμετωπίσει και το μεταναστευτικό, όπως η Ελλάδα». Εμείς ετοιμαζόμαστε να ρίξουμε τον καπιταλισμό, δεν ασχολούμαστε με τέτοια.
Θ) Αν δεν θέλουμε να οδηγήσουμε κι άλλους στην χρυσή αυγή, ας σκεφθούμε: Την ώρα που η δυστυχής Μυρτώ που βίασε και άφησε φυτό ο Πακιστανός, επέστρεφε σπίτι της να συνεχίσει την απέλπιδα θεραπεία, συζητιόταν η ΕΦΕΣΗ του πακιστανού εγκληματία. Αυτή ήταν η μεταμέλειά του. Ελπίζω να μην αποφυλακισθεί ποτέ. Πήγε η άοκνη ΚΕΕΡΦΑ στην μητέρα της Μυρτώς; Ο Πακιστανός πρέσβυς; Ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας; Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, υπουργοί, κόμματα, επισκέφθηκαν την οικογένεια -κι αν όχι, γιατί;
Πότε θα ξυπνήσουμε, να σταματήσουμε την χρυσή αυγή; Και τις αιτίες που την έφεραν από το 0,29% του 2009, στο σημερινό 5 ή 6%; Το μόνο που την ανέκοψε ήταν η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δολοφονία το 2013 από ναζιστές δολοφόνους! Δεν καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν κάνουμε καλά;
Πϊσω στην μούμια της ρωμιοσύνης. Γράφει ο ανώνυμος της Ελληνικής Νομαρχίας:
.. (Οι λαοκλέπται 178)…. αυτοί έχουσιν εν κιβωτίδιον γεμάτον από ανθρώπινα κόκκαλα και κρανία ακέραια, τα οποία ασημώνωσι και έπειτα ονοματίζουσιν άλλα μεν του αγίου Χαραλάμπους και άλλα του αγίου Γρηγορίου. (…) Δεν αφήνουν άγιον χωρίς να έχουν μέρος από τα κόκκαλά του. Οι περισσότεροι από αυτούς τους κοκκαλοπωλητάς, εξέρχονται από το όρος του Άθως, οπού ονομάζουν Άγιον Όρος, εις το οποίο ευρίσκεται η πηγή αυτών των καλογήρων. Τα δε μοναστήρια αυτά έχουσιν εις κάθε πολιτείαν υποστατικά και οσπίτια τα οποία καλούσι μετόχια και τα κατοικούσιν αυτοί οι περιηγηταί. Εκεί μετρούσι τα κλεφθέντα χρήματα, δια να λάβωσιν αυτοί κρυφίως τα μισά και τα υπόλοιπα να τα υπάγωσιν εις τα μοναστήριά των (179)…
Τι έχει αλλάξει από τότε: Πώς θα ήταν η Ελλάδα, αν η Νομαρχία διδασκόταν στα σχολεία, όπως επιβάλλεται;
Κι ένας νόμος του Κωνσταντίνου, που επέβαλε με διατάγματα τον χριστιανισμό, ακολούθησαν οι υπόλοιποι δημοκράτες Ονώριοι, Θεοδόσιοι, Ιουστινιανοί κλπ:
«Αφού ο ΄Αρειος μιμήθηκε τους πανούργους και τους ασεβείς, είναι δίκαιο να υποστεί και την ίδια ταπείνωση. ΄Oπως ο Πορφύριος (σημ: νεοπλατωνικός φιλόσοφος απ’ την Συρία), ο εχθρός της θεοσέβειας, που συνέγραψε αρκετά παράνομα συγγράμματα κατά της θρησκείας μας, ανταμείφθηκε με τέτοιο άξιο μισθό, ώστε να αποκτήσει επονείδιστο όνομα στην διάρκεια των αιώνων, να κηλιδωθεί δια παντός με την πιο άθλια φήμη και να αφανισθούν τα ασεβή του συγγράμματα, έτσι και τώρα ο Άρειος (….) οπουδήποτε βρεθεί οποιοδήποτε σύγγραμμά του να παραδίδεται στις φλόγες, όχι μόνο για να εξαφανισθεί απο προσώπου γης η φαύλη διδασκαλία του, αλλά και να μη μείνει κανένα απολύτως ίχνος αυτής.
Διακηρύσσω και διατάσσω: Ο θάνατος θα είναι η ποινή όποιου συλληφθεί να έχει κρύψει κάποιο σύγγραμμα του ΄Αρειου και να μην το έχει ρίξει κατ’ ευθείαν στην φωτιά να το κάψει. Αμέσως μόλις συλληφθεί να τού κόβουν το κεφάλι. Ο Θεός να σας φυλάει».
Διακηρύσσω και διατάσσω, πυρπολήσεις βιβλίων, αποκεφαλισμοί, μούμιες. Χριστιανισμός σημαίνει Αγάπη, συμφωνώ με τον κ. Αλεβιζάτο. Και τον κ. Ζουμπουλάκη (πρόεδρο του εφορευτικού συμβουλίου της εθνικής βιβλιοθήκης, όχι της «Ζωής» ή του «Σωτήρα») ότι «αλληλέγγυος είναι ο βιβλικός άνθρωπος».
Του Αλέξανδρου Ασωνίτη,
Συγγραφέα, συντονιστή της σχολής σεμιναρίων «Ανοιχτή Τέχνη»
