Συγκλονιστικές νέες αρχαιολογικές ανακαλύψεις που έγιναν από μια δεκαετή μελέτη στην Ιταλία αμφισβητούν τις προηγούμενες υποθέσεις σχετικά με την παρακμή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην περιοχή.
Νέες ανασκαφές υπό την ηγεσία του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ υποδηλώνουν ότι η πόλη στο σύγχρονο νότιο Λάτσιο στην Ιταλία συνέχισε να ευδοκιμεί μέχρι τον 3ο αιώνα μ.Χ., μια περίοδο κατά την οποία πίστευαν ότι η ρωμαϊκή αυτοκρατορία βρισκόταν σε γενική παρακμή.
Όταν οι αρχαιολόγοι ερεύνησαν αρχικά την τοποθεσία της πόλης, η οποία ήταν γνωστή στους Ρωμαίους ως Interamna Lirenas, μπόρεσαν να ανασκάψουν μόνο θραύσματα αρχαίας κεραμικής.
Ωστόσο, μια γεωλογική έρευνα αποκάλυψε μια εκπληκτικά λεπτομερή εικόνα της διάταξης ολόκληρης της πόλης με ένα ευρύ φάσμα αστικών χαρακτηριστικών, όπως πολλά δημόσια λουτρά, ναός, αποθήκη και θέατρο. Διεξήγαγαν επίσης έρευνα με ραντάρ εδάφους (GPR) και ξεκίνησαν μια σειρά από στοχευμένες ανασκαφές.
«Βρήκαμε μια ακμάζουσα πόλη που προσαρμόζεται σε κάθε πρόκληση που της τίθεται εδώ και 900 χρόνια. Δεν λέμε ότι αυτή η πόλη ήταν ξεχωριστή, είναι πολύ πιο συναρπαστική από αυτό», δήλωσε ο Alessandro Launaro.
«Πιστεύουμε ότι πολλές άλλες μέσες ρωμαϊκές πόλεις στην Ιταλία ήταν εξίσου ανθεκτικές. Απλώς οι αρχαιολόγοι μόλις πρόσφατα άρχισαν να εφαρμόζουν τις σωστές τεχνικές και προσεγγίσεις για να το δουν αυτό», είπε ο Δρ Launaro.
Προηγούμενες μελέτες που διεξήχθησαν πριν από περίπου 40 χρόνια μελέτησαν την κατανομή των θραυσμάτων αγγείων – σπασμένων κομματιών κεραμικού υλικού, πάνω από τα ερείπια της Interamna Lirenas και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατοχή του κορυφώθηκε στα τέλη του 2ου έως τις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ., προτού συρρικνωθεί κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ.
Όμως, η τελευταία έρευνα περιελάμβανε μια πιο ολοκληρωμένη ανάλυση δεκάδων χιλιάδων τεμαχίων αγγείων κοινής ύλης, δείχνοντας ότι η ρωμαϊκή πόλη αντιστάθηκε στην παρακμή μέχρι το τελευταίο μέρος του 3ου αιώνα μ.Χ.
«Βάσει της σχετικής έλλειψης εισαγόμενης κεραμικής, οι αρχαιολόγοι υπέθεσαν ότι το Interamna Lirenas ήταν σε ένα τέλμα. Τώρα ξέρουμε ότι δεν ήταν έτσι», είπε ο Δρ Launaro.
Οι αρχαιολόγοι υποπτεύονται ότι η ιταλική πόλη ήταν ένας ακμάζων εμπορικός κόμβος την εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Ιουλίου Καίσαρα.
«Το Interamna Lirenas βρισκόταν σε στρατηγική τοποθεσία ανάμεσα σε ένα ποτάμι και έναν κύριο δρόμο και ήταν ένας ακμάζων κόμβος στο περιφερειακό αστικό δίκτυο. Θα ήταν πολύτιμο για τον Ιούλιο Καίσαρα καθώς προσπαθούσε να εδραιώσει την υποστήριξη σε όλη την Ιταλία κατά τη διάρκεια των εμφυλίων πολέμων».
Οι ερευνητές λένε ότι η πόλη πιθανότατα χρησίμευε ως μέρος ενός ποταμού λιμανιού μεταξύ του τέλους του 1ου αιώνα π.Χ. και του 4ου αιώνα μ.Χ.
«Τα λιμάνια του ποταμού δεν χρειάζονταν μόνο αποθήκες. Οι άνθρωποι περνούσαν πολύ χρόνο δουλεύοντας και ξεκουράζονταν στη γύρω περιοχή, έτσι χρειάζονταν κάθε είδους ανέσεις, όπως αυτές που βρήκαμε εδώ», είπε ο Δρ Launaro.
Οι αρχαιολόγοι αποκάλυψαν επίσης τα ερείπια ενός στεγασμένου θεάτρου με πιθανή χωρητικότητα 1.500 ατόμων στη ρωμαϊκή πόλη.
«Το γεγονός ότι αυτή η πόλη είχε ένα θέατρο με στέγη, ένα τόσο εκλεπτυσμένο κτίριο, δεν ταιριάζει με μια πόλη σε τέλμα και παρακμή. Αυτό το θέατρο ήταν ένα σημαντικό σύμβολο θέσης. Έδειχνε τον πλούτο, τη δύναμη και τη φιλοδοξία της πόλης», τόνισε ο Δρ Launaro.
Ακόμη και όταν η Ρωμαϊκή Ιταλία δυσκολεύτηκε, οι ερευνητές λένε ότι το θέατρο της πόλης πιθανότατα εξακολουθούσε να λειτουργεί.
«Η υποτιθέμενη έλλειψη θεάτρου εδώ θεωρήθηκε ως απόδειξη της παρακμής της πόλης. Τα απομεινάρια του καταπληκτικού θεάτρου της Interamna Lirenas ήταν εκεί καθ’ όλη τη διάρκεια, τελείως θαμμένα», εξήγησε ο αρχαιολόγος.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ακόμη και όταν μερικά από τα εντυπωσιακά λουτρά της Interamna Lirenas παρήκμασαν – υπονοώντας την πιθανή παρακμή της συνολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας εκείνη την εποχή – ορισμένα μέλη της πόλης τα κράτησαν σε λειτουργία με ευεργεσίες.
Παραμένει άγνωστο πώς η πόλη γνώρισε τελικά την κατάρρευση της. Οι αρχαιολόγοι δεν βρήκαν κανένα στρώμα στάχτης ή άλλα στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι η πόλη καταστράφηκε βίαια.
Υποψιάζονται ότι οι κάτοικοι πιθανότατα εγκατέλειψαν την πόλη πριν από την εισβολή των Λομβαρδών στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ., καθώς μπορεί να γνώριζαν ότι η πόλη βρισκόταν σε μια άμεση οδό που επρόκειτο να χρησιμοποιήσουν οι επιδρομείς.
