Ο Ρουφίνος ήταν γαλατικής καταγωγής και κατ’ άλλους εβραϊκής. Ήταν κρατικός λειτουργός της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας του 4ου αιώνα που υπηρέτησε ως ύπαρχος της αυλής στους αυτοκράτορες Θεοδόσιο Α’ και Αρκάδιο. Ο Ρουφίνος υπηρέτησε ως ύπατος (consul) το 392 πριν γίνει ύπαρχος της αυλής (praefectus praetorio) στην Κωνσταντινούπολη. Κατά την περίοδο μετά τον θάνατο του Θεοδόσιου τον Ιανουάριο του 395 ο Ρουφίνος έγινε ουσιαστικά ο κυβερνήτης της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αφού είχε πολύ μεγάλη επιρροή στον νεαρό και άβουλο αυτοκράτορα Αρκάδιο. Προσπάθησε να δημιουργήσει και συγγένεια μαζί του παντρεύοντας την κόρη του με τον Αυτοκράτορα, όμως το σχέδιό του ανατράπηκε από έναν άλλο αυτοκρατορικό σύμβουλο, τον Ευτρόπιο. Έδειχνε αφοσιωμένος, ήταν όμως προδότης. Στις αρχές του 395 είχε κρυφή συνάντηση με τον Αλάριχο αρχηγό των Βησιγότθων έξω από την Κωνσταντινούπολη. Σύντομα εμφανίστηκαν ο Αλάριχος και οι Βησιγότθοι του να κάνουν επιδρομές και λεηλασίες στη Θράκη, εξαιρώντας όμως πάντα τα κτήματα του Ρουφίνου. Ο ρωμαϊκός στρατός, προφανώς κάτω από τις διαταγές του Ρουφίνου, δεν αντέδρασε στις επιδρομές του Αλάριχου ο οποίος μετακίνησε τα στρατεύματά του δυτικά. Η αρνητική επίδραση του Ρουφίνου στην ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία τέλειωσε με βίαιο τρόπο, όταν ο Ρουφίνος δολοφονήθηκε από τους Γαλάτες μισθοφόρους του Γαϊνά. Ο Ρουφίνος έτρεφε μίσος για τον ανώτατο στρατιωτικό διοικητή της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας Στυλίχωνα και με την επιρροή του στον Αρκάδιο τον εμπόδισε να δώσει το οριστικό χτύπημα στους Βησιγότθους όταν είχε την ευκαιρία. Ο Στυλίχων είχε παγιδέψει τον Αλάριχο στην Ελλάδα, όμως διατάχθηκε από τον Αρκάδιο να πάρει τον στρατό του από την ανατολική αυτοκρατορία όπου είχε εισβάλλει καταδιώκοντας τους Βησιγότθους. Ο Στυλίχων υπάκουσε και μετακίνησε τα στρατεύματά του πέρα από τα σύνορα στα δυτικά.
Ο Ρουφίνος μισούσε θανάσιμα το Ελληνικό Πνεύμα. Ήταν αυτός που οδήγησε τις βάρβαρες ορδές του Αλάριχου για να ισοπεδώσουν την Σπάρτη, την Κόρινθο, την Ολυμπία, τους Δελφούς, την Ελευσίνα και όλη την Ιερή Ελλάδα. Μάλιστα ήταν εκείνος που πυρπόλησε το Ιερό της Ελευσίνος με αποτέλεσμα να καεί ζωντανός ο Ιεροφάντης και οι άλλοι Ιερείς. Αργότερα, ο Ρουφίνος ανέλαβε την εποπτεία των ευαγγελίων. Ήταν η τέταρτη φορά που θα παραποιούσαν τα ευαγγέλια σύμφωνα με τα συμφέροντα του Αυτοκράτορα Αρκάδιου και των αξιωματούχων του χριστιανισμού. Ο Ρουφίνος ήταν τόσο ξεδιάντροπος, ώστε έφτασε στο σημείο να λογοκρίνει να αφαιρέσει και να παραποιήσει τα ήδη παραποιημένα ευαγγέλια. Δεν ντράπηκε να ομολογήσει για τις μεταφράσεις του από τα ελληνικά στα λατινικά, πως αν έβλεπε κάτι που μείωνε τον χριστιανισμό, αμέσως το αφαιρούσε. «Κάθε φορά που συναντούσα μέσα στο ελληνικό πρωτότυπο κείμενο, κάτι που θεωρούσα σκανδαλώδες, το διασκεύαζα το ψαλίδιζα ή το αφαιρούσα ολόκληρο, έτσι ώστε ο αναγνώστης δεν θα μπορούσε να βρει κάτι που θα κλονίσει την πίστη του».
Πηγές: Περιοδικό Ιερά Ελλάς, τεύχος 1ον, σελ.10, και Βικιπαίδεια
Πηγή: ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ
