Μια καλοστημένη παγίδα για τους Τσάμηδες. Εθνική συμφορά ετοιμάζουν οι μογγολοτουρκόγυφτοι με την καθοδήγηση των γνωστών «συναγωγών διαβολής» του Ελληνικού Έθνους. Η δήλωση εκπροσώπου του ελλαδιστάν ότι, «σε περίπτωση ενόπλων εχθροπραξιών στην αλβανία δεν θα αναμειχθούμε», ενώ πρόκειται για ελληνική περιοχή όπου ακόμη ζουν Έλληνες, καθιστά αυτονόητο το «μακελειό» που μεθοδεύουν. Και φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας.
Το όνομα σαφώς προκύπτει από τον ποταμό Θύαμη, όνομα αρχαιότατο, που σήμερα μετονομάζεται για να χαθούν ίχνη της ιστορίας μας. Το δε (θ) χρησιμοποιείται ως (τ) δασυνόμενο (π.χ. καθ’ αντί κατ’). Η εκφρασμένη άποψη σε χριστιανικά βιβλία ότι, πρέπει να αποκαλούνται Σάμηδες διότι κατάγονται από τον Σαμ, υιό του Νώε, θεωρείται όλως ανεδαφική, αντιεπιστημονική και ύποπτη. Οι Θεσπρωτοί αναφέρονται ως ένα από τα πλέον αρχαία ελληνικά φύλα της ηπειρωτικής χώρας, ενώ η ευρύτερη παραποτάμια περιοχή όπου κατοικούν οι Θυάμηδες ή Τσιάμηδες – Τσάμηδες, καταλαμβάνει το μεγαλύτερο έδαφος της κεντρικής Ηπείρου.
Η άποψη ότι είναι διαφορετική η καταγωγή μεταξύ Τσαμαίων, Τσάμηδων ή Τσιάμηδων, δεν χρήζει σχολίων, παρ’ όλο που το τοπωνύμιο εμφανίζεται και προσαρμοσμένο στους γνωστούς τύπους που υπάρχουν στα υπόλοιπα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας. Το πραγματικό επώνυμο που είχαν οι εκδιωχθέντες – πρόσφυγες Τσάμηδες, είτε το αποποιήθηκαν λόγω επικηρύξεώς των κατά τους διωγμούς των από τους τούρκους, είτε χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου με την γνωστή – συνήθη καταχώρηση στα ληξιαρχεία των κοινοτήτων ψευδωνύμου ή τοπωνυμίου που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι.
Το όνομα εμφανίζεται σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, όπως Κόρινθο, Αργολίδα, Αρκαδία, Μεσσηνία, Αιτωλοακαρνανία, Καστοριά κ.α., από τους μέτοικους Τσάμηδες.
Η βασική κοιτίδα βρίσκεται στις παραποτάμιες περιοχές της Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων, όπου ρέει ο ποταμός Θύαμης, ή νυν Καλαμάς, και εκβάλει λίγο πάνω από την Ηγουμενίτσα, ακριβώς απέναντι από την Κέρκυρα. Έχει τις πηγές του αρκετά ψηλά, κάπου πριν την Ζίτσα, ενώ κατά την διαδρομή του δέχεται τα νερά από παραποτάμους, όπως κοντά στην Μολοσσίδα, απ’ όπου κατήγετο η μητέρα του Μέγα Αλέξανδρου. Αφού διαγράφει μεγάλη απόσταση με νότια κατεύθυνση, στην περιοχή της Παραμυθιάς διαγράφει μια κυκλική πορεία προς δυτικά και μετά βόρεια, κι έτσι σχηματίζει ίσως τον πιο έφορο και μεγάλο κάμπο της ηπείρου, όπου και αρκετοί βαλτότοποι, εξ ου και Τσαμουριά. Μετά από αυτήν την κυκλική διαδρομή (πάνω από το Σούλι), βρίσκει πέρασμα δυτικά προς την θάλασσα και εκεί σχηματίζει έναν άλλο κάμπο, καθώς και το δέλτα του Καλαμά. Ένεκα της μεγάλης και εφορώτατης περιοχής, απετέλεσε μήλον έριδος κατά την χριστιανο-οθωμανική κοινοπραξία, με αποτέλεσμα το ολοκαύτωμα των Τσάμηδων και τον βίαιο εξισλαμισμό τους, αφού τους έστησαν μια πανομοιότυπη παγίδα με εκείνη του Θεοδοσίου στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης. Σχεδόν πενήτα χιλιάδες Τσάμηδες δεν πρόλαβαν να φύγουν, και εν μιά νυκτί οι υπερήφανοι (ως επί τω πλείστον) Έλληνες Εθνικοί – Κλέφτες της Ηπείρου, ταπεινώθηκαν να προσκυνήσουν στο δόγματα των μωαμεθανών.
Όταν συνέλαβαν τον Κατσαντώνη, μετά από την γνωστή προδοσία των χριστιανών, επτά από τα παλλικάρια του που ήταν Τσάμηδες, έφυγαν με τις οικογένειές τους επικηρυγμένοι, γιατί τους κυνηγούσαν χριστιανοί και τούρκοι να τους σκοτώσουν, και έτσι σκόρπισαν σε νοτιώτερες περιοχές, (πιο συγκεκριμένα, Μεσολόγγι, Κόρινθο, Αρκαδία, Άργος, Μεσσηνία…)
Επί γερμανικού πολέμου, οι εβραίοι (π.χ. πατέρας του Σημίτη) και οι εγγλέζοι πράκτορες επίτροποι, (π.χ. Σκόμπυ) προώθησαν τους Τσάμηδες σε συνεργασία με τους Γερμανούς εναντίον των κομμουνιστών ανταρτών, για να μοιράσουν κόσμο σε αντίπαλα στρατόπεδα για τον εμφύλιο που είχαν προγραμματίσει τα ανθελληνικά ιερατεία της διαβολής. Εκ των υστέρων φάνηκε πως και οι δύο παρατάξεις χρηματοδοτήθηκαν από τους ίδιους φορείς, τους γνωστούς εβραίους τραπεζίτες της Αμερικής και της Ευρώπης, με ένα επί πλέον κίνητρο, να φτιάξουν το κράτος του Ισραήλ, όπως και έγινε μετά τον πόλεμο του ’40. Ποίους να κατηγορήσουμε τώρα, μερικούς αμόρφωτους και κακοποιημένους χωριάτες που εξαναγκάστηκαν ή εξαπατήθηκαν και έγιναν μουσουλμάνοι, αντικομμουνιστές, ή μήπως τους εντοπίους συνεργάτες των ξένων μυστικών υπηρεσιών;
Πριν λίγους μήνες είχε δημοσιευθεί σε ημερήσια εφημερίδα ότι οι μυστικές υπηρεσίες της τουρκίας εκπαιδεύουν αλβανούς για να εμπλέξουν τους Τσάμηδες σε ένοπλες ταραχές. Το δημοσίευμα έγινε με αφορμή επίσκεψη πολιτικού εκπροσώπου (προφανώς συνεργάτη ξένων μυστικών υπηρεσιών), ο οποίος εξαίφνης και εκ του ουκ άνευ, με άλλα λόγια δήλωσε πως εάν οι αλβανοί και οι τούρκοι «κομάντος» θα χτυπήσουν ή εμπλέξουν τους Τσάμηδες σε εχθρικές κινήσεις, οι κίναιδοι του ελλαδιστάν θα προσποιούνται τους δημοκράτες…
Για να το πετύχουν όμως αυτό, οι διαβολείς ακολουθούν τρία στερεότυπα βήματα: ενοχοποίηση, δυσφήμιση, εξολόθρευση. Για την ενοχοποίηση ενίοτε εφαρμόζεται μακροχρόνια στρατηγική με συμμετοχή σε διάφορες συρράξεις, αφού πείσουν τις (φαινομενικώς) αντίπαλες παρατάξεις με διάφορα ψευδή κίνητρα, προδοσίες, κ.α. για μελλοντική χρήση. Για την δυσφήμιση επιλέγονται μερικά από αυτά τα ιστορικά στοιχεία και εξυφαίνονται κατηγορίες, αποποιούνται την ελληνική καταγωγή τους, τους εμφανίζουν ως απάτριδες και περιφερόμενους κακοποιούς, ώστε την ώρα της μάχης να μην δοθούν ενισχύσεις από τον λαό. Η καταστροφή ενός λαού εντάσσεται πλέον σε άλλα στρατηγικά σχέδια, στα οποία πρέπει να συναινέσουν οι δυνάμεις που ενδιαφέρονται και μπορούν. Π.χ. στο βορειο-ηπειρωτικό ζήτημα, η Ρωσία δεν πήρε φιλελληνική θέση, διότι ήλπιζε πως θα εμπόδιζε έτσι την Αμερική να εισβάλλει στην Γιουγκοσλαβία.
Κατά τον γερμανικό πόλεμο στην ηπειρωτική χώρα έγιναν γεωτρήσεις και βρέθηκαν πετρέλαια στην Λευκάδα, Θεσπρωτία, Ιωάννινα, Αιτωλία κ.α. Ειπώθηκε πως δεν είναι εκμεταλλεύσιμα, όμως η ιστορία αποδεικνύει πως όπου υπάρχουν ενεργειακά αποθέματα, συνήθως πριν αξιοποιηθούν προηγούνται ταραχές με «αγανακτισμένους», διότι έτσι οι «ισχυροί» πιέζουν τους κατόχους είτε τις αντίπαλες δυνάμεις να παραδώσουν τον πλούτο χωρίς αξιώσεις.
Εν προκειμένω, όμως, εκτός του πετρελαίου της Θεσπρωτίας υπάρχουν και άλλα κίνητρα καταστροφής των Τσάμηδων: α) διατηρούν μεγάλες κοινότητες με ισχυρή ιδιοσυγκρασία και αδιάβλητα πολιτισμικά στοιχεία, παρ’ ότι εξισλαμίστηκαν ή εκχριστιανίστηκαν (π.χ. τσάμικος χορός), άρα εμποδίζουν τα σχέδια της παγκοσμιοποιήσεως, β) τα σχέδια των γυφτομογγόλων και των τουρκοντομνέδων προβλέπουν χρήση μουσουλμάνων εν Ελλάδι ή γειτόνων για πρόκληση επεισοδίων και αφορμή για επίθεση, γ) εάν ο ενεργειακός πλούτος ανήκει σε μια ισχυρή κοινότητα, τότε οι διαπραγματεύσεις γίνονται με όρους που συμφέρουν την Πατρίδα. Και όλα αυτά συγκλίνουν καθώς διαπιστώνεται πως το αρχέγονο χαρακτηριστικό στοιχείο των ελληνικών φύλων, η αγνότητα των προθέσεων, τους καθιστά ευάλωτους για εμπλοκή σε στρατηγικές δολιοφθοράς. Δυστυχώς σε αυτόν τον τόπο η ιστορία επαναλαμβάνεται χωρίς να διδάσκει τους παθόντες, και αυτό αποδεικνύει ότι ευρισκόμεθα υπό κατοχήν.
Το ίδιο σενάριο εφαρμόστηκε ανά καιρούς και σε άλλα μέρη της Ελλάδος, π.χ. Κύπρο, Κρήτη, Πόντο-Θράκη, Μακεδονία. Βλέποντες πόσο εύκολα πείθονται οι αμόρφωτοι χριστιανοκομμουνιστοφασίστες του ελλαδιστάν, στο να συνηγορήσουν προς τις ξένες δυνάμεις να χτυπήσουν έναν ταλαιπωρημένο και κακοποιημένο αρχέγονο ελληνικό λαό, ο οποίος διέπραξε «εθνικά λάθη», ναι τα ίδια ακριβώς λάθη που διέπραξε η πλειοψηφία του ελληνικού λαού κατά τον εμφύλιο πόλεμο και συμμετείχε σε αδελφοκτόνα εγκλήματα που τα έστησαν οι συναγωγές της διαβολής με τους εγγλέζους, και το πλέον τραγικό, είναι ότι τα διαχειρίστηκαν πολιτικά πρόσωπα τα οποία λίγο αργότερα ο ίδιος λαός ζητοκραύγαζε και ψήφισε και αποδέχθηκε ως κυβερνήτες, ακόμη και κατόπιν νομιμοτύπων φανερών εθνικών ληστειών.
Με αβίαστη ιστορική επισκόπηση, διαπιστώνεται πως η προδοσία στην χώρα μας κάνει κύκλους και χτυπά λαούς που αντιστέκονται, με θύματα πάντα κάποιους ευκολόπιστους που κάτω από το βάρος της επαίσχυντης θρησκευτικής ή κομματικής πλάνης, προδίδουν την Πατρίδα τους. Η Θράκη – Κωνσταντινούπολη, η Κύπρος, η Μακεδονία, η Κρήτη, τώρα η Ήπειρος χώρα (κατά Ησίοδο), με θύματα μια χούφτα Ελλήνων που απώλεσαν την συνείδησή τους διωγμένοι στην ξενητειά, όπου και εκβαρβαρίστηκαν επειδή έμειναν πολύ χρόνο μακρυά από την μητέρα Πατρίδα.
Εύμολπος Τσάμης
Πηγή: ηλ.τα.
