Ἡ Ἑλλάδα ποὺ τρώει τὰ παιδιά της. Ἡ Ἑλλάδα ποὺ διώχνει τὰ παιδιά της. Ἡ Ἑλλάδα ποὺ πληγώνει τὰ παιδιά της. Εἶναι μερικὲς ἀπὸ τὶς φράσεις ποὺ ἔχουμε μάθει νὰ ἀκοῦμε σὲ κάθε εὐκαιρία. Ἔχουμε πάρα πολλὲς φορὲς διαπιστώσει τὴν ἀλήθεια τους ὅμως.
Πόσες καὶ πόσες φορὲς δὲν ἔστειλε τὰ παιδιά της στὰ ξένα; Ἀπ’ ἀρχῆς γεννήσεως κόσμου, τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος μία θάλασσα διασχίζουν καὶ σὲ ἕναν δρόμο εὑρίσκοντο.
Ἔχει ὁ Ἕλλην τὸ δαιμόνιον τῆς ἐξερευνήσεως μέσα στὸ γονίδιό του. Μὲ ἕνα πανὶ κι ἕνα κουπὶ ἔχει διασχίσει κι ἔχει μυρίσει κάθε λιμάνι. Ἔχει μιλήσει κάθε λαλιὰ κι ἔχει κτίσει σὲ κάθε μεριὰ τοῦ πλανήτου τὸ καλύβι του. Ἔχει ἀνακαλύψει κάθε σπηλιὰ καὶ κάθε μυστικό. Ἄλλοτε τὰ πῆρε μαζί του κι ἄλλοτε τὰ μοιράστηκε.
Ὁ ἐξερευνητὴς τοῦ πλανήτου ὁ Ἕλλην. Ἀλλὰ κι αὐτὸς ποὺ ἔφτιαξε ἐπιστῆμες. Αὐτὸς ποὺ ἔφτιαξε κάθε εἰδους ἐπιχειρήσεις. Αὐτὸς ποὺ ὄργωσε τὸν πλανήτη μὲ τὸ ἦθος του (καὶ κάποιες φορὲς μὲ τὴν πονηριά του.)
Ὅπου κι ἐὰν ἔφτασε ἔπραξε ὄμορφα καὶ μεγάλα ἔργα. (Κάποιες φορὲς καὶ ἄσχημα, ἀλλὰ αὐτὰ πᾶνε, περάσανε.) Στὶς κορυφαῖες ἐπιχειρηματικὲς θέσεις παγκοσμίως, στέκονται Ἕλληνες. Στὶς κορυφαῖες διευθυντικὲς καὶ διοικητικὲς θέσεις, ἐπίσης Ἕλληνες στέκονται. Στὶς κορυφαῖες ἐπιστημονικὲς θέσεις ὁμοίως. Ἕλληνες.
Κι ἀντὶ ὅλοι αὐτοὶ οἱ ὑπέροχοι ἄνθρωποι νὰ εἶναι ἐδῶ, στὸν τόπο τους, νὰ μεγαλουργοῦν ἐδῶ καὶ νὰ μεγαλώνουν τὴν Ἑλλάδα, ξενιτεύονται καὶ μεγαλουργοῦν ἀλλοῦ. Γιατί;
Εἴπαμε ὅμως. Ἡ Ἑλλάδα τρώει τὰ παιδιά της. Ἢ καλλίτερα, αὐτὸ τὸ ἔκτρωμα Ἑλλάδος ποὺ μᾶς ἔπεισαν πὼς εἶναι Ἑλλάδα. Διότι Ἑλλὰς δὲν ἦταν ποτὲ τὸ ψεῦδος, ἡ ῥεμούλα, ἡ ἁρπακτὴ, τὸ σκότος, ἡ καταπίεσις καὶ ἡ πάσης μορφῆς ἀνηθικότης. Ἑλλὰς τώρα μαθαίνουμε τὶ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι, δυστυχῶς μέσα ἀπὸ μεγάλο πόνο.
Πονᾶμε ὅλοι οἱ Ἕλληνες πλέον. Πονᾶμε καὶ μαθαίνουμε! Μαθαίνουμε ἀρχικῶς τὰ ὄσα δὲν μᾶς ἀρέσουν. Τὰ ὀνομάζουμε, τὰ ἀπορρίπτουμε καὶ μετὰ ἀποφασίζουμε πὼς δὲν τὰ θέλουμε. Γιὰ νὰ ξεκινήσουμε νὰ ἀνακαλύπτουμε, ἕνας ἕνας, αὐτὰ ποὺ πράγματι χρειάζεται ὁ τόπος καὶ οἱ ἄνθρωποί του.
Κάθε Ἕλλην ποὺ στὴν καρδιά του κρατᾶ τὴν Ἑλλάδα, σὲ κάθε μεριὰ τοῦ πλανήτου, μὲ κάθε σκέψι του πονᾶ κι ἀνακαλύπτει ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲν θέλει πλέον νὰ συμβαίνουν. Καὶ βῆμα τὸ βῆμα, κομματάκι τὸ κομματάκι, πετῶντας κάθε μορφῆς σκιά, ἀναδομεῖ μέσα του τὴν Ἑλλάδα μας. Τὴν βλέπει ἤδη ὅπως θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι κι ὄχι ὅπως κάποιοι πασχίζουν αἰῶνες τώρα νὰ μᾶς πείσουν πὼς εἶναι!
Ἔχουμε σχεδὸν φθάσει στὸ σημεῖον «μηδέν». Στὸ σημεῖον τῆς ἀντιστροφῆς. Στὸ σημεῖον τῆς ἀναδομήσεως.
Γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε ὅμως ἀναδόμησι, ἀπαιτοῦνται πάρα πολλά. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν δική μας ἑτοιμότητα, ἀπαιτοῦνται δυνάμεις ἀστείρευτες. Πίστη στὸν στόχο. Δέσμευσις στὸν σκοπό. Αὐταπάρνησις. Καρδιὰ γεμάτη Ἑλλάδα, γεμάτη φῶς! Μυαλὰ καθαρά, πλήρη δημιουργικότητος!
Εἴμαστε ἕτοιμοι. Τὸ γνωρίζουμε. Ἡ ἐπομένη ἡμέρα κοντοζυγώνει. Ἡ ἡμέρα ποὺ οἱ δίκαιοι καὶ οἱ ἄριστοι θὰ ἀναλάβουν τὸ τιμόνι τῆς χώρας ἀπέχει μόνον μίαν ἀνάσα ἀπὸ τὸ τώρα μας. Κάποιοι τὸ γνωρίζουμε ἤδη. Ἀλλὰ…
Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ κάποιοι ποὺ τώρα τὸ ἀνακαλύπτουν. Ἢ ποὺ δυσπιστοῦν ἀκόμη. Ἢ ποὺ δὲν μποροῦν ἀκόμη νὰ συνειδητοποιήσουν τὸν δικό τους ῥόλο.
Ὅλοι χρήσιμοι. Ὅλοι σημαντικοί! Ὅλοι ἀπαραίτητοι.
Κάποιοι ὅμως θὰ παίξουν σημαντικότερον ῥόλο ἀπὸ κάποιους ἄλλους. Κάποιοι θὰ πρέπῃ νὰ ἀναλάβουν τὴν ἀναδόμησι τῆς ῥημαγμένης μας οἰκονομίας. Κάποιοι θὰ πρέπῃ νὰ βγάλουν τὰ κάστανα ἀπὸ τὴν φωτιά. Κι αὐτοὶ οἱ κάποιοι θὰ πρέπῃ νὰ εἶναι μόνον Ἕλληνες.
Ὑπάρχουν πλέον ἀμέτρητες ὑπογραφὲς ποὺ ἔχουν τεθεῖ, εἰς βᾶρος τῆς Ἑλλάδος μας καὶ ὑπὲρ κάθε καταπατητοῦ. Αὐτὲς οἱ ὑπογραφὲς εἶναι ΟΛΕΣ ἄκυρες! ΟΛΕΣ!!! Ἐπιχειρήσεις τῶν Ἑλλήνων ἐκχωρήθησαν σὲ κολλητούς, κουμπάρους, ἀνίψια καὶ κατακλέβουν τὸν δικό μας κόπο. Αὐτὲς οἱ ἐπιχειρήσεις, ὅπως ὁ ΟΤΕ πρὸ ἐτῶν, ὅπως ἡ ΔΕΗ τώρα, ὅπως κάθε ΔΕΚΟ μας ποὺ κυριολεκτικῶς χαρίζεται, δὲν μποροῦν νὰ ἐκχωρηθοῦν σὲ κανέναν. Εἶναι κόπος, ἱδρώτας καὶ πόνος ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Δὲν θὰ μποροῦσαν λοιπὸν ποτὲ νὰ ἀλλάξουν ἰδιοκτησιακὸ καθεστῶς. Ἀνήκουν σὲ κάθε Ἕλληνα καὶ ἐπιστρέφονται σὲ κάθε Ἕλληνα.
Ὅμως, τὰ ταμεῖα μας τὰ ἔχουν ἀδειάσει. Καὶ πρέπει νὰ γεμίσουν γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἐπιτύχουμε ὅλα ὅσα μποροῦμε. Κι αὐτὸ μόνον μόνοι μας μποροῦμε νὰ τὸ πράξουμε.
Καλοῦνται λοιπὸν ὅλοι οἱ Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες, ἐντὸς κι ἐκτὸς Ἑλλάδος, νὰ ἑτοιμάζονται. Ἀπὸ αὐτοὺς καὶ μόνον θὰ ζητηθῇ ἡ ἀνάληψις τῶν τμημάτων ποὺ ἔχουν (πρὸς ὥρας) ἁρπάξει τὰ τρωκτικά. Εἶναι οἱ μόνοι ποὺ μποροῦν νὰ τὸ κάνουν. Οἱ Μπόμπολες καὶ οἱ ὅμοιοί τους, μᾶς τελείωσαν. Ἐδῶ πλέον χρειαζόμαστε ἦθος. Καὶ μόνον ὅσοι τὸ διαθέτουν ἔχουν δικαίωμα ἐπιχειρηματικότητος στὴν νέα Ἑλλάδα μας. Στὴν δική μας Ἑλλάδα.
Καλοῦνται οἱ ἀπανταχοῦ Ἕλληνες νὰ ἑτοιμάζονται. Νὰ ἀκονίζουν τὰ μυαλά τους καὶ νὰ γεννοῦν ἰδέες. Σὲ πολὺ λίγο πρέπει ὅλοι τους νὰ καταθέσουν τὸν δικό τους λίθο στὴν ἀναγέννησι τοῦ τόπου. Ἐὰν θέλουμε νὰ τελειώνουμε μίαν ὥρα ἀρχίτερα μὲ τὴν σαπίλα, αὐτοὶ οἱ ἐπιχειρηματίες μας, θὰ ἀναλάβουν τὴν μερίδα τοῦ λέοντος στὴν ἀναδόμησι μας. Ἂς γρηγοροῦν λοιπόν. Κοντεύουμε.
Καὶ ἔχουν ἀποδείξει πὼς μόνον αὐτοὶ μποροῦν. Τὸ μόνον ποὺ ἀπαιτεῖται εἶναι ἦθος!!! Ὅσοι τὸ διαθέτουν ὀφείλουν νὰ ἑτοιμάζονται. Νὰ ἀναμένουν. Ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ θὰ ἀπαιτηθῇ ἡ συνεισφορά τους.
Τὸ αὐτὸν ἰσχύει γιὰ κάθε Ἕλληνα ἐπιστήμονα, ἀπὸ κάθε μεριὰ τοῦ πλανήτου. Ἀπαιτεῖται νὰ παραλάβῃ τὸ ἦθος του καὶ νὰ ξεκινήσῃ τὴν δράσι του, γιὰ τὴν στήριξι κάθε ἔργου ποὺ θὰ κάνῃ τὴν Ἑλλάδα μας Ἑλλάδα. Ἐπίσης ὀφείλει νὰ εἶναι ἕτοιμος νὰ στηρίξῃ κι ἄλλους Ἕλληνες. Ἐδῶ, στὴν Πατρίδα μας, θὰ κτίσουμε τὸ κέντρο κάθε ἐπιστήμης. Κάθε ἐρεύνης. Τὸν χρειαζόμαστε! Τὸν περιμένουμε!! Φτιάχνουμε Ἑλλάδα. Καὶ χρειάζονται ὅλοι οἱ Ἕλληνες.
Ἀναζητεῖστε τρόπους ἐπικοινωνίας. Ἀναζητεῖστε τρόπους ἐπαφῆς καὶ δημιουργίας ἰδεῶν. Τώρα ξεκινᾶμε καὶ εἴμαστε ὅλοι ἀπαραίτητοι. ΟΛΟΙ!!!
Φιλονόη.
Υ.Γ. Παρακαλοῦνται ὅλοι οἱ Ἕλληνες ποὺ νοοῦν, νὰ ξεκινήσουν τὴν προετοιμασία τους γιὰ τὴν δόμησι-ἀναδόμησι τῆς πραγματικῆς Πατρίδος τῶν Ἑλλήνων. Ὅλοι οἱ Ἕλληνες. Σὲ ὅλον τὸν πλανήτη ἂς λάβουν τὸ μερίδιο εὐθύνης ποὺ τοὺς ἀναλογεῖ κι ἂς ξεκινήσουν αὐτὰ τὰ ἔργα ποὺ ἀπαιτοῦνται γιὰ νὰ μπορέσουμε ἐπί τέλους νὰ ξαναδοῦμε τὴν μεγάλη Ἑλλάδα ποὺ ὅλοι ὀνειρεύτηκαμε.
