Φαντάσου, αυτόν που σου έφαγε τα λεφτά, που σου υποθήκευσε το μέλλον, που σε χρέωσε έως τα δίσέγγονά σου, κρυμμένο πίσω από την κουρτίνα του σπιτιού του. Να κοιτά το πλήθος κάτω από το σπίτι του. Να έρχεται επιτέλους πρόσωπο με πρόσωπο με σένα. Όχι έξω από τη βουλή, από το υπουργείο. Έξω από το σπίτι του!!!
Η δύναμη του νέου κινήματος των εξωποrtistas, διαδίδεται καθημερινά. Είναι πλέον πόλεμος επί συγκεκριμένου. Face to face, χωρίς την ασφάλεια ενός κυβερνητικού κτιρίου. Το σπίτι τους, η ασφάλειά τους, η γειτονιά τους, πρέπει να γίνει τόσο δημόσιος χώρος, όσο η απροκάλυπτη άνεση με την οποία μας δουλεύουν. Δεν ξέρουν μόνοι αυτοί πού μένουμε, με ποιον κάνουμε παρέα και τι είμαστε. Η πρόσβαση είναι αμοιβαία.
Όπως αυτοί μπήκαν στη ζωή μας, έτσι και μεις έχουμε το δικαίωμα να μπούμε στην δική τους. Το κίνημα της εξώπορτας, ελληνική πρωτοτυπία, είναι και αυτό που μας ταιριάζει. Στις πορείες οι προβοκάτορές τους, μπορούν να διχάσουν την κοινή γνώμη και στο κάτω κάτω, γιατί να καίμε και να σπάμε την πόλη μας; Δεν φοβάται κανείς τους έτσι, δεν ιδρώνει το αυτί τους. Πρέπει να απειλήσουμε με την παρουσία μας τον ιδιωτικό τους κόσμο, αυτόν που χτίσανε με τα δικά μας λεφτά.
Βρίσκω το κίνημα συγκέντρωσης έξω από τα σπίτια τους εξαιρετικό. Χωρίς βία και ένταση, η παρουσία μας και μόνο εκεί, έξω από την πόρτα τους, θα είναι το μήνυμα για να την κάνουν σιγά-σιγά και έξω από τη ζωή μας.
Οι συνδικαλιστές, τα κόμματα και οι “υποστηρικτές” σου, κόψανε λάσπη. Δεν θα σε υποστηρίξει κανένας εκτός από τον ευατό σου. Καλύτερα να μας φοβούνται, λοιπόν, από το να μας δουλεύουν!
Πηγή: http://witnessfree.blogspot.com/2011/02/k.html
