Γράφει ο *Αμφικτύων
Την ώρα που το Αραβικό τόξο, από τη Μεσόγειο ως τον Κόλπο φλέγεται, εξ αιτίας των εξεγερμένων λαών για Ελευθερία και καλύτερες συνθήκες ζωής και η Τουρκία-παρά τα προβλήματα της- προσπαθεί να καλύψει το κενόν. Την ώρα που η Ευρωζώνη κλυδωνίζεται λόγω ελλειμμάτων και χρεών των χωρών του Νότου. Όταν ακόμη και αυτή η Αμερική κινδυνεύει εξ αιτίας του αστρονομικού της χρέους ($18 τρις δολάρια) και των ελλειμμάτων στον Π/Υ της. Όταν η παγκόσμια ύφεση παραμονεύει, εξ αιτίας της ανόδου του πετρελαίου (άνω των 100 δολ./ βαρέλι), καθώς και των τροφίμων, η χώρα μας χρεωκοπημένη και καθημαγμένη, μοιάζει με πλοίο ακυβέρνητο σε ταραγμένο πέλαγος, γεμάτο υφάλους μέσα στη θύελλα.
Η Κυβέρνηση και η Βουλή αυτοκαταργήθηκαν όταν υπέγραψαν το Μνημόνιο και πραγματική κυβέρνηση είναι η Τρόικα. Εκτοτε έχασε την λαϊκή υποστήριξη και τώρα εισπράττει την λαϊκή οργή και αγανάκτηση του κόσμου. Δεν μπορούν να αντιληφθούν οι κυβερνώντες ότι τα βάρη που έβαλαν στα μικρομεσαία στρώματα ήταν υπέρμετρα από ότι μπορούσαν να σηκώσουν;
Και σαν να μην έφθανε αυτό καθημερινώς ανακοινώνουν και νέα επαχθέστερα μέτρα. Τον τελευταίο καιρό η Κυβέρνηση παραπαίει επικίνδυνα. Είναι ασυντόνιστη, ασυνεπής, αλλοπρόσαλλη και νεοφιλελεύθερη. Μοιάζει με κατοχική κυβέρνηση. Οι υπουργοί και υφυπουργοί της δεν συνεργάζονται μεταξύ τους, δεν εργάζονται, αλλά και όταν εργάζονται, τα έργα τους βλάπτουν το εθνικό και κοινωνικό συμφέρον. Στο μόνο που διέπρεψε είναι στην φορομπηχτική της επίθεση εναντίον των εργαζομένων (μισθωτών -συνταξιούχων) και μικρομεσαίων, ενώ άφησε στο απυρόβλητο τους έχοντες και κατέχοντες, φοροφυγάδες, φοροκλέφτες, απατεώνες και μιζαδόρους.
Ο πρωθυπουργός αδυνατεί να ασκήσει τα καθήκοντα του- διότι συνεχώς ταξιδεύει χάριν αναψυχής. Αδυνατεί να συντονίσει το κυβερνητικό έργο. Αδυνατεί να βγάλει τη χώρα από την βαθιά ύφεση και πολύπλευρη κρίση-που εν πολλοίς αυτός δημιούργησε – και να την βάλει σε αναπτυξιακή πορεία. Αντίθετα, ψεύδεται και αυτοδιαψεύδεται, υπόσχεται και τα παίρνει πίσω, λέει και ξελέει, με αποτέλεσμα να έχε καταρρακωθεί η αξιοπιστία του. Αλλά και τα μέτρα που εξαγγέλλει, τα περισσότερα δεν εφαρμόζονται (λ.χ εξυγίανση του Κέντρου της Αθήνας, Μεταναστευτικό, Κάπνισμα, δασμοί ημιυπαιθρίων κλπ), οι απεργίες ταλαιπωρούν τον κόσμο και η χώρα διαλύεται. Το ποτήρι ξεχείλισε και αγγίζει την ιλαροτραγωδία, με την απεμπόληση των εθνικών μας θεμάτων, των ΑΟΖ, το «ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας », την παταγώδη αποτυχία του Μνημονίου και την απουσία αναπτυξιακής πολιτικής. Ποτέ στο μακρό μου βίο δεν θυμάμαι πρωθυπουργό να έχει πέσει σε τόση ανυποληψία, όση ο σημερινός.
Η δουλική και ηττοπαθής κυβέρνηση ΓΑΠ τελεί υπό διάλυσιν. Σε κατάσταση αφασίας τελεί και η αντιπολίτευση, η οποία αδυνατεί να προβάλει πειστικό αντιπολιτευτικό λόγο. Πλησιάζει λοιπόν το τέλος της κυβέρνησης ; Η μήπως και του παρόντος πολιτικού συστήματος; Διότι εντείνονται οι φήμες περί πρόωρων εκλογών, που εκπορεύονται από το μέγαρο Μαξίμου, από την άβουλη Βουλή και από τα ΜΜΕ, ενώ ο αγανακτισμένος λαός χρειάζεται μια μόνον θρυαλλίδα για να εκραγεί.
Ένα επικίνδυνο κενό εξουσίας πλανάται στη χώρα και την αποδυναμώνει γεωπολιτικά και στρατηγικά προς όφελος της Τουρκίας και των γειτόνων μας. Αποξενωμένη από συμμάχους και διεθνή στηρίγματα, χρεωκοπημένη και χειραγωγούμενη έξωθεν, μοιάζει με την αλήστου μνήμης ‘κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου ‘ προ της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο το 1974. Τώρα τον λόγο έχουν οι πολίτες (άρθρο 120 του Συντάγματος), εάν ακόμη έχει απομείνει ελάχιστος πατριωτισμός
ΤΕΛΟΣ
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Πηγή: email
