Ζητούν να τιμωρούνται όσοι έλληνες θα προσπαθήσουν να υπερασπιστούν τον ελληνισμό!
Η Ευρώπη «στήνει» την ανεξαρτησία της Θράκης
Η σιωπή του Παπανδρέου αποδεικνύει το μεθοδικό ξεπούλημα το οποίο συντελείται
Πριν από μερικές ημέρες είχαμε παρουσιάσει την επικείμενη στημένη ψηφοφορία και είχαμε προσδιορίσει την επικινδυνότητα μεταβολής του υπάρχοντος πολιτειακού καθεστώτος το οποίο συγκεκριμένοι κύκλοι της Ευρώπης προσπαθούν να επιβάλουν στην Ελληνική Θράκη, παραδίδοντάς την ουσιαστικά σε μία κατάσταση περίπου όπως ήταν το Κόσοβο πριν από την εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε και η οποία ξεκίνησε τη δημιουργία του ανεξάρτητου ψευδοκράτους του Κοσόβου (του οποίου η υπόσταση σήμερα αμφισβητείται από πάρα πολλά κράτη).
Η Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, λοιπόν, ασχολήθηκε με το ψήφισμα 1704 (2010)1 που είχε τίτλο «Θρησκευτική ελευθερία και ανθρώπινα δικαιώματα των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Τουρκία και την μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη», το οποίο τελικά και εγκρίθηκε με πλειοψηφία 102 ψήφων υπέρ, 18 κατά και 4 αποχές.
Την έκθεση του συγκεκριμένου ψηφίσματος εισηγήθηκε ο Γάλλος βουλευτής Μισέλ Υνό (Michel Hunault), από την ομάδα των Ευρωπαίων Δημοκρατών (σύμφωνα με πληροφορίες, συγκαταλέγεται από τους φίλους του κ. Σαμαρά)!!!
Το συγκεκριμένο ψήφισμα της Ολομέλειας της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, ουσιαστικά προσπαθεί να καταργήσει κυριολεκτικά τη Συνθήκη της Λοζάνης και θέτει παράξενες αιτιάσεις σχετικά με θέματα που αφορούν έλληνες πολίτες (αμφισβητεί τον άξονα στον οποίο έγινε η Συνθήκη της Λοζάνης, βάσει του οποίου οι διαμένοντες στην Ελλάδα μουσουλμάνοι είναι έλληνες πολίτες), ενώ ταυτόχρονα αποδέχεται τις αστήρικτες αιτιάσεις της Άγκυρας περί «τούρκων πολιτών» στην Ελληνική Θράκη… Η παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα μίας χώρας αντίκειται στις αρχές δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καθιστά αυτομάτως εχθρικά κείμενη προς την Ελλάδα την συγκεκριμένη επιτροπή, περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία συγκλήθηκε έπειτα από διεργασίες του τουρκικού λόμπι στις Βρυξέλλες…!
Μέχρι στιγμής, καμία τοποθέτηση δεν υπάρχει από την ελληνική κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο έχουν φροντίσει να καλύψουν πλήρως ΟΛΑ τα ΜΜΕ της χώρας, αποκρύπτοντας από τους έλληνες πολίτες -και κυρίως από τους έλληνες της Θράκης που είναι και άμεσα ενδιαφερόμενοι αυτού του ψηφίσματος- τις μεθοδεύσεις που γίνονται εις βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στην ελληνική Θράκη.
Έτσι, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης καλεί την Ελλάδα(!) και την Τουρκία να αντιμετωπίζουν όλους τους πολίτες χωρίς διακρίσεις και χωρίς να επηρεάζονται από τον τρόπο που η γειτονική χώρα αντιμετωπίζει τους δικούς της πολίτες. Μόνο που η συγκεκριμένη αιτίαση του Συμβουλίου της Ευρώπης στηρίζεται αποκλειστικά σε λεκτικά επιχειρήματα της Άγκυρας και σε συγκεκριμένα πρόσωπα που δρουν στη Θράκη κάτω από την εποπτεία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής… Φυσικά, οι ψηφίσαντες ευρωβουλευτές, τοποθετούν την Ελλάδα και την Τουρκία στο ίδιο επίπεδο καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραγράφοντας αυτομάτως τις μεθοδεύσεις της Άγκυρας κατά του ελληνισμού της Τουρκίας, τον οποίο και κατάφεραν οι πολιτικές των πογκρόμ να εξαφανίσουν (από 120.000 έλληνες σήμερα υπάρχουν μόνο 1.500!!!).
«Η συνεχής προσφυγή των δύο αυτών χωρών στην έννοια της αμοιβαιότητας, προκειμένου να αρνηθούν στις μειονότητές τους τα δικαιώματα που τους εξασφαλίζει η Συνθήκη της Λοζάνης, είναι αναχρονιστική και μπορεί να ζημιώσει την εθνική ενότητα της κάθε χώρας στις αρχές αυτές του 21ου αιώνα», υποστηρίζουν οι βουλευτές και ζητούν η αντιμετώπιση των μειονοτήτων να γίνεται πλέον από κάθε χώρα, βάσει της Ευρωπαϊκής Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και με αυτόν τον τρόπο, χαρακτηρίζοντας ως «αναχρονιστική» την Συνθήκη της Λοζάνης, το Συμβούλιο της Ευρώπης τολμά να επιχειρήσει την κατάργησή της, ενώ θα έπρεπε να αγωνίζεται για την στήριξή της. Ο «εκμοντερνισμός» της πολιτικής περί μειονοτήτων, που ασκείται σε απομακρυσμένες, για τους ευρωβουλευτές, χώρες, φαίνεται πως δεν δύναται να καταγράψει την σοβαρή πιθανότητα δημιουργίας έκρυθμων πολιτικών (και όχι μόνο) καταστάσεων, τις οποίες φυσικά δεν θα βιώσουν οι ίδιοι…
Αντίθετα, καλούν τις δύο χώρες να πάρουν μέτρα υπέρ των θρησκευτικών μειονοτήτων, στα θέματα εκπαίδευσης και ιδιοκτησίας και να συμβάλλουν ώστε η πλειοψηφία να μην αντιμετωπίζει τις μειοψηφίες αυτές ως να είναι ξένες στην χώρα τους. Φυσικά, από το ίδιο το ψήφισμα, προκύπτει πως οι συντάκτες του αγνοούν πλήρως την ομαλή διαβίωση των μουσουλμάνων και των χριστιανών στην Θράκη, όπως αγνοούν (ή θέλουν να αγνοούν) την άνθιση των χώρων λατρείας του Ισλάμ στην ελληνική αυτή περιοχή. Αντίθετα, θέλουν να εμμένουν σε απόψεις που τους έχουν μεταφερθεί μονομερώς από την τουρκική πλευρά.
Επίσης, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, συνιστούν στις δύο χώρες να προχωρήσουν στην τελική επικύρωση της «Σύμβασης πλαίσιο για την προστασία των μειονοτήτων » (STE-157) και της Ευρωπαϊκής Χάρτας για τις Περιφερειακές και Μειονοτικές Γλώσσες.
Κι επειδή οι ψηφίσαντες ευρωβουλευτές γνωρίζουν πολύ καλά τι ακριβώς σημαίνει αυτό το κύμα των αναίτιων παραχωρήσεων εκ μέρους της Ελλάδας, μέσω του ίδιου του ψηφίσματος προτείνουν την λογοκρισία στα Μέσα ενημέρωσης και την δίωξη όσων χρησιμοποιούν “γλώσσα μίσους”, και ζητάει από την Ελλάδα να επιτρέψει την εκλογή του Μουφτή. Δηλαδή, με απλά λόγια, απαιτούν την φίμωση των πάντων, έως ότου υλοποιηθεί το επαίσχυντο ψήφισμά τους. Δεν επιθυμούν αντεπιχειρήματα, δεν επιθυμούν ενημέρωση των ελλήνων πολιτών, δεν επιθυμούν καν την δυνατότητα αντίδρασης στην σχεδιαζόμενη εμπλοκή της Ελληνικής Θράκης σε μία περίοδο κατά την οποία ούτε η Ευρώπη, ούτε η παγκόσμια κοινότητα θα αισθάνονται υπερηφάνεια για τα όσα πρόκειται να συμβούν. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, περνώντας σε άκρως φασιστικές μεθόδους, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, μέσω του ψηφίσματός τους, προχωρούν στην πιθανότατη σμίκρυνση της Ελλάδας. Και αυτή θα είναι μόνο ο αρχή, δυστυχώς, εάν δεν υπάρξει η αντίσταση των ελλήνων πολιτών, τους οποίους οι αχυράνθρωποι των Βρυξελλών δείχνουν να τρέμουν, γι αυτό άλλωστε προχωρούν και σε προτάσεις διώξεων. Η άγνοιά τους, δε, γύρω από την πραγματικότητα, είναι τέτοια, που προτείνουν την ψήφιση του Μουφτή, ενώ αυτό δεν ισχύει ούτε στην Τουρκία, η οποία είναι ισλαμικό κράτος!!! Σε αυτό το σημείο, να τονιστεί πως η ψήφιση Μουφτή, σημαίνει δημιουργία αριθμού πιστών μουσουλμάνων οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν ως μέσο πολιτικής και εθνικής πίεσης από την Άγκυρα (υποκειμενικά και όχι αντικειμενικά), προκειμένου να πραγματοποιηθεί το επόμενο βήμα, δηλαδή αυτό της ανεξαρτησίας της Θράκης (με σημαία το μισοφέγγαρο και τα τρία αστέρια που συμβολίζουν την Τουρκία, την Κύπρο και την Θράκη)… Όλα αυτά, όμως, μάλλον είναι «ψιλά γράμματα» για τους «γκαζοτενεκέδες» (όπως θα τους χαρακτήριζε ο αείμνηστος Γιαννόπουλος) των Βρυξελλών. Η απόφασή τους έχει παρθεί και στην ελληνική κυβέρνηση -αλλά και στους έλληνες πολίτες- πέφτει το βάρος της αντίδρασης, της αντίστασης, στους σχεδιασμούς που γίνονται εις βάρος της Ελλάδας.
Το ψήφισμα ζητάει επίσης από την Ελλάδα, να οργανώσει Εθνική εκστρατεία “κατά του Ρατσισμού και της “έλλειψης ανεκτικότητας”. Δηλαδή, με απλά λόγια, ζητείται από τη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου να δημιουργήσει έναν μηχανισμό προπαγάνδας, ο οποίος θα επιβάλει στους έλληνες πολίτες το ανθελληνικό αυτό ψήφισμα. Οι έλληνες πολίτες πρέπει να είναι ανεκτικοί, ακόμη και εάν απειλούνται με αφανισμό, με εκδίωξη από τις πατρογονικές τους εστίες και ποιος ξέρει τι άλλο…
Η Θράκη, λοιπόν, βρίσκεται προ της Κοσοβοποίησής της όσο ποτέ άλλοτε και οι ασθενείς φωνές ανησυχίας, γίνονται πλέον κυνηγημένες (από την Ευρώπη) φωνές αντίστασης. Οι έλληνες της Θράκης έχουν ανάγκη της πλήρους και έμπρακτης στήριξής τους, επειδή στην πραγματικότητα κινδυνεύει η χώρα μας να εμπλακεί σε επικίνδυνες ατραπούς, οι οποίες πιθανότατα θα σημάνουν και την σμίκρυνσή της, επιβεβαιώνοντας έτσι το γνωστό ρηθέν της κυρίας Ψαρούδα Μπενάκη, περί «γεωγραφικής σμίκρυνσης της Ελλάδας»…
Τέλος, να σημειωθεί πως η «έγνοια» των ευρωπαίων για εβραϊκά μνημεία και τάφους, καθώς και για ταφικά μνημεία ευρωπαίων καθολικών, είναι πολύ μεγαλύτερη από την ευθύνη τους να βάλουν φωτιά στην πυριτιδαποθήκη που λέγεται Βαλκάνια…
Το ψήφισμα της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης
1. Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει ως στόχο την προώθηση της αμοιβαίας ανοχής, προκειμένου να συμβάλει στην ειρηνική συνύπαρξη των θρησκειών. Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει ήδη επισημάνει ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και παραδόσεις αποτελούν μια ολόκληρη διάσταση του πολιτισμού, και έχει αναγνωρίσει ότι η γνώση των θρησκειών διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αμοιβαία κατανόηση και σεβασμό.
2. Ο διαπολιτισμικός διάλογος, είναι ένα μέσο που θα καταστήσει την ποικιλομορφία των ευρωπαϊκών πολιτισμών σε μια πηγή αμοιβαίου εμπλουτισμού. Όπως επισήμανε πρόσφατα από το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο Επίτροπος για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, «Η ύπαρξη στη (χώρα) των μειονοτικών ομάδων, είτε πρόκειται για «εθνική», « θρησκευτική» ή« γλωσσική», θα πρέπει να θεωρείται ως ένας σημαντικός παράγοντας, που δεν διαιρεί, αλλά εμπλουτίζει την κοινωνία”.
3. Ο πλουραλισμός, στην ανοχή και στο ανοικτό πνεύμα είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της πολιτιστικής και θρησκευτικής πολυμορφίας. Θα πρέπει να συνοδεύονται από προληπτικά μέτρα, ιδίως από τις κυβερνήσεις και την κοινωνία των πολιτών των κρατών μελών.
4. Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση έχει επίγνωση του γεγονότος ότι -σε μεγάλο βαθμό επηρεάζεται από την ιστορία- το ζήτημα των θρησκευτικών μειονοτήτων στην Ελλάδα και στην Τουρκία είναι συναισθηματικά πολύ έντονα φορτισμένο. Σημειώνει ότι το περιεχόμενο των διμερών σχέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την αντιμετώπιση των αντίστοιχων μειονοτήτων τους.
5. Η Συνέλευση τονίζει ότι τα μέλη των εν λόγω θρησκευτικών μειονοτήτων είναι και στις δύο περιπτώσεις, οι πολίτες των χωρών στις οποίες ζουν. Για ιστορικούς λόγους, γίνεται επίκληση τακτικά από τις δύο πλευρές στην αρχή της αμοιβαιότητας. Ενώ η «δηλώνουν συγγενείς», η Ελλάδα και η Τουρκία, μπορεί να θεωρούν ότι έχουν ευθύνες απέναντι στα μέλη των θρησκευτικών μειονοτήτων στη γειτονική χώρα, είναι στην πραγματικότητα κατά κύριο λόγο στις χώρες όπου διαβιούν οι μειονότητες οι οποίες είναι υπεύθυνες για τους πολίτες τους, συμπεριλαμβανομένων τα μέλη των αντίστοιχων θρησκευτικών μειονοτήτων.
6. Η Συνέλευση τονίζει ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει υποστηρίξει, στην περίπτωση του Αποστολίδη και άλλων κατά της Τουρκίας, ότι η σύμβαση υπερβαίνει το πλαίσιο της απλής αμοιβαιότητα μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών.
7. Ωστόσο, οι ίδιοι, βασιζόμενοι σχετικά με το άρθρο 45 της Συνθήκης της Λωζάνης, και αναφέρονται σε «αμοιβαιότητα», ενώ ερμηνεύουν με αρνητικούς όρους, η Ελλάδα και η Τουρκία θέτει μερικές φορές υπό αμφισβήτηση πολλά από τα δικαιώματα των πολιτών τους, οι οποίοι είναι μέλη των μειονοτήτων που προστατεύονται από παρούσα συνθήκη.
8. Η Συνέλευση θεωρεί ότι η περιοδική επίκληση από αυτά τα δύο κράτη της αρχής της αμοιβαιότητας, ως βάση για να αρνηθεί να εφαρμόσει τα κατοχυρωμένα δικαιώματα των μειονοτήτων που αφορά τη Συνθήκη της Λωζάνης είναι αναχρονιστική και θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την εθνική συνοχή κάθε χώρας σε αυτά τα πρώτα χρόνια της 21ου αιώνα.
9. Η Συνέλευση καλεί την Ελλάδα και την Τουρκία να αντιμετωπίζουν ισότιμα όλους τους πολίτες αδιακρίτως, αν δεν ληφθεί υπόψη ο τρόπος με τον οποίο το κράτος μπορεί να αντιμετωπίζει τους πολίτες των γειτόνων της. Ζητά επίσης από τα δύο κράτη την πλήρη εφαρμογή των γενικών αρχών σχετικά με τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων αναπτυχθεί από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία ισχύει ανεξάρτητα από την επικύρωση ή μη της σύμβασης-πλαισίου για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων (ETS αριθ. 157) και του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις Περιφερειακές ή Μειονοτικές Γλώσσες (ETS αριθ. 148).
10. Σε γενικές γραμμές, η Συνέλευση συμμερίζεται πλήρως τη θέση του Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σύμφωνα με την οποία «η ελευθερία του εθνικού αυτοπροσδιορισμού η αναγνώριση είναι μια σημαντική αρχή στην οποία θα πρέπει οι δημοκρατικές πλουραλιστικές κοινωνίες πρέπει να στηρίζονται και να εφαρμόζονται αποτελεσματικά σε όλες τις μειονοτικές ομάδες, είτε πρόκειται για εθνικές, θρησκευτικές ή γλωσσικές» και η έκφραση των οποίων πρέπει να είναι σύμφωνη με την εθνική ενότητα.
11. Η Συνέλευση μετέχει της ανησυχίας του Επιτρόπου ότι η πολυμορφία και η ύπαρξη των μειονοτικών ομάδων θα πρέπει να μπορούν να εκφράζονται.
12. Η Συνέλευση σημειώνει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία έδειξαν πρόσφατα μεγαλύτερη κατανόηση των ειδικών χαρακτηριστικών στις εγγενείς μειονότητες που αποτελούν το αντικείμενο του παρόντος ψηφίσματος. Η Συνέλευση χαιρετίζει κάποια νέα γνώση από τις αρχές των δύο χωρών, οι οποίες έχουν αποδείξει τη δέσμευσή τους να βρουν τις κατάλληλες απαντήσεις στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα μέλη των μειονοτήτων αυτών.
13. Έχουν ληφθεί μέτρα και στις δύο πλευρές των συνόρων για να βελτιωθεί η κατάσταση αυτών των «μειονοτήτων». Η Συνέλευση χαιρετίζει επίσης τα πρόσφατα γεγονότα, συμπεριλαμβανομένων των ιστορική επίσκεψη στην Τουρκία από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, τον Ιανουάριο του 2008 (επίσκεψη Καραμανλή), και τη συνάντησή του με τον Τούρκο ομόλογό του, την έκφραση μιας εποικοδομητικής προσέγγισης και του αμοιβαίου σεβασμού.
14. Ωστόσο, ορισμένα ζητήματα παραμένουν ανεπίλυτα και απαιτούν από τις δύο χώρες να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους, προσπάθειες οι οποίες δεν μπορεί να επιτύχουν εάν δεν υπάρξει ανοικτός και εποικοδομητικός διάλογος με τα μέλη των εν λόγω μειονοτήτων.
15. Η Συνέλευση ενθαρρύνει τις αρχές των δύο χωρών να κάνουν τα πάντα για να αλλάξει η αντίληψη των ανθρώπων των μελών των μειονοτήτων αυτών, οι οποίοι θεωρούνται μερικές φορές ως ξένοι στη χώρα τους. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να κατανοήσουμε τόσο τα μέλη της πλειοψηφίας όσο και των μελών των μειονοτήτων αλλά και την αίσθηση ότι οι τελευταίοι είναι πλήρως πολίτες της χώρας διαμονής τους.
16. Η Συνέλευση ενθαρρύνει επίσης τις δύο χώρες να υπογράψουν και / ή να επικυρώσουν τη Σύμβαση Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων. Η επικύρωση του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις Περιφερειακές ή Μειονοτικές Γλώσσες, θα αναφέρει επίσης την κατανόηση και την αποδοχή της ιδιαίτερα πολιτιστικά χαρακτηριστικά.
17. Η Ελλάδα και η Τουρκία πρέπει να συνειδητοποιήσουν επίσης την καίρια σημασία της εκπαίδευσης των μελών των μειονοτήτων. (σσ. Δραγώνα στην Θράκη) Οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι το επίπεδο της διδασκαλίας στα μειονοτικά σχολεία θα είναι υψηλής ποιότητας και θα δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά που ανήκουν σε μειονότητες να ενσωματωθούν πλήρως στην εθνική κοινότητα, ενώ θα διατηρούν την πολιτιστική τους ταυτότητα.
18. Ειδικότερα όσον αφορά την Ελλάδα, η Συνέλευση προτρέπει τις ελληνικές αρχές για:
18.1. Να παρασχεθεί κατάλληλη βοήθεια σε μειονοτικά σχολεία, ώστε να είναι σε θέση να παρέχει υψηλής ποιότητας διδασκαλία, ιδιαίτερα μέσω της -από καιρό αναμενόμενης- έκδοσης ορισμένων σχολικών βιβλίων για τα μειονοτικά σχολεία που αναθεωρήθηκαν το 1997, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης -χρηματοδοτούμενο έργο-, και με την εξέταση της δυνατότητας δημιουργίας νέων μειονοτήτων στα λύκεια.
18.2. εγγύηση ότι η Ειδική Εκπαίδευση Καθηγητών της Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (EΠAΘ) παρέχει υψηλής ποιότητας εκπαίδευση, τόσο στην ελληνική όσο και στην τουρκική γλώσσα, ούτως ώστε να εξασφαλίσει την κατάλληλη κατάρτιση των μελλοντικών εκπαιδευτικών που θα εργαστούν στα σχολεία της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.
18.3. Να παρέχουν διαρκή υποστήριξη -συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης- για την ανάληψη πρωτοβουλιών με στόχο την καλύτερη κατανόηση μεταξύ των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας και της πλειοψηφίας, καθώς και για την καλύτερη εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από τα μέλη της μειονότητας, ιδιαίτερα του προγράμματος για την «Εκπαίδευση μουσουλμανοπαίδων», έτσι ώστε η εκπαίδευση να αποτελεί παράγοντα για την ολοκλήρωση και την κατανόηση.
18.4. Να εφαρμόσει πλήρως το Νόμο αριθ. 3647 του Φεβρουαρίου 2008, οι διατάξεις του οποίου θα πρέπει να είναι σε θέση να ρυθμίζουν, σε σημαντικό μέτρο, τα προβλήματα -που περιμένουν να εξεταστούν για αρκετές δεκαετίες- που συνδέονται με το νομικό καθεστώς των βακουφίων (θεμέλια της μουσουλμανικής μειονότητας) .
18.5. Να επιτραπεί στην μουσουλμανική μειονότητα να επιλέγει ελεύθερα τους μουφτήδες της ως απλούς θρησκευτικούς ηγέτες (δηλαδή δεν θα έχουν δικαστική εξουσία), μέσω της εκλογής ή του διορισμού, και, συνεπώς, να καταργήσουν την εφαρμογή του νόμου της Σαρία -η οποία εγείρει σημαντικά ερωτήματα της συμβατότητας με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου- όπως συνιστώνται από τον Επίτροπο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
18.6. Να εξασφαλίσει ότι δεν γίνονται προσπάθειες που έγιναν για να επιβάλουν μια ταυτότητα σε ένα άτομο ή μια ομάδα προσώπων, ακόμη και από τους εκπροσώπους των άλλων ομάδων ενδιαφερομένων στο πλαίσιο της μειονότητας, σύμφωνα με το πνεύμα του άρθρου 3 της Σύμβασης-Πλαισίου για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων.
18.7. Να συνεχίσει την ανάπτυξη της οικονομίας και των υποδομών της Θράκης, για παράδειγμα, από τη διερεύνηση της δυνατότητας να γίνεται χρήση των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τη δημιουργία ζωνών ανάπτυξης της υπαίθρου ή ζώνες ελεύθερου εμπορίου στην περιοχή αυτή.
18.8. Να επιλύσει το συντομότερο δυνατό τις περιπτώσεις των ατόμων που εξακολουθούν να επηρεάζονται από την ανάκληση της ελληνικής ιθαγένειάς τους κατ’ εφαρμογή του άρθρου 19 του κώδικα ιθαγένειας (άρθρο που έχει πλέον καταργηθεί), συμπεριλαμβανομένων των ατόμων που κατέστησαν απάτριδες κατά την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου, αν και δεν ζουν πλέον στην Ελλάδα.
18.9. Να εφαρμόσει πλήρως τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με την ελευθερία της θρησκείας και του συνεταιρίζεσθαι, μεταξύ άλλων σχετικά με τους τίτλους των ενώσεων, και να επιτρέψει τις ενώσεις να χρησιμοποιούν το επίθετο «τουρκική» στην ονομασία τους, εφόσον το επιθυμούν.
18,10. Να εφαρμόσει πλήρως και ταχέως τη νομοθεσία του 2008 που προβλέπει ποσοστώσεις με βάση την πρόσβαση στο δημόσιο τομέα για τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας.
18.11. Να ενθαρρύνει την ανάπτυξη από τα μέσα ενημέρωσης ενός κώδικα δεοντολογίας για τον σεβασμό των θρησκευτικών μειονοτήτων, έχοντας κατά νου τον σημαντικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στην αντίληψη αυτών των μειονοτήτων από την πλειοψηφία, και να τιμωρεί τις προτροπές σε μίσος που κοινοποιούνται από τα μέσα ενημέρωσης, σε συμφωνία με τις αρχές που ορίζονται στη Σύσταση αριθ. R (97) 20 της Επιτροπής Υπουργών προς τα κράτη μέλη για την ομιλία μίσους.
18.12. Να οργανώσει μια εθνική εκστρατεία κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, τονίζοντας ότι η ποικιλομορφία είναι να μην θεωρείται ως απειλή αλλά ως πηγή εμπλουτισμού.
19. Ειδικότερα όσον αφορά την Τουρκία, η Συνέλευση καλεί τις τουρκικές αρχές να:
19.1. Να καταλήξουν σε εποικοδομητικές λύσεις για την εκπαίδευση του κλήρου των θρησκευτικών μειονοτήτων» και τη χορήγηση των αδειών εργασίας για τα ξένα μέλη του κλήρου.
19.2. Να αναγνωρίσει τη νομική προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη, το αρμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, της Αρμενίας Καθολική Αρχιεπισκοπή της Κωνσταντινούπολης, της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Κοινότητας στο πλαίσιο των δομών του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Αρχηγός Rabbinate, και η Αποστολική Vicariate της Κωνσταντινούπολης. Η απουσία της νομικής προσωπικότητας που αφορά όλες τις ενδιαφερόμενες κοινότητες που έχουν άμεσες συνέπειες όσον αφορά τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και διαχείρισης ακινήτων.
19.3. Να βρει μια συμφωνημένη λύση με τους εκπροσώπους της μειονότητας, με στόχο την επαναλειτουργία της Ελληνικής Ορθόδοξης θεολογικής σχολής (η Ιερατική Σχολή της Χάλκης), μεταξύ άλλων, μέσω της επίσημης γραπτώς πρότασης να ανοίξει εκ νέου το εκπαιδευτήριο, ως τμήμα της Θεολογικής Σχολής Πανεπιστήμιο της Χάλκης, με σκοπό την έναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων σχετικά με την πρόταση αυτή.
19.4. Να δώσει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης την ελευθερία να επιλέξει να χρησιμοποιήσει το επίθετο “οικουμενικό”.
19.5. Να επιλύσει το ζήτημα της καταγραφής των τόπων λατρείας και το ζήτημα των ιδιοκτησιών που κατασχέθηκαν από το 1974, οι οποίες πρέπει να επιστραφούν στους ιδιοκτήτες τους ή στα πρόσωπα που τις δικαιούνται ή, όταν η απόδοση των στοιχείων του ενεργητικού είναι αδύνατη, να προβλεφθεί δίκαιη αποζημίωση.
19.6. Να διασφαλιστεί ότι η συριακή ορθόδοξη μονή της Mor Gabriel, ένα από τα παλαιότερα χριστιανικά μοναστήρια στον κόσμο, που ιδρύθηκε το 397 μ.Χ., δεν έχει στερηθεί των εδαφών της, και ότι προστατεύεται στο σύνολό της. Η Συνέλευση εκφράζει την ανησυχία της σχετικά με την ίση με την τρέχουσα κατάσταση των παράνομη ιδιοποίηση σημαντικές ποσότητες γης ιστορικά και νομικά ανήκουν σε ένα πλήθος άλλα αρχαία μοναστήρια, εκκλησίες Συριακή, ιδιοκτήτες και στη νοτιο-ανατολική Τουρκία.
19.7. Να αναγνωρίσει, την προώθηση και την προστασία των ανθρώπων ως συριακή μειονότητα, η οποία είναι γηγενής στο νοτιο-ανατολική Τουρκία, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης και τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις που εγγυώνται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια τους. Αυτή η αναγνώριση πρέπει να περιλαμβάνει, αλλά δεν πρέπει να περιορίζει την επίσημη ανάπτυξη της εκπαίδευσης τους και τη διεξαγωγή θρησκευτικών τελετών στα Αραμαϊκά, που είναι η μητρική τους γλώσσα.
19.8. Να ληφθούν πρακτικά μέτρα για να καταστήσουν δυνατή για τα μέλη των εθνικών μειονοτήτων την εισαγωγή στις δυνάμεις της αστυνομίας, του στρατού, της δικαιοσύνης και της διοίκησης.
19.9. Να καταδικασθεί σταθερά κάθε μορφή βίας κατά των μελών των θρησκευτικών μειονοτήτων (είτε πρόκειται για τους Τούρκους πολίτες ή μη), και τη διεξαγωγή αποτελεσματικών ερευνών και άμεση δίωξη των υπευθύνων για βία ή απειλές βίας εναντίον των μελών των θρησκευτικών μειονοτήτων, ιδίως όσον αφορά τη δολοφονία ενός ιταλού καθολικού ιερέα στην 2006 και τριών προτεσταντών στη Μαλάτια τον Απρίλιο του 2007.
19.10. Να ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία σχετικά με τη δολοφονία του Hrant Dink, το 2007. Η Συνέλευση καλεί ιδιαίτερα το τουρκικό κοινοβούλιο να δώσει συνέχεια και να μην υπάρξει περαιτέρω καθυστέρηση στην έκθεση για τις υποομάδες της αρμόδιας επιτροπής για τη διερεύνηση της δολοφονίας του Χραντ Ντινκ, μια έκθεση η οποία έχει επισημάνει τα λάθη και την αμέλεια από την πλευρά των δυνάμεων ασφαλείας και της εθνικής αστυνομίας, με βάση την οποία η δολοφονία θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
19.11. Να διασφαλιστεί ότι η εγκύκλιος για την ελευθερία της θρησκείας των μη-μουσουλμάνων Τούρκων πολιτών, που εκδόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών στις 19 Ιουνίου 2007, τίθεται σε εφαρμογή και να αξιολογήσει τις επιπτώσεις της.
19.12. Να εφαρμόσει πλήρως το Νόμο αριθ. 3998, ο οποίος προβλέπει ότι κοιμητήρια που ανήκουν σε μειονοτικές κοινότητες δεν μπορούν να παραδοθούν στους δήμους, και έτσι να αποτραπεί η κατασκευή των κατοικιών που έχει παρατηρηθεί σε ορισμένα εβραϊκά νεκροταφεία.
19,13. Να αντιμετωπίσει σοβαρά το πρόβλημα της βεβήλωσης του νεκροταφείου της Καθολικής Εκκλησίας στην Αδριανούπολη, το οποίο είναι ένας ιερός τόπος ταφής για τους πολωνικούς, βούλγαρους, γάλλους και ιταλούς καθολικούς, και να διευκολυνθεί η αποκατάσταση των κατεστραμμένων μνημείων και τάφων εκεί.
19,14. Να γίνει προσαρμογή της νομοθεσίας, έτσι ώστε να επιτρέπουν στα παιδιά από μη μουσουλμανικές μειονότητες, που δεν έχουν την τουρκική ιθαγένεια, να γίνουν δεκτοί σε μειονοτικά σχολεία.
19,15. Να εφαρμοστεί το ψήφισμα 1625 (2008) της Συνέλευσης για την Ίμβρο και την Τένεδος: διατήρηση του αυτοδιοίκητου χαρακτήρα των δύο τουρκικών νησιών ως πρότυπο για τη συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και την Ελλάδα προς το συμφέρον των ενδιαφερομένων ατόμων.
19,16. Να δημιουργηθεί ινστιτούτο του γραφείου του διαμεσολαβητή (εκκρεμεί από το 2006), καθώς αυτό θα είναι καθοριστικής σημασίας για την αποφυγή εντάσεων στην κοινωνία.
19,17. Να απαγορευθούν αντισημιτικές δηλώσεις και άλλα λόγια μίσους και εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένης κάθε μορφή υποκίνησης σε βία εναντίον των μελών των θρησκευτικών μειονοτήτων, σύμφωνα με το ψήφισμα 1563 (2007) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης για την “Καταπολέμηση του αντισημιτισμού στην Ευρώπη» και την Γενική Σύσταση Πολιτικής αριθ. 9 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI) για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού.
19,18. Να προχωρήσει στην ενθάρρυνση της ανάπτυξης από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ενός κώδικα δεοντολογίας για τον σεβασμό των θρησκευτικών μειονοτήτων, έχοντας κατά νου τον σημαντικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στην αντίληψη αυτών των μειονοτήτων από την πλειοψηφία των πολιτών και να τιμωρεί τις προτροπές σε μίσος που κοινοποιούνται από τα μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη Σύσταση αριθ. R (97) 20 της Επιτροπής Υπουργών προς τα κράτη μέλη για την “πρόκληση μίσους”.
19,19. Να οργανώσει μια εθνική εκστρατεία κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, τονίζοντας ότι η ποικιλομορφία δεν πρέπει να θεωρείται ως απειλή αλλά ως πηγή εμπλουτισμού.
20. Η Συνέλευση καλεί τις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Ελλάδας να υποβάλουν έκθεση σχετικά με την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε κάθε σημείο στα σημεία 16, 18 και 19 του παρόντος ψηφίσματος μέχρι το Φεβρουάριο του 2011.
Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να πούμε πως… η Θράκη δεν πωλείται, αλλά παραδίδεται από τους Ευρωπαίους στην φωτιά…
Κωνσταντίνος
