[taxopress_postterms id="1"]
Αν συγκριθούν ακουστικά, οι 3 λέξεις, Άνθρωπος, Θρησκεία, Θράκη, διαπιστώνεται η ύπαρξη των κοινών γραµµάτων ΘΡ. “το γράμμα – Θ – είναι το θεϊκό γράμμα μας. Αρχικά απεδόθει σαν ένας κύκλος (το άπαν), με σταυρό μέσα του, (οι τέσσερες διαστάσεις). Αργότερα, απέληξε ως Θ, το σχήμα πανεπόπτου (θεϊικού) οφθαλμού. Το θρόισμα των φύλλων, από την πνοή του ανέμου, έδωσε ήχο στο γράμμα της θεότητος. Και επιβεβαιώνεται αυτό από το γεγονός ότι στην Πελασγική Δωδώνη, οι θείοι χρησμοί ελαμβάνοντο από το Θ-ρόισμα των φύλλων της ιεράς φηγός.” Οι Θεοί (προπάτορές μας) νίκησαν Τιτάνες και Γίγαντες και έγιναν κυρίαρχοι του κόσμου πάντα στον Όλυμπο. Την περιοχή γύρω από τον Όλυμπο την περιβάλλει η θεϊκή δύναμη των Ολυμπίων και έτσι η περιοχή αυτή ονομαζόταν ΘΡΑΚΗ. Ένα φυσιολογικό όνομα για τόσο ιερή περιοχή διότι περιλαμβάνει το γράμμα – Θ – που είναι θεϊκό, ακολουθούμενο από το – Ρ – που συμβολίζει ΡΟΗ. Θράκη ονομαζόταν η περιοχή από τον Όλυμπο έως τον Ελλήσποντο και τις δυτικές ακτές του Πόντου, και δέχεται την εξ’ ΟλΥμπου ΘεϊκΗ ΡΟΗ ή ευλογΙα. tetraktys
Κατά την Ελληνική μυθολογία, υπήρξε ένας προπάτορας που λεγόταν Θραξ και ήταν γιος του θεού του πολέμου Άρη. Ο θεός Άρης λεγόταν ότι διέμενε στη Θράκη. Σε μια άλλη εκδοχή και σύμφωνα με τον Ευριπίδη (στο έργο του Των Θρακών οι χρυσές ασπίδες) αναφέρει ότι το όνομα του Άρη ήταν Θράξ, ο οποίος ήταν ο προστάτης των Θρακών και του οποίου η χρυσή ασπίδα φυλασσόταν στο ναό του στη Βιστονίδα της Θράκης. Στην Ελληνική μυθολογία η Θράκη ήταν κόρη του Ωκεανού και της Παρθενόπης αδελφή της Ευρώπης.
Οι Θράκες εμφανίζονται στην Ιλιάδα του Ομήρου ως σύμμαχοι των Τρώων με αρχηγούς τον Ακάμα και τον Πήρο ή Πήρρο [Κάποτε οι νεοέλληνες πρέπει να πάψουμε αυτό το ανιστόρητο «οι Έλληνες και οι Τρώες» και να κατανοήσουμε ότι ο τρωικός πόλεμος ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος]. Αργότερα στη Ιλιάδα έκανε την εμφάνιση του και ένας άλλος βασιλιάς, ο Ρήσος, ο οποίος σκοτώθηκε μετά από νυχτερινή επιδρομή που έκανε ο Διομήδης και ο Οδυσσέας στο στρατόπεδο των Τρώων. Ένας άλλος μυθολογικός βασιλιάς των Θρακών ήταν ο Κισσούς, ο οποίος ζούσε στη δυτική τότε Θράκη και μετέπειτα Μακεδονία, ο οποίος ήταν πατέρας του Τρώα πρεσβύτερου Αντήνορα. Ας σημειωθεί εδώ ότι η Ομηρική Θράκη εκτεινόταν ως τον Αξιό ποταμό δυτικά, τον Ελλήσποντο και την Μαύρη Θάλασσα ανατολικά. Βόρεια εκτεινόταν μέχρι και τη σημερινή Σερβία και ολόκληρη τη Βουλγαρία.
Η Ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη από Θράκες βασιλείς όπως οι: Διομήδης των Θρακών, Τηρέας, Λυκούργος, Φινέας, Εύμολπος, Πολυμνήστωρ, Οίαγρος (πατέρας του Ορφέα) και άλλοι. Επίσης η φυλή που ο Όμηρος καλούσε Θράκες περιλάμβανε πολλές φυλές, διότι η αρχαία Θράκη ήταν τόπος διαμονής φυλών όπως οι Ηδωνοί που ζούσαν στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Στρυμόνα και Νέστου, οι Βισάλτες που ζούσαν στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Αξιού και Στρυμόνα, οι Κίκονες στην περιοχή της σημερινής Ροδόπης, οι Βίστωνες, οι Δόβηρες, οι Μύγδονες, οι Σάτραι, οι Αψίνθιοι και πολλοί άλλοι.
Η θρησκεία των Θρακών επικεντρώνεται γύρω από τη ζωή, το θάνατο και τη γονιμότητα. Οι Θράκες, εκτός των άλλων Ελλήνων θεών, λάτρευαν περισσότερο τον Διόνυσο στον οποίο πρόσφεραν θυσίες και έκαναν πολυήμερες γιορτές, ενώ αρκετοί αρχαίοι ιστορικοί αναφέρονται και στα Διονύσια μυστήρια. Σημαντικότερα από αυτά τα μυστήρια ήταν τα Καβείρια, τα οποία τελούσαν οι Κάβειροι λαός που ζούσε στη σημερινή Ροδόπη και στη νήσο Σαμοθράκη. Πολλά φαλλικά σύμβολα βρέθηκαν κατά τις σύγχρονες ανασκαφές, τα οποία μαρτυρούν τη λατρεία αυτών των συμβόλων, η οποία προερχόταν από την θρησκευτική λατρεία για τη γονιμότητα. Επίσης ο Μέγας Μύστης και πρώτος θεολόγος του πλανήτη, ποιητής Ορφέας, αλλά και θεός της ποίησης των αρχαίων Ελλήνων, λατρευόταν και αυτός από τους αρχαίους λαούς της Θράκης.
Κατά την κλασική περίοδο, οι Θράκες ήταν διαιρεμένοι σε πολυάριθμες φυλές. Ισχυρά βασίλεια παρέμειναν αυτά των Οδρυσών και της Δακίας. Αυτή την περίοδο (5ος – 4ος αιώνας π.Χ.), οι Θράκες ήταν περιζήτητοι από τις Ελληνικές πόλεις – κράτη ως μισθοφόροι πελταστές. Οι πελταστές ήταν εξοπλισμένοι με την πέλτη, δηλ. μικρή ασπίδα η οποία είχε μία εσοχή σαν μισοφέγγαρο, και τρία ακόντια, τα οποία κρατούσαν το ένα στο ένα χέρι και τα άλλα δύο στο άλλο χέρι μαζί με την ασπίδα.
Λόγω του ότι οι Θράκες ήταν επιδέξιοι και άφοβοι πολεμιστές, έγιναν επιθυμητοί και σεβαστοί μονομάχοι. Αυτός ο τύπος μονομάχου ονομαζόταν και Θραξ. Ο γνωστός μονομάχος Σπάρτακος καταγόταν από τη Θράκη.
Σύνδεσμος στην Πηγή…
