Τμήμα της πομπής των θεών στο γάμο του Πηλέα και της Θέτιδας, από τη ζώνη του ώμου του αγγείου François (αττικός μελανόμορφος ελικωτός κρατήρας, 570-565 π.Χ., MuseoArcheologicoEtrusco, Φλωρεντία). Ανάμεσα στις 270 μυθολογικές μορφές του αγγείου, ξεχωρίζει ο Διόνυσος. Εδώ, στραμμένος
Ετικέτα: Νύμφες
ΠΕΡΣΕΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ
Ο Ακρίσιος, ο Βασιλιάς του Άργους, είχε μία μοναχοκόρη, τη Δανάη, αλλά δεν είχε γιους ώστε να κληρονομήσουν το βασίλειο του. Η επιθυμία του να αποκτήσει ένα γιο ήταν τόσο μεγάλη, που αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι το μαντείο των Δελφών για
Διόνυσος, Βάκχος, Μαινάδες, και Απόλλων
Διόνυσος, ο γιος του Δία και της Σεμέλης, Θεός της έμπνευσης, της φώτισης, της βαθύτερης ενόρασης, της ανθρώπινης συμπόνιας και κατανόησης, αξίες που θεμελιώθηκαν στο νου και την ψυχή μιας ολόκληρης φυλής, μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Θεός της αμπέλου και
Πηνειάδες Νύμφες
Απόλλων και Δάφνη. Waterhouse, John William, 1908 Οι Νύμφες ήταν γυναικείες μορφές θεϊκής καταγωγής, νεαρές στην ηλικία, που ζούσαν μέσα στην άγρια φύση, τριγύριζαν στα βουνά, συνοδεύοντας την Άρτεμη και παίζοντας μαζί της. Ήταν όλες τους πανέμορφες, η Άρτεμη όμως ξεχώριζε
Ο θεός Πάνας, ο θεός των Αρκαδικών Βουνών…
Ο Πάνας (αρχ. Παν) είναι αρχαία ελληνική, ιδεατή, ανθρωπόμορφη και δευτερεύουσα θεότητα, που ήταν συνυφασμένη με την «πανίδα» της Φύσης, (άνθρωποι και ζώα) σε μια αμφίδρομη σχέση προστασίας, αλλά και προσωποποίηση της γενετικής δύναμης της ζωής. Συνδυάζοντας τον ανθρώπινο
Οι «Νύμφες»
Οι Νύμφες ήσαν κατώτερες γυναικείες θεότητες, νεαρές στην ηλικία, που ζούσαν στην φύση. Ήσαν πανέμορφες, τραγουδούσαν και χόρευαν στα λιβάδια, τις πλαγιές και κοντά στις πηγές. Υμνούσαν τους Ολύμπιους θεούς και ιδιαίτερα τον πατέρα του Πάνα, τον Ερμή. Όπως
Οι Δαίμονες στην Αρχαία Ελλάδα
Η Εστία με δύο ιέρειες και τον Αγαθοδαίμονα με μορφή όφεως ως προστάτη της οικίας. Η λέξη σημαίνει τον διανέμοντα, αυτόν που ορίζει τις τύχες των ανθρώπων. Οι δαίμονες είναι τέκνα θεών και ανθρώπων ή θνητοί, οι του χρυσού γένους
Θεοί και Θεότητες του Υγρού Στοιχείου στην Αρχαία Ελλάδα
ΘΕΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ: Ο Πόντος γέννησε τον Νηρέα, που τον φανταζόταν ως τον θαλάσσιο γέροντα (γέρων άλιος που κατοικούσε σε ένα λαμπρό και φωτεινό ανάκτορο στα βαθιά νερά. Χαρακτηρίζεται από καλοσύνη , δεν ξεχνά τους νόμους της δικαιοσύνης και κάνει
ΟΙ ΝΥΜΦΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
Οι Νύμφες ήταν γυναικείες μορφές θεϊκής καταγωγής, νεαρές στην ηλικία, που ζούσαν μέσα στην άγρια φύση, τριγύριζαν στα βουνά, συνοδεύοντας την Άρτεμη παίζοντας μαζί της. Ήταν όλες τους πανέμορφες, η Άρτεμη όμως ξεχώριζε με τη θωριά της ανάμεσά τους. Τραγουδούσαν και
“Ο ΥΜΗΤΤΟΣ” ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Από μερικούς αρχαίους και νεώτερους συγγραφείς και τα λιγοστά αρχαιολογικά ευρήματα, όσα οι Ρωμαίοι, ο φανατισμός και η αμάθεια των πρώτων Χριστιανών, με βοηθό το χρόνο, άφησαν σαν φτωχή ανάμνηση περασμένου μεγαλείου, μπορούμε να σχηματίσουμε μιά εικόνα της αρχαίας
ΣΕΙΛΗΝΟΙ ΚΑΙ ΣΑΤΥΡΟΙ
Δίπλα στις Μαινάδες ως συμπλήρωμά τους στη συνοδεία του Διονύσου υπήρχαν όντα ειδικού χαρακτήρα, μισο-άνθρωποι και μισο-ζώα, οι Σάτυροι και οι Σειληνοί, που όντας στην αρχή ξεχωριστοί, κατέληξαν αργότερα να συγχέονται και να θεωρούνται όμοιοι. Είναι ιδιαίτερα γνωστοί από τις
Οι Δαίμονες στην αρχαία Ελληνική μυθολογία
Οι Δαίμονες είναι αθάνατα πνευματικά όντα δηλαδή Θεοί κατά την αρχαία Ελληνική θεολογία. Οι αρχαίοι Έλληνες πολλές και ποικίλες νομίζανε τις προστασίες των Δαιμόνων όπως και ποια ήταν η αρχή τους. Μερικοί λέγανε ότι γεννήθηκαν από τους Θεούς και ότι