Τα σκυριανά άλογα που θεραπεύουν

Η αλήθεια είναι ότι επιστρέφοντας στο νησί -έπειτα από σαράντα χρόνια στην εκπαίδευση- θα αναλάμβανε, σε ένα κτήμα στο Κανόνι, τον ρόλο του υπερασπιστή ζώων. «Την πρώτη φορά που ήρθαμε στην Κέρκυρα ήταν μετά τον πόλεμο. Οταν τελείωσε ο Εμφύλιος, ο πατέρας μου αποφάσισε κάθε Πάσχα να μας πηγαίνει ένα ταξίδι στην Ελλάδα.

Μια μέρα, μαζί με τα αδέλφια μου πήραμε μια βάρκα, βγήκαμε απέναντι και αρχίσαμε να σκαρφαλώνουμε σαν τον Ταρζάν, όταν πρόσεξα έναν πανύψηλο φίκο 1400 χρόνων. Μιλούσα μέρες στην οικογένεια μου από τον ενθουσιασμό». Μερικά χρόνια αργότερα, ένας φίλος του πατέρα της του προτείνει να αγοράσει ένα κτήμα στο Κανόνι. «Δεν πίστευε στα μάτια του όταν διαπίστωσε ότι ήταν αυτό με τον φίκο». Το κτήμα, λοιπόν, γίνεται το μέρος που στεγάζει την οικογένεια στις διακοπές.

Η ζωή, όμως, στην Αθήνα συνεχιζόταν και το 1954 αποφασίζει να φύγει στη Γενεύη για σπουδές πάνω σε παιδιά με ειδικές ανάγκες, με καθηγητή τον Πιαζέ. Μένει πέντε χρόνια και επιστρέφει στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας μια θέση στο Βρεφοκομείο Αθηνών. Δεν αντέχει, όμως, πολύ και το 1963, μαζί με τη Μαρία Παπάγου, ξεκινούν το Κέντρο Θεοτόκος. «Ακόμα και σήμερα, που έχω αποσυρθεί, το έχω στην καρδιά μου».

Παράλληλα, παντρεύεται έναν Νορβηγό οικονομολόγο, αποκτά τρία παιδιά και συνεχίζει να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Το 1996, όμως, η οικογένεια πρέπει να αποφασίσει ποια θα είναι η τύχη του κτήματος στην Κέρκυρα. «Ηταν αδύνατον να το αφήσω να χαθεί». Σκέφτεται, λοιπόν, να μετακομίσει και μαζί έρχεται η ιδέα της διάσωσης ενός ελληνικού είδους υπό εξαφάνιση». Στην έρευνά της ανακαλύπτει τυχαία τα σκυριανά άλογα. «Ενα μικρόσωμο είδος (δεν ξεπερνά το ένα μέτρο σε ύψος και τα 150 κιλά σε βάρος) που πέρασε από την Αλάσκα στην Κίνα και από εκεί, στα Ιμαλάια και στη Μικρά Ασία για να έρθει στην Ευρώπη. Λέγεται ότι η προέλευσή του σχετίζεται με το αραβικό άτι, από όπου τα περήφανα χαρακτηριστικά του. Ο Μέγας Αλέξανδρος χρησιμοποιούσε πάντα σκυριανά για να μεταφέρει τις προμήθειες λόγω της αντοχής τους», λέει.

Μέχρι τη δεκαετία του ’60, μάλιστα, υπήρχε σε όλα τα νησιά του Αιγαίου και κυρίως, σε Μυτιλήνη και Σκύρο, αφού ήταν συνηθισμένο σε σκληρές συνθήκες. Με τη βοήθεια του Αλεκ Κόπλαντ από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, από τους λιγοστούς ειδικούς, βρίσκει τέσσερα καθαρόαιμα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης που είχαν διασωθεί από τη Νίκη Γουλανδρή και αποφασίζει να τα μεταφέρει στην Κέρκυρα, ξεκινώντας το 1998 το «Silva Project».

Εναν χρόνο αργότερα γεννιέται ο Silverstar, η Σάντρα, η Σαμάνθα και η Στέισι και το 2005 αρχίζει και επίσημα το πρόγραμμα θεραπευτικής ιππασίας, συνδυάζοντας τις γνώσεις της στην εκπαίδευση παιδιών με ειδικές ανάγκες. «Μικρόσωμα και τρυφερά, τα σκυριανά δημιουργούν γρήγορα σχέση εμπιστοσύνης με τον αναβάτη». Αποφασίζει, μάλιστα, να αναθέσει την οργάνωση στον διάσημο Αμερικανό γητευτή Φράνκλιν Λέβινσον και τη Βραζιλιάνα εκπαιδεύτρια Λουσιάνα Παλαβιτσίνος.

Διασώζοντας σπάνιες ράτσες

«Οι περισσότεροι που δουλεύουν στο κτήμα είναι εθελοντές από το εξωτερικό, κυρίως μεταπτυχιακοί φοιτητές που έρχονται να κάνουν την πρακτική τους». Προς το παρόν, με βάση τα σκυριανά άλογα του Silva Project, ξεκίνησε ένα πιλοτικό πρόγραμμα αναπαραγωγής στη Σκοτία από τον Αλεκ Κόπλαντ. «Πρόκειται ίσως για τα τελευταία καθαρόαιμα σε όλο τον κόσμο».

Παράλληλα, προσπαθεί να διασώσει ελληνικές φυλές κατσίκας και αγελάδας και βέβαια σκυλιά, κουκουβάγιες και γερακίνες, ως πρόεδρος της οργάνωσης Κιβωτός, που περιθάλπει τραυματισμένα ζώα. «Αν με ρωτούσε κανείς πριν από μερικά χρόνια γιατί τα κάνω όλα αυτά, θα έλεγα ότι είναι η αγάπη μου για τη φύση. Σήμερα, όμως, ξέρω: Ηταν ο πόλεμος. Ασυνείδητα μέσα μου έπρεπε να διαλέξω. Και διάλεξα τη ζωή…».

POZA ΚΡΑΜΕΡΗ

ΦΩTOΓΡAΦIEΣ: ΛΕΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΥ
www.lenakonstantakou.com

Πηγή: Καλά Νέα

Σύνδεσμος στην Πηγή…