Δεν το άντεχε φαίνεται ο αρχιεπίσκοπος να παραστεί στα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, του υπερσύγχρονου αυτού «άντρου της ειδωλολατρίας». Άν ήταν όμως αρχιεπίσκοπος ο κ. Άνθιμος, θα είχε πάει και θα το είχε αγιάσει κιόλας, σύμφωνα με από άμβωνος δήλωσή του την επομένη των εγκαινίων, αμέσως μετα την οποία όμως, έσπευσε να διευκρινίσει: «Έπρεπε να τελέσουν αγιασμό για το κτήριο, όχι για τα εκθέματα».
Ποιά είναι αυτά τα εκθέματα; Όσα αρχαία ευρήματα δεν κλάπηκαν, δεν λεηλατήθηκαν, δεν χύθηκαν σε ασβεστοκάμινους και χυτήρια, δεν εντοιχίστηκαν στις χριστιανικές εκκλησίες της Πλάκας• τα αρχαία αγάλματα με τις σπασμένες μύτες, με τα βγαλμένα μάτια και με ακρωτηριασμένα τα γεννητικά τους όργανα από τα χριστιανικά καλέμια. Με τέτοιες μεσαιωνικές αντιλήψεις, απαιτούμε να διαχειρισθούμε τις τύχες, όσων μαρμάρων του Παρθενώνα δεν έγιναν οικοδομικό υλικό εκκλησιών, αλλά εκτίθενται στο Βρεττανικό Μουσείο, όπου μπορούν να τα θαυμάζουν άνθρωποι απ όλο τον κόσμο.
