Το ραδόνιο είναι ένα φυσικό ραδιενεργό στοιχείο που εκπέμπεται από το έδαφος και συνεισφέρει στο 50% της δόσης που δέχεται ο άνθρωπος από τις ϊοντίζουσες ακτινοβολίες φυσικής προέλευσης! Ευθύνεται κυρίως για καρκίνους στον πνεύμονα (στη δεύτερη θέση επικινδυνότητας μετά το κάπνισμα) και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO) το έχει κατατάξει στα καρκινογόνα τάξης Α!
Εκτός όμως από την αρνητική πλευρά του,υπάρχει και μια θετική που μπορεί να λύσει το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη και να μας ανεξαρτοποιήσει από το πετρέλαιο.
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στη δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας.
Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακήςτα 150! Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή, κλπ.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο!!!
Ο ελάχιστος χρόνος αποσύνθεσης που το χαρακτηρίζει του επιτρέπει να βρίσκεται σε δεδομένες κατά μέσο όρο αναλογίες στην φύση.
Κανονικά λίγες μέρες μετά την δημιουργία του θα έπρεπε να εξαφανιστεί ολοκληρωτικά.
Είναι γνωστό ότι το Ραδόνιο παράγεται από μια πυρηνική αντίδραση αποσύνθεσης ενός άλλου πυρηνικού στοιχείου του Ραδίου (Ra)
226Ra ->222Rn + 4He
Tο Ράδιο είναι στην φύση ενωμένο με το Χλώριο(Cl) ,το Βρώμιο (Br),το Άζωτο (N),το Οξυγόνο(O) και το νερό.
Η ένωση του Ραδίου με το Χλώριο, το χλωριούχο Ράδιο όταν διαλυθεί στο νερό διαχέεται με φυσικό τρόπο στα χώματα και στα πετρώματα. Πρόκειται για μια φυσική διαδικασία που συμβαίνει ώστε να μεταφέρεται το Ράδιο και να συναντιέται σε όλη την έκταση της γης, σε μορφή ενώσεων ,σε μικρή όμως αναλογία.
Σε αυτό το σημείο αρχίζουν τα μυστήρια για τα οποία η σύγχρονη φυσική τηρεί σιγή ιχθύος.
Το χλωριούχο Ράδιο είναι εξόχως ραδιενεργό. Όταν όμως διαλυθεί στο νερό και το νερό εξατμιστεί η στερεή ουσία που παραμένει έχει χάσει το 98% της ραδιενέργικής της ικανότητας. Ένα αρχικά από την ουσία έχουμε ακτινοβολία α, β ,γ ουσιαστικά μένει μια ελάχιστη ακίνδυνη ακτινοβολία α, ενώ οι βλαβερές ακτινοβολίες β, γ έχουν εξαφανιστεί!
Το φαινόμενο αυτό αντίκειται ολοκληρωτικά στα δόγματα της σύγχρονης φυσικής.
Ωστόσο αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι κατά τον χρόνο που το ράδιο είναι διαλυμένο στο νερό, εκλύεται ένα άλλο εξόχως ραδιενεργό στοιχείο, το Ραδόνιο, το οποίο δραπετεύει με την μορφή αερίου. Αυτό συμβαίνει για όσο χρόνο το ράδιο βρίσκεται υπο διάλυση. Όταν τελικά επανασταθεροποιηθεί με την εξάτμιση του νερού τότε εμφανίζεται εντελώς αδρανές.
Σε αυτό το σημείο έρχεται σε σύγκρουση για δεύτερη φορά με την σύγχρονη φυσική.
Μέρα με την μέρα και κατά την διάρκεια ενός μηνά το χλωριούχο ράδιο επανακτά την ραδιενέργεια του και επανέρχεται στην κατάσταση που βρισκόταν πριν από την διάλυση στο νερό.
Με το ίδιο μείγμα μπορούμε να επαναλάβουμε την διαδικασία όσες φορές θέλουμε τουλάχιστον για τα επόμενα 1898 χρόνια, όσος είναι χρόνος ημιζωής του ραδίου.
Από πού λοιπόν έρχεται η ενέργεια που επανακτά το ράδιο; Η απάντηση έρχεται αβίαστα. Είναι από αυτό οι κβαντικοί φυσικοί ονομάζουν κβαντικές διακυμάνσεις του κενού χώρου, ενώ όσοι δεν παίζουν με τις λέξεις το ονομάζουν με το όνομα που είχε πάντα, Αιθέρας.
Το μορφογενετικό πρότυπο, ο αιθέρας που οφείλει το ράδιο την δημιουργία και τις ιδιότητες του το έχει εφοδιάσει με εκείνες τις δράσεις που έχει εφοδιάσει και άλλα στοιχεία όπως το νερό, ώστε για όσο χρόνο ζει να αποτελεί μια ανεξάντλητη πηγή ενέργειας.
