Ολες οι ενδείξεις ήταν ξεκάθαρες. Οι χώρες της Ε.Ε. ετοίμασαν πυρετωδώς και παρουσιάζουν με καμάρι το νέο υπερεθνικό τους «όργανο», μέσα από το οποίο παίρνει «σάρκα και οστά» το μεγαλύτερο φακέλωμα ιδεών και συμπεριφορών που έγινε ποτέ στην Ιστορία. Με πρόσχημα την ασφάλεια, οι κοινωνικοί αγώνες, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, μπαίνουν ευθέως στο στόχαστρο των μηχανισμών καταστολής.
Ο επίσημα διακηρυγμένος σκοπός της νέας πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας είναι γενικά λογικός: η πρόληψη τρομοκρατικών ενεργειών. Ομως ο τρόπος και τα μέσα που χρησιμοποιούνται, ξεπερνούν κατά πολύ τον αρχικό σκοπό. Η on line καταγραφή στοιχείων και πληροφοριών οδηγεί σε γενικευμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση προσώπων και πολιτικών ομάδων που δραστηριοποιούνται ακόμη και σε μη βίαια κινήματα, όπως το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης! Προσωπικές συνήθειες και φιλικές συναναστροφές, πολιτικές προτιμήσεις και οικονομικο-κοινωνικές απόψεις, επισκέψεις και συνομιλίες στο Ιντερνετ, ψυχολογικές αναλύσεις της προσωπικότητας των ατόμων, ευαίσθητα δεδομένα και πληροφορίες, όπως μηνύματα, e-mail και απόψεις των υπόπτων, θα αποτελέσουν την πρώτη ύλη για το νέο «σαφάρι» που στήνουν οι αρχές ασφαλείας κατά όσων θεωρούν επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη. Είναι προφανές ότι όλα αυτά προϋποθέτουν τη συντονισμένη λειτουργία όλων των αστυνομικών υπηρεσιών και σίγουρα τη διενέργεια μαζικών υποκλοπών σε τηλέφωνα και Ιντερνετ προκειμένου να συγκεντρωθεί ο όγκος των ζητούμενων πληροφοριών.
Ο μηχανισμός είναι απλός. Αστυνομικές αρχές και υπηρεσίες ασφαλείας σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης καλούνται να συνεισφέρουν στη συγκρότηση της τεράστιας βάσης δεδομένων που θα συγκροτηθεί, για άτομα και ομάδες τα οποία χαρακτηρίζονται, γενικώς, ύποπτα για σχέσεις τους με τα λεγόμενα φαινόμενα «βίαιης ριζοσπαστικοποίησης».
Η «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση», σύμφωνα με την Ε.Ε., αφορά τη διαδικασία μέσω της οποίας κάποιο πρόσωπο στρατολογείται σε τρομοκρατικές ομάδες ή άλλες βίαιες οργανώσεις και αποδέχεται τη χρήση βίας. Οπως αναφέρεται στο κείμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας που αποκάλυψε η ΜΚΟ προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων «Statewacth», η αξιολόγηση των στοιχείων αυτών θα οδηγήσει αυτόματα σε «τακτική επιχειρησιακή διαδικασία λήψης αποφάσεων». Ορος που, όπως λέει η οργάνωση, αποτελεί ευφημισμό για στοχοποίηση, υπονόμευση και αποσταθεροποίηση των συγκεκριμένων δομών.
Είναι ενδεικτικό ωστόσο ότι στο ίδιο κείμενο η Ε.Ε. εκτός του όρου «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση» χρησιμοποιεί και απλώς τον όρο «ριζοσπαστικοποίηση», σαν να πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Με τη σύγχυση αυτή όμως επιτυγχάνεται η ενοχοποίηση συλλήβδην όλων εκείνων τους οποίους οι αρχές ασφαλείας θεωρούν αντιπάλους του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος, ακόμη και εάν δεν χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους πάλης!
Σύμφωνα με την ίδια οργάνωση, ο όρος «αντιπαγκοσμιοποίηση μοιάζει να αποτελεί μια γενική σύλληψη», η οποία καλύπτει κάθε ομάδα ή οργάνωση που αντιτίθεται στο «status quo».
Είναι φανερό ότι με τα μέτρα αυτά τίθενται υπό αυστηρή επιτήρηση και ποινικοποιούνται πρόσωπα, ηγέτες και κινήματα, τα οποία οι εθνικές αστυνομίες και τα ευρωπαϊκά όργανα ασφαλείας θα χαρακτηρίσουν αυθαίρετα ως «ριζοσπάστες» ή οπαδούς απελευθερωτικών κινημάτων!
Καταγραφή ιδεών, συμπεριφορών με 70 ερωτήσεις
Από τις συνολικά 70 ερωτήσεις στις οποίες καλούνται να δώσουν πληροφορίες οι αστυνομικές αρχές και οι μυστικές υπηρεσίες, οι περισσότερες αφορούν την αποκάλυψη και καταγραφή ιδεών και συμπεριφορών ατόμων και ομάδων που θεωρούνται επικίνδυνα για τη σημερινή τάξη πραγμάτων.
Ξεκινώντας από ομάδες που υποστηρίζουν τη βία (τρομοκρατικές ή μη), φτάνουν σε πρόσωπα και οργανώσεις που διεξάγουν μη βίαιη, πολιτική πάλη, κατά της παγκοσμιοποίησης! Ιδού οι πιο ενδιαφέρουσες ερωτήσεις του πρωτοφανούς φακελώματος που με πρόσχημα την τρομοκρατία ξεκινά η Ε.Ε. κατά των «αντιφρονούντων» και των κινημάτων κοινωνικής αμφισβήτησης:
1 Πού εδράζεται η ιδεολογία η οποία ευθέως υποστηρίζει τη βία (άκρα Δεξιά, άκρα Αριστερά, ισλαμιστές, εθνικιστές, κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης κ.λπ.)
2 Βασικές αρχές και σκοποί. Πώς και γιατί η ιδεολογία υποστηρίζει την άσκηση βίας;
3 Οργανώσεις ή τρομοκρατικές ομάδες που έχουν υιοθετήσει την ιδεολογία της βίας.
4 Οργανώσεις ή ομάδες που προωθούν τη βίαιη ριζοσπαστικοποίηση.
5 Ακριβής διατύπωση των ριζοσπαστικών μηνυμάτων, χαρακτηριστικά κ.ά.
6 Υπάρχουν τέτοια άλλα μηνύματα που προέρχονται από ιδεολογίες ή κινήματα που δεν υποστηρίζουν τη βία ή εμφανίζονται ως εναλλακτικές προτάσεις;
7 Τα πιο συχνά κανάλια επικοινωνίας (π.χ. μέσω φόρουμ στο Διαδίκτυο) και ποιοι επικοινωνούν μεταξύ τους;
8 Πώς χρησιμοποιεί το Ιντερνετ; Σε ποιες διευθύνσεις μπαίνει συχνά;
9 Ηλικία, φύλο, τόπος γέννησης και εθνικότητα προσώπων και ομάδων.
10 Οικονομική κατάσταση του προσώπου (ανεργία, απώλεια υποτροφίας ή οικονομικού βοηθήματος).
11 Σχετικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά (διαταραχές, αδύναμη ή χαρισματική προσωπικότητα κ.ά.).
12 Πιθανά υποκείμενα ψυχολογικά κίνητρα (ενοχές, εκδικητικότητα κ.ά.).
13 Επίπεδο και τύπος εκπαίδευσης.
14 Φύση επαγγελματικής εμπειρίας.
15 Φύση και επίπεδο ιδεολογικής γνώσης δέσμευσης και θρησκευτικής συνειδητοποίησης.
16 Ποινικό υπόβαθρο (προηγούμενες καταδίκες).
17 Επίπεδο έκθεσης στη βία.
18 Χώροι όπου κοινωνικοποιούνται οι οργανωμένες ομάδες.
19 Κοινωνική δυναμική, επίπεδο ενσωμάτωσης στην κοινωνία.
20 Πού στηρίζεται κυρίως η κοινωνική αναγνώριση (θρησκευτικές ομάδες, εθνικές ομάδες, φυλετικές, κοινωνική τάξη);
21 Σχέσεις με διάφορα κυβερνητικά-θεσμικά όργανα του κράτους (κοινωνικές υπηρεσίες, εκπαιδευτικά ιδρύματα, αρχές ασφαλείας, φυλακές, μυστικές υπηρεσίες!).
22 Προσανατολισμός τρομοκρατικών ομάδων ή δικτύων ανά γεωγραφική περιοχή (επιθέσεις σε περιοχές όπου ζουν τα υπό έλεγχο πρόσωπα, στρατολόγηση κ.ά.).
23 Προσανατολισμός των μη βίαιων οργανώσεων.
24 Κάθε σχετικός οικονομικός, κοινωνικός, πολιτιστικός, πολιτικός, δημογραφικός ή άλλος παράγοντας, σχετικά με πρόσωπα και ομάδες.
25 Χώρα-πόλη με επεισόδιο βίαιης ριζοσπαστικοποίησης.
26 Κοινωνικό περιβάλλον όπου συμβαίνει το επεισόδιο αυτό (οικογένεια, φίλοι, Ιντερνετ, εκπευδευτικοί ή θρησκευτικοί χώροι κ.0.κ.)
27 Πώς το «πρόσωπο» εκλαμβάνει τη σχέση του με τη νέα συλλογική ταυτότητα και τα μέλη της (συχνά οι τρομοκρατικές οργανώσεις εμφανίζονται ως υπερασπιστές ομάδων πραγματικών ή ανύπαρκτων που υφίστανται αδικίες);
28 Πώς μεταφράζει το «πρόσωπο» τη σχέση του με όσους θεωρούνται «εχθροί»;
29 Ποια τα συναισθήματα του «προσώπου» για τη νέα του ομάδα, αλλά και την κοινωνική, θρησκευτική, πολιτική και οικονομική κατάσταση;
30 Ποια συναισθήματα έχει απέναντι στη χρήση βίας;
31 Εχει κάνει το πρόσωπο σχόλια για τη συμμετοχή του σε ομάδα που προωθεί τη βία;
32 Σχολίασε τη χρήση βίας ή την πρόθεσή του να συμμετέχει σε βίαιες δραστηριότητες;
33 Εχει σχολιάσει το πρόσωπο άλλα θέματα πολιτικής φύσης, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που υπάρχουν σε μηνύματα «βίαιης ριζοσπαστικοποίησης»;
34 Μετέβαλε πρόσφατα το «πρόσωπο» κάποιες συμπεριφορές ρουτίνας (π.χ. συνήθειες, κώδικα ντυσίματος, υγιεινή, δίαιτα, προσευχή, μέσα επικοινωνίας κ.ά.);
35 Αναφέρατε τις πιθανές αιτίες και προηγούμενες πληροφορίες για επιρροή από ριζοσπαστικές ομάδες (π.χ. ιδεολογία, θρησκείες, ομάδες, σελίδες στο Ιντερνετ, θρησκευτικά κέντρα κ.ά.).
