Αθανάτους μεν πρώτα θεούς τίμα, ως είναι καθιερωμένον υπό του νόμου και σέβου τον όρκον, έπειτα, την τάξιν των πεφωτισμένων ηρώων και τους επί της γης διαμένοντας Δαίμονας σέβου, πράττων τα νόμιμα, και τους γονείς σου τίμα και τους πλησιεστάτους συγγενείς, εκ δε των άλλων ανθρώπων κάνε φίλον τον άριστον εις την αρετήν. Πράους πρόφερε λόγους (προς τον φίλον σου) και έργα επωφελή πράττε (εις αυτόν), μηδέ μισήσεις τον φίλον σου διά μικρόν αυτού παράπτωμα, εφ’ όσον δύνασαι διότι η δύναμις κατοικεί πλησίον της ανάγκης.
Γνώριζε μεν ότι ταύτα ούτως έχουσιν συνήθιζε δε να καταστέλεις των ακολούθων την άμετρον τάσιν: πρωτίστως μεν της κοιλίας, του ύπνου, της λαγνείας και του θυμού. Ποτέ δε να μην πράξεις κάτι αισχρόν μήτε μετ’ άλλου, μήτε κατ’ ιδίαν μάλιστα, πάντων των άλλων τον εαυτόν σου εντρέπου.
Έπειτα, την δικαιοσύνην να ασκείς και έργω και λόγω, συνήθιζε δε να μην λέγεις και να μην πράττεις απερισκέπτως τίποτε και γνώριζε ότι είναι πεπρωμένον άπαντες να αποθάνουν, τα δε χρήματα, άλλοτε αποκτώνται, άλλοτε χάνονται.
Εκ των δεινών δε των οποίων οι άνθρωποι έχουσιν εκ της θείας Ειμαρμένης, όσο μέρος εκ τούτων έχεις, υπόφερε το και μην αγανάκτει, πρέπει δε να θεραπεύεις αυτά τα δεινά, καθ’ όσον δύνασαι και να λες εις τον εαυτό σου ότι η μοίρα εις τους εναρέτους δεν δίδει πολύ μέρος εκ τούτων των δεινών.
Εις την πορείαν του βίου σου θα ακούσεις να λέγουν λόγους πολλούς, καλούς και κακούς, τους οποίους μήτε μετά θαυμασμού να αποδέχεσαι μήτε χωρίς κρίσιν να απορρίπτεις, ψεύδος δε τι αν λέγεται, μετά πραότητος να ακούεις, πάντοτε δε απαρεγκλίτως να εφαρμόζεις αυτό που θα σου είπω: πρόσεχε, ποτέ κανείς να μην σε παραπείσει είτε διά λόγων είτε δι’ έργων να πράξεις ή να ειπείς τι, το όποιον δεν θα είναι ωφέλιμον εις εσέ.
Και σκέπτου, προ πάσης δε πράξεως σου σκέπτου, ίνα μηδεμία σου πράξις γίνεται ανοήτως, άφρονος και δύστυχους ανθρώπου ίδιον είναι να πράττει και να λέγει ανόητα αλλά να εκτελείς αυτά, τα οποία, κατόπιν, λύπην δεν θα σου προξενήσουν. Να μην πράττεις δε τίποτα, του οποίου δεν έχεις επίγνωση, αλλά να διδάσκεσαι όσα έχεις καθήκον να γνωρίζει.; και μ’ αυτόν τον τρόπο θα διάγεις βίον τερπνότατον.
Δεν πρέπει δε να αμελείς την υγείαν του σώματος σου, αλλά και του ποτού και του φαγητού και της γυμναστικής να κάνεις χρήση με μέτρον. Μέτρον εννοώ εκείνο, το όποιον δεν θα σε βλάψει. Συνήθιζε δε να έχεις βίον αγνόν και λιτόν, όσα δε φθόνον και μίσος γεννούν απόφευγε να πράττεις μη δαπανών ασκόπως, όπως πράττουν οι αγνοούντες τα αγαθά, μηδέ φιλάργυρος να είσαι, το μέτρον εις τα πάντα είναι το άριστον.
Πράττε δε μόνον όσα δεν θα σε βλάψουν και σκέπτου, προ πάσης πράξεως σου σκέπτου.
Αφού εγερθείς εκ του ύπνου με μελίφρονα διάθεσην σπεύσε να οργανώσεις, όσα πρόκειται να εκτελέσεις κατά την διάρκειαν της ημέρας.
Μηδέ τον γλυκόν ύπνον να δέχεσαι εις τους οφθαλμούς σου, πριν των ημερινών σου έργων το καθένα, τρείς φορές εξετάσεις:
τι κακό έπραξα;
τί καλό έπραξα;
ποίον καθήκον μου παραμέλησα;
Ξεκινώντας δε από το πρώτον έργον σου, εξέταζε διεξοδικά και έπειτα διά μεν τας αφρόνους πράξεις σου επέπληξε τον εαυτόν σου, διά δε τας χρηστάς τέρπου. Εις αυτά να ασκείσαι, αυτά να μελετάς, προς αυτά πρέπει να έχεις ερωτά αυτά θα σε θέσουν εις τα ίχνη της θείας αρετής ναι μα τον παραδόν τα εις την ψυχήν ημών την θείαν τετρακτύν, την πηγήν της αενάου φύσεως.
Προχώρησε, λοιπόν, επί το έργον σου, αφού, πρώτον, επικαλεστείς την ενίσχυσιν των θεών για να το φέρεις εις αίσιον πέρας. Εάν κυριαρχήσεις επί των ανωτέρω, θα γνωρίσεις την σύστασιν των αθανάτων θεών και των θνητών ανθρώπων, πως δηλαδή τα πάντα χωρίζονται και πως τα πάντα ενούνται, θα γνωρίσεις επίσης, όσον σου είναι θεμιτόν. ότι ή φύσις εν παντί είναι όμοια προς εαυτήν, ώστε ούτε τα ανέλπιστα να ελπίζεις, ούτε και τίποτε να σου διαφεύγει εκ των όντων θα γνωρίσεις δε ακόμη ότι οι άνθρωποι έχουν συμφορές, τας όποιας οι ίδιοι έχουν εκλέξει για τους εαυτούς τους, οι ταλαίπωροι, οι οποίοι, ενώ τα αγαθά είναι πλησίον τους, ούτε τα βλέπουν ούτε τα ακούουν, ελάχιστοι δε άνθρωποι γνωρίζουν τον τρόπον λυτρώσεως εκ τούτων των δεινών. Τοιαύτη μοίρα βλάπτει τας φρένας τους. Ως κύλινδροι δε κυλίονται άλλοτε εδώ και άλλοτε εκεί, απείρους συμφοράς έχοντες διότι η ολεθρία Έρις, η προσκεκολλημένη εις αυτούς, συνοδεύουσα βλάπτει αυτούς χωρίς να το διακρίνουν. Την Έριδα δε, δεν πρέπει να την προκαλούμε, αλλά υποχωρούντες σκοπίμως να την αποφεύγωμεν.
Ζευ πάτερ, αναμφιβόλως, ημπορείς να λυτρώσεις απαντάς τους ανθρώπους από τα δεινά τους, αν τους δείξεις ποίον θείον δαίμονα έχουν εντός των. Άλλα εσύ έχε θάρρος, αφού το θείον γένος ενυπάρχει εις τους ανθρώπους, προς τους οποίους η ιερά φύσις αποκαλυπτόμενη, παρέχει αφθόνως την σοφίαν της. Αν δε καταστείς κοινωνός των φυσικών νόμων, θα κυριαρχήσεις εις όσα σε προτρέπω, και εξαγνίζοντας την ψυχήν σου, θα την σώσεις εκ των δεινών.
Άπεχε, λοιπόν των τροφών, περί ων είπομεν, με κρίση εκτελώντας όσα συντελούν εις την κάθαρσιν και την απελευθέρωσιν της ψυχής και σκέπτου περί εκάστου, εγκαθιστώντας ως ηνίοχον υπεράνω όλων την αρίστην γνώμην.
Όταν δε εγκαταλείψεις το σώμα σου εις την Γην και έλθεις εις τον ελεύθερον αιθέρα, τότε θα είσαι αθάνατος, θεός άφθαρτος, ουχί δε πλέον θνητός.
