Οι Πυθαγόρειες προτροπές-σύμβολα ή ακούσματα, επινοήθηκαν για να μην είναι αναγνωρίσιμα και ευνόητα από τον κάθε τυχόντα. Σύμφωνα με τον νόμο της εχεμύθειας των θείων μυστηρίων που θεσπίστηκαν από τον Πυθαγόρα, οι Πυθαγόρειοι χρησιμοποιούσαν τρόπους απόρρητους για τους αμύητους και προστάτευαν μέσω συμβόλων τις μεταξύ τους διαλέξεις και συγγραφές. Έτσι στους τυχαίους ακροατές τα ακούσματα αυτά φαίνονται γελοία και γεμάτα ελαφρότητα. Όλα μαζί τα ακούσματα αυτά, γενικά προτρέπουν την καθολική αρετή.
“ΜΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΟΥΤΕ ΤΑ ΘΕΙΑ ΔΟΓΜΑΤΑ”
Το παραπάνω άκουσμα δείχνει ικανοποιητικό σεβασμό και τονίζει με έμφαση την υπεροχή των θεών, εφοδιάζοντας και υπενθυμίζοντας μας ότι δεν πρέπει να αποφαινόμαστε για την θεία δύναμη συγκρίνοντας την με την δική μας.
Διότι δικαιολογημένα, κάποια πράγματα μας φαίνονται ανέφικτα και αδύνατα, εξαιτίας της σωματικής μας υπόστασης, της γέννησης, της φθοράς και της πρόσκαιρης φύσης μας, διότι είμαστε εκτεθειμένοι σε ποικίλες νόσους, εξαιτίας της μέτριας φυσικής μας κατάστασης, εξαιτίας της τάσης μας προς το κέντρο λόγω της βαρύτητας, λόγω υπνηλίας, ανεπάρκειας, κορεσμού, έλλειψης βούλησης, ασθένειας, παρεμπόδισης της ψυχής και άλλων συνθηκών.
Έτσι, παρά το γεγονός ότι η φύση μας έχει πολλά εξαίρετα προνόμια, εντούτοις είμαστε σε κάθε περίπτωση κατώτεροι των θεών, χωρίς να έχουμε την ίδια δύναμη ή ισάξια αρετή με την δική τους.
Αυτός είναι και ο λόγος που μας προτρέπει να μην αμφισβητούμε τους θεούς.
Προσθέτει επίσης πως δεν πρέπει να αμφισβητούμε ούτε τα θεία δόγματα, αυτά που ανήκουν στην Πυθαγορικη Φιλοσοφία, διότι μοναχά αυτά -που είναι ασφαλισμένα από μαθήματα και επιστημονικές θεωρίες- είναι αληθή και αδιάψευστα, καθώς επιβεβαιώνονται από κάθε είδους αποδείξεις και συνοδεύονται από την αναγκαιότητα.
Το ίδιο σύμβολο μας προτρέπει και στην επιστήμη που αφορά τους θεούς. Διότι μας παρακινεί να αποκτήσουμε μια επιστήμη τέτοιου τύπου, μέσω της οποίας να μην μπορούμε να απιστήσουμε στα όσα λέγονται σχετικά με τους θεούς και τα θεία δόγματα.
Μπορεί επίσης να παραινεί για τα ίδια πράγματα και μέσω μαθημάτων, διότι μοναχά αυτά μπορούν να κάνουν τα μάτια εκείνου που σκοπεύει να στοχαστεί και να θεωρήσει να βλέπουν, και μονάχα αυτά φωτίζουν οτιδήποτε αφορά όλα τα όντα.
Διότι με την συμμετοχή στα μαθήματα, ένα πράγμα πρωταρχικά προκύπτει: απαλείφεται η κάθε αμφιβολία σχετικά με την φύση, την ουσία και την δύναμη των θεών, και ακόμη σχετικά με εκείνα τα πυθαγορικά δόγματα που, στους μη εισακτέους στην σχολή, και στους αμύητους στα μαθήματα, φαίνονται πως κάνουν λόγο για παράξενα φαινόμενα.
Άρα, το να μην “αμφισβητείς” έχει την ίδια σημασία με το να συμμετέχεις και να αποκτάς εκείνα που θα σε βοηθήσουν να σταματήσεις να αμφιβάλλεις, που είναι τα μαθήματα και οι επιστημονικές αποδείξεις.
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΌΣ ΕΠΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ
