Arnold J. Toynbee: «Η αυτοψία της Ιστορία αποκαλύπτει ότι όλα τα μεγάλα έθνη αυτοκτονούν»
Βήμα Πρώτο: Προωθήστε την «Πολυπολιτισμικότητα»
Η ιστορία δείχνει πως κανένα έθνος δεν μπορεί να επιβιώσει την αντιπαλότητα δύο ή περισσότερων ανταγωνιστικών γλωσσών και πολιτισμών
Βήμα Δεύτερο: Επινοήστε την «Πολυπολιτισμικότητα» και ενθαρρύνετε τους μετανάστες να διατηρήσουν τον πολιτισμό τους.
Τα Έθνη που είναι πολυφυλετικά και πολυπολιτισμικά χρειάζεται να δουλέψουν πολύ σκληρά για να διατηρηθεί η ειρήνη μεταξύ των διαφόρων ομάδων.
Βήμα Τρίτο: Εξυμνήστε την Πολιτιστική Πολυμορφία – Ιδιαιτερότητα αντί της Κοινωνικής Ενότητας. Έτσι, αυτό που να μας κρατάει ενωμένους είναι η πολυμορφία – πλουραλισμός και η ανοχή.
Στην πραγματικότητα οι διάφορες πολιτιστικές ομάδες προσπαθούν να επιβάλουν τις διαφορές και ιδιομορφίες τους αντί να δίνουν έμφαση στα κοινά σημεία που τις φέρνουν κοντά.
Βήμα Τέταρτο: Διευκολύνετε να αναπτυχθούν οι δημογραφικές ομάδες ομάδες που έχουν το χαμηλότερο επίπεδο μόρφωσης και εκπαίδευσης
Προωθείστε την ανάπτυξη μιάς υποδεέστερης κοινωνικής τάξης που αποτελείται από άτομα που δεν έχουν αφομοιωθεί, και παραμένουν περιθωριακά και ημιμαθή, που εγκαταλείπουν το σχολείο και την εκπαίδευση για λόγους που υποτίθεται ότι οφείλονται μόνο στις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις που υποβάλλονται από την πλειοψηφία.
Πολιτιστική πολυμορφία ή πολιτιστικός πλουραλισμός ονομάζεται η αντίληψη σύμφωνα με την οποία η διατήρηση της ιδιαιτερότητας των εθνικών μειονοτήτων και των πολιτιστικών ιδιομορφιών των επιμέρους κοινωνικών υποσυνόλων είναι επιθυμητή, δεδομένου ότι οι ιδιαιτερότητες αυτές δεν οδηγούν σε εντάσεις και στην διάσπαση της κοινωνικής συνοχής.
Βήμα Πέμπτο: Βρείτε μεγάλες εταιρείες που θα υποστηρίξουν οικονομικά την Πολυπολιτισμικότητα.
Επενδύστε στό θεσμό της «Εθνικής Ταυτότητας των μειονοτήτων», και δημιουργείστε μία κουλτούρα θύματος – μια λατρεία που χαρακτηρίζεται από το σύνδρομο του κατατρεγμένου, το σύνολο δηλαδή εκείνων των πεποιθήσεων που συνθέτουν μία κουλτούρα θύματος. Ταυτόχρονα αναπτύξτε και την ανάλογη βιομηχανία παραπόνων – Ανθρώπινα Δικαιώματα – κατηγορώντας την πλειοψηφία του πληθυσμού για όλα τα προβλήματα, τις ανεπάρκειες και τις αποτυχίες των μειονοτήτων.
Βήμα Έκτο: Μετατρέψτε σε απαγορευτικό ταμπού το να μιλά κάποιος εναντίον της ιδιομορφίας και της πολυπολιτισμικότητας.
Βρείτε μια λέξη που να χαρακτηρίζει αρνητικά, όπως για παράδειγμα οι λέξεις «αιρετικός», «μάγος», «μάγισσα» που χρησιμοποιούνταν τον 16ο αιώνα, ή «αντιρρησίας του ολοκαυτώματος» για τα πιό σύγχρονα δεδομένα. Οι χαρακτηρισμοί «Ρατσιστής» ή «Φασίστας» είναι ικανοποιητικοί και επαρκείς. Είναι τέτοια η δύναμη πού έχουν ώστε να σταματά κάθε ελεύθερη συζήτηση και αντιπαράθεση γύρω από το θέμα και να παραλύει η σκέψη.
Βήμα επτά: Κάντε αδύνατη την εφαρμογή της νομοθεσίας περί μετανάστευσης.
Επιβάλετε μια σειρά από μύθους, όπως παραδείγματος χάρη η μετανάστευση είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που δεν μπορεί να σταματήσει και ότι είναι προς όφελος της κοινωνίας.
Αυτά είναι λοιπόν τα επτά βήματα. Και έτσι καταλήγουμε σε μία Κοινωνία που είναι ειρηνική, συμπαγής και πολυπολιτισμική …Μόνο που αυτή η κοινωνία είναι μια μεγάλη ουτοπία διότι έρχεται σε αντίθεση με τα περισσότερα ιστορικά δεδομένα.
Γιατί η πολυπολιτισμικότητα; αναγνωρίζει τις συνεισφορές των άλλων πολιτισμών και των άλλων εθνοτικών μειονοτήτων;
Γιατί η πολυπολιτισμικότητα βλέπει την Δύση ως καταπιεστική και καταστρεπτική, ενώ δημιουργεί μια ρομαντική και ιδεαλιστική εικόνα για τους μη δυτικούς που τους θεωρεί καθαρά θύματα, λιγότερο υλιστές και με περισσότερη ανθρωπιά;
Ποιος τελικά επωφελείται από την πολυπολιτισμικότητα;
Οι άνθρωποι που εργάζονται προς την παγκόσμια κυβέρνηση και οι οποίοι χρησιμοποιούν την πολυπολιτισμικότητα για να κατακερματίσουν πρώην πολιτισμικά ομοιογενή έθνη. Τα παλαιά πολιτισμικά ομοιογενή έθνη παρουσιάζουν ένα εμπόδιο στην παγκόσμια κυβέρνηση, ενώ μία χώρα που αποτελείται από πολλές φυλές και ομάδες, δεν μπορεί να αντιταχθεί ενωμένη και κραταιά απέναντί της. ( Το γνωστό «Διαίρει και Βασίλευε» της πάλαι ποτέ Βρετανικής Αυτοκρατορίας που προσπαθεί να ανασυσταθεί με άλλη μορφή).
Το όραμα της πολυπολιτισμικότητα, για μια αρμονική, ανεκτική και πολιτιστική πολυμορφία της κοινωνίας είναι μια πολιτικά ορθή-και επικίνδυνη συλλογική φαντασία.
