Αν οποιαδήποτε άλλη χώρα συμπεριελάμβανε στις τάξεις της έναν επιστήμονα του βεληνεκούς τού Άρη Πουλιανού και ένα εύρημα της αξίας τού κρανίου τού Αρχανθρώπου των Πετραλώνων, θα υπερηφανεύετο και θα είχε προβάλλει διεθνώς και τον Επιστήμονα και το Εύρημα. Λέω όμως «άλλη χώρα», εννοώντας πλήν της Ελλάδος, δηλαδή πλην των πολιτικών μαριονετών που διαχειρίζονται τις τύχες της. Πράγματι, την Ελλάδα, μεταπολιτευτικά, την κυβέρνησαν ανίκανοι και ουτιδανής αξίας πολιτικοί, συνεπικουρούμενοι από έναν κομματικό συρφετό επίσης ανικάνων πρασινοφρουρών, των οποίων η αξία πιστοποιείτο όχι από τις επιστημονικές περγαμηνές αλλά από την προοδευτική οσφυοκαμψία.
Τέτοιοι άνθρωποι, λόγω της ασημαντότητάς τους μπροστά στο κολοσιαίο έργο του Άρη και του Νίκου Πουλιανού προσπάθησαν και προσπαθούν να τους «κουράσουν» και να τους αποτρέψουν από το να αναδείξουν την Ελλάδα ως γενέτειρα του Αρχανθρώπου! Δυστυχώς, κάποιοι μοχθηροί υπουργοί πολιτισμού αρνούνται πεισματικά να εφαρμόσουν τον νόμο, ο οποίος έχει δικαιώσει τον Πουλιανό για το Μουσείο αλλά και να προωθήσει τις επιστημονικές αδιάσειστες αποδείξεις του Άρη και του Νίκου Πουλιανού, αρχίζοντας από τα σχολικά βιβλία.
Τα ελληνικά σχολικά βιβλία αποτελούν κλασσικό παράδειγμα προχειρότητος, διότι γράφουν ό,τι θέλουν χωρίς να έχουν όχι μόνο ενιαία επιστημονική άποψη αλλά ούτε κοινή αναφορά. Για παράδειγμα, ξεφυλλίζοντας την προηγούμενη «Ιστορία των αρχαίων χρόνων» της Α΄ Γυμνασίου, των Λάμπρου Τσακτσίρα και Μιχάλη Τιβέριου, διαβάζουμε στην σελίδα 10: «Σήμερα πιστεύουμε ότι τα παλιότερα κατάλοιπα ανθρώπινης παρουσίας στον Ελληνικό χώρο χρονολογούνται γύρω στα 100.000 χρόνια π.Χ. Από την εποχή αυτή μας σώθηκαν τα παλιότερα εργαλεία, αλλά και το παλιότερο λείψανο ενός ανθρώπινου σκελετού. Πρόκειται για ένα κρανίο που βρέθηκε πριν μερικά χρόνια μέσα σε ένα σπήλαιο της Χαλκιδικής κοντά στο χωριό Πετράλωνα… Η κύρια δράση του ανθρώπου αυτού τοποθετείται από το 120.000 π.Χ. ως το 40.000 π.Χ. περίπου».
Το παράξενο είναι πως σε βιβλίο Γεωγραφίας τής Β΄ Γυμνασίου του ΟΕΔΒ των Ηλ. Μαριολάκου και Χρ. Σιδέρη, διαβάζουμε στην σελίδα 20, για το πρόσφατο γεωλογικό παρελθόν τού Ελλαδικού χώρου ότι «σε μία σπηλιά στην Χαλκιδική βρέθηκε ανάμεσα σε άλλα ένα απολιθωμένο κρανίο, που ανήκει στον άνθρωπο του Νεάτερνταλ, δηλαδή στον πρόγονο του σημερινού ανθρώπου. Η ηλικία του πολύ σημαντικού αυτού ευρήματος υπολογίζεται σε … 250.000 χρόνια»!!!
Δηλαδή τα δύο αυτά βιβλία τού ΟΕΔΒ, με διαφορά μιας μόνο τάξης (από Α΄ σε Β΄ Γυμνασίου) έχουν για το ίδιο αντικείμενο χρονολόγηση αποκλίσεως 150.000 ετών!!! Τι να πιστέψουν τα δύστυχα τα παιδιά!
Ειδικά αν δεν βρεθεί κάποιος καθηγητής, γνώστης του θέματος να τους πει πως ο άνθρωπος που μελέτησε τον Αρχάνθρωπο των Πετραλώνων, δηλαδή ο κ. Άρης Πουλιανός, χρονολόγησε μαζί με άλλους σπουδαίους επιστήμονες, καθηγητές ξένων πανεπιστημίων, με πολλές διαφορετικές μεθόδους και όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Το σπήλαιο των Πετραλώνων» (1982): «Με τις απόλυτες μεθόδους ραδιοχρονολογήσεων ο σταλαγμίτης που βρίσκεται πάνω από τον αρχάνθρωπο δίνει ηλικία λίγο μικρότερη από 700.000 (670.0000 για το δέκατο στρώμα).
Πάντως πρέπει να παίρνουμε υπ’ όψιν μας και την χρονολόγηση με την πανίδα, καθώς και το γεγονός ότι ο αρχάνθρωπος βρέθηκε στο ενδέκατο στρώμα. Γι’ αυτό για την ώρα λέμε πως ο αρχάνθρωπος έζησε περισσότερο από 700.000 χρόνια πριν (σελ. 39)». Ενώ λοιπόν στους ελλαδίτες επιστήμονες και στο υπουργείο υπάρχει «η αλλεργία της χρονολόγησης», η διεθνής επιστημονική κοινότητα τους εγκαλεί, εξευτελίζοντάς τους. Πριν λίγους μήνες, από 3 έως 6 Σεπτεμβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα το 18ο Συνέδριο της Πανευρωπαϊκής Ανθρωπολογικής Ένωσης, στο οποίο παράλληλα συνεδρίασε τρεις φορές το Διοικητικό της Συμβούλιο. Ανάμεσα σε άλλα ζητήματα εξετάσθηκαν κι εκείνα που σχετίζονται με το σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής, το κρανίο τού Αρχανθρώπου και την ακατανόητη απομάκρυνση του Άρη Πουλιανού από το Ανθρωπολογικό Μουσείο, το οποίο δημιούργησε ο ίδιος δίπλα στο σπήλαιο με δικά του έξοδα και μόχθο μισού αιώνα, πρακτικά χωρίς κρατική βοήθεια.
Άρης Πουλιανός
Οι αποφάσεις τών παραπάνω Συμβουλίων αποτελούν -ουσιαστικά- συνέχεια προηγουμένων αποφάσεων της Ένωσης που είχαν ληφθεί στα Πετράλωνα Χαλκιδικής το 1982, την Φλωρεντία το 1984 ή το Πόζναν της Πολωνίας το 2010. Οι αποφάσεις τής Πανευρωπαϊκής Ανθρωπολογικής Ένωσης για τα Πετράλωνα συνοψίσθηκαν σε μια επιστολή προς το ΥΠ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α. της 5-9-2012, που υπογράφει ο Πρόεδρος, καθηγητής στο Παν/μιο του Κέιμπριτζ, Νίκολας Μάτσι-Ταίυλορ (που έλαβε τον αριθμό 99299/ 28-9-2012 στο γενικό πρωτόκολλο της Δ/νσης Διοικητικού, με προορισμό τη ΔΙΠΚΑ 26315/ 5698 και το Τμήμα ελληνικών και ξένων επιστημονικών ιδρυμάτων 1050).
Η επιστολή είναι καταπέλτης για την ανάξια, μέχρι σήμερα, του ονόματός της, Γενική Γραμματεία Πολιτισμού. Βεβαίως τα αναξιοπρεπή ΜΜΕ, ακολουθώντας την σοφιστική μέθοδο του «φονεύειν διά της σιωπής», δεν πληροφόρησαν, ως όφειλαν, θεωρώντας σημαντικώτερη την υποτελειακή ενημέρωση, τα τουρκικά σήριαλ και τις πράξεις των επω(κοπρο)νύμων «αστέρων» από την ιστορία της Ελλάδος!
Έγραφε δε η επιστολή τα εξής:
«Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, Προϊστάμενος του Τμήματος Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας, Προς: Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού
Αξιότιμε κύριε, Σας γράφω εκ μέρους τής Ευρωπαϊκής Ανθρωπολογικής Ένωσης (που είναι η επαγγελματική και ακαδημαϊκή «στέγη» υπό την οποία συνενώνονται όλες οι εθνικές – ευρωπαϊκές εταιρείες βιολογικής ανθρωπολογίας), με σκοπό να εκφρασθούν οι ανησυχίες μας σχετικά με την διατήρηση του Σπηλαίου και του Κρανίου των Πετραλώνων, την παραπληροφόρηση για την χρονολόγηση του Κρανίου, όπως επίσης τους χειρισμούς τού προσωπικού φύλαξης του Σπηλαίου. Οι βάσεις των ανησυχιών μας εστιάζονται στο γεγονός ότι το Κρανίο έχει υποστεί πολλές φθορές από διάφορες χαρακιές, καθώς και το ότι η κορώνα ενός δοντιού (του 1ου δεξιού γομφίου) έχει αφαιρεθεί.
Σύμφωνα με την Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος αυτό που απαιτείται είναι μία λεπτομερής περιγραφή τής παρούσας κατάστασης διατήρησης του Κρανίου, έτσι ώστε κανείς στο μέλλον να μη μπορεί αυθαίρετα να προκαλέσει κάποια περαιτέρω καταστροφή. Αναφύεται επίσης το πρόβλημα της χρονολόγησης, η οποία έχει επιστημονικώς προσδιορισθεί περίπου στα 700.000 χρόνια πριν και όχι 300.000 όπως αποδίδεται σε αναρτημένο πίνακα (σήμερα μπροστά στο Σπήλαιο).
Παρά την λεπτομερή καταγραφή ανασκαφών και ευρημάτων, τα οποία όμως χρήζουν περαιτέρω δημόσιας παρουσίασης, δεν μπορεί να προληφθεί οιαδήποτε απώλεια δειγμάτων (απολιθωμάτων κλπ), καθότι ουδέποτε έχουν καταλογογραφηθεί (όπως θα άρμοζε σε επίσημο κρατικό φορέα). Είναι πολύ ατυχές το ότι η ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία σταμάτησε τον Δρα Άρη Πουλιανό από παραπέρα εργασίες στο Σπήλαιο, χωρίς οποιαδήποτε εξήγηση. Είναι επίσης πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι κατά το τρέχον έτος ο Δρ Πουλιανός και η σύζυγός του δέχθηκαν σωματική επίθεση με τραυματισμό μέσα στο σπίτι τους, και οι ένοχοι δεν έχουν εντοπισθεί. Επίσης (ο Δρ Πουλιανός) προκλήθηκε φραστικά ενόσω προσπαθούσε να ομιλήσει σε εκπαιδευτικούς και μαθητές, μετά από σχετική πρόσκλησή τους.
Αναγνωρισμένοι ανθρωπολόγοι και γεωλόγοι κατ’ επανάληψη έχουν εμποδισθεί κατά την πρόσβαση στο Σπήλαιο και τα ευρήματά του για περαιτέρω έρευνες, ουσιαστικά χωρίς κανένα λόγο. Εξ άλλου, νωρίτερα αυτή την χρονιά υπήρξε παραπληροφόρηση του Ελληνικού Κοινοβουλίου αναφορικά με οικονομικά θέματα του Σπηλαίου. Προσβλέποντας σε απαντήσεις στα παραπάνω ζητήματα.
Υμέτερος, Καθηγητής Νίκολας Μάτσι-Ταίυλορ».
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν «χαλεπόν εστιν άρχεσθαι υπό χείρονος». Κι αυτό, δυστυχώς, υπέστημεν όλοι οι Έλληνες στην πολιτική και οι Άρης και Νίκος Πουλιανός στην επιστήμη, της οποίας αποτελούν ολύμπιες κορυφές! Αλλά όταν τον τεράστιο πολιτισμό των προγόνων μας τον διαχειρίζονται μικροκομματικά και μακροοικονομικά, άτομα τα οποία δεν εμφορούνται από επιστημονικά αλλά και πατριωτικά ιδεώδη τα αποτελέσματα θα είναι ανάλογα των χαλεπών πράξεών τους!
Σε πείσμα, όμως, όλων αυτών «ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου», όπως έλεγε ο Σοφοκλής. Θυμάμαι τον αείμνηστο καθηγητή μου στο ΑΠΘ Μανώλη Ανδρόνικο να λέει πιστεύοντας σε αυτό που ανεκάλυψε: «ό,τι κι αν γίνει, ό,τι κι αν κάνουν, η αρχαιολογική σκαπάνη θα φέρει την ελληνική αλήθεια στο φως». Αυτό έκανε και στην περίπτωση του Πουλιανού. Έφερε και την ελληνική αλλά και την επιστημονική αλήθεια στο φως!
Κι αν κάποιοι σήμερα θέλουν να την μειώσουν λασπολογώντας εναντίον του, τους προειδοποιούμε ότι θα είμαστε δίπλα στον Άρη και τον Νίκο Πουλιανό, τον οποίο προτρέπουμε να συνεχίσει να κτίζει το ελληνικό έργο του χρησιμοποιώντας ακόμη και την λάσπη που του πετούν!
Αντώνιος Α. Αντωνάκος, καθηγητής – κλασικός φιλόλογος, ιστορικός – συγγραφέας
