Πέντε γυναίκες κάνουν σχέδια για το μέλλον!

Να μια νότα αισιοδοξίας! Κι αυτή από τις γυναίκες! Όπως στην Αργεντινή…!!!

Χτες, το απόγευμα της Κυριακής, οι τέσσερις γυναίκες της οικογένειας πήγαμε στο σπίτι της γιαγιάς. Ανοίξαμε παλιά μπαούλα, ανοίξαμε βιβλία με συνταγές, ανακαλύψαμε παλιά κιτάπια με λογαριασμούς, ακούσαμε παλιές μαγνητοταινίες, γελάσαμε, ξεκαρδιστήκαμε, διασκεδάσαμε ως εκεί που δεν παίρνει με τις διηγήσεις της γιαγιάς και γίναμε πολύ σοφότερες με τις συμβουλές της.

Στα μπαούλα βρήκαμε υφάσματα υπέροχα και ρούχα εξαιρετικής ποιότητας, βρήκαμε και πατρόν για όλα τα γούστα -ευτυχώς που η μόδα κάνει κύκλους, ευτυχώς που σήμερα καθένας κάνει ό,τι γουστάρει με τη γκαρνταρόμπα του. Στα βιβλιαράκια με τις συνταγές βρήκαμε ωραιότατους τρόπους να εκμεταλλευόμαστε όλα τα τρόφιμα και να μη πετάμε τίποτα, να σιάχνουμε ψωμί, να παστώνουμε διάφορα, να σιάχνουμε γιαούρτι και τυρί, να σιάχνουμε ελιές. Στα κιτάπια με τους λογαριασμούς, ανακαλύψαμε πώς τα φέρναν βόλτα οι παλιοί, μετρώντας με λεπτομέρεια τη καθημερινότητά τους σε έξοδα και με ελάχιστα έσοδα. Στις μαγνητοταινίες ακούσαμε τον προπάππο και τη προγιαγιά να ξεδιπλώνουν εικόνες από εποχές απείρως δυσκολότερες από αυτές που (λένε ότι) μας έρχονται. Ο προπάππος τα έλεγε με κέφι, έδινε και μερικές συμβουλές ενδιαμέσως, όπως π.χ. για την αξία της υπομονής και για την αντιμετώπιση των κακών ανθρώπων.

Η οικογένεια δέθηκε πιο σφιχτά με όλα αυτά. Είπαμε η καθεμιά τα δικά της και φύγαμε κατευχαριστημένες. Ενοιωσα μια σιγουριά και ένα ξαλάφρωμα. Τιποτα δεν θα μας λείψει κι αν λείψει κάτι τι περιττό, ε, αυτό μπορεί να είναι μονάχα ένα ταξίδι, που κι αυτό παίζεται: έχουμε την έκτη γυναίκα της οικογένειας εγκατεστημένη σε ξένο τόπο που ευημερεί και μπορεί να μας κάνει τα έξοδα. Αμ, πώς!