Ο σταυρός αποτελεί ένα πανάρχαιο Ελληνικό σύμβολο που σχετίζεται με την ηλιακή λατρεία αλλά και την γονιμότητα. Εμφανίζεται ήδη από την νεολιθική εποχή σε σφραγίδες με ηλικία άνω των 7000 ετών (Φώτο 1). Νεολιθικά ειδώλια σε σταυρόσχημη μορφή εμφανίζονται σε όλον τον Ελλαδικό και Κυπριωτικό χώρο και φαίνεται να έχουν κυρίαρχο λατρευτικό χαρακτήρα ενώ κάποια από αυτά έχουν επίσης τον σταυρό σαν φυλακτό στον λαιμό τους (Φώτο 2). Στην Μινωική Κρήτη φαίνεται να έχει κατ’ εξοχήν ιερό ρόλο αφού ένας πανέμορφος μαρμάρινος σταυρός που χρονολογείται στα 1600 προ χριστιανικής χρονολόγησης, βρέθηκε στα αποθετήρια του κεντρικού ιερατικού συμπλέγματος – ναού στην Κνωσό (Φώτο 3). Από την αρχαϊκή – γεωμετρική εποχή εμφανίζεται ως κυρίαρχο μοτίβο στις διακοσμήσεις των αγγείων και ειδικά των ιερατικών σκευών (Φώτο 4) αλλά και στην κλασσική εποχή χαρακτηρίζει ως κυρίαρχο αφηγηματικό σύμβολο μαζί με τον μαίανδρο τις απεικονίσεις των μύθων και των θρύλων σε Αρχαία Ελληνικά αγγεία. (Φώτο 5 και 6). Καθ’ όλη την Ελληνική Αρχαιότητα και τους αλεξανδρινούς χρόνους υπάρχει σε πολλά νομίσματα Ελληνικών κρατών (Φώτο 7, 8 και 9). Στην Ελληνιστική εποχή αποτελεί σύμβολο της Ορφικής λατρείας που κατά τους εκφραστές της, ανάγεται στην αρχαιότερη προϊστορία των Ελλήνων (Φώτο 10).
Πηγή: ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ
