Ο Γιαν Φαμπρ αναγκάστηκε σε παραίτηση κι έτσι η Ελλάδα γλύτωσε προς το παρόν από τα φανερά ιπτάμενα πέη. Μας υπολείπονται τα μη φανερά…

Το… “θερμό επεισόδιο” Γιαν Φαμπρ και η αναγκαστική παραίτηση του μας οδηγεί σε ένα συμπέρασμα: Όταν υπάρχει ομοψυχία και σύμπνοια απόψεων ουδείς μπορεί να επιβληθεί στις μάζες. Τέλος.

Κι εδώ υπήρξε ομοψυχία. Από την πλειοψηφία των πολιτικών φωνών, με δε εξαιρουμένων του ΣΥΡΙΖΑ, τα συστημικών και ανεξαρτήτων ΜΜΕ και μπλογκς, των πολιτών στα social media, των 500 και μια καλλιτεχνικών φωνών και κ.α.

Κι αν είχα τρόπο να βάλω ηχητικό εδώ, θα έβαζα το τραγούδι της Αρβανιτάκη «Δυνατά – Δυνατά!» – Γίναν όλα ΔΥΝΑΤΑ τα ΑΔΎΝΑΤΑ!

Και με προβλημάτισε αυτό. Πότε άλλοτε υπήρξε τέτοια ομοψυχία; Μνήμονια ήρθαν, μνημόνια έρχονται, αλλά ομοψυχία δεν βλέπουμε. Χαμένη στη μετάφραση του διαίρει και βασίλευε, των πολλαπλών αποχρώσεων των πολιτικών φωνών – πολύ μνημονιακών, λίγο μνημονιακών, μνημονιακών με μια δόση αντί, αντιμνημονιακών αλλά στο ευρώ, αντιμνημονιακών και με εθνικό νόμισμα αλλά στην ΕΕ, αντιμνημονιακών και με εθνικό νόμισμα και εκτός ΕΕ, αντιμνημονιακών και με εθνικό νόμισμα και εκτός ΕΕ και εκτός ΝΑΤΟ (στο μέσα στον ΟΗΕ συμφωνούν, περιέργως…) που να τη βρεις την ομοψυχία; Πιάσ’ το αυγό και κούρευτο – πιο εύκολο είναι!

Αλλά όχι, είχαμε και άλλοτε ομοψυχία! Και στο πρόσφατο παρελθόν και μάλιστα μπορέσαμε και σηκώσαμε το ανάστημα μας στην ΕΕ στην οποία ήμασταν μέλη! Η αφορμή; Το κοκορέτσι! Η ΕΕ αποφάσισε να απαγορεύσει το κοκορέτσι και ποιος είδε τον Έλληνα και δεν τον φοβήθηκε! Καταψηφίσαμε, κυρίες και κύριοι, το τρομερό αυτό σκάνδαλο εκ μέρους της ΕΕ, το θράσος τους να προβεί σε μια τέτοια απόφαση. Και μετά, τους γράψαμε και στα παλαιά των υποδημάτων μας και η γαρδούμπα και το κοκορέτσι εθριάμβευσαν επιζώντας όλων των άλλων μέτρων που επιβλήθηκαν έκτοτε, χωρίς να ακουστεί κιχ!

Και δεν αναφέρομαι μόνο στα μνημονιακά μέτρα, αλλά και σε όλους τους περιορισμούς της ΕΕ που καθόριζαν τον τρόπο ζωής μας και την οικονομία μας, αλλά ποτέ ο αγρότης με τον δημόσιο υπάλληλο και τον ιδιωτικό, παρέα με τον επιχειρηματία δεν ένιωθαν ότι τα μέτρα και οι περιορισμοί αφορούν ΌΛΟΥΣ!

Μετά το κοκορέτσι το χάος…

Και σκέφτομαι πάλι, ποιο κοινό πρόβλημα και κοινός σκοπός θα έπρεπε να απολαμβάνει την ίδια ομοψυχία αφού αφορά όλους και όχι συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά τελικά δεν υπάρχει ομοψυχία;

Αποφάσισες να ζήσεις μια σύντομη ζωή αναπνέοντας αιωρούμενα σωματίδια;

Ακους τελευταία από τους καιρολόγους να λένε με απόλυτα φυσιολογική φωνή λες και πρόκειται για κάτι “φυσιολογικό”: «Ευνοείται η μεταφορά σκόνης από την Αφρική» και αναφέρονται στις μεγάλες μάζες μεταφοράς σκόνης. Δυστυχώς, ΔΕΝ σου λένε με καμία φωνή, ότι η σκόνη είναι πλέον εδώ ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ σχεδόν. Το meteo.gr το οποίο δίνει ρέστα τα τελευταία χρόνια στην αστοχία πρόβλεψης καιρού, έχει πρόβλεψη και για μεταφορά σκόνης. Αυτή η πρόβλεψη ΔΕΝ φτάνει στον πολίτη αν δεν την ψάξει:

Η… «χαμηλή συγκέντρωση σκόνης» είναι αρκετή να σου γεμίσει τα ρουθούνια της μύτης με χώμα κι αυτό φαίνεται στο χαρτομάντιλο. Κάθε μέρα καφέ χρώματος. Με τα πνευμόνια τι γίνεται; Το αίμα; Καθώς αυτή η σκόνη μεταφέρει ένα σκασμό βαρέα μέταλλα, βακτήρια, ουράνιο όταν έρχεται από τη Λιβύη, ακόμα και αυγά εντόμων, για να μην πω και ολόκληρα έντομα.

Μαζί με την μόλυνση των πόλεων, όπου η ζωή παράγει και αυτή κάποια αιωρούμενα σωματίδια, προσθέτουμε κι εκείνα της αφρικάνικης σκόνης. Αλλά δυστυχώς δεν σταματάμε εδώ. Αεροπλάνα πηγαινοέρχονται στους ουρανούς, αμολώντας κι αυτά τα αιωρούμενα σωματίδια των καυσίμων τους και όχι μόνο. Αμολούν και σκόπιμα νανοσωματίδα μέσω των ψεκασμών που όλοι γνωρίζουμε αλλά κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχτούν.

Χημικά σύννεφα και ηλεκτρομαγνητικά κύματα

Ομοψυχία εδώ; Ένας στους δυο Έλληνες – καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό – έχει πεισθεί ότι μας ψεκάζουν. Επίσης έχει πεισθεί ότι η μεταφορά σκόνης δεν γίνεται φυσιολογικά από μόνη της. Κι όμως ελάχιστοι έχουν το σθένος να μιλήσουν ανοικτά, να διεκδικήσουν, να απαιτήσουν να σταματήσει αυτή η γενοκτονία.

Και βλέπω κι από την AllNewz, ότι αντί να αυξάνεται η κυκλοφορία των άρθρων για τους ψεκασμούς και την απάτη της κλιματικής αλλαγής, συνέχεια μειώνεται. Το ενδιαφέρον εστιάζει στα μέτρα, αλλά ακόμα περισσότερο τελευταία, στους “εισβολείς” της χώρας που λέγονται μετανάστες. Με τους “εισβολείς” που λέγονται αιωρούμενα σωματίδια, βαρέα μέταλλα, χημικοί αεροψεκασμοί, σκόνη αφρικάνικη, τι θα γίνει; Συμβιβάζεσαι με αυτό; Ή μήπως περιμένεις να σου καθοδηγήσουν την αντίδραση τα πολιτικά μας τα κόμματα;

Στην Κύπρο έγινε το ακριβώς αντίθετο. Οι πιέσεις των πολιτών ανάγκασαν τους πολιτικούς να φέρουν το θέμα στη Βουλή. Αλλά εδώ ο Έλληνας φοβάται να μιλήσει. Στο φέις επικρατούν γατούλες, βιντεάκια και ενημέρωση τι φαγητό έφτιαξα, πως τα πήγα στη δουλειά μου, το μαγαζί μου, το συγκρότημα μου, η επιχείρηση μου, το σκυλί μου, το γατί μου, το παιδί μου και μια σέλφι για να του πουν – Κούκλος!, Θεά!, Γκομενάρα! – όλοι είναι θεϊκοί και με πολλές καρδούλες από κάτω.

Και μετά κάνει το χρέος του και περνάει μια βόλτα κι από την “ομάδα” τους φέις και φωνάζει: Αίσχος!, Χάλια!, Δολοφόνοι!, Μας ψεκάζουν!

Ο καθαρός αέρας, που δεν είναι ούτε πολυτέλεια, ούτε ανθρώπινο δικαίωμα προς διαπραγμάτευση, θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να αποτελεί την υπ. αριθμ. 1 προτεραιότητα και θέμα για ομοψυχία. Και όχι ο ένας στους δυο να παραδίδεται αμαχητί στον δεύτερο που δεν έχει πειστεί ότι τον ψεκάζουν ή που σκοπιμότητες δεν τον αφήνουν να το παραδεχτεί ανοιχτά.

Διάλεξε, λοιπόν: Ή ατσαλάκωτος και με βρώμικο αέρα ή τσαλακωμένος και καθαρό αέρα. Από σένα εξαρτάται και η ζωή αποδεικνύει ότι …

«Δυνατά – Δυνατά!» Μπορούν να γίνουν ΔΥΝΑΤΆ όλα τα ΑΔΎΝΑΤΑ!

Από σένα εξαρτάται. Πάρε το άρθρο και βάλ΄το στο προφίλ σου. Βγες και μίλα στον τόπο εργασίας σου, στη γειτονιά σου. Μίλα στους φίλους και συγγενείς. Μίλα με σιγουριά, χωρίς φόβο αλλά με πάθος. Μίλα στα παιδιά σου. Απαίτησε από το κόμμα σου, τον πολιτικό σου. Φώναξε δυνατά μέσα σου : ΣΤΟΠ! Αυτό τελειώνει ΕΔΏ ΚΑΙ ΤΏΡΑ – Οι δηλώσεις έχουν δύναμη! Οι σκέψεις έχουν δύναμη! Το συλλογικό συνειδητό έχει την μεγαλύτερη!

Όσο λες δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, δεν γίνεται τίποτα, καταφέρνεις αυτό ακριβώς. Κι από τους ίδιους τους χημικούς αεροψεκασμούς, χειρότερο ακόμα είναι η συνήθεια τους! Ο συμβιβασμός ότι θα ζεις με αυτούς.

Βάλε το άρθρο ανάμεσα στις γλάστρες και τις συνταγές και τις προσωπικές σου υποθέσεις στο προφίλ σου στο φέις, να το δουν όλοι και πες τους ΑΥΤΌ είναι κι εγώ ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΆΖΟΜΑΙ και μην σε νοιάζει σε ποιον θα αρέσεις και σε ποιον όχι. «Δυνατά» και «Σταθερά» χτίσε την ομοψυχία και Γίνε η Αλλαγή που Θες να Δεις!