Τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες στον συγκεκριμένο τομέα στράφηκαν προς την παραγωγή νέων υλικών που θα συνδυάζουν το μικρό βάρος με την ανθεκτικότητα, ενώ παράλληλα προτάθηκε, και σε πολλές περιπτώσεις ήδη υιοθετήθηκε, ο εξοπλισμός του μαχητή με τηλεπικοινωνιακές και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές μάχης.
Παρά όμως την αδιαμφισβήτητη αξία των ηλεκτρονικών αυτών βοηθημάτων, τα πρώτα ολοκληρωμένα συμπεράσματα από τη χρήση των υλικών αυτών προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα.
Όπως αποδείχθηκε, η εισαγωγή των νέων ελαφρών υλικών δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, αφού το συνολικό βάρος του εξοπλισμού που φέρει κάθε στρατιώτης αυξάνεται διαρκώς, φθάνοντας πλέον τα 64 περίπου κιλά. Για το λόγο αυτό, τον Δεκέμβριο του 2001 οι επιτελείς του αμερικανικού πενταγώνου ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να προχωρήσουν σε ριζικό ανασχεδιασμό των ατομικών εξαρτήσεων, με στόχο τη δραματική αύξηση των δυνατοτήτων τους σε συνδυασμό με τη σημαντική μείωση του βάρους.
Στη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης συνέβαλε και η πρόβλεψη, ότι σύντομα οι στρατιωτικές στολές θα πρέπει εξοπλισθούν με ηλεκτρικές γεννήτριες που θα τροφοδοτούν με ρεύμα τις πολυάριθμες ηλεκτρονικές συσκευές που μεταφέρει στο μέλλον κάθε μαχητής. Η πρωτοβουλία του αμερικανικού πενταγώνου πήρε σάρκα και οστά πριν από μερικούς μόνο μήνες, όταν ανακοινώθηκε η χρηματοδότηση του MIT με 50 εκατομμύρια δολάρια για την ίδρυση ενός νέου νανοτεχνολογικού ινστιτούτου.
Institute for Soldier Nanotechnologies
Η επιλογή του ΜΙΤ (Massachusetts Institute of Technology) ήταν μάλλον αναμενόμενη, αφού η τεχνογνωσία του συγκεκριμένο πανεπιστημίου στο χώρο της νανοτεχνολογίας χαρακτηρίζεται ως κορυφαία. Η επιστήμη της νανοτεχνολογίας ασχολείται με το χειρισμό σωματιδίων με μέγεθος που δεν ξεπερνά τα 100 νανόμετρα, δηλαδή το ένα εκατοστό μίας ανθρώπινης τρίχας, και αναμένεται να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη μίας νέας γενιάς ατομικών εξαρτύσεων και εξοπλισμού. Με τη χρήση της, οι ερευνητές μπορούν να ενισχύσουν τις ιδιότητες που επιθυμούν, εισάγοντας για παράδειγμα μικροσκοπικά σωματίδια σε πολυμερή υλικά. Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται ήδη σε ευρεία κλίμακα για λογαριασμό του αμερικανικού στρατού, αφού μεταξύ άλλων επέτρεψε την ενίσχυση των κρανών και παράλληλα τη μείωση του βάρους τους κατά 40 έως 60%, καθώς και την κατασκευή συνθετικών υφασμάτων που μπορούν να επιδιορθωθούν αυτόματα μετά από κάποιο σκίσιμο.
Σε πρώτο στάδιο οι έρευνες θα επικεντρωθούν στην κατασκευή νέων στρατιωτικών επενδύσεων που θα προστατεύουν τους μαχητές από χημικές ουσίες και μικροοργανισμούς, εξασφαλίζοντας έτσι την επιβίωσή τους σε περίπτωση χημικού ή βιολογικού πολέμου. Παράλληλα, οι νέες φόρμες θα είναι έως και 20% πιο ελαφρές σε σχέση με τις σημερινές, ενώ κατάλληλοι πόροι θα επιτρέπουν στο σώμα του στρατιώτη να “αναπνέει” ελεύθερα αυξάνοντας την αντοχή του. Παρόλο που οι εξελίξεις αυτές θεωρούνται αρκετά σημαντικές, ωχριούν σε σχέση με το τελικό στάδιο της έρευνας που θα επικεντρωθεί σε τεχνολογίες αιχμής. Οι επιστήμονες του ΜΙΤ υποστηρίζουν ότι οι μηχανικοί μύες που αναπτύσσονται αυτή τη στιγμή στα εργαστήριά του πανεπιστημίου, θα εκμεταλλεύονται τις κινήσεις των στρατιωτών αποθηκεύοντας ενέργεια όπως οι γνωστοί πυκνωτές. Η ενέργεια αυτή θα μπορεί αργότερα να χρησιμοποιηθεί για την τροφοδοσία ηλεκτρονικών συσκευών που θα εξοπλίζουν τη στολή, ενώ σε συνδυασμό με κατάλληλους μηχανισμούς προσαρμοσμένους στις αρβύλες, θα μπορούν να αυξήσουν την ταχύτητα ή να πολλαπλασιάσουν το άλμα ενός στρατιώτη!
Γ.Ανδρουλάκης
Πηγή: GREEK SURNAMES
