Σήμερα η Εκκλησία της Ελλάδας, παρασυρμένη από τα κούφια λόγια των νοσταλγών, ενός μαυροφόρου αντεθνικού βίου, που θάφτηκε μαζί με την πτώση της Κωνσταντινούπολης, προβαίνει σε πράξεις που την εκθέτουν στα μάτια των πιστών, δίνοντας συγχρόνως όπλα στους πολεμίους της. Να τι έγραψε ο Βασίλης Ραφαηλίδης στην Αθηναϊκή εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» στις 26 Σεπτεμβρίου 1987:
«Παπάς εδώ, Πλάτων εκεί που είναι η Ελλάδα;»
Η ΙΕΡΑ Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος σε πρόσφατη συνεδρίαση της, προφανώς χολωμένη απ’ τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχει η περιουσία της, που, βέβαια, δεν έπεσε από τον ουρανό, αποφάσισε έμμεσα να απαλείψει το πρώτο συνθετικό της λέξης «ελληνορθόδοξος» εκ του οποίου συνάγεται πως, το πρώτο συνθετικό πρέπει να παραλείπεται ως ευκόλως εννοούμενο. Για να γίνει, λοιπόν, αποτελεσματικότερο, το θαύμα της αναβάπτισης του έθνους στην «καθαρή» ορθοδοξία πρέπει να μεσολαβήσει η βάπτιση, επί επιπέδου ατομικού, ως συνήθως. Κι έτσι, η καλή μας ιερά «γιατί ιερά;» Σύνοδος (μετάφραση στην δημοτική: Μάζωξη) αποφάσισε, κατά το μυστηριωδέστερο των μυστηρίων, αυτό της βαπτίσεως, να δίνονται στα παιδιά μας μόνο και αποκλειστικά ονόματα που υπάρχουν στο Ορθόδοξο Εκκλησιαστικό Εορτολόγιο.
Αυτό σημαίνει πως από δω και στο εξής, τέρμα τα «ειδωλολατρικά» ονόματα Πλάτων, Σωκράτης, Αριστοτέλης, Ζήνων, Κίμων, Αντιγόνη, Ηλέκτρα κ.λπ. Η Ελλάδα του 21ου αιώνα πρέπει να γεμίσει Γιάννηδες, Γεώργηδες, Κώστηδες, Μαρίες – αλλά και Παπαδόπουλους (το πρόθεμα «παπά» κάνει καλό από χριστιανικής απόψεως).
Περί του φαινομένου της εξαφανίσεως όλων των ονομάτων των «ενδόξων ημών προγόνων» απ’ τη σύγχρονη χριστιανική Ελλάδα, ζητήσαμε την άποψη του συνεργάτη αυτής της εφημερίδας κοινωνιολόγου και θεολόγου Γιώργου Μουστάκη. Και ιδού τι μας είπε ένας άνθρωπος που σε πείσμα της «ιεράς» (τι θα γίνει τέλος πάντων με αυτή τη λέξη;) Συνόδου επιμένει να είναι Χριστιανός:
«Πρόκειται για ανθελληνική ενέργεια που ούτε οι Τούρκοι δεν είχαν διανοηθεί. Η Ιερά Σύνοδος καταργεί τον πολιτισμό μας και αφήνει να επιπλεύσουν μόνο τα εβραϊκά στοιχεία της παράδοσής της. Από πολιτικής πλευράς, η απόφαση δείχνει μια μικρονοϊκή εμπάθεια, που αν συνδυαστεί με την απόφαση της να καταργηθούν οι ομιλίες εντός των εκκλησιών κατά τις εθνικές και τις δημοκρατικές γιορτές, δείχνει ότι η ορθόδοξη εκκλησία αποκόπτεται από τον εθνικό κόσμο».
(απόσπασμα από το βιβλίο του Β. Μισύρη «Τα άγια ρεμάλια» έκδοση ευρώτας)
ΛΥΚΟΦΡΩΝ
