Ακούγοντας τον Δημόκριτο να επαναλαμβάνει σοφά και μονότονα:
XΑΛΕΠΟΝ ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΥΠΟ ΧΕΡΕΙΟΝΟΣ
Σας ενημερώνω για την απόφασή μου να συμμετάσχω ως Υποψήφιος Βουλευτής στην Β’ Αθηνών με τον εκλογικό συνδυασμό του ΟΧΙ.
Η ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ – ΔΕΣΜΕΥΣΗ στα επισυναπτόμενα 2 και 3 είναι προσωπική και απευθύνεται προς τους υποψηφίους βουλευτές. Όποιος επιθυμεί μπορεί να την υπογράψει ή να την τροποποιήσει κατά το δοκούν.
ΣΕΡΕΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ
ΔΙΠΛ. ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΑΘΗΝΑ 24/4/2012
http://epam-usa.blogspot.com/2012/04/blog-post_16.html
http://papathemelis.blogspot.com/2012/04/blog-post_24.html#more
ypeuthini-dilosi-voulefton.pdf
ypeuthini-dilosi-voulefton.doc
ΕΚΛΟΓΕΣ 6/5/2012
ΓΙΑΤΙ ΨΗΦΙΖΩ τον συνδυασμό του ΟΧΙ Ακούγεται συχνά πυκνά ότι «αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα θα ήταν παράνομες». Αυτός είναι και ένας γενικός κανόνας. Πότε ισχύει όμως; Ισχύει για όσο καιρό τα κόμματα είναι είτε άνωθεν κατευθυνόμενα και ελεγχόμενα είτε εντελώς ακίνδυνα υπό την έννοια ότι δεν έχουν καμμία απήχηση στο κόσμο. Τότε τι νόημα έχει να ασχολούμαστε με τις εκλογές αν αυτές δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα; Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά προσεγγίζοντας τις βασικές παραμέτρους του όλου σκηνικού:
1. Το σύστημα του γνωστού κοινοβουλευτισμού αποδεικνύεται ότι δεν έχει και ιδιαιτέρως καλή σχέση με την αυθεντική Δημοκρατία. Κι αυτό γιατί αρκούν κάποια στελέχη ή ακόμη και ένας ηγέτης – πρόεδρος – αρχηγός σε ένα κόμμα, για να εκτρέψουν προς τα ΄κει που επιθυμούν είτε το κόμμα είτε την ίδια την κυβέρνηση, επιβάλλοντας την λεγόμενη κομματική πειθαρχία.
2. Το αποτέλεσμα των εκλογών μπορεί εύκολα να αλλοιωθεί άρα δεν συντρέχει κανείς λόγος να ασχοληθούμε εφ’ όσον κάτι τέτοιο δεν μπορούμε να το ελέγξουμε. Η αλήθεια είναι ότι όντως κάτι τέτοιο είναι πιθανόν, αν θυμόμαστε τουλάχιστον το πώς το Πασόκ ήρθε 1ο στις εκλογές του 2000 ενώ σε όλα τα προγνωστικά και τα «έξιτ πόλς» και μέχρι τις πρώτες ώρες αναγγελίας των αποτελεσμάτων η Ν.Δ προηγείτο και μάλιστα με αρκετή διαφορά. Επίσης να θυμηθούμε τις καταγγελίες στην βουλή για σωρεία παρανόμων ελληνοποιήσεων! * Εδώ οφείλει ο κάθε πολίτης να επιτηρεί και να καταγγέλει ό,τι στραβό δει *
3. Στην πορεία του χρόνου έχει εντυπωθεί το μήνυμα σε πολύ κόσμο «να μην πολυασχολείται με την πολιτική διότι βρωμάει». Αποτέλεσμα αυτού είναι τα μεγάλα ποσοστά αποχής, ακύρων ή λευκών τα οποία όλα λειτουργούν υπέρ του 1ου κόμματος. Από την άλλη μεριά όμως, αυτό δεν στέκεται εμπόδιο για να διεκδικούν την ψήφο του Ελληνικού λαού, άτομα άσχετα με αυτόν. Π.χ. μουσουλμάνοι βουλευτές που έχουν κάθε λόγο να νιώθουν και το εκδηλώνουν εξ’ άλλου, περισσότερο Τούρκοι παρά Έλληνες. Ακόμη και Πακιστανοί υποψήφιοι βουλευτές και πολλοί άλλοι, τα ονόματα των οποίων δηλώνουν ότι κάθε άλλο παρά Ελληνικά είναι. Κάτι τέτοιο φαντάζει τουλάχιστον αντιφατικό. Δηλαδή, με ποιο σκεπτικό όλοι οι προαναφερθέντες κόπτονται να εξασκούν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι (και με ποιο τρόπο το απέκτησαν;) στην Ελλάδα, ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΑΠΕΜΠΟΛΟΥΝ!!! Και γιατί αυτοί πολιτεύονται στην Ελλάδα και όχι στις πατρίδες τους; Αν αυτό φαντάζει λογικό παρακαλείται ο αναγνώστης να μην συνεχίσει την ανάγνωση.
4. Ο μεγάλος αριθμός των υπαρχόντων αλλά και νεοεμφανιζομένων κομμάτων προκαλεί σύγχυση και βεβαίως υπόνοιες για τις προθέσεις τους. Σαφώς υπάρχουν κόμματα που έχουν και έντιμες προθέσεις και έντιμους ανθρώπους που επιθυμούν το καλό του τόπου. Αυτό όμως δεν αρκεί. Ευχής έργον θα ήταν μία συσπείρωση – σύμπραξη όλων αυτών σε έναν κοινό φορέα. Το γεγονός ότι αυτό δεν επετεύχθη στον μέγιστο βαθμό, δεν πρέπει ούτε να μας απογοητεύει ούτε να μας αποθαρρύνει. Έπεται και συνέχεια. * Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν έχει απόλυτη εμπιστοσύνη σε τίποτε και σε κανέναν. Εδώ πάλι οφείλει ο κάθε πολίτης να επιτηρεί, να καταγγέλει τεκμηριωμένα ό,τι στραβό δει, καθώς και να συμμετέχει ενεργά για μη μην ξεφύγει το κάθε πατριωτικό κίνημα από τον σκοπό του. Αυτό ισχύει και γενικώς και ειδικώς για το κίνημα του ΟΧΙ. * ΠΡΟΣΟΧΗ! Επειδή το δίπολο «αριστερά – δεξιά» κατ’ ουσίαν κατέρρευσε, πολλοί προβάλλουν το δίπολο «αντιμνημονιακών – μνημονιακών». Αυτό ενδέχεται να είναι άλλη μία παγίδα του συστήματος να συμπαρασύρει σε αντιμνημονιακή ψήφο, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραιτήτως και αντικαθεστωτική ψήφο ή υπέρ των συμφερόντων του λαού! Κατ’ ουσίαν το πρόβλημα δεν είναι το ένα ή το άλλο. Στην ουσία το πρόβλημα είναι να αναγνωριστούν και ψηφιστούν αυτοί που προτίθενται να βοηθήσουν να σωθεί η πατρίδα, και συνάμα όλοι οι Έλληνες και όχι αυτοί που καιροφυλακτούν να μας ξεπουλήσουν μια ώρα αρχύτερα… Δηλαδή, η κατάθεση της ψήφου σε οποιονδήποτε εκλογικό συνδυασμό, δεν πρέπει να αναγνωρίζει μόνον το αντιμνημονιακό κριτήριο, αλλά και το πατριωτικό.
5. Τέλος, όλο και περισσότερος κόσμος αναρωτιέται, «τι θα ψηφίσουμε στις επερχόμενες εκλογές;». Η απάντηση λαμβανομένου υπ’ όψιν όλων των ανωτέρω είναι πολύ απλή. ΚΑΝΕΝΑ από τα υπάρχοντα και ευρέως γνωστά και προβαλλόμενα κόμματα. Ψηφίζοντας ένα από αυτά, είναι σαν να κάνει κάποιος το ίδιο πείραμα φυσικής ή χημείας σε ένα εργαστήριο και να περιμένει διαφορετικά αποτελέσματα. Ή το να βλέπει για πολλοστή φορά μία κινηματογραφική ταινία με δυσάρεστο τέλος και να προσδοκά να προκύψει ξαφνικά… «χάπυ έντ». Για οποιονδήποτε στοιχειωδώς σκεπτόμενο λοιπόν, ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΤΕΡΜΑ! Δηλαδή, ΚΑΝΕΝΑ κόμμα το οποίον είτε έχει συμμετάσχει σε κοινοβουλετικά σχήματα είτε αποτελείται κατά κύριον λόγο από στελέχη που έχουν συμμετάσχει και συνεχίζει να χρησιμοποιεί τα ίδια «παλαιολιθικά» επιχειρήματα με την ίδια ξύλινη γλώσσα, δεν έχει πιθανότητα να αλλάξει κάτι. Σημειώνουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο στους υποστηρικτές και στους ψηφοφόρους των κομμάτων, αλλά στην δομή τους και στις ηγεσίες τους. Για όσους αρνούνται να αποδεχτούν κάτι τέτοιο, ας ρίξουν μια ματιά όχι μόνον στις θέσεις αυτών των κομμάτων, αλλά και στην ιστορική τους διαδρομή. Επίσης να ρωτήσουν τους υποψηφίους βουλευτές τους, πόσο σίγουροι είναι βαθιά μέσα τους για αυτά που υποστηρίζουν και τι θα δεχόντουσαν ως επιπτώσεις αν το αναιρούσαν στην πορεία! Ένα πασιφανές και οφθαλμοφανές ότι οι εκλογές αυτές έχουν πολλά ιδιαίτερα και διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με τις άλλες. ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ φορά είναι τόσο μεγάλη η αποδοκιμασία του κόσμου απέναντι όχι μόνον στους εκπροσώπους των δήθεν «μεγάλων» αλλά και στο σύνολο των δοκιμασμένων κομμάτων. ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ φορά είναι αμφίβολη η αυτοδυναμία όχι μόνον του ενός αλλά και των δύο σε σύμπραξη. ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ φορά μας δίνεται η ευκαιρία να αλλάξουμε με θεσμικό τρόπο κάτι. Μήπως ξεχάσαμε ότι πέρυσι τέτοιον καιρό εν τω μέσω ασμάτων, φασκέλων, αθυροστομιών, κατσαρολικών και λαϊκών γενικών συνελεύσεων ο κόσμος διεκδικούσε το αυτονόητον;;; ΤΩΡΑ ΛΕΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ Αν αναλογιστούμε λίγο τι σήμαινε το ΟΧΙ του 1940 θα διαπιστώσουμε ότι όσοι πολέμησαν, παραμέρισαν τις όποιες διαφορές τους δηλαδή δεν πολέμησαν ούτε ως φιλομεταξικοί, ούτε ως βασιλικοί, ούτε ως πρώην φιλοβενιζελικοί, ούτε ως αριστεροί. ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ως ΕΛΛΗΝΕΣ! Κι εδώ ακριβώς έγκειται η ιδιομορφία του ΟΧΙ.
- Δεν έχει κομματική γραμμή πειθαρχίας. Έχει καταφέρει το «ακατόρθωτο». Να συνενώσει χωρίς να απορροφήσει διαφορετικούς φορείς και πρόσωπα και να συγκεράσει διαφορετικές πολιτικές προτάσεις για ένα έναν κοινό σκοπό. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι ιδιαίτερες απόψεις και προτάσεις του κάθε υποψηφίου (ως γνωστόν οι Έλληνες φημιζόμαστε για την ποικιλία τους) δεν δεσμεύουν ούτε υποχρεώνουν κάποιον άλλον να απολογηθεί γι’ αυτές. Ο κάθε υπ. βουλευτής ως βουλόμενος έχει και την ευθύνη των λόγων του. Η τελική πρόταση σε οποιοδήποτε επιμέρους θέμα θα αποτυπωθεί με βάση τις εκάστοτε διαμορφούμενες συνθήκες και σε σημαντικά ζητήματα την λαϊκή ετυμηγορία μέσω δημοφηφίσματος. * Αυτό απαντά και στο ερώτημα «μας καλά πώς, ο Παπαθεμελής, με τον Καζάκη ή τον Αϋφαντή» κλπ. κλπ. *
- Στηρίζεται σε ουσιώδη και βασικά προτάγματα και δεν υπεισέρχεται σε διχαστικές λεπτομέρειες. Αυτό που προέχει είναι να σώσουμε το «καράβι» από το βούλιαγμα και τα υπόλοιπα έπονται. Π.χ. Η αποπομπή του χρέους είναι κοινό ζητούμενο, όπως και η ανεξαρτησία της Εθνικής μας οικονομίας. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ. Το αν είναι σωστό ή λάθος όμως, να παραμείνουμε στο Ευρώ και για πόσο διάστημα, ή να πάμε αμέσως στην Δραχμή δεν είναι κάτι το οποίον επείγει, ούτε μπορούν οι υποστηρικτές της μίας ή της άλλης άποψης να το προτείνουν με μεγάλη πιθανότητα αποδοχής και απόλυτη βεβαιότητα. Στην περίπτωση αυτή, ας μεριμνήσουμε πρώτα για την εξασφάλιση της αγροτικής παραγωγής, την ενδυνάμωση της παραγωγικότητας τουλάχιστον σε επίπεδο μικρομεσαίων επιχειρήσεων και όταν υπάρξουν σαφή δεδομένα και άρτια πληροφόρηση του λαού, μπορούμε να αποφασίσουμε ακόμη και μέσω δημοψηφίσματος.
- Προτείνει και δρομολογεί την Σύγκλιση Λαϊκής Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης με σκοπό να διαμορφωθεί και να εγκριθεί από τον Ελληνικό λαό ένα πραγματικά Δημοκρατικό Σύνταγμα προτού προλάβουν άλλοι «αναθεωρητές» να απαλείψουν ίσως και το 120ο άρθρο του.
Αν εφαρμοστούν οι σαρωτικές προγραμματισμένες αντιλαϊκές πρακτικές από την επαύριο των εκλογών δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστο κανέναν. Καλούνται λοιπόν όλοι οι Έλληνες και Ελληνίδες να αναλογιστούν, τι καλό μπορούν να πράξουν και να επιφέρουν, εξασκώντας το μοναδικό δημοκρατικό δικαίωμα που τους δίνεται για μία και μοναδική φορά εντός μιας περιόδου 4 ετών, χρησιμοποιώντας το με μοναδικά κριτήρια την διάσωση του τόπου, το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους. http://www.epam-hellas.gr/Deltia_typou/743 και http://papathemelis.blogspot.com/ (Τηλ. 2103314314)
ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 6/5/2012 ΨΗΦΙΖΩ τον συνδυασμό του ΟΧΙ ΣΕΡΕΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ (Β’ ΑΘΗΝΩΝ)
