Επιστήμονες του Ινστιτούτου Κάρνεγκι ανέλυσαν το περιεχόμενο δύο μετεωριτών αρειανής προέλευσης που ανακαλύφθηκαν στη Γη. Αναλύοντας γεωχημικά τη σύνθεση των δύο μετεωριτών, οι γεωλόγοι συμπέραναν ότι ο μανδύας του Άρη, σε ορισμένα σημεία, πρέπει να περιείχε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες νερού από αυτές που πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες, σε σημείο που να μη διέφερε από την ποσότητα των υπόγειων υδάτων της Γης.
Μέχρι τώρα υπήρχαν αρκετές ενδείξεις για την ύπαρξη κάποτε σημαντικών ποσοτήτων νερού στην επιφάνεια του Άρη, ωστόσο οι εκτιμήσεις ήταν ότι το εσωτερικό του ήταν γενικά άνυδρο.
Επιστήμονες του Ινστιτούτου Κάρνεγκι, με επικεφαλής τον Francis McCubbin και τον Erik Hauri, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Geology» της Γεωλογικής Εταιρίας της Αμερικής, ανέλυσαν το περιεχόμενο δύο μετεωριτών αρειανής προέλευσης που ανακαλύφθηκαν στη Γη.
Οι μετεωρίτες, οι οποίοι πιστεύεται ότι προέρχονται από τον μανδύα του «κόκκινου πλανήτη» (δηλαδή από το εκτεταμένο γεωλογικό στρώμα μεταξύ του φλοιού και του πυρήνα), εκτινάχθηκαν από τον Άρη πριν από περίπου 2,5 εκατ. χρόνια και κατέληξαν στη Γη, παγιδευμένοι από τη βαρύτητά της.
Αναλύοντας γεωχημικά τη σύνθεση των δύο μετεωριτών, οι γεωλόγοι συμπέραναν ότι ο μανδύας του άρη, σε ορισμένα σημεία, πρέπει να περιείχε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες νερού από αυτές που πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες, σε σημείο που να μη διέφερε από την ποσότητα των υπόγειων υδάτων της Γης. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το νερό υπήρχε ήδη από την αρχική φάση σχηματισμού του Άρη και έκτοτε ο πλανήτης διατήρησε την ικανότητά του να διακρατεί αποθέματα νερού στο εσωτερικό του.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Αμερικανών ερευνητών, ο μανδύας του Άρη περιείχε 70 έως 300 μέρη νερού (ppm) ανά εκατομμύριο. Συγκριτικά, το ανώτερο στρώμα του μανδύα της Γης περιέχει κατά προσέγγιση 50 έως 300 μέρη νερού ανά εκατομμύριο. Τα ηφαίστεια θεωρούνται ο κύριος μηχανισμός μέσω του οποίου το νερό του Αρη ανέβαινε από τα έγκατα του πλανήτη προς την επιφάνειά του.
Πηγή: ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
