«Το λεγόμενο Ελληνοαμερικανικό λόμπι αποτελεί ένα μεγάλο μύθο όσον αφορά τη σπουδαιότητά του. Ένα τέτοιο λόμπι για να είναι χρήσιμο πρέπει να συμπεριφέρεται όπως αυτό των Εβραίων. Για τους Εβραίους πάντα έχει προτεραιότητα το συμφέρον του Ισραήλ και μετά αυτό των ΗΠΑ. Αναμφίβολα συνεχίζουν να διατηρούν τις Ελληνικές παραδόσεις και τα ήθη και έθιμα αλλά χωρίς τις κατάλληλες υποδομές δεν θα κατορθώσουν να διαφυλάξουν την Ελληνική γλώσσα. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα τους παραμένει η μεγάλη μόρφωση της πλειοψηφίας των Ελληνοαμερικάνων και φαίνεται ότι κατέχουν την πρώτη θέση σε σχέση με άλλες εθνικότητες».
Με αυτή την ρηξικέλευθη επισήμανση -διαπίστωση- δήλωση, ο διεθνούς φήμης καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης, ήρθε να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα του Ελληνισμού της Αμερικής και να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο όλων εκείνων των επιφανών και σοβαρών Ελληνοαμερικανικών που λένε την πικρή αλήθεια για την κατάσταση της Κοινότητας των Ελλήνων πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς Ελληνο-Αμερικανών.
Νοέμβριος 2004. Δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, αναγγέλλει την απόφαση της κυβέρνησής του ν' αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Τότε, τ' αθηναϊκά ΜΜΕ κυριολεκτικά "ξεσπάθωσαν" με δημοσιεύματα του τύπου "ο πρόεδρος των ΗΠΑ εξαπάτησε τα 3 εκατομμύρια Ελληνοαμερικανούς και περίμενε, μετά τις εκλογές, για ν' αναγνωρίσει τα Σκόπια ως "Μακεδονία", για να μην χάσει τις ψήφους τους" και άλλα σχετικά. Και ξαφνικά, όλοι όσοι ζούμε στις ΗΠΑ για πολλά χρόνια, διαβάζαμε στις αθηναϊκές εφημερίδες ή βλέπαμε στην -δορυφορική- τηλεόραση, γνωστά "ψώνια" των ομογενειακών Οργανώσεων να κάνουν "δηλώσεις" για το ζήτημα και να ομιλούν για "δυναμικές κινητοποιήσεις" των -"εξαπατημένων"- Ομογενών.
Φυσικά, δεν έγινε καμία κινητοποίηση, παρά μόνο έκδοση ψηφισμάτων ομογενειακών Οργανώσεων, που διοχετεύτηκαν στα ελληνικά ΜΜΕ, αλλά ελάχιστα έφτασαν στον Λευκό Οίκο. Ήταν μία "λαμπρή" περίοδος για να κάνει την φιγούρα του στα πρόθυμα ελληνικά αθηναϊκά ΜΜΕ, ο κάθε επίδοξος Ομογενής "λομπίστας" ή "παράγοντας".
Στις 24 Μαρτίου 2008, ο ανταποκριτής στις ΗΠΑ της -υποτίθεται- έγκυρης ημερήσιας αθηναϊκής εφημερίδας "Καθημερινή", ζητούσε από τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο, να θέσει το ζήτημα των Σκοπίων στον πρόεδρο Μπους, στην ειδική τελετή, την επομένη, στον Λευκό Οίκο, για την εθνική μας επέτειο, "για λογαριασμό του 1.5 εκατομμυρίων Ελληνοαμερικανών ψηφοφόρων στις ΗΠΑ".
Επειδή πολλά λέγονται και γράφονται ειδικά τελευταία με αφορμή την ονομασία της ΠΓΔΜ, ας δούμε τι πραγματικά συμβαίνει με το περίφημο "ελληνικό λόμπι" στις ΗΠΑ.
"Λόμπι", σημαίνει συγκροτημένη ομάδα ιδιωτικών συμφερόντων ή εθνικών ομάδων (μειονότητες) που ασκούν πίεση στην πολιτική ηγεσία της χώρας, για την προώθηση των ζητημάτων τους.
"Ελληνικό λόμπι" στις ΗΠΑ, σε συγκροτημένη -αν και μικρή- μορφή, υπήρξε ΜΟΝΟ την τριετία 1974-1977 (κυπριακό, ελληνοτουρκικά). Αλλά με πρωτεργάτες… Αμερικανούς πολιτικούς και τους Ελληνοαμερικανούς Σαρμπάνη, Μπραδήμα, Τσόγκα. "Λόμπι" σημαίνει πίεση με αποστολή επιστολών, emails κλπ, σε ποσότητες φυσικά, στους πολιτικούς και στον Λευκό Οίκο. Σημαίνει, επίσης, δυνατές ομογενειακές Οργανώσεις, που μπορούν να κινητοποιούν τα μέλη τους ή να συμβάλλουν οικονομικά στην εκλογή ή επανεκλογή πολιτικών.
Ως Ελληνισμός στις ΗΠΑ, ούτε δυνατές Οργανώσεις έχουμε, ούτε μπορούμε να στείλουμε έστω 10.000 επιστολές ή emails στον Λευκό Οίκο. Φυσικά, το μεγαλύτερο "παραμύθι" είναι η αριθμητική "δύναμή" μας. Οι ανεύθυνοι ‘Έλληνες πολιτικοί και τα ελληνικά ΜΜΕ, ομιλούν για 3 και, εκατομμύρια ‘Έλληνες στις ΗΠΑ.
Η αλήθεια είναι διαφορετική. Είμαστε (απογραφή 2000) 1.170.000 Έλληνες ή Αμερικανοί ελληνικής καταγωγής. Κατά συνέπεια, δεν είμαστε 1.5 εκατομμύριο ψηφοφόροι. Και είναι ζήτημα αν ψηφίζουμε συνολικά στις προεδρικές εκλογές 150.000-200.000, αριθμός πολύ μικρός για τις ΗΠΑ, των -κοντά- 300 εκατομμυρίων κατοίκων.
Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής έχει μέλη 110.000 οικογένειες Ορθόδοξων, κατά 95% ελληνικής καταγωγής. Δηλαδή, ουσιαστικά εκπροσωπεί, το πολύ, 300-350.000 άτομα και δεν ασχολείται με την Ελληνισμό, αλλά με την προσέλκυση μελών, "πιστών". Οι ομογενειακές Οργανώσεις, μικρές αριθμητικά, είναι μισοδιαλυμένες. Οι Οργανώσεις, οι τριτοβάθμιες, υπάρχουν μόνο στα χαρτιά ή για τα ελληνικά ΜΜΕ (ΣΑΕ, Ελληνοαμερικάνικο Εθνικό Συμβούλιο κλπ), που λειτουργούν με την έκδοση…ανακοινώσεων. Η ΑΧΕΠΑ το ίδιο. Οι νέες γενιές δεν ασχολούνται με τον Ελληνισμό, επειδή οι ηλικιωμένοι, με τη νοοτροπία των δεκαετιών του ‘60 και του ‘70 στην πλειοψηφία τους χωρίς γραμματικές γνώσεις και αγγλικών, δεν εγκαταλείπουν τις θέσεις τους στις Οργανώσεις, που τις θεωρούν "κτήμα" τους.
Οι Έλληνες πολιτικοί που επισκέπτονται τις ΗΠΑ, ουσιαστικά για τουρισμό, έρχονται σ' επαφή μόνο με τα μόνιμα ψώνια των ομογενειακών Οργανώσεων και αγνοούν την πραγματικότητα. Οι μεσήλικες με μόρφωση, γνώση της σημερινής πραγματικότητας και πείρα, που θα μπορούσαν να προσφέρουν ουσιαστικό έργο, απομονώθηκαν από τους μόνιμους-εγκάθετους, για να μην "τους πάρουν τις θέσεις". Σοβαρή προσπάθεια καταγραφής του Ελληνισμού και κινητοποίησής του ειδικά μέσω emails, δεν έγινε ποτέ.
Για τους παραπάνω λόγους, γιατί να ενοχληθεί ο πρόεδρος Μπους, όταν έλαβε στον Λευκό Οίκο, στα 2004, μόνο 5-6.000 επιστολές ή emails, όταν οι Ισραηλινοί, Εβραίοι και μη, στις ΗΠΑ, στέλνουν το ολιγότερο 80.000 για δικά τους ζητήματα; Λογικά, είναι δυνατόν στις ΗΠΑ, οι κυβερνητικές Υπηρεσίες να μην γνωρίζουν πόσοι αριθμητικά είμαστε ως Έλληνες και πόσοι ψηφίζουμε; Αν έχουμε "δύναμη" ή όχι;
"Ελληνικό λόμπι" για τους Έλληνες πολιτικούς και ειδικά τα ελληνικά ΜΜΕ "υπάρχει", γιατί έτσι τα συμφέρει να νομίζουν. Για όσους Έλληνες ζουν στις ΗΠΑ για δεκαετίες, γνώστες της κατάστασης, "λόμπι" ΔΕΝ υπάρχει, δεν υπήρξε, δεν μπορεί να υπάρχει.
"Λομπίστες", ναι υπάρχουν, αν κρίνουμε από τις αναφορές των ελληνικών ΜΜΕ, γιατί έχουν παρουσία μόνο εκεί: Στα ελληνικά ΜΜΕ. Στις ΗΠΑ, δεν είδαμε ΠΟΤΕ, έναν έστω, "επιφανή" Ομογενή, για 30 χρόνια, να κάνει παρέμβαση σ' ένα μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι ή σε μια μεγάλη εφημερίδα, για τα εθνικά μας θέματα. Οι "παρεμβάσεις" τους περιορίζονται μόνο στα ελληνικά ΜΜΕ.
Από την άλλη, ο πρώην πρόεδρος του Συμβούλιου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), Άντριου Άθενς, αντί να αγωνίζεται για τα ζητήματα ελληνικού ενδιαφέροντος, προωθούσε τα συμφέροντα των…Εβραίων στην πολιτική ηγεσία της …Ελλάδας (και όχι αυτά των … Απόδημων)!!! Η Αμερικανο-Εβραϊκή Επιτροπή των ΗΠΑ (American Jewish Committee) μάλιστα, τον τίμησε για την…"την προβολή των εβραϊκών προβλημάτων και συμφερόντων προς την Ελληνική ηγεσία"! Ο κ. Άθενς ήταν ο πρώτος που έλαβε το σχετικό βραβείο.
Κατά συνέπεια, καλό είναι να ζούμε με όνειρα και παραμύθια, αλλά η ωμή πραγματικότητα, μας προσγειώνει ανώμαλα…
