Η ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, πλην των γνωστών αδιάψευστων ιστορικών στοιχείων (επιγραφές, ευρήματα αρχαιολογικών χώρων, κείμενα αρχαίων ιστορικών Ελλήνων, Εβραίων, Ρωμαίων κτλ) επιβεβαιώνεται και από μία επιγραφή του 267 π.Χ. (φωτογραφία της οποίας μου έστειλε ο κ. Σταύρος Χατζής, Συνταξιούχος Αστυνομικός, που παρακολουθεί το θέμα της Μακεδονίας) η οποία βρέθηκε στην Αίγυπτο και αναφέρεται σε αθλητικούς αγώνες, που έγιναν στα δωδέκατα βασιλικά γενέθλια.
Οι αθλητές που αναφέρονται ότι αγωνίστηκαν, χαρακτηρίζονται από τον τόπο καταγωγής τους (Θραξ, Μακεδών, Σάμιος κτλ.), δηλαδή από τον ενιαίο Ελληνικό γεωγραφικό χώρο. Συνεπώς και μόνο από το γεγονός ότι αναφέρονται μεταξύ των άλλων Ελλήνων αθλητών και τέσσερις Μακεδόνες αθλητές, επιβεβαιώνει ότι οι Μακεδόνες είναι Έλληνες.
Ο George Robinson, στο εκδοθέν το 1899 στη Νέα Υόρκη βιβλίο του γράφει: «Ο αρχαίος Αιγυπτιακός πολιτισμός γαλουχήθηκε επί τρεις αιώνες από τον Ελληνικό πολιτισμό και ανέπτυξε το εμπόριο σε ύψιστο βαθμό, αλλά δεν αλλοιώθηκε από τον Μακεδόνα κατακτητή (Πτολεμαίο) στα θρησκευτικά και γλωσσικά στοιχεία του, γι’ αυτό πολλές επιγραφές που βρέθηκαν, είναι χαραγμένες στην αιγυπτιακή (ιερογλυφική ή δημώδη) γλώσσα και στη γλώσσα των Μακεδόνων» (δηλαδή την Ελληνική).
Εκτός των ανωτέρω αδιάψευστων στοιχείων, η ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελληνική, επιβεβαιώνεται και από τα αναφερόμενα στην πρόσφατη επιστολή μου στην Πρέσβειρα της Συρίας στην Αθήνα, δηλαδή:
α)Από την Παλαιά Διαθήκη, όπου αναφέρεται ότι «Ο Έλλην Βασιλεύς θα νικήσει τον Πέρση βασιλέα». Στο βιβλίο των Μακκαβαίων αναφέρεται ότι: «Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών ο υιός του Φιλίππου ενίκησε τον Δαρείο».
β) Ο Απόστολος Παύλος (ΙΣΤ 9, 10) αναφέρεται, ότι το 50 μ.Χ. επισκέφθηκε τις πόλεις ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και ΒΕΡΟΙΑ, δηλαδή πόλεις που είχαν αιώνες προ το 50 μ.Χ., έκτοτε και μέχρι σήμερα τα αυτά Ελληνικά ονόματα, γεγονός που επιβεβαιώνει την ταυτότητα της Μακεδονίας ως Ελληνικής.
γ) Ο Απόστολος Παύλος (ΙΖ 4, 12) στη Θεσσαλονίκη και Βέροια συνάντησε Έλληνες και Ελληνίδες, που επίστευσαν.
δ) Ο Απόστολος Παύλος μίλησε και έγραψε τις επιστολές του προς τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και των Φιλίππων στην Ελληνική γλώσσα.
ε) 356 Καθηγητές Πανεπιστημίων Αμερικανικών και άλλων χωρών, συνυπέγραψαν επιστολή στον Πρόεδρο Ομπάμα και του ζητούν να ανακαλέσει την απόφαση του προκατόχου του κ. Τζωρτζ Μπους (υιού), ο οποίος την επομένη της δεύτερης εκλογής του, ονόμασε την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και ανέτρεψε την πάγια πολιτική των ΗΠΑ για τη Μακεδονία, όπως είχε χαραχθεί από την Εγκύκλιο του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Στεττίνιους το 1944 και το Δόγμα Τρούμαν. Ο κ. Μπους ανέτρεψε επίσης και προηγούμενη δήλωση του, ότι το 1946-1947 οι ΗΠΑ βοήθησαν το Βερολίνο και την Ελλάδα να διατηρήσουν την ελευθερία τους. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Μπους δεν είναι ούτε ιστορικός, ούτε αρχαιολόγος και όπως και άλλοι ηγέτες, αλλά και Κυβερνήσεις,
παραπλανήθηκε από συμβούλους και ονόμασε την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
στ) Τέλος, ο ορισθείς από τον ΟΗΕ κ. Νίμιτς, ως διαμεσολαβητής μεταξύ Σκοπιανών και Ελλήνων, για την ονομασία της ΠΓΔΜ, σε συνάντησή του με την Παμμακεδονική Ένωση της Αμερικής, παραδέχτηκε την ιστορική αλήθεια και είπε ότι οι Σκοπιανοί είναι Σλαβικής καταγωγής. Την πληροφορία αυτή ανέφερε και ο δημοσιογράφος Γ. Φωτιάδης στον «ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ» την 20η Απριλίου 2011.
Ο ΟΗΕ πρέπει να ανακοινώσει όλη την ιστορική αλήθεια, για να παύσει το θέμα της Μακεδονίας να ταλαιπωρεί τον ΟΗΕ. Η ΠΓΔΜ μπορεί να ονομάσει το κράτος της όπως επιθυμεί, υπό τον όρο να μην εμπεριέχει τη λέξη «Μακεδονία». Προτείνω το «Δημοκρατία της ΠΑΙΟΝΙΑΣ», διότι όταν ήρθαν οι Σλάβοι στη Μακεδονία, μέρος τους εγκαταστάθηκε στην Αρχαία Παιονία.
Ο Άγγλος ιστορικός NGL HAMMOND, ο οποίος έγραψε βιβλία για τη Μακεδονία, στο βιβλίο του «Μέγας Αλέξανδρος (ένας ιδιοφυής)» παρατηρεί στη σελ. 268, Κεφ 5: «Η εκστρατεία της Ιλλυρίας και οι Μακεδονικές δυνάμεις»: «Τέλος του θέρους (335 π.Χ.) ο Αλέξανδρος οδήγησε το στρατό του στη χώρα των Αγριανών (γύρω από τη σημερινή Σόφια) και στην περιοχή που κατοικείτο από Παίονες (γύρω από τα σημερινά Σκόπια». Ο N.G.L. Hammond, στο βιβλίο του «Ιστορία της Μακεδονίας» (Τόμος 2, σελ. 126), αναφέρει: «Οι Παίονες δεν ήσαν Έλληνες».
Η ιστορική αλήθεια είναι ότι ο Λένιν το 1923 στο 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, διακήρυξε για πρώτη φορά το σύνθημα «Ανεξάρτητη Μακεδονία – Θράκη». Την πολιτική αυτή ακολούθησε και το ΚΚΕ και στο 3ο Έκτακτο Συνέδριο της Κ.Ε. (Εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 14.2.1924) ομόφωνα διακήρυξε «περί Ανεξαρτήτου Μακεδονίας – Θράκης». Στην 6η Ολομέλεια του 1934, ο Ζεύγος τόνισε «Το ΚΚΕ υποστηρίζει το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως του πληθυσμού της Μακεδονίας και Θράκης και τον αποχωρισμό τους σε ξεχωριστό κράτος.
Ο Τίτο, τον Αύγουστο 1944, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, μετονόμασε την Νότιο Γιουγκοσλαβία (Βαρντάρσκα) σε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας και τους κατοίκους της Μακεδόνες.
Ο Στεττίνιους, Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ το 1944, με την Εγκύκλιο του υπ’ αριθ. 868014/24.12.1944 προς τους Πρεσβευτές και Προξένους των ΗΠΑ ανέφερε: «Το Αμερικάνικο Υπουργείο Εξωτερικών έχει επισημάνει αύξουσα προπαγάνδα και ημιεπίσημες δηλώσεις, περί αυτονομίας της Μακεδονίας. Η Αμερικανική Κυβέρνηση θεωρεί κάθε συζήτηση περί Μακεδονικού «Έθνους», περί «Μακεδονικής πατρίδας», περί Μακεδονικής «συνειδήσεως» αδικαιολόγητη δημαγωγία, χωρίς εθνική ή πολιτική υπόσταση και ομοιάζει με επιθετική προδιάθεση εναντίον της Ελλάδας. Η συγκεκριμένη πολιτική της Κυβερνήσεως μας είναι να αντιτάσσεται σε κάθε αναβίωση του Μακεδονικού, που εμπλέκει την Ελλάδα. Η Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας κατοικείται κατά μέγα μέρος από Έλληνες.
Οι Έλληνες αυτοί, δεν έχουν καμία πρόθεση αυτονομήσεως και αντιτάσσονται στην δημιουργία Μακεδονικού κρατιδίου. Η Κυβέρνηση μας θα θεωρήσει υπεύθυνη κάθε Κυβέρνηση ή ομάδες κρατών που ανέχονται ή ενθαρρύνουν απειλές ή επιθετικές ενέργειες «Μακεδονικών δυνάμεων» εναντίον της Ελλάδας.»
Ο Κίρο Γκλιγκόρωφ, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στη συνέλευση του ΟΗΕ, πέτυχε την αναγνώριση ως ανεξάρτητου Κράτους, της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας Μακεδονίας».
Την ιστορική αλήθεια, ότι οι Σκοπιανοί δεν έχουν καμία σχέση με τους Μακεδόνες, επιβεβαίωσαν οι 15 ηγέτες της ΕΟΚ τον Ιούνιο 1992 στη Διάσκεψη Κορυφής στη Λισσαβόνα, οπού ομόφωνα αποφάσισαν να αναγνωρίσουν την ΠΓΔΜ, εφόσον η ονομασία δεν θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία». Το θέμα είχε τεθεί από τον τότε Μακεδόνα Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος στην από 3.1.1992 επιστολή του, όπου τόνιζε ότι είναι Μακεδόνας, έγραψε ότι: «Η αναγνώριση της αυτοαποκαλουμένης “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” έχει θεμελιώδη σημασία για την Ελλάδα και το γνωρίζω καλύτερα από κάθε άλλον αφού είμαι ο ίδιος Μακεδών.
Η Δημοκρατία αυτή ούτε εθνολογικά, ούτε ιστορικά έχει το δικαίωμα να ονομάζεται Μακεδονία», και προσέθεσε: «Η εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού της χώρας αυτής αποτελείται από Αλβανούς, Τούρκους, Τσιγγάνους και Σλάβους, που καμία σχέση δεν έχουν με Μακεδόνες», και ότι: «Είναι αδιανόητο με την λήξη του Ψυχρού Πολέμου να δίδεται ιστορική νομιμοποίηση σε Τίτο και Μόσχα, που ονόμασαν την Νότιο Γιουγκοσλαβία σε Μακεδονία, για έξοδο στο Αιγαίο, αποσπώντας την Μακεδονία από την Ελλάδα».
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος, με Εγκύκλιο του το 1981, ανακήρυξε «Τους γεννηθέντες στη Θεσσαλονίκη Έλληνας αδελφούς Μοναχούς (Μεθόδιο και Κύριλλο) ουράνιους προστάτες της Ευρώπης».
