Ο σκοταδισμός «έφαγε» και τον Αισχύλο. Κόπηκε φέτος από βιβλίο της Β’ Λυκείου απόσπασμα που συνέκρινε Προμηθέα και Ιώβ (ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 22.10.2006 σελ. 59)
Σύγκρουση του αρχαιοελληνικού πνεύματος και των κειμένων τής Παλαιάς Διαθήκης, στις σελίδες του βιβλίου «Εκφραση-Εκθεση» της δευτέρας τάξης λυκείου. Στο νέο βιβλίο, όπως καταγγέλλουν φιλόλογοι, έχει απαλυνθεί οτιδήποτε περιέγραφε το παλιό, για τον Ιεχωβά, με αφορμή τη σύγκριση του Προμηθέα με τον Ιώβ, ως παραδείγματα της ελληνικής και εβραϊκής αντίληψης για τον άνθρωπο.
Στο παλιό βιβλίο υπήρχε εκτενές απόσπασμα για το θέμα, του άγγλου φιλόλογου Ρ. Λίβινγκστον. Στο καινούριο οι συγγραφείς το παρέλειψαν πλήρως. Παραπέμπουν, ωστόσο, στο συγκεκριμένο απόσπασμα, το οποίο όμως οι μαθητές δεν ξέρουν πού θα το βρουν.
Οι φιλόλογοι θεωρούν ενδεχόμενο να έχει αφαιρεθεί το συγκεκριμένο απόσπασμα για να μην προκαλείται η Εκκλησία. Στο παλιό βιβλίο υπογραμμίζεται ξεκάθαρα ότι «συνολικά ο Εβραίος υποτασσόταν στην παράδοση, ενώ ο Έλληνας είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στο λόγο του».
Σύμφωνα με τον άγγλο φιλόλογο και ελληνιστή Ρ. Λίβινγκσχον: «Ο Προμηθέας, όπως τον περιγράφει ο Αισχύλος, δεν φοβήθηκε τη θεϊκή οργή, έδωσε τη φωτιά στους ανθρώπους και για τιμωρία του ο Δίας τον κάρφωσε σ’ έναν απότομο κρημνό στον Καύκασο. Ο Ιώβ έχασε τα αγαθά του, την οικογένεια και την υγεία του από αιφνίδιο βούλευμα του ουρανού.» 0 μεν Ιώβ υποτάσσεται ταπεινά στο θεό. "Το βλέπω" λέει, "είμαι μηδαμινός… Σιχαίνομαι τον εαυτό μου και μετανοώ…". 0 θεός πείθει τον Ιώβ πως βρίσκεται σε αμάθεια και βλακεία. Από την άλλη πλευρά, ο Προμηθέας απαντά με υβριστική πρόκληση: Κάνει ό,τι δεν θα κάνει ποτέ ο Ιώβ: Καταριέται τον θεό.
Σ’ αυτό το σημείο το παλιό Βιβλίο σε δύο σελίδες αναπτύσσει πλήρως το θέμα και μεταξύ άλλων επισημαίνει: «Πόσο διαφορετικός σε όλα αυτά από τις θεότητες του ελληνισμού είναι ο Ιεχωβά. Πόσο διαφορετική θέση κατέχει στη ζωή του λαού Του. Είναι ζηλότυπος και αυθαίρετος θεός: Δεσπόζει τους πιστούς και τους κάνει νάνους… Ο Ελληνας λέγει για τον Απόλλωνα και το Δία: Υπάρχουν. Ο Ιεχωβά λέγει στο λαό του: Υπάρχω. Οι εβραίοι συγγραφείς δείχνουν αυτοϋποταγή και αυτοταπείνωση σ’ αυτόν, μια αντίληψη καθόλου ελληνική».
Το καινούριο Βιβλίο όλα αυτά τα παραλείπει και περιορίζεται να αναλύσει το θέμα σε μόλις 20 αράδες. Προτρέπει τους μαθητές να διαβάσουν τα όσα σχετικά γράφει ο άγγλος φιλόλογος, κρατώντας αποστάσεις και απλώς τονίζει όχι συγκρίνοντας το ελληνικό πνεύμα, η αντίληψη για τους θεούς και η ηθική με τα αντίστοιχα εβραϊκά.
Μ. Παπ.
