ΛΑΟΣ ΣΕ ΣΥΓΧΥΣΗ (Ένα επίκαιρο άρθρο του 2014)

Αγαπημένε μου συμπατριώτη,
Δε θα σου δώσω ευχές για τη νέα χρονιά. Οι ευχές δεν ταιριάζουν στους καιρούς μας. Αυτό που θέλω να σου πω είναι το ΠΟΣΟ Μ@Λ@Κ@Σ ΕΙΣΑΙ και εξηγούμε: εδώ και πέντε χρόνια συστηματικά σου καταστρέφουν τη ζωή και εσύ παραμένεις παθητικός αποδέκτης. Γιατί; Τι έχεις πάθει; Δε βλέπεις ότι στο τέλος θα τα χάσεις όλα; Την πατρίδα σου, την ελευθερία σου , τα παιδιά σου , την ψυχή σου. 
«Μα ΕΓΩ δεν έχω (ακόμα) πρόβλημα» απαντά ο νοικοκύρης. «Δεν πήρα δάνειο, έχω σπίτι, εξοχικό, μόνιμη δουλεία και καταθέσεις στην τράπεζα. Δεν θέλω να τα διακινδυνεύσω. Άλλωστε απέχω πολύ από τον γκρεμό, ας αντιδράσουν αυτοί που έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα από εμένα»… «ΕΓΩ έχω 20.000€ και δουλεύω στο δημόσιο»… «ΕΓΩ έχω 10.000€ , παίρνω και ένα νοίκι .»… «ΕΓΩ δεν έχω λεφτά στην τράπεζα αλλά ο πατέρας μου παίρνει μια καλή σύνταξη» « ΕΓΩ είμαι από γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι δε θα μας πειράξει, θα έχω έναν μισθό»… «ΕΓΩ έχω αυστραλιανή υπηκοότητα και άμα δω τα πολύ σκούρα θα την κάνω» ….. Ρε μ@λ@κα νοικοκύρη είμαστε σε πόλεμο δεν το βλέπεις; Ότι θεωρείς σήμερα αυτονόητο δεν θα είναι αύριο. Πουθενά δε θα είσαι ασφαλής. Ο παλιός κόσμος πέθανε. Δεν πρόκειται να σωθείς μόνος σου. Ή όλοι μαζί θα σωθούμε ή όλοι μαζί θα χαθούμε. Πρέπει να είσαι πολύ πάνω στη λίστα των προδοτών για να επιβιώσεις. Και ξέρεις οι προδότες αλλάζουν ανάλογα με τις επιθυμίες του συστήματος. ‘Όταν λοιπόν θα έρθει η σειρά σου να πέσεις στο γκρεμό (και θα έρθει μην αμφιβάλεις), δεν θα έχει μείνει κανένας για να σε σώσει. Μπες μπροστάρης στη μάχη. Ο διπλανός σου έχει χάσει τις ελπίδες του. Αυτοκτονεί! Πολέμα και γι’ αυτόν.
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ* ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΑΝ ΑΤΟΜΟ-ΙΔΙΩΤΗΣ (IDIOT) ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ.
«Μα αν δεν κάνουμε ότι μας πούνε φοβάμαι ότι θα μας διώξουν από την Ευρωζώνη και θα καταστραφούμε» απαντά ο φοβισμένος. Ρε μ@λ@κα φοβισμένε, δεν καταλαβαίνεις ότι η ευρωζώνη δημιουργήθηκε ακριβώς για να έρθει εκείνη η μέρα που θα είσαι ευάλωτος σε εκβιασμούς και φοβέρες. Το σύστημα οσφραίνεται το φόβο σου με αποτέλεσμα να γίνεσαι όλο και πιο ευάλωτος στις ορέξεις του. Σκότωσε όλους σου τους φόβους. Άδειασε το μυαλό σου από τις μ@λ@κίες που το έχεις γεμίσει.  (*Ειδική αναφορά στο «σύστημα» θα γίνει στο τέλος της επιστολής.) Η μέγιστη
κατάντια στη ζωή είναι να γίνεις αυτό που γίνεσαι σήμερα: σκλάβος στην πατρίδα σου χωρίς μάχη. Δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα περισσότερο από αυτό. «Μα θα πεινάσω» μου απαντάς. «Να πεινάσεις». Καλύτερα νηστικός και ελεύθερος παρά επαίτης και σκλάβος. Να μην σκέφτεσαι το σήμερα και το αύριο αλλά το μεθαύριο.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΠΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΤΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ: ΤΟΝ ΦΟΒΟ.
«Μα ας κάνουμε λίγο υπομονή. Θα έρθει η ανάπτυξη, θα μας «κουρέψουν» και το χρέος, εγώ ελπίζω» , απαντά ο ευκολόπιστος. Ρε μ@λ@κα ευκολόπιστε δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη χωρίς εθνική κυριαρχία. Τα προτεκτοράτα ποτέ δεν αναπτύχθηκαν. Γι’ αυτό ακριβώς είναι προτεκτοράτα για να τα απομυζούν οι κυρίαρχοί τους. Σκότωσε όλες σου τις ελπίδες. Μην ελπίζεις σε τίποτα που δεν το αντιλαμβάνεσαι σε βάθος. Ψάξε, διάβασε, κατανόησε. Μόνο έτσι θα αποκτήσεις ολοκληρωμένη προσωπική άποψη και θα πάψεις να είσαι χειραγωγούμενο πρόβατο.
ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΕΛΠΙΔΑΣ. ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ.
«Μα αυτοί που μας κυβερνούν δίνουν αγώνα για το μέλλον μας. Ξέρουν τι κάνουν», απαντάει ο ευθυνόφοβος. Ρε μ@λ@κα ευθυνόφοβε ξέρεις τί περιουσίες έχουν όλοι αυτοί; Η ζωή σου δεν έχει καμία σχέση με τι δική τους ζωή. Γραμμένο στα π@π@ρια τους σε έχουν .Για το δικό τους μέλλον και τη δική τους επιβίωση μεριμνούν. Μην περιμένεις κανένα σωτήρα. Μόνος σου θα σώσεις τον εαυτό σου. Ανέλαβε την ευθύνη της ζωή σου. Όχι αύριο. Σήμερα. Διαφορετικά θα είσαι αιώνια ραγιάς.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΣΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΠΟΛΥ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΑΝΘΡΩΠΟ. 
«Μα έκανα λάθη. Πήρα δάνειο για να αγοράσω το σπίτι μου , παρακάλεσα για να διορισθεί η κόρη μου και τόσα χρόνια τους ψήφιζα άρα μου αξίζει αυτό που μου συμβαίνει» απαντά ο ενοχοποιημένος. Ρε μ@λ@κα ενοχοποιημένε, λειτουργούσες μέσα σε ένα σύστημα αξιών το οποίο ναι μεν μηχανικά αποδέχτηκες και αναπαρήγαγες αλλά δεν δημιούργησες εσύ . Δεν σε απαλλάσσω από την ευθύνη σου. Σου αποδίδω την ευθύνη που σου αναλογεί. Για την καταστροφή και την ήττα πρωτίστως ευθύνεται ο στρατηγός και όχι ο στρατιώτης. Το σύστημα εξουσίας, αν διέθετε τη στοιχειώδη ευθιξία, έπρεπε ήδη να έχει κάνει χαρακίρι αναλαμβάνοντας έτσι τη βασική του ευθύνη. Αντί αυτού αυτοεξαιρείται των συνεπειών και διαποτίζει την κοινωνική πυραμίδα με ενοχές προκειμένου να την κρατά αδρανοποιημένη. Σε καθιστώ όμως υπεύθυνο πρώτον γιατί ασυνείδητα εμπιστεύτηκες το σύστημα της κοινωνικής και οικονομικής συμβίωσης χωρίς να το έχεις κατανοήσει και δεύτερον γιατί συνεχίζεις να το ανέχεσαι, μένοντας παθητικός.
ΠΕΜΠΤΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ Η΄ΑΣΤΟΧΙΑΣ. ΈΤΣΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ (LOOSERS) ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ. ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΡΑΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. 
«Μα τι μου ζητάς. Να τινάξω στον αέρα την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και να πω όχι στο μέλλον. Να επιστρέψω στο παρελθόν. Ο κόσμος πάει μπροστά και όχι πίσω » απαντά ο ευρωπαϊστής. Ρε μ@λ@κα ευρωπαϊστή, δεν υπάρχει καμία προοπτική. Από την αρχή αυτό ήταν το σχέδιο. Πίστεψες ότι όλη η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρώ έγινε για το καλό σου; Ρε μ@λ@κα σκλάβους ψάχνανε και σε πιάσανε κορόιδο. Σε πείσανε ότι ευτυχία είναι ν’ αλλάζεις αυτοκίνητο κάθε δύο χρόνια και αποπροσανατολίστηκες. Σου πετάξανε το τυρί και δεν είδες τη φάκα. Αν στο λέγανε από την αρχή ότι ψάχνανε για σκλάβους θα αντιδρούσες. Για αυτό σε σιγοψήσανε τόσα χρόνια και τώρα έχεις γίνει λουκούμι. Πάψε επιτέλους να κοιτάς το περιτύλιγμα. Δες και το περιεχόμενο. Κι αν είναι πρόοδος: α) να έχουμε αύξηση των αυτοκτονιών 43% από την αρχή της κρίσης β) τα παιδιά να «ορκίζονται» στους γονείς τους ότι δε θα πεινάσουν για να μην τα αφήνουν στα ιδρύματα τις καθημερινές γ) οι μαθητές να λιποθυμάνε στα σχολεία από ασιτία δ) ο κόσμος να τρώει από τα σκουπίδια ε) οι διευθυντές των super market να ανακατεύουν φαγώσιμα με σκουπίδια καθ’ υπόδειξη των εταιριών προκειμένου οι άνθρωποι να μην μπορούν να φάνε ούτε από τα σκουπίδια κοκ ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΗΝ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!!!
ΕΚΤΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΚΛΑΒΟΠΟΙΗΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕΡΒΙΡΕΤΑΙ ΣΕ ΩΡΑΙΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ.
Αγαπημένε μου συμπατριώτη, διατηρώ την ψυχραιμία μου ενώ θα ήθελα να ουρλιάξω. Φοβάμαι όμως ότι θα χαρακτηριστώ παράφρων και ταραχοποιό στοιχείο και θα με κλείσουν κάπου για να με «συμμορφώσουν». Σου γράφω όχι από καπρίτσιο αλλά γιατί βλέπω ένα -όχι πολύ μακρινό- μέλλον τόσο ζοφερό που αν δεν αντιδράσεις σήμερα η ζωή σου θα γίνει ένας ατελείωτος εφιάλτης. 
Καταρχήν , την Ελλάδα όπως την ξέρεις, ξέχασέ την. Το ελληνικό έθνος οδεύει προς την οριστική εξαφάνιση του και εσύ, ο σημερινός Έλληνας, φαίνεσαι συμβιβασμένος με αυτή τη μοίρα. Οι 40 αιώνες της ελληνικής ιστορίας θα διακοπούν βίαια επί των ημερών μας. Όσοι λίγοι απομείνουν θα είναι σκλάβοι στη πατρίδα τους. Άνθρωποι-μηχανές. Χωρίς σκέψη , συναισθήματα, ανθρωπιά και όνειρα. Εθνικά ταπεινωμένοι και οικονομικά εξαθλιωμένοι. Το κράτος, αντί κοινωνικών επιδομάτων, θα μοιράζει κάρτες-barcode προκειμένου οι εξαθλιωμένοι να έχουν πρόσβαση στους κάδους απορριμμάτων των πλούσιων προαστίων τα οποία θα είναι περιφραγμένα με ειδικές μπάρες ασφαλείας. Άνθρωποι θα σκοτώνονται προκειμένου αποκτήσουν αυτές τις κάρτες. Ακόμα και το νερό της πηγής του χωριού σου θα ανήκει σε Γερμανικές εταιρίες. Την ώρα που εσύ θα μένεις διψασμένος, στο Βερολίνο θα πίνουν στην υγειά των κορόιδων. Ο γιό σου θα ξεπουλιέται στα σκλαβοπάζαρα και την κόρη σου θα σοδομούν οι ξένοι τουρίστες για ένα πιάτο φαί. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια θα αποτελέσει οριστικό παρελθόν στη χώρα όπου γέννησε τη δημοκρατία και τον δυτικό πολιτισμό γεγονός που ήδη έχει αρχίσει να αμφισβητείται έντονα.
Αγαπημένε μου συμπατριώτη, ξέρεις γιατί τα παθαίνεις αυτά; Γιατί έχασες την ταυτότητά σου. Ξέχασες από που ήρθες. Αγνοείς ποιος είσαι. Δεν ξέρεις που θες να πας. Άγεσαι και φέρεσαι. Ψάχνεις για προδότες. Μην έχεις αμφιβολία , όλοι σε προδώσαν. Αλλά και εσύ όμως πρόδωσες τον εαυτό σου. Σε πείσανε ότι για το καλό σου πρέπει να γίνεις «Ευρωπαίος» και το δέχτηκες άκριτα. Και σε ρωτάω; Ξέρεις πως περνάνε οι «Ευρωπαίοι» και ήθελες να τους μοιάσεις; Σου ταιριάζει ο τρόπος που τρώνε , που διασκεδάζουν, που εργάζονται, που σκέφτονται και που ερωτεύονται; Τον έχεις μελετήσει; Δεν λέω τι είναι καλύτερο και τι χειρότερο. Σε ρωτάω αν ταιριάζουν στην δική σου ψυχοσύνθεση;
Μετά ήθελες να αποκτήσεις το νόμισμα των Γερμανών και να διατηρήσεις την ταυτότητα και την εθνική σου ανεξαρτησία. Δε γίνονται αυτά φιλαράκο. Αν θες το νόμισμα των Γερμανών πρέπει να γίνεις και εσύ Γερμανός. Στην ψυχή.
Δεν διάβασες- ούτε καν ξέρεις- τον Κωσταντίνο Κόλμερ ο οποίος με το βιβλίο του: «Ευρώ: Η Γιγάντωση της ανεργίας» (Εκδόσεις Κάκτος), ήδη από το 2000 σε είχε προειδοποιήσει για τα δεινά που έρχονται: «…Μέσα στη γενικοτέρα αποχαύνωση που έχει οδηγήσει το μεταλαχθέν πολίτευμα της δημοκρατίας μας εις «κληρονομικόν» , ένας ευφυής λαός , ως εθεωρείτο ο Ελληνικός, έπαψε σκεπτόμενος. Εξηγοράσθει! Αυτή είναι η ορατή ηθική βλάβη της εντάξεώς του στην Ε.Ε. Έπονται οι εθνικές ζημιές από την ένταξι στην Ευρωζώνη που δε θα αργήσουν να φανούν.»
Πίστεψες όμως το Στουρνάρα, τον Παπαδήμο και το Σημίτη ο οποίος σου έγραφε: «…Θέλουμε να ανήκουμε σε ένα από τα ισχυρά κέντρα πολιτικής στον κόσμο και να έχουμε διευρυμένες δυνατότητες πολιτικής; Να είναι το νόμισμά μας ένα από τα πιο ισχυρά νομίσματα του κόσμου θωρακίζοντας την ελληνική οικονομία απέναντι στις διεθνείς κρίσεις; Ή πιστεύουμε ότι, παρά την υστέρηση και τις αδυναμίες μας, θα μπορέσουμε να ελέγξουμε μόνοι μας τις παγκόσμιες εξελίξεις προς όφελος μας; Για τη νέα κυβέρνηση η ΟΝΕ ήταν το μέσο για να πάψει η Ελλάδα να βρίσκεται στο περιθώριο των εξελίξεων, για να μη χάσει άλλες ευκαιρίες και να συμμετάσχει στις ιστορικές ανακατατάξεις στην Ευρώπη…Η ένταξη στην ΟΝΕ συμπύκνωνε με εντυπωσιακό τρόπο την απάντηση στην αγωνία της ελληνικής κοινωνίας για ένα πιο σταθερό μέλλον, για ένα τρόπο να ξεφύγουμε από την υστέρηση…Πολύ περισσότερο θα σήμαινε μια συνολικότερη αλλαγή , όχι μόνο στο πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής αλλά και στους τομείς της πολιτικής καθώς και στη θέση της χώρας στον ευρύτερο γεωπολιτικό χάρτη. … Η δραχμή ήταν αδύναμη να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κρίση…Χωρίς την προοπτική της ένταξης …η χώρα θα περιθωριοποιούταν ταχύτατα .Η πορεία προς την ΟΝΕ… εξασφάλισε την εισαγωγή του ευρώ στην Ελλάδα και την εξάλειψη της συναλλαγματικής αβεβαιότητας, που επί χρόνια δυσκόλευε τη δραστηριότητα των ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό και απέτρεπε ξένες επενδύσεις…Εκτός όμως από τις οικονομικές επιπτώσεις, η αδυναμία ένταξης μας στην ΟΝΕ θα είχε ενσπείρει και γενικότερη αμφισβήτηση για την ικανότητα της χώρας να ανταποκριθεί έγκαιρα και με επάρκεια στις μεγάλες προκλήσεις.»
Σήμερα, 13 χρόνια μετά ξέρεις ποιος σου είπε την αλήθεια και ποιος σε κορόιδεψε. Αλλά εσύ αντί να κάνεις υπουργό οικονομικών τον Κόλμερ που επιβεβαιώθηκε κάνεις τον Στουρνάρα που σε κατέστρεψε. 
Τώρα που τα χάνεις όλα μετανιώνεις πικρά για τις επιλογές σου. Και να σου πω κάτι, ήσουνα ευτυχισμένος και δεν το ήξερες.
• Ζούσες στην πιο όμορφη πατρίδα του κόσμου. Τον παράδεισο επί της Γής. Είχες τα νησιά σου, τα βουνά σου ,τα ποτάμια σου, τις θάλασσες σου. Σήμερα η πατρίδα σου ξεπουλιέται μέρα με την ημέρα. Την ώρα που θα γίνει τόπος αναψυχής και διακοπών ευκατάστατων βόρειοευρωπαίων εσύ θα χάσει και το πατρικό σου σπίτι στο χωριό.
• Είχες το πιο ωραίο κλίμα. Ρε μαλάκα Έλληνα μόνο ο ήλιος που είχες 300 μέρες το χρόνο έφθανε για να είσαι ευτυχισμένος. Οι άλλοι βλέπουν τον ήλιο με το κιάλι.
• Είχες την παραγωγή σου. Τα φρούτα σου, τα λαχανικά σου, το γάλα, το τυρί, το κρέας, τα ψάρια σου. Όλα ιδιαίτερα και σπάνια. 
• Είχες την παράδοσή σου. Τα ήθη και έθιμά σου. Την ιδιαίτερη κουζίνα σου. Την πιο ωραία μουσική με τα πιο ωραία λόγια. Λόγια ποιητών γραμμένα στο κορυφαίο γραπτό επίτευγμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, την ελληνική γλώσσα. 
• Είχες την πιο ωραία ιστορία. Κανένας λαός δεν έχεις τόσους λόγους να είναι περήφανος για την ιστορία της πατρίδας του. Δε θα αναφερθώ στην αρχαιότητα για να μη μου πεις ότι αυτά είναι αρχαιολογία. Θα σου μιλήσω για πρόσφατα επιτεύγματα σου. Επιτεύγματα που ανήκουν σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό και όχι σε κάποια μεμονωμένη εξαίρεση. Όταν οι Γερμανοί πριν από 70 χρόνια είχαν ξαναέρθει να καταλάβουν την πατρίδα σου όλος ο υπόλοιπος κόσμος είχε χάσει την ελπίδα του. Μονάχα εσύ ,αν και μικρός, έδωσες πανανθρώπινο μάθημα αξιοπρέπειας , πατριωτισμού και περηφάνιας. Από τα πολλά που είπαν τότε για σένα ( βλ. σχετ.http://www.arkoleon.com/?p=1106) θα σου θυμίσω μόνο αυτά που είπε ο τότε πρόεδρος των Η.Π.Α Φραγκλίνος Ρουσβελτ σε ραδιοφωνικό λόγο πού εξεφώνησε στίς 10/6/1943 : “Εις τήν Ελλάδα παρασχέθη τήν 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών διά ν’αποφασίσει πόλεμον ή ειρήνην, αλλά καί τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία νά παρείχετο, ή απάντησις θά ήτο ή ίδια.” “Οί Έλληνες εδίδαξαν δία μέσου τών αιώνων τήν αξιοπρέπειαν. Οταν όλος ό κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ό Ελληνικός λαός ετόλμησε νά αμφισβητήσει τό αήττητον τού γερμανικού τέρατος αντιτάσσοντας τό υπερήφανον πνεύμα της ελευθερίας.” Πες με ρομαντικό αλλά εμένα αυτά τα λόγια ακόμα και σήμερα με συγκινούν. Και για να έχουμε καλό ερώτημα. Και τότε οι Γερμανοί τις ίδιες «μεταρρυθμίσεις» δεν ήθελαν να επιβάλουν στην πατρίδα σου; Να επιβάλουν το δικό τους νόμο, να απομυζούνε τον πλούτο της χώρας σου τσάμπα και να σε κάνουν σκλάβο τους. Εκείνη την εποχή σου ήταν αυτονόητο ότι έπρεπε να υπερασπισθείς την πατρίδα σου χωρίς να νιώθεις ενοχές για τη νοοτροπία, τη δημόσια διοίκηση, το πολιτικό σύστημα και τις δομές σου. Γιατί σήμερα δε πράττεις το ίδιο; Μην περιμένεις άλλους να σε σώσουν. Μόνος σου θα σωθείς. Δώσε πάλι το παράδειγμά σου και στους υπόλοιπους λαούς. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο. Πότε όμως ήταν; Θα έρθει μια μέρα στο μέλλον που θα μετανιώσεις πικρά γι’ αυτή σου την παθητικότητα. Θα παρακαλάς να γυρίσεις ο χρόνος πίσω και να σου ξαναδοθεί η ευκαιρία να αγωνιστείς. Ποτέ όμως η ζωή δεν έδωσε δεύτερες ευκαιρίες. Τώρα είναι ο χρόνος. Διαφορετικά δεν πρόκειται ποτέ ξανά να σηκώσεις κεφάλι.
• Σε αυτούς που σε λένε τεμπέλη, σε βαθμό που το έχεις πιστέψει και εσύ, θα σου πω κάτι το οποίο κανονικά έπρεπε να το ξέρεις αλλά κανένας δε φρόντισε να στο πει. Αν και πολλοί μιλάνε για το γερμανικό μεταπολεμικό οικονομικό θαύμα, στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μεταπολεμικό οικονομικό θαύμα είναι το Ελληνικό. Την εικοσαετία 1953-1973 η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως μετά την Ιαπωνία. Μέσα σε μια εικοσαετία μια χώρα ισοπεδωμένη από έναν παγκόσμιο πόλεμο και μια εμφύλια σύρραξη έφτασε τις υπόλοιπες χώρες του δυτικού κόσμου. Και τότε η Ελλάδα δεν ήταν μέλος ούτε της Ε.Ε ούτε της Ευρωζώνης. Το θαύμα αυτό ήταν αποτέλεσμα της σκληρής δουλείας και των ικανοτήτων του Ελληνικού λαού. Ούτε οι δυνατότητες της πατρίδας αλλά ούτε και οι δικές σου ικανότητές χάθηκαν. Εδώ είναι. Αυτό που σου λείπει είναι το όραμα και η βεβαιότητα ότι οι προσπάθειες σου θα πιάσουν τόπο. ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ Ε.Ε ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΑΤΑΙΕΣ.
Αγαπημένε μου συμπατριώτη πίστεψέ με. Υπάρχει ελπίδα. Ελπίδα πραγματική αρκεί να ξυπνήσεις από το λήθαργο στον οποίο βρίσκεσαι. Μη με ρωτάς τι να ψηφίσεις. Μην περιμένεις από εκεί τη λύση. Αν με την ψήφο σου μπορούσες ν’ αλλάξεις τα πράγματα θα σου την απαγόρευαν και αυτή. Η λύση βρίσκεται αποκλειστικά στη δική σου αφύπνιση. 
• Αρχικά ξεκαθάρισε τις σκέψεις σου. Δες ποιες από αυτές είναι δικές σου και ποιες σου τις έχουν φυτέψει. Μην τους επιτρέπεις να μπαίνουν στο μυαλό σου και να σου «δημιουργούνε» τα πιστεύω σου. Μην εστιάζεις στα γεγονότα. Τα γεγονότα είναι αδιάφορα. Αν αναζητάς την αλήθεια πάντα να κάνεις το ερώτημα : «Ποιος επωφελείται από το Α ή το Β γεγονός;». Ποτέ μην ξεχνάς ότι ζούμε σε μια ταξική κοινωνία και τα συμφέροντα της ελίτ δεν είναι ίδια με τα δικά σου.
• Πάψε να είσαι ξερόλας. Άσε τον γιατρό να μιλάει για την υγεία, τον μαθηματικό για τα μαθηματικά , τον οικονομολόγο για την οικονομία και τον οικοδόμο για την οικοδομή. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις άποψη για όλα. Αν κάτι δεν το γνωρίζεις καλύτερα να σιωπάς. Όταν για παράδειγμα σε ρωτάνε «ευρώ ή δραχμή» , αν δεν γνωρίζεις ποιο είναι το καλύτερο για σένα (και μέχρι να μάθεις) πες ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ.
• Αναγνώρισε την αξία και τον κόπο του διπλανού σου. Δώσε του συγχαρητήρια. Έτσι δεν γίνεσαι μικρότερος αλλά μεγαλύτερος.
• Αγάπα την πατρίδα σου με τα θετικά και τα αρνητικά της. Αν αφαιρέσουμε από την ανθρωπότητα την Ελλάδα και την Ιστορία της, αυτό που θα μείνει θα είναι πολύ φτωχό. Σε οικουμενική διάσταση η επιβίωση της είναι σημαντικότερη από την επιβίωση της Ε.Ε. Αξίζεις να παλέψεις γι’ αυτήν. 
• Δεν θα σου πω ότι είσαι ο καλύτερος λαός του κόσμου. Δεν είσαι όμως και ο χειρότερος. Ακόμα κι αν έχεις κάνει λάθη, να συγχωρέσεις τον εαυτό σου. Αν υπήρχε ένα παγκόσμιο δικαστήριο που θα καταδίκαζε λαούς για τα λάθη τους αυτοί που σήμερα σου κουνάνε το δάκτυλο θα έπρεπε να είχαν τιμωρηθεί παραδειγματικά.
• Μην βλέπεις για εχθρό τον παλιό σου συμμαθητή. Τις ίδιες αγωνίες και τους ίδιους προβληματισμούς με εσένα έχει. Μην πέφτεις στην παγίδα των τεχνιτών διχασμών. Άπλωσέ του το χέρι. Μην κάνεις το χατίρι σε αυτούς που σου σπέρνουν τη διχόνοια. Τους πραγματικούς σου εχθρούς δεν πρόκειται να τους δεις ποτέ…
• Διάβαζε Ελύτη, Σεφέρη, Καβάφη, Καζαντζάκη. Μελέτησε τους αρχαίους φιλοσόφους. Άκου Χατζιδάκι και Θεοδωράκη κάθε μέρα όλη μέρα. Μόλις ξυπνάς το πρωί , στο αυτοκίνητο, στη δουλεία, το βράδυ πριν κοιμηθείς. Δεν μπορεί. Κάποια στιγμή κάτι θα ξεμπλοκάρει μέσα σου.
• Σε αυτή τη ζωή γεννήθηκες Έλληνας. Η πιθανότητα είναι μόλις μία στις τρακόσιες πενήντα. Φρόντισε να φανείς αντάξιος της τιμής που σου έγινε.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Με λένε Χρήστο Στεφανάτο και γεννήθηκα πριν από 37 χρόνια στην ελεύθερη Αθήνα. Όταν ήμουνα παιδί έπαιζα μπάλα με τους συμμαθητές μου στο αρχαίο θέατρο του Ηρώδειου κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης βέβαιος ότι ζω και θα ζω σε μια ελεύθερη πατρίδα. Από τι στιγμή που ξεκίνησε η σύγχρονη ξένη κατοχή τίποτα για μένα δεν είναι πια το ίδιο: το φαγητό που τρώω, ο αέρας που αναπνέω, το χάδι της γυναίκας μου , το χαμόγελο των παιδιών μου. Χωρίς την ελευθερία της πατρίδας μου τίποτα για μένα δεν είναι όπως παλιά. Και δεν πρόκειται να ησυχάσω αν η πατρίδα μου δεν απελευθερωθεί από τους σύγχρονους κατακτητές της και δεν απαλλαγεί από τους προδότες που την ξεπουλάνε. Δεν μπορώ να δεχτώ μοιρολατρικά ότι το μέλλον των παιδιών μου είναι ήδη προδιαγεγραμμένο. Απλώνω το χέρι μου στο Γερμανικό λαό και του φωνάζω: «ΞΥΠΝΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Δε βλέπεις ότι σε φτωχοποιούνε προκειμένου να εξαθλιώσουνε εμένα. Μη με μισείς. Για μια ακόμα φορά μας βάζουν να αλληλοτρωγόμαστε προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Κι εγώ άνθρωπος με τις ίδιες αγωνίες με σένα είμαι»
Κλήθηκα να ζήσω σε μια πολύ σκοτεινή εποχή. Ξέρω καλά ότι τα πράγματα θα γίνουν δυσκολότερα. Είμαι όμως αποφασισμένος να μείνω όρθιος και να αγωνιστώ. Ακόμα κι αν μείνω μόνος μου. Ακόμα κι αν χρειαστεί να τα βάλω με όλον τον κόσμο. Δεν είναι θέμα επιλογής. Δεν μπορώ να ζήσω διαφορετικά. 
Αν λοιπόν είναι να ευχηθώ κάτι για τη νέα χρονιά , εύχομαι το 2014 να είναι το έτος που ο ελληνικός λαός θα αφυπνιστεί και θα ξεκινήσει το μακρύ αγώνα για την απελευθέρωση του.
Με εκτίμηση
Στεφανάτος Χρήστος

ΥΣ: Ελπίζω να μου συγχωρέσεις τον τίτλο της επιστολής αλλά αν είχε τίτλο « Τα αδιέξοδα του καπιταλισμού» ή « Η δικτατορία του χρηματοπιστωτικού συστήματος» ή « Τα μέσα χειραγώγησης των μαζών» ή κάτι αντίστοιχο μάλλον δε θα τη διάβαζες.

*ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Συχνά- πυκνά στις συζητήσεις μας ,ιδίως στα χρόνια της κρίσης, αναφερόμαστε στο «σύστημα». Πως θα μπορούσαμε όμως να το ορίσουμε; Αποτελείται από τις προνομιούχες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές ομάδες του πληθυσμού οι οποίες λειτουργούν σαν ένας οργανισμός με μια σκέψη και μια συνείδηση. Το σύστημα, στρατηγικό στόχο έχει την με κάθε κόστος διατήρηση και ενίσχυση του υπάρχοντος καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος το οποίο έχει για πυλώνα την ατομική ιδιοκτησία και σαν αποτέλεσμα την ταξική κοινωνία. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, το σύστημα είναι διατεθειμένο να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια και ν’ αναλάβει κάθε κίνδυνο. Για να γίνεις «μέλος» του συστήματος δεν απαιτείται καμία ειδική ικανότητα ή ευφυΐα. Οι μόνοι περιορισμοί που υπάρχουν είναι δύο. Να είσαι διατεθειμένος «να πουλήσεις την ψυχή σου στο διάβολο» και δεύτερον να αποδεχτείς ότι η εξυπηρέτηση του συστήματος είναι πέρα και πάνω από κάθε άλλη προσωπική, δική σου επιδίωξη. Είσαι μια αναλώσιμη μονάδα στη διάθεση του. Για τη συμμετοχή σου και για όσο καιρό είσαι «απαραίτητος» θα ανταμειφτείς τόσο υλικά όσο και με θέσεις εξουσίας. Αν και όποτε όμως το σύστημα σε χρειασθεί θα πρέπει να είσαι διαθέσιμος να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου.
Κεντρικό ρόλο στην εξυπηρετήσει των στόχων του συστήματος παίζουν τα ΜΜΕ. Η βασική λειτουργία τους είναι να σχεδιάσουν και να δημιουργήσουν ένα σύστημα δογμάτων και πεποιθήσεων που θα υπονομεύει την ελεύθερη σκέψη. Το τι θα προβληθεί από τα ΜΜΕ, με ποιον τρόπο θα παρουσιασθεί σε ποια χρονική στιγμή όλα είναι ελεγχόμενα. Ακόμα και κάποια ΜΜΕ που φαντάζουν πιο αντιδραστικά απλώς λειτουργούν σαν βαλβίδες αποσυμπίεσες και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να βλάψουν ποτέ το σύστημα. Αν μπορούσαν να το βλάψουν απλώς δε θα εξέπεμπαν. Πρέπει ο κόσμος να φτάσει να θεωρεί τόσο αυτονόητο το δεδομένο οικονομικό σύστημα σαν να είναι συνυφασμένο με την ανθρώπινη φύση. Όσο δεδομένη είναι η εναλλαγή μέρας και νύχτας το ίδιο αυτονόητο πρέπει να θεωρείται και το υπάρχον οικονομικό σύστημα. Ας κάνουμε όμως ένα διάλειμμα και ας καθαρίσουμε λίγο το μυαλό μας. Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι ο άνθρωπος κάποια στιγμή έρχεται σε επαφή με έναν εξωγήινο πολιτισμό από άλλο πλανήτη. Πόσο λογικό θα μας φαινόταν, για αυτό τον άλλο πλανήτη ,κάποιοι λίγοι να ζουν πλουσιοπάροχα και οι υπόλοιποι να πεθαίνουν από την πείνα. Αν δεν μας φαίνεται λογικό γιατί το θεωρούμε τόσο αυτονόητο για το δικό μας πλανήτη; Αν και το σύστημα συστηματικά τις αποκρύβει, οι εναλλακτικές προτάσεις έχουν ήδη κατατεθεί βλ. σχετ http://kalipoli.pblogs.gr/…/diakhryxh-toy-kymatos-afypnishs…
Tην περίοδο της οικονομικής ευημερίας σπάνια κάποιος μπαίνει σε τέτοιους προβληματισμούς καθότι «περνάμε καλά». Οι εποχές όμως αυτές, με τον κόσμο «αποκοιμισμένο», αποτελούν το απαραίτητο εκείνο «εργαστήρι» πάνω στο οποίο το σύστημα σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις του. Είναι σημαντικό για το σύστημα να λειτουργεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μη γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον απλό κόσμο. Στην περίοδο της κρίσης η δράση του συστήματος μπορεί να γίνει ευκολότερα αντιληπτή στον ευαισθητοποιημένο πολίτη. Απαραίτητη προϋπόθεση, η σε βάθος κατανόηση των οικονομικών και κοινωνικών δεδομένων.**
**Για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να ανατρέξει στη μελέτη «ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΣΕ ΣΥΓΧΥΣΗ». Η μελέτη διατίθεται στο διαδίκτυο και κάποιος μπορεί να τη βρει πληκτρολογώντας στο Google: ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΣΕ ΣΥΓΧΥΣΗ και να κατεβάσει το σχετικό pdf αρχείο. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα κατανοητό και διαφωτιστικό κείμενο το οποίο εξηγεί τα πραγματικά αίτια της κρίσης και ποια είναι τα επόμενα επεισόδια της.

Με αφορμή την Ελληνική κρίση θα ήθελα να μοιρασθώ μαζί σας κάποια από τα δεκάδες παραδείγματα που το σύστημα εκδήλωσε την ύπαρξη του αρκετά καθαρά.
• Καταρχήν η πιο αποτρόπαιά εκδήλωση του συστήματος ήταν η δολοφονία των υπαλλήλων της MARFIN. Προκειμένου να ανακοπεί στα σπάργανα το λαϊκό κύμα αντίδρασης στα εφαρμοζόμενα μέτρα λιτότητας, το σύστημα δεν δίστασε να προχωρήσει στη δολοφονία των τριών νεαρών μεταξύ των οποίων και μιας εγκύου. Μια δολοφονία που ακόμα και σήμερα παραμένει ανεξιχνίαστη. Ό στόχος όμως εκφοβισμού του κοινωνικού σώματος προκειμένου να μη συμμετέχει σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας επετεύχθη.
• Έπειτα πρέπει να σημειωθεί ότι σχεδόν καμία σοβαρή και επί της ουσίας συζήτηση για το δίλλημα ευρώ ή δραχμή δεν έχει γίνει τα τελευταία 5 χρόνια στα κραταιά Μ.Μ.Ε ενώ θα έπρεπε να αποτελεί το αποκλειστικό θέμα συζήτησης. Επίσης απορίας άξιο είναι ότι σε δεκάδες συνεντεύξεις των πρώην και νυν υπουργών οικονομικών δεν έχει τεθεί ποτέ το αυτονόητο ερώτημα: «κατά πόσο η ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη ευνόησε ή όχι την ελληνική οικονομία;» Πάντα ρωτάνε για το τι θα σημάνει η επιστροφή στη δραχμή και όχι αν το ευρώ είναι καλό ή όχι.
• Μια άλλη παρατήρηση αφορά τα «megala» δελτία ειδήσεων: Ο τρόπος που παρουσιάζονται οι ειδήσεις, ιδίως στην αρχή της κρίσης, είχε συγκεκριμένη ψυχολογική «λογική». Αρχικά παρουσιάζεται το σχέδιο για κάποιο νέο σκληρό μέτρο (φόβος) , στη συνέχεια ένα κρούσμα διαφθοράς ή γραφειοκρατίας (ενοχή) , μετά μια επένδυση που θα φέρει κάποιες θέσεις εργασίας ή κάποιο αντίστοιχο «καλό» νέο (ελπίδα) και στο τέλος μια φιλανθρωπία της ιδιοκτήτριας του καναλιού. 
• Μια άλλη περίπτωση που το σύστημα εκδηλώθηκε πολύ έντονα είναι με την περιβόητη δήλωση του πρώην αντιπροέδρου κ. Θόδωρου Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε». Η δήλωση αυτή είχε ξεκάθαρο στόχο την ενοχοποίηση της κοινωνίας με σκοπό την αδρανοποίηση της. Στην προκειμένη περίπτωση το σημαντικό είναι το πρόσωπο που επιλέχθηκε από το σύστημα να την κάνει. Βάλτε με το μυαλό σας όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Μόνο ο Πάγκαλος είχε εκείνο το απαραίτητο προφίλ προκείμενου η δήλωση να έχει τη μέγιστη επίδραση στο κοινωνικό σώμα.
• Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του πρώην υπουργού και υποψήφιου προέδρου του ΠΑΣΟΚ Τσοχατζόπουλου. Όσο εξυπηρετούσε το σύστημα είχε τις σχετικές απολαβές από αυτό. Σήμερα εξυπηρετεί το σύστημα απλώς με τη φυλάκισή του. Οι όποιες προσωπικές του επιδιώξεις έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Δεν σας προκαλεί απορία ότι δεν έχει κάνει καμία αποκάλυψη για κάποιο άλλο πολιτικό πρόσωπο εκείνης της εποχής. Μα μόνος του λειτουργούσε; Κανένας άλλος δεν ήξερε τίποτα; Όχι βέβαια όλοι είναι συνένοχοι αλλά το σύστημα έκρινε ότι αυτός έπρεπε «φαγωθεί» γιατί έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα οι στόχοι του. Ο Άκης λοιπόν, αποδέχεται μοιρολατρικά τη φυλάκιση του γιατί γνωρίζει ότι αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού τους οποίους είχε αποδεχθεί πριν από την ένταξή του στο σύστημα. Τα ίδιο ισχύουν και για τον Παπακωνσταντίνου. Οι αδιάφθοροι του σήμερα είναι οι διεφθαρμένοι του αύριο. Το σημαντικό είναι να επιβιώνει το σύστημα. 
• Δύο άλλες περιπτώσεις που αφορούν τα ΜΜΕ. Η πρώτη αφορά την εφημερίδα Καθημερινή την οποία διαβάζω συστηματικά εδώ και μια δεκαετία. Τα χρόνια της κρίσης οι μόνοι δημοσιογράφοι οι οποίοι ας πούμε ήταν «αντιμνημονιακοί» ήταν ο Σταύρος Λυγερός και η Ζέζα Ζήκου. Το «πρόβλημα» με αυτούς τους δύο δημοσιογράφους ήταν ότι είχαν δομημένη «αντιμνημονιακή» επιχειρηματολογία. Δεν λαΐκιζαν. Σήμερα και οι δύο έχουν «φαγωθεί» από την εφημερίδα γιατί το σύστημα θέλει να παρουσιάσει την «αντιμνημνονική» επιχειρηματολογία ότι είναι λαϊκίστικη, ατεκμηρίωτη και ότι υποτίθεται εκφράζεται από τους νοσταλγούς του «σάπιου ελληνικού» παρελθόντος. Η δεύτερη περίπτωση αφορά τη δημοσιογράφο του ΑΝΤΕΝΝΑ κ. Χούκλη η οποία την Πέμπτη το βράδυ πριν από την Κυριακή των επαναληπτικών εκλογών του προηγούμενου Ιουνίου προέβαλε ένα ρεπορτάζ για το τι θα συνεπάγονταν για την Ελλάδα η επιστροφή στη δραχμή. Το ρεπορτάζ ήταν ανοιχτά προπαγανδιστικό γεμάτο από συναισθηματικές αναφορές και επιστημονικές ανακρίβειες. Στόχος του δεν ήταν η αντικειμενική ενημέρωση αλλά ο εκφοβισμός του κόσμου προκειμένου να ψηφίσει με τρόπο που εξυπηρετούσε το σύστημα.
• Η πιο πρόσφατη περίπτωση αφορά το επεισόδιο με τον πρώην υπουργό κ. Λιάπη. Ο Λιάπης, μέτριας ευφυΐας, ήταν για χρόνια μέρος του συστήματος και είχε ανταμειφτεί για αυτό τόσο με υπουργικές θέσεις όσο και με μεγάλες υλικές απολαβές. Παρόλο ότι ο Λιάπης είχε αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική είναι πάντα στις υπηρεσίες του συστήματος. Στη προσπάθεια λοιπόν να πειστεί η κοινωνία ότι κάτι έχει αλλάξει και ότι κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο, ο Λιάπης αποτελούσε την ιδανική περίπτωση ακριβώς γιατί ο προσωπικός του εξευτελισμός δεν θα απειλούσε την καρδιά του συστήματος καθότι αποτελεί καμένο χαρτί. Αντίθετα θα το ισχυροποιούσε. Τον πήρανε λοιπόν ένα τηλέφωνο, του εξήγησαν τι ακριβώς θα κάνει ,που θα είναι το ραντεβού με την αστυνομία , τι θα ισχυριστεί , ότι τα ΜΜΕ για καμιά εβδομάδα θα τον ξεφτιλίσουν και αυτός , πάντα διαθέσιμος για το σύστημα, έπαιξε το ρόλο του. Γι’ αυτό ήταν τόσο ατάραχος και ψύχραιμος. Στον κόσμο όμως δημιουργείται η τεχνίτη πεποίθηση ότι κάτι αλλάζει άρα αξίζει να κάνει κι άλλο υπομονή.
• Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε δύο στοιχεία. Πρώτων ότι η αστική δημοκρατία όπως την ξέρουμε έχει σαν όριο την εξυπηρέτηση του συστήματος. Δεν υπερέχει η δημοκρατία του συστήματος αλλά το σύστημα της δημοκρατίας. Σε περίπτωση που η δημοκρατία μπορεί να «βλάψει» το σύστημα απλώς καταλύεται είτε άμεσα είτε έμμεσα. Δεύτερον πολύ σημαντικό είναι να κατανοήσουμε ότι ο πυρήνας της Ε.Ε είναι η επιβίωση του συστήματος. Δηλαδή πολλά μπορούν να αλλάξουν στην Ε.Ε εκτός από το σύστημα. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Για να συνδυάσουμε λίγο τα παραπάνω ας πάρουμε για παράδειγμα την ελληνική κρίση. Η κυβέρνηση του Γ.Α.Π ήρθε στην εξουσία με σύνθημα «λεφτά υπάρχουν». Το περίφημο κοινωνικό συμβόλαιο βασίστηκε πάνω σε αυτή την προεκλογική εξαγγελία. Αντί αυτού όμως η χώρα εντάθηκε στον μηχανισμό στήριξης, ήρθε το ΔΝΤ στην Ελλάδα, υπογράφηκαν τα μνημόνια που κατέλυσαν το ελληνικό σύνταγμα και την εθνική κυριαρχία και το ελληνικό χρέος από ελληνικό δίκαιο μετατράπηκε σε αγγλικό δίκαιο. Και είναι απορίας άξιον που υπήρχε η δημοκρατική νομιμοποίηση για όλα αυτά; Η απάντηση ΠΟΥΘΕΝΑ. Ο Γ.Α.Π λοιπόν σε μια προσπάθεια να νομιμοποιήσει την πολιτική του και όντας βέβαιος ότι το εκλογικό σώμα (και με τη βοήθεια της προπαγάνδας) ήταν ανώριμο να πάρει μια «αντιευρωπαϊκή» απόφαση προέκρινε τη λύση του δημοψηφίσματος. Το «πρόβλημα» όμως ενός δημοψηφίσματος είναι ο χρόνος που μεσολαβεί από την προκήρυξη του μέχρι και την διεξαγωγή του. Για την παγκοσμιοποιημένη οικονομία και τις διεθνείς αγορές είναι αδιανόητο να περιμένουν 3-4 μήνες ένα λαό να αποφασίσει για το μέλλον του. Για αυτό και την επόμενη της εξαγγελίας του δημοψηφίσματος στις Κάννες οι αξίες των διεθνών χρηματιστηρίων είχανε μεγάλη πτώση. Επίσης αυτό το «πάγωμα» ενόψει δημοψηφίσματος σπάει τη μηχανικότητα της κοινωνίας και υποχρεώνει το λαό να αναλάβει την ευθύνη της επιλογής του. Για τη «δημοκρατική» Ευρώπη όμως κάτι τέτοιο ήταν τόσο αδιανόητο που ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρκοζύ πήγε να πλακώσει τον ΓΑΠ στο ξύλο. Η αυτονόητη λοιπόν δυνατότητα ενός δημοκρατικού δημοψηφίσματος ,από τη στιγμή που θα έβαζε σε κίνδυνο το σύστημα , απλώς «πήγε περίπατο» όπως και ο εμπνευστής του ο οποίος να ξεκαθαρίσουμε ότι με δόλο και περίσσια βλακεία το πρότεινε και όχι από αγνά πατριωτικά κίνητρα. 
Τελειώνοντας την αναφορά στο σύστημα πρέπει να τονίσουμε ότι το σημαντικότερο όπλο στα χέρια του είναι η βαθιά γνώση της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης. Το σύστημα γνωρίζει τα άτομα καλύτερα από ότι γνωρίζουν αυτά τον εαυτό τους. Μεταχειρίζεται λοιπόν του κατάλληλους ψυχολογικούς μηχανισμούς(βλ. πρώτο μέρος της επιστολής) προκειμένου να τα χειραγωγεί και να τα ελέγχει. Αν θέλουμε λοιπόν να νικήσουμε το σύστημα, αυτό που πρέπει να είναι να αρχίσουμε να μελετάμε εμείς τον τρόπο με τον οποίο αυτό «σκέφτεται» και να ενεργούμε αντίστοιχα. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουμε να «σπάσουμε» τους ψυχολογικούς μηχανισμούς που μεταχειρίζεται. ΜΕΛΕΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ,ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΜΕΛΕΤΑΝΕ.