Στο ίδιο έργο θεατές για άλλη μια καλοκαιρινή περίοδο.
Η βορειοανατολική Αττική καίγεται και κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους. Σπίτια χτισμένα μέσα σε δάση πάνω σε κορυφογραμμές μέσα σε ρέματα και ποτάμια. Ένα έγκλημα που διαπραττεται τα τελευταία χρόνια και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Γιατί;
Μα είναι πολλά τα λεφτά…. Ένα κομμάτι γης σ αυτές τις περιοχές ξεκινάει από τις 250.000 ευρω και πάνω…. Τι να λέμε τώρα, φύσηξε αεράκι και ξεκίνησαν οι μπίζνες.
Βαρέθηκα τόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια, θα ψάξουμε να βρούμε ενόχους, πάλι θ ακούσουμε από τα ΜΜΕ ότι μια γριούλα είχε βάλει φωτιά να κάψει τα ξερόχορτα της αυλής της και αφού κάτσει ο καπνός και οι στάχτες αφού καθαρίσει η ατμόσφαιρα και πέσουν τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου θα δούμε πάλι κομμάτια καμένης γης να οργώνονται να τεμαχίζονται και να πωλούνται ως αγροτεμάχια….
Αυτή είναι η αλήθεια γιατί ζω στην ευρύτερη περιοχή εδώ και 20 χρόνια και το έχω μάθει το παραμύθι….