Τις ελπίδες της για την αντιμετώπιση των νεοπλασιών εναποθέτει πλέον η επιστημονική κοινότητα στην εξατομικευμένη προσέγγιση του καρκίνου, η οποία μπορεί να επιτευχθεί συνδυάζοντας την Ιατρική με τις νέες τεχνολογίες.
Στο πλαίσιο αυτό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέλεξε το ερευνητικό πρόγραμμα ευρείας κλίμακας «Computational Horizons in Cancer (CHIC): Developing Meta -and Hyper- Mutliscale Cancer Models and Repositories for in Silico Oncology» μεταξύ όλων των προτάσεων της ίδιας κατηγορίας, και θα το χρηματοδοτήσει με 10.582.000 ευρώ.
Το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Συστημάτων Επικοινωνιών και Υπολογιστών (ΕΠΙΣΥ) του ΕΜΠ, που είναι επικεφαλής του ευρωαμερικανικού προγράμματος, θα λάβει 1.128.800 ευρώ.
«Εχουμε εξασφαλίσει και τη συνεργασία του Εθνικού Ινστιτούτου Αντικαρκινικής Ερευνας των ΗΠΑ (NCI-NIH)» συμπληρώνει ο δρ Σταματάκος, που παρουσιάζει σήμερα το πρωί στο ξενοδοχείο Royal Olympic τους βασικούς άξονες του πρότζεκτ. Το πρόγραμμα έχει 17 εταίρους διεθνώς, μεταξύ των οποίων το πανεπιστήμιο του Σάαρ (Γερμανία), της Οξφόρδης, της Πενσιλβάνια (ΗΠΑ), το UCL (University College London) και άλλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.
Οι γιατροί του μέλλοντος ενώπιον της κρίσιμης απόφασης επιλογής θεραπείας για ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο, θα έχουν στη διάθεσή τους έναν πολύτιμο «βοηθό», τον ογκοπροσομοιωτή. «Στόχος μας είναι να προσομοιώσουμε με μαθηματικές και υπολογιστικές μεθόδους το φυσικό φαινόμενο του καρκίνου και της απόκρισής του στις θεραπευτικές παρεμβάσεις σε όλες τις χωροχρονικές κλίμακες της βιολογίας και της ιατρικής» εξηγεί. «Συνδυάζοντας τις υπολογιστικές δυνατότητες του μοντέλου, τα ιατρικά δεδομένα του ασθενούς, την κλινική εξέταση και το ιατρικό ιστορικό, ο γιατρός θα μπορεί να επιλέξει μια εξατομικευμένη θεραπεία για τον πάσχοντα πειραματιζόμενος στον υπολογιστή». Ο προσομοιωτής θα έχει τη δυνατότητα να δείχνει όλα τα πιθανά σενάρια για την εξέλιξη της επώδυνης νόσου.
«Εργαζόμαστε στη δημιουργία του εν λόγω λογισμικού ήδη από το 1997». Τα πρώτα χρόνια οι δοκιμές ήταν με τη χρήση εργαστηριακών δεδομένων από κυτταροκαλλιέργειες, σήμερα, όμως, οι δοκιμές των μοντέλων γίνονται σε πραγματικές κλινικές συνθήκες.
«Εχουμε αναπτύξει ογκοπροσομοιωτές για μεγάλο αριθμό όγκων, όπως το αδενοκαρκίνωμα του πνεύμονα, τον μη μεταστατικό καρκίνο του μαστού, την οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία», επισημαίνει ο δρ Σταματάκος.
Φυσικά, υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος, προκειμένου επιστήμονες και καρκινοπαθείς να χαμογελάσουν με σιγουριά. Η αρχή, όμως, έχει γίνει.
Της Ιωαννας Φωτιαδη για την καθημερινή
Πηγή: Καλά Νέα
