Το τέλος του κόσμου θα είναι αναπόφευκτο κάποια στιγμή – αν και μάλλον θα αργήσει. Η Γη θα συνεχίσει να φιλοξενεί ζωή (όχι κατ» ανάγκη ανθρώπινη) για τουλάχιστον άλλα 1,75 έως 3,25 δισεκατομμύρια χρόνια.
Στη συνέχεια όμως, ο πλανήτης μας δεν θα μπορέσει να αποφύγει ένα καθολικό «ολοκαύτωμα» λόγω της δραματικής κλιματικής αλλαγής, καθώς ο ολοένα πιο καυτός Ήλιος θα εξατμίσει κάθε σταγόνα νερού και θα «ψήσει» κάθε ζωντανό οργανισμό, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις Βρετανών επιστημόνων.
Οι τελευταίοι οργανισμοί που θα πεθάνουν πάνω στη Γη, η οποία θα «βράζει», θα είναι μάλλον μερικά σκληροτράχηλα μικρόβια (εκτός και αν οι άνθρωποι έως τότε έχουν μεταμορφωθεί σε ένα ακόμα πιο ανθεκτικό είδος ή έχουν γίνει αθάνατοι).
Η απόσταση ενός πλανήτη (όπως η Γη) από το άστρο του (όπως ο Ήλιος), καθώς και η μεταβαλλόμενη θερμοκρασία του τελευταίου, καθορίζουν για πόσο χρόνο ο πλανήτης θα συνεχίσει να βρίσκεται εντός της κατοικήσιμης ζώνης, όπου πρωτίστως οι επιστήμονες θεωρούν ότι πρέπει να υπάρχει υγρό νερό.
Οι Βρετανοί επιστήμονες υπολόγισαν ότι η Γη μπορεί να παραμείνει στην φιλόξενη και κατοικήσιμη ζώνη του ηλιακού της συστήματος το πολύ έως 7,79 δισεκατομμύρια χρόνια. Η Γη έχει ήδη ηλικία περίπου 4,54 δισεκατομμυρίων ετών και η ζωή με την μορφή πολύ απλών κυττάρων εμφανίστηκε πριν από μάλλον τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια (ή και νωρίτερα). Συνεπώς στη ζωή του πλανήτη μας απομένουν ακόμα έως 3,25 δισεκατομμύρια χρόνια το πολύ, αν και, σύμφωνα με το πιο απαισιόδοξο σενάριο, η ζωή δεν θα κρατήσει παραπάνω από άλλα 1,75 δισ. χρόνια σε σχέση με σήμερα.
Φυσικά, ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, η πρόσκρουση ενός μεγάλου αστεροειδούς ή κομήτη, η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή ή κάποια άλλη ολική καταστροφή μπορεί να δώσει ένα τέλος στον ανθρώπινο πολιτισμό -και ίσως γενικότερα στη ζωή- πολύ νωρίτερα. Αλλά ακόμα κι αν τίποτε από αυτά δεν συμβεί, ένας συνδυασμός αστρονομικών και περιβαλλοντικών παραγόντων αναπότρεπτα θα καταστήσει κάποτε τη Γη ένα «τσουρουφλισμένο» από την ηλιακή «ανάσα» και στείρο από ζωή πλανήτη.
«Σε περίπου 1,75 δισεκατομμύρια χρόνια, οι συνθήκες για την ανθρώπινη ζωή θα γίνουν αδύνατες, καθώς ο Ήλιος θα μεγαλώσει σε μέγεθος, οι θερμοκρασίες θα εκτοξευθούν και οι ωκεανοί της Γης θα εξατμιστούν», δήλωσε ο Ράσμπι.
Οι υπολογισμοί των ερευνητών δείχνουν ότι, υπό την αυξανόμενη πίεση του Ήλιου, κάθε ένα δισεκατομμύριο χρόνια η κατοικήσιμη ζώνη στο ηλιακό μας σύστημα κινείται προς τα έξω, πέρα από τη Γη, με ρυθμό περίπου ένα δέκατο της αστρονομικής μονάδας (δηλαδή της απόστασης Γης-Ήλιου).
‘Ετσι, ο γειτονικός «Αρης, σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, θα παραμείνει εν δυνάμει κατοικήσιμος σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του ίδιου του Ήλιου, δηλαδή για τα επόμενα περίπου έξι δισεκατομμύρια χρόνια. Συνεπώς αν ποτέ οι κάτοικοι του πλανήτη μας υποχρεώνονταν να εγκαταλείψουν τη Γη, η πιο λογική εναλλακτική λύση θα ήταν ο «κόκκινος πλανήτης».
