Οι κάτοικοι των Εξαρχείων ζουν πέρα από τη «βιτρίνα», σε μια ανοιχτή γειτονιά υποστήριξης και ανταλλαγής ιδεών. Το έχουν αποδείξει επανειλημμένα. Η Τράπεζα Χρόνου στέκεται ως αντίβαρο αλληλεγγύης.
Η ιδέα της δημιουργίας της προέκυψε σε μια ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων. Και τα υπόλοιπα πήραν το δρόμο τους.
Άνθρωποι κάθε ηλικίας και ειδικότητας έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμα. Από αρχιτέκτονες και καθηγητές μέχρι φοιτητές και καλλιτέχνες. Οι ειδικότητες δεν έχουν τόση σημασία, όση έχουν οι «κρυμμένες» δεξιότητες και κυρίως η διάθεση προσφοράς.
Για παράδειγμα, ένας καθηγητής μπορεί όχι μόνο να προσφέρει μαθήματα σε παιδιά οικογενειών που πλέον αδυνατούν να ανταποκριθούν
οικονομικά στα φροντιστήρια, αλλά και να μοιραστεί μια διαδρομή με το αυτοκίνητό του. Κάπως έτσι η κοινωνία αυτο-οργανώνεται, καλύπτοντας ανάγκες από τεχνικές εργασίες μέχρι μαθήματα, και από φύλαξη παιδιών μέχρι συμβολαιογραφικές υπηρεσίες.
Οι ώρες που προσφέρει κάποιος στην Τράπεζα Χρόνου πιστώνονται στο λογαριασμό του και μπορεί να τις χρησιμοποιήσει για τον ίδιο ή για άλλο μέλος της οικογένειάς του. Για να αποφευχθούν τυχόν ανισορροπίες, ως μέγιστο όριο προσφοράς και ζήτησης είναι οι 30 ώρες.
Η Τράπεζα Χρόνου είναι ένα σύστημα στο οποίο όλοι είναι ευεργέτες και ευεργετούμενοι. Η πρώτη μεγάλη προσπάθεια Τράπεζας Χρόνου στην Αθήνα έγινε από την πλατεία Συντάγματος.
Πηγή: Καλά Νέα
